بومهای نقاشی بزرگ در میدانهای اصلی شهر
تاریخ انتشار: ۲۸ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۷۶۳۸۷۰
پروژه «نگارستان بهار» در شهر اصفهان اجرا شد.
به گزارش ایمنا، در این پروژه که از گستردهترین فعالیتهای سازمان زیباسازی شهرداری اصفهان در نوروز امسال است، گونهای جدید از ارائه هنر، پیادهسازی شده است.
این پروژه در قالب 30 بوم در ابعاد بسیار بزرگ اجرا و این بومها، در میدانهای اصلی شهر اصفهان نصبشدهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
امیرحسین ستوده، دبیر ستاد آذینبندی سازمان زیباسازی شهرداری اصفهان به خبرنگار ایمنا گفت: ایده این کار، بیست روز مانده به عید، مطرح و جرقههای ابتدایی اجرای آن بهسرعت زده شد و پسازآن، بومها و پایه بومها را که از زمان برنامه هفته نکوداشت اصفهان در اختیار ما قرارگرفته بود، بهسرعت در محلهای منتخب نصب کردیم.
وی در ادامه در رابطه با انتخاب هنرمندان این پروژه هم اظهار کرد: آنچه برای ما در انتخاب هنرمند مهم بود، توانایی و سابقه کار او درزمینهٔ هنرهای محیطی و آثاری در ابعاد بزرگ بود. با در نظر گرفتن این نکات، از جمعی از هنرمندان مطرح اصفهان که عمدتاً از اساتید دانشگاه و نخبگان هنر نقاشی شهر هستند، برای پیادهسازی این پروژه دعوت کردیم و طی جلسهای که با آنها برگزار شد، اطلاعات تکمیلی در رابطه با مکان اجرای اثر و شیوه انجام کار، به هنرمندان ارائه شد و درنهایت گروهی از این هنرمندان، مسئولیت انجام این کار را بر عهده گرفتند.
طرحهایی که بر روی این بومها ثبت میشود، به سبکها و گونههای متفاوتی تعلق دارد. ستوده در رابطه با طرحهای اجراشده بر روی بومها گفت: به علت وقت کمی که برای اجرای پروژه داشتیم، سازمان زیباسازی، طرحهایی را از نقاشیهای هنرمندان بزرگی همچون کمالالملک انتخاب کرد و برای پیادهسازی در اختیار هنرمندان قرار داد. البته برخی از طرحهای اجراشده، طرحهایی هستند که اساتید از قبل، کار طراحی آنها را به پایان رساندهاند.
به گزارش ایمنا، از ویژگیهای برجسته و قابلتوجه این پروژه، پیادهسازی طرحها بر روی بوم بهصورت زنده و جلوی چشم مردم است. تبدیل یک بوم خالی به یک اثر هنری در این ابعاد، بیشک توجه عابران را به خود جلب میکند.
خبرنگار ایمنا با برخی از هنرمندان در حین کار بر روی بومهای خود گفتگو کرد و اکثر آنها از واکنشهای مردم در حین کار راضی بودند.
میرمقتدایی، نقاش بوم میدان خواجو، به خبرنگار ایمنا گفت: گذر و تشویق رهگذران به ما برای ادامه کار قوت قلب میدهد.
عبدالله نصیریان، نقاش بوم میدان شهدا نیز گفت: هنگامیکه در یک نقاشی، هویتهای اصیل خود را بگنجانیم و آنها را در قالب معاصر ارائه دهیم، رابطه مردم با هنر و هنرمند را بسیار نزدیک کردهایم.
سارا محمدی، نقاش بوم میدان شهید علیخانی نیز اظهار کرد: افرادی که از کنار بوم میگذشتند، ابراز خوشحالی میکردند که چنین رویدادهایی در اصفهان در حال برگزاری است و بهجای چاپ پوسترها و بنرهای همیشگی، روند اجرای هنر بهطور مستقیم، در معرض دید مردم قرارگرفته است.
وی در ادامه گفت: برای بانوان رهگذر، این بسیار خوشحالکننده بود که من بهعنوان یک زن در حال انجام این پروژه هستم.
ستوده در ادامه صحبت با خبرنگار ایمنا، در رابطه با محتوای نقاشیهای اجراشده بر روی بومها گفت: هدف، به تصویر کشیدن فضای بهاری و نوروزی بوده است.
البته هنرمندان مختلف هم در رابطه با محتوای اثر هنری خود، نظرگاهها و تفکر خاصی را پیگیری میکنند.
عبدالله نصیریان، نقاش بوم میدان شهدا دراینباره گفت: برای ارائه موضوع نوروز، لازم بود هویت ایرانی و اسلامی در نقاشیها گنجانده شود. بر همین اساس، سعی من بر این بود که با استفاده از گرایش نگارگری، عناصر تصویری نهفته در آثار نقاشی ایرانی را به کار ببرم.
حجت پورسینا، نقاش بوم میدان امام حسین هم اینگونه گفت: طرح چوگان که با نظر خودم برای پیادهسازی انتخاب شد، بسیار با فضای اصفهان همخوانی دارد.
به گزارش ایمنا، براساس گفتگوهای ما با هنرمندان فعال در این پروژه، چیزی که کار را برای همه آنها سخت کرده، وقت کم برای فکر کردن در رابطه با طرحها و نیز پیادهسازی پروژهها است. امید است در سالهای آینده، در اقدامی حسابشدهتر و با برنامهریزی دقیق و بلندمدتتری، بتوانیم شاهد آثاری قویتر و تأملبرانگیزتر و درنتیجه سطح فرهنگی بالاتری باشیم.
ترویج طرحها و پروژههایی از این قبیل که میتواند رابطه میان هنرمند و مخاطب را نزدیک کند، بیشک باعث پیشرفت در فضای هنری شهر اصفهان میشود. فضایی که با اینکه در میان گونههای مختلف هنر غرقشده، ولی ارتباط خود را با مخاطب اصلی، یعنی مردم ازدستداده است. با خلق اتمسفر هنری در میان مردم و با بازگرداندن هنر به میان مردم، بهگونهای که بتوانند آن را بر سرانگشتان خود احساس کنند، بیشک قدمهایی به سمت فضای هنری بازتر در این شهر برداشته و به این قدمها، سرعت بخشیده میشود.
منبع: ایمنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۷۶۳۸۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اصفهان، اقلیم معناست
ایسنا/اصفهان خیال، غیرمادی، آیینی، رؤیایی، قدسی، والایی و متعالی است؛ اصفهان نیز یک شهر مناسکی است و چنین شهری قادر بهعوض کردن سطح خود و تغییر سطح حضور ما است، به این معنا که بلافاصله مکان به پلکانی برای بالا رفتن بدل میشود.
این بخشی از جملاتی است که حمیدرضا شعیری، زبانشناس و استاد نشانه و معناشناسی دانشگاه تربیت مدرس، بعدازظهر چهارشنبه (۵ اردیبهشتماه)، در موزه عصار خانه شاهی واقع در میدان نقشجهان بیان کرد.
او در این جلسه صحبتهای خود را با طرح دو پرسشِ (چرا شهر معنا میدهد و چگونه معنا میدهد؟) آغاز کرد و گفت: وقتی میگوییم چیزی برای ما معنا دارد، یعنی آن چیز در ما اثر گذاشته و آن اثر به این دلیل است که هم ازنظر درونی (معنایی، مفهومی) و هم ازنظر بیرونی و در بیرون از ما و بر بیرون ما، تأثیرگذار است.
این استاد نشانه و معناشناسی سپس با طرح این پرسش که انسان چگونه مسیر بالایی را طی کرده است، ادامه داد: انسان از طریق خط، مسیر بالایی را طی کرده است. خط همواره به انسان اجازه داده تا بهطور عمودی در فضا حرکت و مسیر بالا رفتن را طی کند. در معماری نیز از خطوط عمودی برای اوج گرفتن و کشیده شدن به آسمان، بهره گرفته میشد. پساز آن انسان خط منحنی یا چرخشی را ایجاد کرده تا از دو طریق به بالا برود، انسان پس از چرخش در خط گرد، به نقطه واحدی در بالا رسیده است.
شعیری خاطرنشان کرد: همه شهرهای ما انضباطی هستند؛ مدارس، نیروی انتظامی، درمانگاه و شرکتها و غیره همه با همان هدف انضباطی هستند اما فضای برخی شهرها، بهگونهای طراحیشده که از این فضای انضباطی عبور کرده و به فضای خیالی نزدیک میشوند. اصفهان از میان شهرهای جهان، این قدرت را دارد که فضای انضباطی را رد کرده و ما را به سمت فضای خیالی حرکت میدهد.
او ادامه داد: یکی از کارهایی که معنا در شهر انجام میدهد، رهاییِ انسانها از مرگآفرینی و ایجاد حیات آفرینی است. عوامل و عناصری مقاومت در برابر مرگ را افزایش میدهد که یکی از آنها به دلیل تولید و گسترش عالم خیال، فضاهای شهری هستند. شهرها با عقب راندن اندیشه مرگ در خیال، سبب ایجاد احساس خوشبختی و رضایت در انسان میشوند.
این معناشناس سپس با طرح این پرسش که چگونه شهرها به ایجاد احساس رضایت کمک میکند؟ گفت: اولین نکته، شهر مناسکی است. شهرها تاریخهای متفاوتی دارند. شهر مناسکی تعریف مناسبی برای اصفهان است؛ به دلیل اینکه هر نقطهای از شهر قادر است ما را در برابر مواجهشدن با آن نقطه از جنبه مادی دور کرده و به عالم خیال وصل کند. خیال، غیرمادی، آیینی، رؤیایی، قدسی، والایی و متعالی است. شهر مناسکی قادر است بلافاصله سطح خود را عوض کرده و سطح حضور ما را تغییر میدهد. به این معنا که بلافاصله مکان به پلکانی برای بالا رفتن بدل میشود.
امکان نفوذِ بدون فاصله در میدان نقش جهان
این استاد دانشگاه بیان کرد: شهرها با دو چهرۀ بانقاب و نقاب دریده، ظاهر میشوند. شهرهای مدرن دارای نقاب هستند. یکی از مکانهایی که ما در آن با هیچگونه نقابی مواجه نمیشویم، میدان نقشجهان است که بهمحض قرار گرفتن در آن، به نور، اکسیژن، آسمان و ابرها دسترسی داشته و امکان وصل شدن و گریز از خود بهواسطه نردبان خیال را داریم. اگر طبقه دوم حجرههای دور میدان نقشجهان را در نظر بگیریم، پوششهای سفید تورفته طبقات دوم کافی است که ما را با این نقاب ریختگی مواجه کند. نقاب نداشتن به معنای شفافیت و نور است. با تکرار این پوششهای سفید در خود، فضا تبدیل به یک فضای موسیقایی شده و هرکدام مانند نوت موسیقی به هم چسبیده و ادامه خیال را ممکن میکنند.
شعیری معماری را عامل مقاومت میدان نقشجهان در برابر امر کلان دانست و افزود: در این میدان، خطوط از طریق آجرها به هم متصل شده و درعینحال جدا هستند. در این میدان، غلبه امر جزء بر امر کلان آشکار است که ما را به خیال میبرد. آنچه ما را به ماندن در میدان نقشجهان سوق میدهد، جزئی بودن میدان، آجرها، منحنیها، طاقها، منارهها، گنبدها و ستونهای ایوان عالیقاپو و ... است. بندهای بین آجرها، درها، حجرهها، شکل درها و دهانهها همه در این جزء شریک هستند؛ اما مهمترین نکته آن، آجرهایی است که از هم جداشده و به هم میچسبند. نکته بعدی موسیقی است.
این استاد نشانه و معناشناسی این پرسش را مطرح کرد که چگونه فضا قادر به تولید ضربآهنگ است و چگونه ضربآهنگ در ما تغییر ایجاد میکند و سپس در پاسخ گفت: هنگام قرار گرفتن در میدان نقشجهان، ریتمِ ما تغییر کرده و کند میشود. با قرار گرفتن در میدان نقش جهان، ریتم حرکتی ما به تعادل رسیده و این تعادل، مقاومت در برابر مرگاندیشی است؛ و اینگونه است که فضا در معنا شکل میگیرد. به این معنا که احساس سبکی و رهایی کرده و نمیخواهیم از این فضا دور شده و حس میکنیم در جایی هستیم که از مدتها پیش به ما تعلق داشتهایم و این یعنی صمیمیت.
این استاد دانشگاه ادامه داد: فضاهایی مانند میدان نقشجهان، فضاهایی هستند که ما بلافاصله امکان نفوذ در فضا و سپس رهایی در آن را داشته و به همین دلیل ریتم بدن ما متعادل میشود. بعضیاوقات انسانها برای دیدن فضایی باید تلاش بسیار کنند ولی برخی فضاها مانند میدان نقش جهان با همه وجود خود را در دستان ما قرار داده و این نفوذپذیری است.
این معناشناس ضمن اشاره به انواع مکانها توضیح داد: مهمترین مکان و همان مکانی که معنا میسازد را مکانهای هستایشی، وجودی یا هستی محور دانست و بیان کرد: بلافاصله زمان قرار گرفتن در این مکان، وجود ما را ادامه داده و تبدیل به پلکانی شده که ما را به بالابرده و ادامۀ ما است نه جدای از ما؛ مکان بهطور پدیدار شناختی بخش وجودی من است نه جدا از تن من و هردو نیز یکدیگر را ادامه داده و اینگونه وصل شدن به خیال راحتتر است.
او با اشاره به اینکه فضا معرفت و شعور دارد، افزود: اوج دستهبندی پس از مکانهای وجودی، مکانهای امتزاجی است. به این معنا که در این مکان نهتنها مکان ادامه من و من ادامه مکان هستم، بلکه گویا مکان مادیات مکانی خود را نیز ازدستداده و جنبه فیزیکی مکان و تن من محوشده و هر دوبهیک توده در حال بخار تبدیل میشویم. امتزاج وجه جوهری حضور در مکان است. در این حالت، طاقها، گنبدها و منارهها مانند عروسی در لباس سفید یا نور یکپارچه، یک آیینه را تشکیل میدهند که آیینه در آیینه شده و در یککلام به وضعیت ناب میرسیم که معصومیت حضور بوده و مکان به درجه والای حضور میرسد. در اینجا هیچچیزی برای ما نامحرم نیست.
انتهای پیام