ساخت تراشه‌ای که می‌تواند اندام‌های مصنوعی بدن را در خود ذخیره کند
تاریخ انتشار: ۲۶ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۷۳۵۱۲۷
دانشمندان دانشگاه MIT، تراشه‌ای ابداع کرده‌اند که می‌تواند تا 10 اندام انسانی را در خود ذخیره کند.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، دانشمندان دانشگاه MIT، ابزاری ابداع کرده‌اند که شاید تحولی در روش آزمایش دارو در آینده ایجاد کند.
این ابزار که تراشه‌ای به ابعاد یک کاغذ است، می‌تواند تا 10 اندام انسانی مصنوعی را در خود جای دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تفاوت بارز این ابزار جدید با دیگر ابزار از این دست، شبیه‌سازی چگونگی تاثیر دارو بر چندین اندام بدن است.
به گفته دانشمندان دانشگاه MIT ، پلت‌فرم‌های ریزسیال‌شناسی، انواع گوناگونی از سلول‌های انسانی را در این ابزار جای می‌دهند و سپس، برای شبیه‌سازی جریان خون، مایعی را میان آنها جاری می‌کنند.
این اندام‌ها از توده‌های پلاستیکی ساخته شده‌اند که شامل محفظه‌هایی برای جایگزینی یک «سیستم میکروفیزیولوژیکی» (MPS) هستند و محفظه‌های گوناگونی دارند که امکان جریان مایع را فراهم می‌کنند تا سیستم گردش خون، شبیه‌سازی شود.
همچنین، این ابزار، علاوه بر پمپ آبی که زیر این پلت‌فرم قرار گرفته است، یک منبع آب دارد که تبخیر را محدود و رطوبت را حفظ می‌کند.
آخرین نسخه این ابزار می‌تواند سلول‌های 10 اندام گوناگون از جمله کبد، ریه، روده، مغز، قلب، پانکراس، کلیه، پوست و ماهیچه اسکلتی را ترکیب کند.
با وجود این ابزار، دانشمندان قادر هستند علاوه بر پخش دارو، جریان تبادل مولکولی را به دقت کنترل کنند.
این تراشه، قابل استفاده مجدد است و در بررسی دانشگاه MIT ، تا چهار هفته ثابت بود.
لیندا گریفیث، از نویسندگان این پژوهش، گفت: «یکی از مزیت‌های این پلت‌فرم این است که ما می‌توانیم آن را در مقیاس بالا و پایین قرار دهیم و به آن شکل‌های متفاوتی ببخشیم».
منبع: ایسنا
منبع: آنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۷۳۵۱۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ساخت نخستین سلول مغزی مصنوعی با آب و نمک
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ساینس الرت، محققان توانسته اند اتصالات عصبی به نام سیناپس‌ها را با استفاده از همان آب و مواد نمکی که مغز از آن استفاده می‌کند شبیه سازی کنند؛ پیشرفتی که به رشته نوظهور «یونترونیک» که ترکیب زیست شناسی و الکترونیک است کمک می‌کند.
گروهی از پژوهشگران دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی، از عملکرد مغز انسان که از ذرات باردار به نام یون‌های محلول در آب برای انتقال سیگنال‌ها در نورون‌ها استفاده می‌کند، الهام گرفته اند.
یکی از ویژگی‌های مهم توانایی مغز برای پردازش اطلاعات، انعطاف پذیری سیناپسی است که به نورون‌ها اجازه می‌دهد تا قدرت اتصالات بین خود را در پاسخ به تاریخچه ورودی تنظیم کنند.
این دستگاه که جدید «ممریستور یونترونیک» نام دارد، میزان بار الکتریکی را که قبلا از آن عبور کرده است «به یاد می‌آورد» و ما را به ساخت سیستم‌های مصنوعی با قابلیت تقلید از مغز ابرقدرت انسان نزدیک‌تر می‌کند.
«تیم کامسما» «Tim Kamsma» فیزیکدان نظری از دانشگاه اوترخت، می‌گوید: این دستاورد نشان دهنده یک پیشرفت حیاتی به سمت رایانه‌هایی است که نه تنها می‌توانند الگو‌های ارتباطی مغز انسان را تقلید، بلکه از همان محیط نیز استفاده کنند.
ممریستور یونترونیک به شکل مخروط با محلول آب و نمک در داخل آن، فقط ۱۵۰ در ۲۰۰ میکرومتر عرض دارد (عرض حدود سه یا چهار تار موی انسان در کنار هم). تکانه‌های الکتریکی باعث حرکت یون‌ها در کانال مخروطی شکل شده و تغییرات در بار الکتریکی منجر به تغییر در حرکت یون می‌شود. تغییر در چگونگی رسانش الکتریسیته سیناپس را می‌توان اندازه گیری و رمزگشایی کرد تا دریابیم سیگنال ورودی چه بوده که این نشان دهنده نوعی حافظه است.
طول کانال بر مدت زمان حفظ حافظه ممریستور تأثیر می‌گذارد و این نشان می‌دهد می‌توان کانال‌ها را برای کار‌های خاصی طراحی کرد دقیقا مانند آنچه در مغز وجود دارد. فیزیک دان‌ها همچنین در تلاش برای یافتن روش‌های مختلف ترکیب این سیناپس‌های مصنوعی هستند.
اگرچه هنوز این دستگاه و به طور کلی یونترونیک، در مراحل بسیار اولیه هستند، اما با توجه به تولید نسبتا سریع و ارزان، این طراحی جدید می‌تواند برای طیف وسیعی از کاربرد‌های آینده مقیاس پذیر باشد.
مجریان این طرح می‌گویند اگرچه سیناپس‌های مصنوعی قادر به پردازش اطلاعات پیچیده بر اساس مواد جامد هستند، اما ما اکنون و برای اولین بار نشان دادیم که این شاهکار با استفاده از آب و نمک نیز قابل اجراست. ان‌ها به طور موثر رفتار عصبی را با استفاده از سیستمی تکرار می‌کنند که از محیطی مشابه مغز استفاده می‌کند.
این پژوهشگران امیدوارند با الگوبرداری از مغز، به جای تکیه بر فرآیند‌ها و اجزای الکتریکی سنتی و رایج، بتوان با رایانه‌ها به ظرفیت و کارایی مغز نزدیک شد.
نتایج این تحقیقات در نشریه PNAS منتشر شده است.
انتهای پیام/
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور