حجت اشرف زاده: در موسیقی ایران ذره ای بیش نیستم
تاریخ انتشار: ۴ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۷۸۰۹۰۰۷
خواننده موسیقی پاپ گفت: اولین فرصتی که پیش بیاید ترجیح می دهم نوروزم را در باغ عطار و خیام با چای زعفرانی سپری کنم چون فضای شهر نیشابور در فروردین و اردیبهشت جزو زیباترین دیدنی هاست. ۰۴ فروردين ۱۳۹۷ - ۱۰:۵۸ رسانه ها خواندنی برگزیده نظرات
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم ، حجت اشرف زاده خواننده موسیقی پاپ درباره سفر در نوروز گفت: من اگر فرصت پیدا کنم حتما در نوروز به نیشابور سفر خواهم کرد، شهری که بهارش دیدنی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی در همین راستا افزود: 25 فروردین روز بزرگداشت عطار نیشابوری و 28 اردیبهشت نیز روز بزرگداشت خیام است. این دو روز واقعا روزهای بهشتی نیشابور هستند و قدم زدن در باغ عطار و خیام و نفس کشیدن در بهار زیبا را به هر ایرانی توصیه می کنم.
این خواننده به فضای جذاب نیشابور در نوروز اشاره و بیان کرد: در نیشابور نوروز برای خود دیدنی است به خصوص با بارندگی بسیار دلچسبی که دارد. درختان و باغ ها و کوچه باغ های معروف نیشابور دیدنی هستند و جاذبه های غذایی و تنوع آن برای من لذت بخش است.
اشرف زاده در ادامه تاکید کرد: در نوروز معمولا همه جای ایران دیدنی است اما من چون دیر به دیر می توانم به شهرم، نیشابور سفر کنم اولین فرصتی که پیش بیاید ترجیح می دهم نوروزم را در باغ عطار و خیام با چای زعفرانی سپری کنم چون فضای شهر نیشابور در فروردین و اردیبهشت جزو زیباترین دیدنی هاست.
وی درباره علاقمندی اش به سین های سفره هفت سین در نوروز اظهار کرد: در سالهای اخیر سین های معنوی نیز به سفره هفت سین ایرانیان اضافه شده اند، سلامتی و سین های دیگری که می توان برای مردم آرزو کرد. امسال لحظه سال تحویل بهترین و بزرگترین آرزوی من نیز سلامتی برای مردم و همه بیماران بود.
خواننده "ماه و ماهی" با آرزو برای مردم ایران در سال 97 خاطرنشان کرد: پیامم در همه برنامه ها و اجراها مهربانی است، این که در رانندگی و ترافیک، در قدم زدن و پیاده رو و در تمام کارهایی که انجام می دهیم با یکدیگر مهربانتر باشیم اما در حادثه ای که رخ می دهد مانند سقوط هواپیما که بسیار دلخراش است به جای اینکه با یکدیگر مهربان تر باشیم و یکدیگر را دلداری بدهیم نامهربانی می کنیم. من در موسیقی ایران ذره ای بیش نیستم اما بزرگترین پیام هنر و موسیقی از دیرباز تا امروز مهربانی، انسانیت و در کنار هم بودن، بوده است.
منبع:میزان
انتهای پیام/
R30129/P30129/S9,1299,1300/CT12منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۸۰۹۰۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصاویر دیده نشده از محمدرضا شجریان
آفتاب‌‌نیوز :
محمدرضا شجریان، خواننده محبوب و استاد آواز موسیقی اصیل ایران در سال ۱۳۱۹ در شهر مشهد در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. پدرش قاری قرآن بود و صوت قرآن را از ۸ سالگی به محمدرضا که صدای خوشی داشت نیز آموخت.
شجریان با اولین معلم موسیقی خود در سال ۱۳۳۶ زمانی آشنا شد که برای تحصیل به دانشسرای مقدماتی مشهد وارد شد. وی دو سال بعد علاوه بر تلاوت قرآن، برای رادیو خراسان آواز‌های بدون موسیقی را نیز اجرا کرد.
شجریان که پس از دریافت دیپلم از دانشسرای عالی، به استخدام آموزش و پرورش درآمده بود از سال ۴۶ پس از چند سال تدریس در دبستان‌های مشهد به تهران منتقل شد. وی در تهران نزد اسماعیل مهرتاش درس آواز آموخت و همزمان خوشنویسی و نوازندگی سنتور را نیز پی گرفت.
اولین اجرا و ضبط صدای شجریان در پاییز سال ۴۶ در غالب برنامه «برگ سبز شماره ۲۱۶» از رادیو ایران پخش شد. اما او به دلیل اینکه پدرش می‌خواست نام «شجریان‌ها» با قرائت قرآن شناخته شود، در برنامه‌های رادیویی خود را با نام «سیاوش بیدکانی» معرفی کرد. تا اینکه در سال ۱۳۵۰ پدرش به خوانندگی آواز توسط وی رضایت داد و شجریان با نام خود در رادیو و تلویزیون حاضر شد. او در سال ۱۳۵۰ با فرامرز پایور آشنا شد و آموزش سنتور و ردیف آوازی «صبا» را نزد وی آغاز کرد.
شجریان همزمان با هوشنگ ابتهاج، شاعر پرآوازه متخلص به «سایه» آشنا شده و به واسطه وی همکاری با برنامه «گلها» در رادیو را آغاز کرد. محمدرضا شجریان در این مدت در رادیو با بزرگان موسیقی نظیر احمد عبادی، حسن کسایی، جلیل شهناز، فرهنگ شریف و فرامرز پایور قطعات بسیاری را اجرا کرد.
شجریان آموزش سبک آوازی «طاهرزاده» را از سال ۱۳۵۱ نزد «نور علی خان برومند» آغاز کرد و در سال ۱۳۵۲ نیز با عبدالله دوامی آشنا شد و ردیف آوازی وی را آموخت. او در همان سال در کنار هنرمندان بی نظیر موسیقی سنتی ایران نظیر محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، جلال ذوالفنون و ناصر فرهنگ‌فر به عضویت مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به سرپرستی داریوش صفوت پیوست.
سال ۱۳۵۴ شجریان به همراه محمرضا لطفی و ناصر فرهنگ‌فر در «جشن هنر شیراز» کنسرت «راست پنجگاه» را اجرا کردند. محمدرضا شجریان که پیش از انقلاب سال ۵۷ رادیو ملی را مانند بسیاری دیگر از هم دوره‌های خود ترک کرد. وی به همراه محمدرضا لطفی و حمایت هوشنگ ابتهاج که او هم پس از رویداد تلخ میدان ژاله از کار در رادیو دست کشیده بود، کانون «چاووش» را بنیان گذاشت.
شجریان با کانون چاووش که اکثر اعضای آن از گروه شیدا و عارف بودند آثار بسیاری را خواند که تعداد زیادی از آن‌ها محتوای انقلابی و ملی داشتند. «شب نورد» یا (برادر نوجوونه) از چاووش ۲ و «سپیده یا ایران‌ای سرای امید» و «ایرانی به سر کن خواب مستی» از چاووش۶، «همراه شو عزیز» و «ایران خورشیدی تابان دارد» از چاووش، از جمله این آثار هستند.
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد