برندینگ در گردشگری یا حبابسازی؟ مساله این است!
تاریخ انتشار: ۲۶ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۷۳۱۶۴۸
نگاه دانش بنیان به مقوله گردشگری داخلی وخارجی راهگشا و باعث پیشرفت در صنعت توریسم خواهد شد.
به گزارش خبرنگار مهر، سینا برجیان، مشاور برندینگ سازمانی در یادداشتی به موضوع کارکردهای برندسازی در حوزه گردشگری پرداخته است.
متن این یادداشت به شرح زیر است؛
برندینگ در گردشگری بطور عام و گردشگری فرهنگی بطور خاص، واژه ای دستمالی شده و همزمان مورد غفلت واقع شده است و در این میانه غوغاسالاری و تکیه بر حجم بالای تبلیغات و موج سازی بدون خلاقیت ورانت بازی، اساس کار بسیاری از شرکت های خدمات مسافرتی ایرانی است که به عقیده نگارنده، اندک زمانی از این ساعت شنی گذرا باقی مانده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
برندسازی یک فرایند مستمر و پویاست که باید بتواند در آگاه سازی و نه فریب مشتری نقش اساسی ایفا کرده و در ادامه با ارزش افزوده مادی و معنایی، در نگهداری مشتری، تولید مشتری وفادار و در نهایت بالابردن هزینه تعویض (Switching cost) او از یک برند به برند دیگر موثر و کارا باشد. در شرکتهای مبتنیبر خدمات، مشتری یک فرد نیست بلکه زنجیره انسانی متصلی است که میتوان با جلب رضایت درونی او، هزینه مارکتینگ شرکت ها را کاهش داد. بر دارایی های ملموس و غیر ملموس شرکت افزود.
نگاه به گردشگر در هر سازمان بهتر است به صورت سرمایه اجتماعی ( human capital) و نه صرفا نگاه کوتاه مدت درامد زایی باشد و برند بصورت موثر باید بتواند به شکل سرمایه ناملموس (intangible asset) در ذهن گردشگر حک شود. تفاوت ها ی بازار آینده و متغیر های آن و همچنین ماهیت عدم قطعیت بالای بازار های دینامیک، بزودی در بازار ایران حس خواهد شد و شرکت هایی که رویکرد مشتری مدار
(customer oriented approach) ندارند، از گردونه رقابت حذف می شوند. «ایرانی مستحق خدمات برتر» شعار شرکت هایی می شود که بخواهند نفس بکشند.
نگاه دانش بنیان به مقوله گردشگری داخلی وخارجی راهگشا و باعث پیشرفت در صنعت توریسم ایران خواهد شد. فاصله گرفتن از نگاه سنتی به بازار و گردشگری همزمان باید صورت بگیرد. در علم بازاریابی، نگاه تولید انبوه برابر فروش بیشتر به مشتری های تفکیک نشده در اوایل دهه ۵۰ میلادی به تدریج به سمت انتخاب انبوه (mass customization)در جامعه هدف تفکیک شده بر اساس محدوده سنی، نوع و سبک زندگی، محدوده جغرافیایی و ...رفته است.
زنجیره محصول و صنایع خدماتی نظیر گردشگری و هتل داری و صنایع وابسته نیاز به تکمیل شدن، بازبینی و پایش دارد. زنجیره محصول از زمان طراحی محصول به عنوان مثال پکیجهای مسافرتی تا پایان سفر گردشگر، گرفتن فیدبک و خدمات پس از فروش نیاز به جامع بودن و نگاه استراتژیک خواهد داشت و در این میان نقش مشاوران سفر و همچنین مدیران محصول (product manager) در شرکت های ایرانی خالی است.
نگاه ملی و فرآیندهای به ضرورت همه جانبه بودن خدمات گردشگری و دیدن افقهای بزرگ ملی مثل نقش گردشگری در افزایش قدرت نرم کشورها و کاهش تنش های سیاسی اگر ساخت یافته و مدرن شود، میتواند نقشه راهی برای زنجیره گردشگری ایران بوجود بیآورد که تا سالیان دراز ثبات حرکتی و مدیریتی را به ارمغان میآورد، و در این میان برندسازی صحیح و اصولی و نه حباب سازی وحرکت موجی نقش حیاتی خواهد داشت.
شرکت های سنتی بازار گردشگری ایران در تله نگاه خاص به روابط و رانت های خاص گیر افتاده اند و نقش بازاریابی و برندسازی به طور حداقلی تنها در موج سازی و تولید انبوه محصول خدماتی دیده می شود. با رشد روزافزون بازاریابی دیجیتال و اپلیکیشن های مبتنی بر تلفن همراه و اشتیاق نسل جدید برای ورود به بازار کار خدماتی، زنگ خطر را برای شرکت های بزرگ به صدا درآورده است. تغییر نگاه و استفاده از تغییر ذائقه ی بازار تنها با بند سازی صحیح و مدیریت فرآیند برند امکان پذیر خواهد بود و البته تزریق نیروهای خلاق و تحصیل کرده که در بازار ایران کم نیستند اما بازی داده نمی شوند!
ترس از تغیییر (fear of change) و ترس از ناشناخته (fear of unknown) در کنار تعارضات مبتنی بر منافع قشر سنتی بازار همواره موانع مدیریتی در راه کسب و کار بوده است و برطرف کردن این موانع خواست ملی و نگاه استراتژیک دولتی و انجمن های صنفی را توامان طلب می کند.
امید آنکه روزی بتوانیم خطر رقبای فراملی را در گردشگری ببینیم و عزمی ملی و درخور ایران عزیز برای تدوین نقشه راه جامع گردشگری کشور تدوین کنیم تا نه تنها صنعت گردشگری ملی را نجات داده باشیم بلکه به عنوان سفیران ایران نقشی در افزایش قدرت نرم ایران زمین در کشورهای هم بسته فرهنگی داشته باشیم.
منبع: مهر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۷۳۱۶۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اطلاعات پروژه جدید بهمن دیزل
اکنون قالب حمل و نقل تجاری نسبتا سبک با وانتهای شهری که حداکثر توانایی حمل کمتر از 900 کیلو را دارند، انجام میشود. در مرتبه بعدی کامیونت های 6 تن و 8 تن و کامیونهای فورس F210 (بهمن دیزل) با توانایی حمل حدود 10 تن هستند که نیازهای این حوزه را برطرف میکنند. در فاصله وانتهای 1.8 تنی با بارهایی در محدوده 4 تن تمهیدی اندیشیده نشده که خلا موجود، خسارات هنگفتی به منابع محیط زیست، سوخت کشور وارد میکند چرا که در شرایط فعلی مصرف کننده ناچار است کامیونهای بازهی 10 تن را ناقص بارگیری کند. به همین دلایل میتوان ورود بخش خصوصی به تولید کامیونتی 3.8 تنی را هوشمندانه و متناسب با نیاز بازار دانست. مدیران بهمن دیزل با ورود به این قسمت از بازار، قدرتنمایی خوبی خواهند داشت و تا سالیان سال یکه تاز این حوزه خواهند بود.
دلایل زیادی برای استقبال بازار این محصول وجود دارد که مهمترین آن فرسودگی در این رده باربری است. محصولاتی که به عنوان وانت شناخته میشوند، اغلب از نظر شاخصهای فناورانه عقب افتاده هستند و ایمنی بسیار پایینی نسبت به سلامت راننده و حفظ بار دارند. لذا تولید محصولی در این رده با ایمنی بالا و تکنولوژی روز، میتواند تحول خوبی در حوزه تجاری ایران باشد.
کشورهای توسعه یافته نیز با تمرکز بر تولید کامیونتهای 3.5 تا 4 تن تلاش کردند حمل و نقل بارهای کم حجم و سبک را مقرون به صرفه کنند. به واقع در کشورهای پیشرفته، خودروهای پرمصرفی مانند وانتهای کنونی کشور ما اجازه تردد ندارند و برای شرکتها و بنگاههای تجاری تردد این خودروها غیراقتصادی است.
شرکت بهمن دیزل با تمرکز بر خلا بازار حمل و نقل ایران نقش قابل توجهی در حفظ منابع سوختی، بهینه کردن اقتصاد حمل و نقل باری شرکتهای تولید و رانندگان و همینطور حفاظت از محیط زیست برداشته است؛ محاسبات دقیق کارشناسان گواهی میدهد که خلاهای موجود در باربری ایران و همینطور عقب افتادگی فناورانه خسارات زیادی به اقتصاد، سلامت و محیطزیست وارد میکند و ورود بخش خصوصی برای جبران این خلاها میتواند در کاهش این زیان موثر باشد.
در خصوص کامیونت 3.8 تن و با توجه به اهتمام بهمن دیزل در به بهکارگیری فناوریهای روز میتوان انتظار داشت این خودروی تجاری نیز از فناوری هشدار دهنده حرکت بین خطوط LDWS و ESC و هشدار برخورد از جلو FCWS و ترمز اضطراری هوشمند AEBS و... بهره ببرند.
همچنین اگر اطلاعات این پروژه دقیق باشد، رانندگان و خریداران این کامیون 3.8 تنی میتوانند امیدوار باشند این محصول نیز همچون F210 از تهویه و امکانات رفاهی مولتی مدیا برای راننده بهره ببرد.
طبق شنیدهها، بهمن دیزل تا نیمه اول سال 1403 محصول 3.8 تنی خود را معرفی خواهد کرد و این محصول عضو دیگری از خانواده فورس خواهد بود. این شرکت سال قبل کامیون 12 تن با نام F210 را تولید کرد که از نظر فناوری، ایمنی و امکانات رفاهی تحولی در این رده باری بود.