Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «فردا»
2024-04-28@18:12:23 GMT

عوارض مصرف بیش از اندازه روغن ماهی

تاریخ انتشار: ۲۳ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۶۹۸۷۹۱

عوارض مصرف بیش از اندازه روغن ماهی

مصرف بلند مدت روغن ماهی و تخمه آفتابگردان، کبد را به بیماری استاتو هپاتیت غیر الکلی یا NASH حساس می‌کند. یک بیماری بسیار جدی که به عنوان یک کاتالیزگر و تسریع دهنده برای انواع مختلف بیماری‌های کبد مانند سیروز (لتهاب شدید کبد) و سرطان کبد عمل می‌کند*

سرویس سبک زندگی فردا:  روغن ماهی، به دلیل مزایای سلامتی فراوان که معمولا در اینترنت و مجلات از آن یاد شده است، بسیار شناخته شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به نقل از فوت و فن اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که مصرف بلند مدت روغن ماهی و روغن تخمه آفتابگردان ممکن است خطر ابتلا به بیماری کبد چرب را افزایش دهد.

 

 

دانشمندان با آزمایش بر روی موش‌ها دریافتند که مصرف طولانی مدت روغن ماهی و آفتابگردان منجر به تغییراتی در کبد می‌شود و آن را نسبت به استاتوهپاتیت غیر الکلی (NASH) آسیب پذیر می‌کند. NASH یک فرم جدی‌تر بیماری کبد چرب غیر الکلی یا NAFLD (که بر اثر مصرف الکل نباشد) است.

بر اساس تخمین دانشمندان، حدود ۲۰ درصد افرادی که دچار NAFLD هستند، همچنین مبتلا به NASH نیز می‌باشند و این وضعیت با افزایش سن بدتر می‌شود.

NASH با بوجود آمدن چربی در کبد مشخص می‌شود و دلیل آن ربطی به مصرف الکل، التهاب و آسیب سلولی در کبد ندارد. آسیبی که در بیماری NASH به کبد وارد می‌شود می‌تواند ریسک ابتلا به سیروز کبد (التهاب شدید کبد) و سرطان کبد را افزایش دهد.

برخی از عوامل خطر اصلی برای NASH می‌تواند شامل اضافه وزن و چاقی، فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت نوع ۲ باشد که رژیم غذایی بد و نامناسب نیز می‌توانند بر تشدید این عوامل تاثیر گذار باشند.

چگونه برنامه‌های غذایی چرب بر کبد ما تاثیر می‌گذارند؟

دانشمندان در رابطه بین رژیم غذایی و بیماری NASH متوجه شدند که نوع چربی‌هایی که مصرف می‌کنیم می‌توانند نقش مهمی در ریسک ابتلا به شرایط کبد چرب را بازی کنند.

بدین منظور آن‌ها تاثیرات انواع مختلف روغن‌ها شامل روغن آفتابگردان، روغن ماهی و روغن زیتون را بر روی کبد موش‌ها آزمایش کردند. آن‌ها می‌خواستند دریابند که مصرف طولانی مدت این چربی‌ها چه تاثیراتی بر روی کبد و همچنین فیبروسیس کبدی (یا زخم کبد)، استرس اکسیداتیو (عدم تعادل رادیکال‌های آزاد و پیروزی آن‌ها بر دفاع آنتی اکسیدانی بدن) و طول تلومر‌ها می‌گذارد. تلومر‌ها کلاهک‌هایی در انتهای هر رشته DNA هستند که از کروموزوم‌های ما محافظت می‌کنند. هرچقدر طول تلومر‌های بدن ما کوتاه‌تر شود، آسیب بیشتری به سلول‌ها بدن ما وارد می‌شود.

محققان نشان دادند که کاهش طول تلومر‌ها باعث پیری سریع‌تر سلول‌ها و بیماری‌های مرتبط با پیری می‌شود. همچنین تلومر‌های با طول بیش از حد نرمال بلندتر نیز می‌توانند ریسک سرطان را بالا ببرند.

روغن زیتون بهترین چربی برای سلامتی کبد


محققان نه تنها دریافتند که با افزایش سن، چربی کبد افزایش می‌یابد، بلکه همچنین دریافتند نوع چربی که در کبد تولید می‌شود به نوع چربی که می‌خوریم بستگی دارد.

مطالعه و آزمایش بر روی موش‌ها نشان داد که روغن ماهی و روغن تخمه آفتابگردان بر روی سلامتی کبد تاثیر منفی می‌گذارند.

مشخص شد که مصرف بلند مدت روغن آفتابگردان باعث فیبروسیس کبد می‌شود و ساختار کبد را تغییر می‌دهد. این امر منجر به برخی تغییرات در ژن و افزایش اکسیداتیو در سلول‌های کبد می‌شود.

همچنین موش‌هایی که برای مدت طولانی روغن ماهی مصرف کردند، اکسیداتیو سلولی مربوط به افزایش سن در آن‌ها بالا رفته بود و فعالیت زنجیره انتقال الکترونی در میتوکندری (نیروگاه اصلی سلول) آن‌ها کاهش یافته بود که باعث نقض و مشکل در عملکرد سلول‌ها می‌شود. همچنین مشخص شد روغن ماهی بر روی طول تلومر‌های تاثیر می‌گذارد. روغن زیتون با اینحال مشخص شد که صدمه کمتری نسبت به دو روغن دیگر بر روی کبد می‌گذارد.

تیم محقق گفتند: یافته‌های ما نشان داد که روغن زیتون طبیعی و خالص بهترین نوع چربی برای سلامتی کبد است.

*مصرف بلند مدت روغن ماهی و تخمه آفتابگردان، کبد را به بیماری استاتو هپاتیت غیر الکلی یا NASH حساس می‌کند. یک بیماری بسیار جدی که به عنوان یک کاتالیزگر و تسریع دهنده برای انواع مختلف بیماری‌های کبد مانند سیروز (لتهاب شدید کبد) و سرطان کبد عمل می‌کند*

لینک کوتاه خبر: farda.fr/003KRr

منبع: فردا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۶۹۸۷۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۵ ماده غذایی که می توانند اثری مشابه داروهای لاغری داشته باشند

امروزه با افزایش تقاضا برای داروهای سرکوب‌کننده اشتها، مردم به دنبال مواد طبیعی هستند که اثرات مشابهی داشته باشند. اخیراً چالشی در شبکه های اجتماعی وایرال شده که در آن کاربران برای کاهش وزن خود ترکیبی از جو، آب و آب لیمو را می نوشند.

در حالی که این ترکیب مضر نیست، کارشناسان در مورد این ادعا که مصرف این نوشیدنی می تواند اثرات چربی‌سوزی را تقلید کند، تردید دارند.

اما نیازی به متوسل شدن به معجون های مشکوک نیست، چراکه برخی از غذاها می توانند مانند داروهای دیابت و چاقی باعث ترشح هورمون «سیری» شوند.

داروی اوزمپیک که ماده فعال آن سماگلوتید است، برای درمان دیابت نوع ۲ تجویز شده و مزیت دیگری دارد که باعث کاهش وزن مصرف‌کنندگان می شود.

Novo Nordisk، شرکت سازنده اوزمپیک، دارویی با دوز بالاتری از سماگلوتید را با نام تجاری Wegovy برای درمان چاقی به بازار عرضه کرده است.

دسته ای از داروها که آگونیست گیرنده پپتید شبه‌گلوکاگون ۱ (GLP-1 RA) نامیده می شوند، با تقلید از هورمون GLP-1 که به طور طبیعی توسط روده شما هنگام خوردن غذا ترشح می شود، عمل می کنند که به مغز سیگنال می دهد که سیر شده اید و از پرخوری جلوگیری می کند.

به گزارش روزیاتو، مواد غذایی نمی‌توانند دقیقاً همان تأثیرات و نتایجی که با مصرف داروهای مرتبط با کنترل دیابت یا کاهش وزن به دست می‌آیند را به وجود بیاورند.

اما طبق تحقیقات، مصرف برخی از مواد غذایی می‌تواند میزان ترشح هورمون‌های GLP-1 را افزایش داده و شما را برای مدت طولانی‌تری سیر نگه دارد.

۱. جو دوسر

در حالی که داروی اوزمپیک مطمئناً نمی تواند منجر به کاهش وزن چشمگیری شود، «جو» که عنصر اصلی آن است، مطمئناً می تواند به شما کمک کند که احساس سیری کنید.

جو دوسر حاوی کربوهیدرات‌هایی است که به آهستگی آزاد می‌شوند. بنابراین می‌تواند به کنترل اشتها کمک کند.

جو دوسر سرشار از فیبر بوده و در روده متورم می شود و به ما کمک می کند که بعد از غذا برای مدت طولانی تری احساس سیری کنیم.

تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۱۶ روی غلات پرفیبر مانند جو و گندم کامل نیز نشان داده که مصرف این غلات ممکن است GLP-1 را افزایش دهد.

فیبر موجود در جو هضم را کند کرده و منجر به آزاد شدن تدریجی گلوکز در جریان خون و ترشح GLP-1 می شود.

