به نقل از «افکارنيوز»

جزئیاتی از پشت پرده استیضاح ۳ وزیر در مجلس

تاریخ انتشار: ۲۵ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۷۱۸۷۹۱

حسین‌علی حاجی‌دلیگانی نماینده مردم شاهین‌شهر در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگوی تفصیلی با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس با اشاره به جزئیات جلسات استیضاح وزرای راه، کار و کشاورزی گفت: اولین نکته‌ای که در ارتباط با استیضاح وزرا قابل ذکر است این است که زمان استیضاح زمان مناسبی نبود و دیگر اینکه استیضاح 3 وزیر همزمان در دستور کار مجلس باشد نکته دیگری است که در روند کار استیضاح تأثیر داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: بعضی از جریان‌های داخل مجلس محاسباتی به غیر واقعیات حاکم بر روند کار داشتند و این موضوع را دنبال می‌کردند که از نظر وجدانی و خدایی هم درست نبود و به عنوان نمونه در صبح روز سه‌شنبه و در جریان بررسی استیضاح وزیر کار می‌گفتند به استیضاح وزیر کار رأی دهید تا فضای روانی حاکم بر مجلس به گونه‌ای باشد که استیضاح وزیر راه در جلسه بعدازظهر رأی نیاورد و یا بالعکس و به جای اینکه به صورت تخصصی عملکرد هر وزیر را مورد بررسی قرار دهند فضای روانی حاکم بر مجلس را ارزیابی و دنبال می‌کردند.

نماینده مردم شاهین‌شهر در مجلس شورای اسلامی اضافه کرد: اینجور ارزیابی‌ها و تحلیل‌ها بیشتر بین اعضای فراکسیون امید و یا تعدادی از اعضای فراکسیون مستقلان مطرح بود و من بدون اینکه ورود به بحث داشته باشم شاهد مذاکرات این‌چنینی در مجلس بودم. به عنوان نمونه من می‌شنیدم که می‌گفتند اینکه استیضاح آقای ربیعی را در جلسه صبح گذاشته‌اند با هدف بوده.

حاجی‌دلیگانی اظهارداشت: متأسفانه بعضی از همکاران ما در مواضعشان و در رأیشان ثبات قدم لازم را ندارند که اگرچه نمی‌خواهیم به آنها حق بدهیم اما در این باره این موضوع را هم باید مد نظر داشت که میزان تماس‌ها، مراجعات و تهدیدها از سوی اطرافیان وزرا به نمایندگان بسیار زیاد بود و هست و از مدیر شهرستان تا مدیر استان که بعضی از این وزرا چند مدیرکل در استان‌ها دارند از طرف همه این مدیران وزرا این موضوع تعقیب می‌شد. به عنوان نمونه وزیر کار در حوزه انتخابیه اینجانب 12 مدیر شهرستانی دارد و همه این مدیران به نمایندگان فشار می‌آورند تا او را از استیضاح منصرف سازند.البته در بعضی موارد هم ما رد نمی‌کنیم و ممکن است امتیازاتی را هم برای جنبه‌های عمومی حوزه انتخابیه فلان نماینده به وی بدهند و این هم ممکن است اتفاق بیفتد.

وی در پاسخ به این سوال که آیا در ارتباط با استیضاح‌ها از سوی وزرا پیشنهاد تطمیع و یا اینکه تهدیدی بوده یا خیر، گفت: من چون از ابتدا کسانی که استیضاح این 3 وزیر (راه، کار و کشاورزی) را دنبال می‌کردند افرادی نمی‌دیدم که تا پایان کار بایستند و ثبات قدم داشته باشند و اطمینان نداشتم از امضاء بنده آیا در جهت اهداف درست استیضاح استفاده می‌شود یا خیر و ممکن است از امضای من استفاده ابزاری شود لذا استیضاح هیچ یک از این وزرا را امضاء نکردم چرا که می‌دانستم این افرادی که دنبال استیضاح هستند افرادی نیستند که تا پایان بمانند.

نماینده مردم شاهین‌شهر در مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: ما در مجلس قبلی وقتی برای استیضاح وزیر علوم (فرجی‌دانا) به جمع‌بندی رسیده و برای رسیدن به اهداف استیضاح تلاش کردیم و به نتیجه هم رسیدیم اما وقتی که مجموع مباحث در خصوص استیضاح در خصوص این 3 استیضاح شفاف نیست به همین خاطر من ورودی به استیضاح این 3 وزیر نداشتم و بر همین اساس به من مراجعه‌ای برای تطمیع و تهدید نشد اما شاهد بودم که چگونه به سراغ نمایندگان دیگر می‌رفتند و البته که اگر من جزء امضاء کنندگان استیضاح بودم به سراغم نمی‌آمدند چرا که من اگر در ارتباط با موضوعی به جمع‌بندی رسیدم تا پایان کار هستم و اگر به جمع‌بندی هم نرسم چیزی را امضا نمی‌کنم.

حاجی‌دلیگانی خاطرنشان کرد: نکته دیگری هم که در بحث استیضاح اتفاق افتاد این بود که افراد مربوط به لیست امید در ابتدای کار به صورت جدی وارد عرصه کار استیضاح شدند به نحوی که بسیاری از تحلیل‌ها بر این بود که لیست امید آمده که این وزرا را استیضاح کند تا بتواند به جامعه این پیام را بدهد که دیدید ما با دولت رودربایستی نداریم و خودمان را از آقای روحانی جدا کرده‌ایم.

وی افزود: در جلسه‌ای که در روز 15 اسفندماه در حضور سیدمحمد خاتمی و با حضور تعدادی از اعضای فراکسیون‌های امید و مستقلان برگزار شد برای استیضاح وزرا تقسیم کار صورت گرفته بود و یک نفر مأمور پیگیری استیضاح وزیر کار و یک نفر هم مأمور پیگیری استیضاح وزیر راه شده بود و بنا داشتند تا علاوه بر این دو نفر استیضاح دو وزیر دیگر را هم دنبال کنند که بعد استیضاح این دو وزیر دیگر را کلید بزنند و این دو نفر مأمور شده بودند تا کار را به گونه‌ای پیگیری کنند که استیضاح وزرا در مجلس رأی بیاورد.

نماینده مردم شاهین‌شهر در مجلس شورای اسلامی در پایان گفت: اما آنچه که در روز استیضاح وزرای کار و رفاه در مجلس اتفاق افتاد این بود که صبح روز استیضاح فراکسیون امید در جلسه‌ای که برگزار کرد بر این نکته تاکید داشتند که استیضاح وزیر راه و شهرسازی رأی بیاورد اما در جلسه‌ای که در ظهر همان روز و پیش از آغاز جلسه استیضاح عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی برگزار کردند تصمیمشان تغییر کرد و بنای کارشان بر این شد تا به استیضاح آقای آخوندی رأی ندهند و کسانی هم که از اعضای فراکسیون امید بنا بود به عنوان موافق استیضاح وزیر راه صحبت کنند به آنها گفته شد که صحبت نکنید و آقای محمود صادقی و آقای محمد علی وکیلی که اسمشان در لیست موافقان استیضاح بود و قرائت هم شد صحبتی نکردند و نه تنها تلاشی را در جهت رأی آوردن استیضاح نکردند بلکه صحبت هم در این راستا نکردند.

 

منبع: افکارنيوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۷۱۸۷۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پشت پرده تصمیم رئیس جمهور چین برای ملاقات با وزیر خارجه آمریکا / توسعه و تقویت اقتصادی، راهکار چین برای مقابله با تحریکات آمریکا / چین بر جذب سرمایه گذاری خصوصی از آمریکا متمرکز است

به گزارش جماران،  ایان آرتور برمر (متولد 12 نوامبر 1969) دانشمند علوم سیاسی، نویسنده و کارآفرین آمریکایی است که بر ریسک سیاسی جهانی متمرکز است. او بنیانگذار و رئیس گروه اوراسیا، یک شرکت مشاوره و تحقیقات ریسک سیاسی است . برمر 11 کتاب در مورد مسائل جهانی منتشر کرده است. او در تازه ترین نوشتار به بررسی رابطه ایالات متحده و چین به بهانه سفر اخیر وزیر خارجه ایالات متحده به این کشور پرداخته و می نویسد:

آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا  به تازگی از چین ( پکن و شانگهای) بازگشته است. رابطه این دو کشور در حال حاضر در چه وضعیتی است؟ مدیریت تنش بهتر و پایدارتر از آنچه در مدت زمان طولانی پیش از آن دیده ایم، ادامه دارد. البته با توجه به تعداد مسائلی که ما بین این دو کشور اصطکاک ایجاد کرده، مشخص نیست که لزوماً چنین وضعیتی ادامه پیدا خواهد کرد یا خیر؟

درست در طول دو هفته گذشته، رئیس جمهور آمریکا، تعرفه های جدیدی بر فولاد چین وضع و تحقیقات جدیدی را در مورد کشتی سازی چین آغاز کرده است. مخالفت های کنگره ایالات متحده با تیک تاک ادامه دارد.  شما خبر 2 میلیارد دلار کمک نظامی اضافی برای تایوان از جانب ایالات متحده را شنیده اید.  انتقادات زیادی از سوی آمریکایی‌ها در مورد حمایت مداوم چین از روسیه در جنگ اوکراین با ارائه فن‌آوری‌های با استفاده دوگانه به گوش رسیده است.

با توجه به همه این اختلاف ها آیا رابطه به سمت تقابل بیشتر حرکت خواهدکرد؟ پاسخ واقعا مشخص نیست.  وزیر امور خارجه چین گفت که آمریکایی ها باید بین داشتن یک رابطه محدود و یک رابطه مشارکتی یکی را انتخاب کنند و مطمئناً آمریکایی ها ترجیح می دهند هر دو طرف را داشته باشند. آنها می خواهند در زمینه هایی که برای آمریکایی ها مناسب است، مشارکت داشته باشند و در مناطقی که برای آمریکایی ها مناسب است، چین و قدرت این کشور را مهار کنند.

آمریکایی‌ها بیش از سایر کشورها می توانند چنین سیاست دوگانه ای را پیش ببرند زیرا ایالات متحده قدرتمندترین کشور جهان است و در نهایت چینی‌ها بیشتر از آمریکایی‌ها به چین نیاز دارند. با این حال، وابستگی متقابل زیادی میان واشنگتن و پکن  وجود دارد و چین هم از توانایی پاسخگویی به سیاست های آمریکا برخوردار است. اما سوال اینجاست که چین تا چه اندازه وارد این بازی تلافی کردن شده است؟ واقعیت این است که پکن عکس العمل مستقیم کمی از خود نشان داده است.

درست است که وزارت خارجه چین اعلام کرد که اگر حمایت تکمیلی از تایوان که خط قرمز چینی هاست امضا شود، اقدامات قاطعانه ای صورت خواهد گرفت و من گمان می کنم که به این معنی است که ما شاهد تحریم های بیشتری از سوی چین علیه پیمانکاران دفاعی ایالات متحده خواهیم بود اما این تا حد زیادی نمادین است. به نوعی مصداق اینکه زدی ضربتی ، ضربه ای نوش کن.

اما در مقابل همه سیاست‌های دیگری که آمریکایی‌ها به تازگی علیه چین اعمال کرده‌اند، ما شاهد تمرکز چینی‌ها بر مقاوم‌تر کردن کشور و اقتصادشان در برابر تلاش‌های آمریکا برای مهار آن بوده‌ایم، اما نه ضربه زدن مستقیم به آمریکایی ها. در واقع وضعیت چینی ها کاملا پایدار به نظر می رسد.

