به نقل از «دانا»

شهید قهاری، همه عمر مخلص و بی ادعا زندگی کرد

تاریخ انتشار: ۱ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۷۷۸۶۵۴۰

همسر شهید سعید قهاری سعید با اشاره به سیره و منش زندگی شهید گفت: همسرم در همه عمر بی ادعا و مخلص زندگی کرد و این شاید به یاد ماندنی ترین ویژگی شخصیتی او بود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از نافع،شهدا امامزادگان عشقند... این جمله را که منتسب به رهبر و مراد این نظام و انقلاب است شاید بارها شنیده باشیم اما درک مفهوم و معنای این جمله تأمل و تعمّقی عمیق می طلبد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

طی طریق راه شهادت یک شبه و آنی حاصل نمی شود اما محبوب در یک معامله دلچسب و سراسر سود خریدار شهید می شود، چه سرّی در این معامله و سیر طریقت هست، نمی دانیم اما بهای این معامله برای ما جذاب و سوال برانگیز است.

شاید این راز،  همان است که شهید آوینی می گوید " در جهان، رازی است که جز به بهای خون افشا نمی شود"

آخرین پنجشنبه سال را بهانه ای کردیم تا گفتگویی با همسر یکی از همین شهیدان بی ادعا ترتیب دهیم، شاید شرح این سیر طریقت از بیان همسفر شهید قهاری شنیدنی تر باشد.

"فرحناز رسولی" همسر شهید سعید قهاری سعید مادر ۳ فرزند است و حالا ۱۱ سال است کوله بار عشق را زینب گونه به دوش می کشد.

از طریقت زندگی همسفر راهش سوال کردیم که پاسخ های او را در ادامه می خوانید:

**به عنوان نخستین سوال از سیره زندگی شهید قهاری و ویژگی هایش بگویید؟

شهید قهاری چهره ای شناخته شده برای همگان است و از دید من همه خصوصیات او ویژه بود اما نه تنها از دید من بلکه از دید همه همرزمان و دوستان او فرمانده ای صبور و شجاع و بی ادعا بود.

۲۲ سال با شهید قهاری زندگی کردم و او را نمونه همسری فداکار و جامع الشرایط دریافتم، ازدواج ما بر مبنای اعتقاد و عقیده بود و آنچه من در طریق سیر زندگی مدنظر داشتم در همسفر راهم جمع بود.

قبل از ورود به سپاه و پیش از وقوع انقلاب اسلامی دغدغه های سیاسی و انقلابی داشت و بعد از وقوع انقلاب و جنگ و حضور در مجموعه سپاه پاسداران اسلامی مشغله ها و دغدغه هایش افزون شد که طبعا نمی توانست مانند دیگران در منزل حضور داشته و مداوم و مستمر ساعات و روزهایش را با خانواده بگذراند اما هرگز برای خانواده هیچ کم نگذاشت.

در همان زمان های محدودی که در خانه حضور داشت از بازی کردن با بچه ها تا رسیدگی به درس و مشق و مدرسه آنها غفلت نمی کرد.

در هر خانواده ای پدر و مادر مکمل هم هستند در تربیت فرزندان، اما شهید قهاری نمی توانست آنچه را که مدنظر داشت برای بچه ها تامّ و تمام به جا آورد با این حال مهربانی او هیچ خلأ عاطفی برای بچه ها به جا نگذاشته بود به خصوص دخترهای ما در ارتباط با پدری که ذاتا دختر دوست بود لبریز از عاطفه پدری بودند.

به یاد دارم پسرم در مقطع ابتدایی درس می خواند و ما دور از اقوام و آشنایان بودیم و شهید قهاری تلاش می کرد تا در هر زمانی با بازی و همراهی با پسرمان، خلأ وجود دوست و آشنای نزدیک را پر کند.

هر زمان پسرم از مدرسه به خانه می آمد شهید قهاری سراغ او می رفت و با هم فوتبال بازی می کردند، او سعی می کرد به جای اقوام، دوستان و حتی همسالان پسرمان بازی و مشق زندگی را با او تمرین و تکرار کند.

**مهمترین دغدغه فکری و قلبی شهید قهاری در این سالها چه بود؟

شهید قهاری برای حفظ نظام جمهوری اسلامی، ماندگاری ارزش ها و حفظ ولایت بسیار دغدغه مند بود و همین دغدغه ها او را سالها پس از جنگ تحمیلی، در میادین نبرد حفظ کرد تا آنجا که در همین راه به شهادت رسید.

خانواده دوست بود و این روحیه خانواده دوستی او باعث می شد یکی از دغدغه های فردی زندگی او خانواده باشد، همانطور که در مناجات نامه اش نوشته "مرا حلال کنید که هجرت بسیار داشتم و حضورم در موقعیت های مختلف و شهرهای متعدد شرایط سختی برای شما به همراه داشته است"

**رویکرد شهید قهاری در مسائل سیاسی و اجتماعی و ولایتمداری چگونه بود؟

متأسفانه امروز شاهد هستیم هرکسی در هر سمت و سویی در این نظام طبل خود را می زند و جناح بازی و سیاسی گری آفت کار برخی از مسؤولین این نظام شده است اما خدا را شاهد می گیرم که شهید قهاری هرگز خط جناح یا حزب خاصی را دنبال نکرد مگر خط ولایت.

تا پایان عمر انقلابی بود و از مسیر انقلاب و امام و رهبری جدا نشد و تا پای جان گوش به فرامین مقام معظم رهبری داشت و حتی روزهای آخری که به عملیات می رفت در پاسخ به نگرانی های من برای ورود به منطقه "جهنم دره" تنها یک جمله بر زبانش بود و آن هم "اطاعت امر ولی فقیه"

**از نحوه شهادت شهید قهاری بفرمایید؟

۱۱ سال قبل در روزهای سرد زمستان عازم منطقه "جهنم دره" شد، منطقه ای که مانند نامش جهنم بود.

شهید قهاری طی درگیری با گروهک  تروریستی پژاک به همراه چند تن دیگر از یاران و همرزمانش شهید شد و حتی آثار شکنجه و آزار جسد هم بر تن بی جان شهید هویدا بود اما با توجه به اینکه آن روزها فضای مجازی و گستره رسانه ای تا این حد وسیع نبود خبر شهادتش هم مانند سیره بی ادعا زندگی کردنش، سر و صدا نداشت، در عین شجاعتی که در درگیری داشت بی ادعا شهید شد.

**لطفا جمله یا خاطره ماندگاری از شهید قهاری به مخاطبان ما یادگار بدهید؟

آنچه در شهید قهاری ملموس و محرز بود مخلص و بی ادعا بودن او بود و همواره به همین ویژگی هم توصیه داشت و شاید همین ویژگی او را نزد خداوند تا این حد محبوب و معتبر کرد که زندگی اش را به فرجام شهادت وصل کرد.

این خصوصیت، برای همراهان و دوستان و همرزمان او یادگاری بود که همه عمر از شهید قهاری به یاد سپرده بودند و البته من هم این ویژگی را از او به یادگار دارم و به دیگران توصیه می دهم زیرا این به یادماندنی ترین ویژگی شخصیتی او بود.

**حرف آخر:

من رابطه تنگاتنگی با خانواده شهدا داشته و دارم و شهید قهاری هم با خانواده شهدا بسیار مأنوس بودند و گاه پای دلتنگی ها و گلایه های انان مینشینم.

توصیه بنده به مسؤولین استان این است که دیدار با این خانواده ها را از یاد نبرند، آنها عزتمند هستند و نیازمند توجه ما نیستند اما توجه به یک یا دو شهید شاخص و غفلت از دیگر شهیدان شایسته نیست و من مایل هستم از این طریق به مسؤولین گوشزد کنم ما به خانواده شهیدی که ۳ شهید در جنگ داده اند شاید بیش از شهدای شاخصی که در همه یادواره ها و مناسبت ها از ایشان یاد می شود بدهکاریم بنابراین زیبنده تر آن است که در ارج نهادن به خانواده های شهیدان با دیدی یکسان برخورد کنیم.

 

 

انتهای پیام/

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۷۸۶۵۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نقش زنان در معنابخشی به زندگی خانوادگی و اجتماعی

ما در جامعه امروزی، مادران بی‌شماری را می‌یابیم که نگران تربیت معنوی فرزندان خود، آنها را تحت آموزش‌های مختلف از این جلسه به آن جلسه و از این معلم به آن معلم می‌برند! درحالیکه الگوی اصلی در مقابل چشمان کودکان، در حقیقت خودشان هستند. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، وقتی از معنویت سخن به میان می‌آید، گذر از زَبَدی که ناپایدار است و رسیدن به مغز و اصل چیزی که نفع واقعی انسان را در بر دارد، متبادر به ذهن می‌شود. در حقیقت معنویت تلاشی برای وانهادن ادراکات غیرواقعی و درک‌ زندگی واقعی است. تلاشی که به زندگی جهت می‌دهد، برای آن هدف تعیین می‌کند و مسیر انسان را به سوی تکامل رهبری می‌کند.

اما نقش زنان در معنویت‌بخشی به زندگی چیست؟ چگونه زنان می‌توانند هم به زندگی خود و هم به اجتماع کوچک (خانواده) و اجتماع بزرگ (جامعه) معنا بخشند؟

خبرگزاری تسنیم در گفت‌وگو با دکتر مژگان خان‌بابا، مشاور امور بانوان معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و استاد دانشگاه جامعه المصطفی العالمیه، به بررسی نقش زنان در معنویت‌بخشی به زندگی پرداخته است.

معنویت؛ تلاشی برای درک‌ زندگی واقعی

«معنوی و معنویت» منسوب به معنا، غالباً در مقابل ظاهری، مادی و صوری به کار می‌رود. واژه «معنویت» را شاید بتوان با این آیه قرآن به خوبی بیان کرد: «كَذَلِكَ یضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَیذْهَبُ جُفَاءً وَأَمَّا مَا ینفَعُ النَّاسَ فَیمْكُثُ فِی الْأَرْضِ» (سوره رعد؛ آیه 17) در این آیه حق ثابت و ماندنی، و باطل همچون کف روی آب، ناپایدار و زوال‌پذیر معرفی شده است. این آیه می‌تواند مقایسه ظاهر و معنا باشد.

وقتی از معنویت سخن به میان می‌آید، گذر از زَبَدی که ناپایدار است و رسیدن به مغز و اصل چیزی که نفع واقعی انسان را در بر دارد، متبادر به ذهن می‌شود. در حقیقت معنویت تلاشی برای وانهادن ادراکات غیرواقعی و درک‌ زندگی واقعی است. تلاشی که به زندگی جهت می‌دهد، برای آن هدف تعیین می‌کند و مسیر انسان را به سوی تکامل رهبری می‌کند.

اما نقش زنان در معنویت‌بخشی به زندگی چیست؟ چگونه زنان می‌توانند هم به زندگی خود و هم به اجتماع کوچک (خانواده) و اجتماع بزرگ (جامعه) معنا بخشند؟

آثار جنسیت زنانه بر رشد عرفانی و معنوی

نقش زنان در معنویت‌بخشی به زندگی

برای رسیدن به پاسخ این سؤالات، کافی است تنها به یکی از روایات قرآنی، آن هم روایتی که تنها در آن روایت، نام زنی به صراحت آمده است، مراجعه کنیم. داستان حضرت مریم بنت عمران، یکی از چهار زن برگزیده عالم که مادرش پس از وضع حمل از اینکه دختری زاده، نگران است: «وَ لَیسَ الذَّکَرُ کَالاُنثَی» (آل عمران/ آیه 36)

اما همین دختر چنان به تربیت معنوی خود مشغول می‌شود و از خود آغاز می‌کند که سرمشق و الگوی پیامبر خدا می‌گردد: «کُلَّمَا دَخَلَ عَلَیهَا زَکَرَیَّا المِحرابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزقًا» (همان سوره/ آیه 37) پیامبری که خود متصل به منبع وحی است، می‌پرسد: «یَا مَریمُ اَنَّی لَکِ هَذَا» (همان آیه).

شاید این بخش از آیه همان حلقه مفقوده در جامعه زنان امروزی باشد. ما در جامعه امروزی، مادران بی‌شماری را می‌یابیم که نگران تربیت معنوی فرزندان خود، آنها را تحت آموزش‌های مختلف از این جلسه به آن جلسه و از این معلم به آن معلم می‌برند! درحالیکه الگوی اصلی در مقابل چشمان کودکان، درحقیقت خودشان هستند.

آنها غافل از اینکه شبانه‌روز توسط فرزندانشان رصد می‌شوند و فرزندان آنها با چشمانی تیزبین الگوهای زندگی خود را در مادران خود جستجو می‌کنند، به جای پرداختن به رشد معنوی خود، فرزندان را به دست کسان دیگری، خواسته یا ناخواسته می‌سپارند و از نقش اصلی خود در این فرایند کاملاً غافل می‌شوند: «یَا ایُّها الّذینَ آمَنُوا عَلیکُم اَنفُسَکم» (المائده/ 105)

در روایت حضرت مریم سلام الله علیها، هر بار حضرت زکریا علیه السلام نزد او می‌رود، رزقی می‌بیند: هر بار رزقی، یعنی هر بار ثمره و پاداش فعلی الهی متفاوت از دیروز و فردا.

سحر دانشور: حوزه زنان رسانه ندارد!
 

معنویت و معنابخشی یعنی پرهیز از تکرار و روزمرگی

معنویت و معنابخشی یعنی پرهیز از تکرار و روزمرگی: «مَنِ اِسْتَوَى یوْمَاهُ فَهُوَ مَغْبُونٌ» این الگو چنان تأثیرگذار است که پیامبر الهی را به حرکت درآورده، او را از ناامیدی از درگاه الهی که متناسب با شأن پیامبری‌اش نیست، به سوی امید «رَبِّ هَب لِی مِن لَدُنکَ ذُرِیَّةً طَیِّبَة» (همان سوره/ آیه 38) و امیدبخشی : «وَ امرَاتِی عَاقِر» (همان سوره/ آیه 40) به حرکت درمی‌آورد.

آنچه که از زنان در جامعه امروزی انتظار می‌رود؛ یعنی توجه به معنویت و پرهیز از روزمرگی و معنابخشی به زندگی خود و اطرافیان (خانواده)، ایجاد شوق، پویایی، تحرک و نشاط معنوی در زندگی با متصل شدن به خالق هستی و ایجاد رابطه دوستی با تنها دوست اطمینان‌بخش و مطمئن: «الَّذِینَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» (الرعد/آیه 28)

سپس داستان از انحصار در خانواده و اطرافیان درآمده، خطاب آن جهانی می‌شود: «وَ إِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ یا مَرْیمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِینَ» (همان سوره/آیه 42) رسالت مریمی که در واقع پیامبر نیست، از حوزه خانواده و عشیره به جهانیان گسترش می‌یابد.

این داستان، ذهن خواننده را به رسالت پیامبران بزرگ الهی و از جمله پیامبر بزرگ اسلام صلی الله علیه و آله نزدیک و منتقل می‌کند. آنجا که از حوزه عشیره و خانواده: «وَ أَنْذِرْ عَشِیرَتَكَ الْأَقْرَبِینَ» (الشعراء/ 214) و مخاطبینِ خاصِ«رِحْلَة الشِّتَاءِ وَالصَّیفِ» (قریش/آیه2) به دعوتی جهانی : «فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِینَ» (الحجر/ آیه 95) گسترش می‌یابد.

رسالت معنوی حضرت مریم سلام الله علیها از خود شروع می‌شود، به خانواده می‌رسد و از آنجا به خارج از خانواده و جهانیان منتقل می‌شود. این، نقش معنوی یک زن از نگاه قرآنی است.

انتهای پیام/