۲. آووکادو

آووکادو حاوی چربی‌های مفیدی است که می‌تواند به بهبود سلامت قلبی و عروقی کمک کند و در چارچوب یک رژیم غذایی مناسب، برای صبحانه یا میان‌وعده مورد استفاده قرار گیرد.

این گیاه سبز خامه‌ای، سرشار از چربی‌های تک غیراشباع و فیبر است و در پژوهشی در سال ۲۰۱۶ مشخص شد که آووکادو می‌تواند سطح GLP-1 را افزایش دهد.

همچنین یک مطالعه که در سال ۲۰۱۹ توسط مرکز تحقیقات تغذیه در موسسه فناوری ایلینوی انجام شد، نشان داد که افزودن آووکادو به وعده غذایی باعث افزایش سطح GLP-1 و همچنین هورمون تنظیم‌کننده اشتها به نام پپتید YY می شود و در عین حال سطح انسولین را کاهش می دهد.

۳. تخم مرغ

بر اساس یک پژوهش در سال ۲۰۱۶، تخم مرغ منبع غنی از پروتئین و چربی های تک غیراشباع است که می تواند میزان ترشح GLP-1 را افزایش دهد.

تحقیقات دیگری در سال ۲۰۲۰ نشان داد که سفیده تخم مرغ به ویژه برای آزادسازی GLP-1 مفید است.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ نشان داد که خوردن سه عدد تخم ‌مرغ برای صبحانه به کاهش سطح قند خون بعد از غذا، کاهش احساس گرسنگی و کاهش میزان مصرف غذا در ۲۴ ساعت آینده کمک می‌کند.

۴. آجیل

نتایج تحقیقات نشان داده اند که مصرف بادام، پسته و بادام زمینی می تواند سطح GLP-1 را به دلیل وجود پروتئین، فیبر و چربی سالم افزایش دهد.

بنابراین اگر به دنبال یک میان‌وعده سالم هستید که شما را برای بقیه روز سیر نگه دارد، مصرف یک مشت آجیل گزینه خوبی به نظر می رسد.

۵. سبزیجات

یک مطالعه در سال ۲۰۲۲ نشان داد که مصرف سبزیجات پیش از غذا باعث تنظیم سطح قند خون و افزایش سطح GLP-1، به خصوص ۶۰ دقیقه پس از خوردن غذا می شود.

سبزیجاتی مانند کلم غنچه‌ای، کلم بروکلی و هویج سرشار از فیبر و ویتامین هستند که می تواند به تنظیم سطح قند خون کمک کرده و به طور بالقوه بر سطح GLP-1 تأثیر بگذارند.

درشت مغذی‌ها باعث ترشح GLP-1 می‌شوند. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد با انتخاب غذاهای سرشار از این مواد مغذی، می‌توان سطح GLP-1 را افزایش داد.

این بدان معناست که یک رژیم غذایی سالم، سرشار از مواد مغذی محرک GLP-1 می تواند سطح GLP-1 را افزایش دهد.

رژیم‌های غذایی با مقدار بالای چربی مفید، فیبر و پروتئین می‌توانند به شما کمک کنند که برای مدت زمان بیشتری احساس سیری کنید. این مواد مغذی معمولاً باعث تأخیر در هضم غذا و کنترل سطح اشتها می‌شوند.

همچنین غذاهای سرشار از فیبرهای قابل تخمیر، مانند سبزیجات و غلات کامل، باکتری‌های روده را تغذیه می‌کنند و سپس باعث تولید اسیدهای چرب کوتاه زنجیر می شوند که می‌توانند ترشح GLP-1 را تحریک کنند.

به همین دلیل است که داشتن رژیم‌های غذایی با چربی مفید، فیبر و پروتئین بالا می‌توانند به شما کمک کند که برای مدت طولانی‌تری احساس سیری کنید.

کانال عصر ایران در تلگرام

دیگر خبرها

  • ماهی کبابی را با این روش خاص بپزید و لذت ببرید
  • روغن حیوانی و فواید آن برای سلامتی
  • با عوارض ناشی از گازگرفتگی حیوانات چه باید کرد؟
  • فواید و مضرات روغن حیوانی
  • مصرف بیش از اندازه قهوه عجب بلایی سرتان می‌آورد
  • ۵ ماده غذایی که می توانند اثری مشابه داروهای لاغری داشته باشند
  • عوارض مصرف بیش از اندازه برنج سفید
  • لاغری در یک هفته ؛ نکات مهم برای کاهش وزن در یک هفته
  • چیز‌هایی که فکر نمی‌کنید به کبدتان آسیب بزنند
  • تاثیر این گیاه دارویی بر بیماری دیابت