چهارشنبه سوری فرصتی برای در کنار هم بودن

رویداد۲۴-مراسم چهارشنبه سوری فرصت خوبی برای جشن گرفتن، باهم بودن و لذت بردن در کنار یکدیگر است.افشین طباطبایی جامعه شناس و پژوهشگر مسایل اجتماعی اظهار کرد: نباید از چارچوب بسته به موضوع جشن چهارشنبه سوری نگاه شود چرا که وقتی به ریشه این موضوع بنگریم می بینیم که ابعاد معنوی چندانی در دل خود ندارد و با تغییر و تحولات بسیار و تحریف به شکل کنونی در آمده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی خاطرنشان کرد: در گذشته نه چندان دور جشن چهارشنبه سوری را با آتش زدن چند بوته و پریدن از روی آن و قاشق زنی برگزار می شد اما امروزه این جشن به ایجاد صداهای مهیب و استفاده از مواد محترقه خطرناک و برپا کردن آتش های شعله ور بدل شده است و دیگر خبری از بوته های خشک نیست.
این پژوهشگر با بیان اینکه برخی ها با تعصب ویژه به جشن سه شنبه پایان سال نگاه می کنند و آن را به طرفداری از آیین آریایی ها و اهورا مزدا نسبت می دهند، افزود:اگر به تاریخچه این مراسم بپردازیم مشاهده خواهیم کرد که در پشت این موضوع هیچ چیز معنوی وجود ندارد که جای تعصب باشد.
این جامعه شناس با بیان جزییاتی از تاریخچه چهارشنبه سوری نیز افزود: در زمانهای دور، اعراب چهارشنبه ها را بد یوم می دانستند و به همین دلیل برای دوری از اهریمن وشیاطین بام خانه خود آتش می افروختند. پس از رخنه اعراب بر ایران؛ این امر دچار تغییر شد یعنی ایرانیان آتش را از روی بام ها بر زمین آوردند و درخیابانها برپا کردند که با سکوت اعراب این امر ادامه پیدا کرد؛ البته با گذشته سالیان متمادی این امر به یک فرهنگ بدل شده و با عنوان چهارشنبه سوری فعلی ادامه پیدا کرده است.
طباطبایی افزود: برگزاری جشن های عمومی با عناوین متفاوت موضوع خوبی برای ایجاد نشاط در جامعه است و می توان برای شادابی جوانان و جامعه به این کار پرداخت.
وی خاطرنشان کرد: استفاده از مواد محترقه در جشن ها در بسیاری از کشورهای آسیایی مرسوم است و این گونه نیست که فقط خاص کشورما باشد بنابراین می توان مواد محترقه را به شکل کنترل شده برای جلوگیری از حوادث و مخاطرات احتمالی برای ایجاد هیجان و نشاط عمومی و نورافشانی بکار بست.
این جامعه شناس همچنین از مسئولان کشور خواست تا با طیب خاطر به مساله برگزاری جشن چهارشنبه سوری نگاه کنند و اجازه دهند تا جوانان به دور از حوادث با برپایی جشن پایان سال به استقیال سال نو و بهار بروند.
طباطبایی افزود: باید برنامه ریزی مناسبی برای مدیریت نوجوانان و جوانان برای شرکت درجشن های عمومی انجام شود و با کنترل حوادث، در چارچوبی مشخص، این کار تحقق پیدا کند.
 چند سال گذشته؛ شهرداری تهران با برنامه ریزی مشخصی اعلام کرد که مردم، جوانان و نوجوانان می توانند جشن چهارشنبه سوری را بصورت عمومی در برخی بوستانهای بزرگ همچون پارک ملت تهران برپا کنند. البته این طرح بدلیل بروز حاشیه ها ، فقط یک سال انجام شد.
متاسفانه هر ساله با نزدیک شدن با جشن چهارشنبه سوری شاهد جان باختن و مصدومیت تعدادی زیادی از نوجوانان مان هستیم که با استفاده از مواد محترقه دچار آسیب می شوند.
 

منبع: رویداد24

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۶۷۶۴۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

توهین در آزادی، فرصتی دوباره برای احیای حقوق زنان در ورزشگاه‌ها

توهین یک مرد به خانم‌های حاضر در ورزشگاه آزادی، فرصت اعتراض دوباره‌ای به مخالفان حضور زنان در استادیوم‌ها داده است.

به گزارش خبرورزشی، حواشی دیدار پرسپولیس و سپاهان کماکان ادامه دارد و بیش از همه حول توهین‌های مردی می‌گذرد که سخنان او هیچ خریداری نداشت.

اما اگر از حکم کمیته انضباطی (ممنوعیت ۱۰ ساله برای ورود به ورزشگاه‌ها) و این‌که چه‌قدر قابلیت اجرایی دارد بگذریم، موضوع از ابعاد دیگری نیز قابل بررسی است:

اول این‌که چرا صحبت‌های یک تماشاگر پای دیگر تماشاگران و حاضران نوشته می‌شود؛ مگر در برخورد با راننده متخلف باید شرایط را برای دیگر رانندگان تنگ کرد یا جُرمِ ورزشکار خاطی را همه ورزشکاران گردن می‌گیرند که حالا برای این خطا و بی‌حرمتی، عده‌ای دوره افتاده‌اند که مسئله را با محوریت هوادار و تماشاگر و کلیت فوتبال بررسی کنند؟

دوم آن‌که مگر حرمت و کرامت انسانی محدود به زنان است که بسیاری برای پیش‌برد اهداف و دغدغه‌های خود، جایگاه زن را بهانه کرده‌اند و به‌طور هماهنگ مسئله را از این زاویه بررسی می‌کنند؟ مگر توهین وابسته به جنس و نقش توهین‌دیده است که عده‌ای به اسم حمایت از زن و حراست از جایگاه او، جلو افتاده‌اند و تازه برای همین بهانه هم به فکر حذف زنان از استادیوم هستند؟ یعنی اگر بی‌حرمتیِ مشابهی به‌جای زن، به گروه عظیم دیگری مثلن قشر کارگر اتفاق افتاده بود، دلواپسان ابتدا غم نان کارگر را به سینه می‌زدند و در مرحله چاره‌جویی، حذف کارگران از استادیوم را تجویز می‌کردند؟ هرچه‌قدر واکاوی اتفاق پیش‌آمده با محوریت «توهین‌دیده» عجیب است، جست‌وجوی راه‌حل در همین سمت ماجرا عجیب‌تر و چه بسا خنده‌دار به نظر می‌رسد! من خطا کنم و تو مجازات شوی در کدام عدالت‌خانه‌ای تعریف شده؟

سوم و مهم‌ترین، بررسی موضوع در بعد کلان و از زاویه فرهنگی و اجتماعی است؛ این‌که چرا مردی چنین افکار و ادبیاتی دارد، جدای آن‌که از مسئولیت او در این بی‌حرمتی ذره‌ای نمی‌کاهد، برگرفته از فرهنگ مردسالار و زن‌ستیزی است که متاسفانه کماکان در جامعه وجود دارد. البته که ارتقای فرهنگی در مسئله برابری زن و مرد، نه آسان است، نه در کوتاه‌مدت قابل انجام و نه موضوع این نوشتار، اما نقش ورزش، فوتبال و استادیوم‌ها در همین فقره قابل بررسی است؛ وقتی مردان در استادیوم سهم بیش‌تری دارند، جایگاه بهتری دارند و نزدیک‌تر می‌نشنیند، بدون حساب‌وکتابِ خاصی مشمول شرایط بهتری شده‌اند که در ادامه همان تفکر جنس دوم(!) است.

هرچه‌قدر بدبینی‌مان نسبت به بهانه تازه‌متولدشده‌ای به نام «مشکلات زیرساخت» را کاهش دهیم، باز هم می‌توان در همین شرایط تفکیکِ جایگاه زنان، وضعیت برابر و بهتری برای آنان به‌وجود آورد. اگر خانواده‌ها نمی‌توانند کنار یکدیگر تماشاگر مسابقه موردعلاقه‌شان باشند، می‌توان لااقل سهم یکسانی برای زن و مرد در نظر گرفت. این‌که از یک ورزشگاه مثلن ۵۰هزار نفری، ۴۸هزار بلیت را به مردان تخصیص دهیم و فقط ۲هزار بلیت برای خانم‌ها آزاد کنیم و ایشان را در بدترین سکوها بنشانیم، جز این‌که ادعا کنیم مجوز حضور زنان را صادر کرده‌ایم چه حاصلی داشته است؟

یادآور می‌شود استقبال پرتعدادتر مردان برای تماشای فوتبال حق بیش‌تری برای آنان ایجاد نمی‌کند. در وضعیت تفکیک‌شده فعلی، تصمیم‌گیرندگان باید با شمالی و جنوبی (یا شرقی و غربی) کردن استادیوم و ورودی‌ها، مساوات را برای زنان در فرصت و حق انتخاب فراهم کنند تا هم برای تهیه بلیت با مشکلات عدیده کنونی مواجه نباشند و هم همانند مردان امکان انتخاب بلیت با توجه به جایگاه و فاصله از زمین داشته باشند.

و در پایان؛ این تاکیدِ یادداشت روزنامه کیهان که شرایط ورزشگاه‌ها به گونه‌ای است که بسیاری از خانواده‌ها نه خود به ورزشگاه می‌روند و نه اجازه حضور فرزندان‌شان را می‌دهند، نکته دقیقی است که چاره‌اش نه در حذف زنان یا گوشه‌نشینیِ آن‌ها، که اقدام فوری جهت فراهم کردن فرصت برای همین خانواده‌های علاقه‌مند مورداشاره کیهان است. این‌که می‌گویند مگر نگفتید ورود زنان جو ورزشگاه را بهتر می‌کند اما دیدید که نکرد و گفتیم که نمی‌کند، ماهی‌گرفتن از آب گل‌آلودی است که فدراسیون فوتبال با مدلی که برای حضور زنان در پیش گرفته مسبب آن است. فراموش نکنیم آن‌هایی که مدعی بودند حضور زنان می‌تواند موجب بهبود وضعیت فرهنگی استادیوم‌ها شود، سینما و شهربازی و بازار و ده‌ها مثال دیگری را نشان می‌دادند که روش کنونی جانمایی زنان هیچ شباهتی به آن مثال‌ها ندارد! البته که ورزشگاه‌ها به‌خاطر چنددهه مردانه بودن شرایط متفاوتی دارند، اما راه اصلاح، در استمرار این وضعیت یا تغییر معیوب آن نیست.

کانال عصر ایران در تلگرام