دیدیم که شی جین پینگ ، رئیس جمهور چین همچنان مستقیماً با وزیر امور خارجه آمریکا آنتونی بلینکن ملاقات کرد، دیداری که حذف آن برای دولت چین بسیار آسان بود و از سوی دیگر از نظر تاریخی در شرایط پرتنش رابطه چنین دیداری مرسوم هم نیست اما آنها ترجیح دادند که این دیدار انجام شود.

وزیر خارجه آمریکا به یک فروشگاه موسیقی رفت و می دانیم که او هم به خوبی گیتار می نوازد و هم به موسیقی علاقه مند است.  پوشش رسانه های دولتی چین از آن سفر بسیار انسانی، دوستانه و بی تکلف بود. در حقیقت برای چینی ها کاری ندارد که دکمه رفتار متقابل را فشار دهند تا نشان بدهند که از این وضعیت راضی نیستند اما این انتخاب آنها در جریان سفر بلینکن نبود. ما شاهد یک رفتار فوق العاده از سوی دولت چین بودیم و این بسیار مهم است.

با گفتن همه اینها، باز هم باید بگوییم که مدیریت رابطه با چین چالش برانگیزتر می شود زیرا در ایالات متحده، چه دموکرات یا جمهوری خواه، یکی از معدود مواردی که در سیاست خارجی می توانید روی آن توافق کنید این است که حواستان باید به چینی ها باشد. بنابراین فقط بایدن نمی تواند درباره سیاست واشنگتن در قبال پکن تصمیم بگیرد بلکه کنگره هم نقش خود را دارد.

در مورد رسانه های آمریکایی نیز وضع به همین منوال است و هرکدام ساز خود را درباره این رابطه می زنند و این در حالی است که در چین اگر رئیس جمهور اراده کند همه رسانه ها یک خط را دنبال خواهند کرد.  در حال حاضر، تعداد زیادی از شرکت ها و بانک های آمریکایی وجود دارند که مدیران عامل خود را برای سفر به چین می فرستند. تعامل میان مردم دو کشور بسیار زیاد است و این چیزی که مقامات چینی به شدت روی آن متمرکز هستند.

ارتباطات و همکاری های بسیار بیشتری در مورد مواردی مانند آب و هوا و برخی مسائل دیگر میان دو کشور وجود دارد.  همچنین در بالاترین سطح ایالات متحده تمایل زیادی برای ارائه اطلاعات بیشتر به چین وجود دارد آنهم در شرایطی که وضعیت جاری در خاورمیانه را می بینیم و چین هم مایل به برقراری آتش بس در غزه است و البته این تمایل میان پکن و واشنگتن در این مقطع مشترک محسوب می شود.

چینی ها دیپلمات های سطح بالا و توانایی زیادی برای جمع آوری اطلاعات که آمریکایی ها دارند، ندارند و به همین دلیل زمانی که مقام های سطح بالای آمریکایی با همتاهای چینی خود درباره خاورمیانه صحبت می کنند چینی ها به یادداشت برداری مشغول شده و البته از این روند راضی و قدردان هم هستند.

بنابراین به طور کلی، من همچنان شاهد تعاملات سطح بالا میان دو کشور هستم که بسیار سازنده است  اما همزمان شما در مقابل رابطه ای قرار می گیرید که هیچ اعتمادی در آن وجود  ندارد و  خط اصلی درگیری در آن به روش‌های مختلف و در مکان‌های مختلف در سراسر جهان ظاهر می‌شود. با گذشت زمان، حفظ این سطح پایدار در روابط ایالات متحده و چین دشوارتر خواهد شد. اما در حال حاضر، من فکر می کنم که ما احتمالاً به این روند حداقل تا زمان انتخابات در نوامبر ادامه خواهیم داد.