به نقل از «مازند مجلس»

غیر منتظره های پرزیدنت مو طلایی/ تصمیم های احمدی نژادی ترامپ همه را شوکه می کند/ چرا ترامپ نژادپرستی اش را پنهان نمی کند؟/ پاتک ترامپ به رسانه ها ؛ توئیت هایی که دنیا را به هم می ریزد/ آیا ترامپ می تواند رییس جمهور آمریکا باقی بماند؟/توافق با «اون»؛ سورپر

تاریخ انتشار: ۵ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۷۸۱۷۷۲۲

مازندمجلس: گروه بین الملل نامه نیوز: برکناری یک وزیر آن هم با توئیت از آخرین کارهای شگفت مرد موطلایی کاخ سفید در سالی بود که پشت سر گذاشتم. اما با اطمینان می توان گفت این آخرین آنها نخواهد بود. مرور اقدامات و عملکرد دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهوری بزرگترین قدرت اقتصادی و نظامی جهان نشان می دهد او بارها با تصمیمات آنی خود شگفتی بسیاری از ناظران را برانگیخته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نکته اما اینجاست که مردم ایران چندان با این وضعیت ناآشنا نیستند . دونالد ترامپ صرف نظر از محتوای تصمیماتی که می گیرد در فرم و شکل تصمیم گیری شباهت های زیادی به محمود احمدی نژاد در دوران ریاست جمهوری اش دارد.رفتارهای جدید ترامپ تنها در رابطه با رویکرد منفی او با دشمنان سنتی خود نبود. بلکه متحدان قدیمی امریکا مانند اروپا نیز از این اقدامات دچار شوکه شده و هر چه بیشتر درصدد کنترل وضعیت جدید و منتظر شفافیت بیشتر در مورد سیاست خارجی جدید ترامپ بودند.اما جهان هر چه بیشتر منتظر این شفافیت بود کمتر به نتیجه می رسید. ابهام و عدم قطعیت به مسئله لا ینحل و جدایی ناپذیر شخصیت ترامپ و رویکرد ایالات متحده تبدیل شده بود. خروج از توافق اقلیمی پاریس، چالش روی ناتو، خروج از یونسکو و چالشهای دیگر روی سازمانهای بین المللی و توافقاتی که امریکا آنها را امضا کرده بود، تنها بخشی از این اقدامات بودند.اما شاید مهمترین موضوعی که ترامپ و دوستان او از سویی و ایران از سوی دیگر با آن درگیر بود، مسئله برجام بود. برجام موضوعی بود که ترامپ بدترین تعبیرها را روی آن داشت و هر روز به فکر ضربه به آن بود. اما چارچوب این توافق و حمایت اروپا و بازیگران دیگر از آن باعث عدم شکل گیری اجماع جهانی علیه آن شد.
سیاست خارجی ترامپ

مهمترین ویژگی های رویکرد سیاست خارجی جدید آمریکا در دوره ترامپ را می توان به شکل زیر بیان کرد.1- توجه و ابتنای صرف به منافع آمریکا و نادیده گرفتن منافع دیگران حتی منافع متحدان خویش.2- تجاری کردن سیاست خارجی آمریکا: ترامپ به دلیل روحیه تاجر مسلک خویش، روابط بین الملل را صرفاً بازاری می بیند که فقط باید در آن با هر ابزاری و هر روشی کسب درآمد نمود و فقط به این درآمد برای آمریکا اندیشید و نه منافع  و مصالح جامعه بشری و دیگر کشورها و یا ملتها.3- افزایش مداخله‌گرایی به منظور تحصیل سود و درآمد بیشتر برای ایالات متحده آمریکا با هر ابزار و وسیله ممکن. ولو از طریق غیرقانونی و بی توجهی به نهادها و قواعد بین المللی. همچنین سوء استفاده از شعارها و ارزشهای بشری مانند حقوق بشر.4-  مسئولیت ناپذیری بین المللی و کاهش هزینه ها: ترامپ در عین افزایش مداخلات خود برای تحصیل درآمد بیشتر برای آمریکا، هزینه های مربوط به این مداخلات را هم نمی پذیرد. از طرفی دیگر کشورها  از جمله متحدان را مجبور به قبول هزینه های بیشتر می نماید؛ مانند فشار به اعضای ناتو در این زمینه و از طرف دیگر خود را از قید و بندهای مسئولیت ساز سیستمهای بین المللی - که در خدمت منافع جامعه بشری است- بنفع آمریکا ، رها می سازد. از جمله: خروج از پیمان بین المللی آب و هوایی پاریس، خروج از پیمان تجاری اقیانوس آرام(TTP)، خروج از یونسکو، بحث خروج از برجام، بحث خروج از پیمان تجاری آمریکاای شمالی(نفتا).
شخصیت ترامپ و مشکلات پیش رو

این فقط شخصیت کاسب مسلک و پیش بینی ناپذیر ترامپ نبوده است که نظم و نظام بین الملل کنونی را به چالش کشید بلکه برخی مرام و اعتقادات او به عنوان یک امریکایی سفید پوست نیز مزید بر  علت شد. ترامپ بی تردید قسمتی از سبد رای خود را به علت پافشاری بر این اعتقادات و رویکردهای نژاد پرستانه و استفاده از این مرام و مسلک در رویکردهای پوپولیستی بدست آورده است.
 این روند ترامپ را با برخی مشکلات داخلی نیز مواجه کرد. تظاهرات حمایتی یا ضد حمایتی از این رویکرد و جدال دو سویه و شکاف بین مردم امریکایی و حتی کشته شدن چند نفر در این شرایط باعث شد که رویکرد نژاد پرستی ترامپ به واقع زیر سوال رود. نگاه دوگانه او حتی در شهرهایی که سیاه پوستهای زیادی در آن زندگی می کردند و کوتاهی در امداد به شهر طوفان زده نیواورلئان این موضوع را جدی تر کرد.
کتاب آتش و خشم 
یکی از چالش های دیگری که ترامپ با آن مواجه بود انتشار کتاب آتش و خشم و افشای برخی از اسرار زندگی خصوصی او بود. این مسئله حتی باعث توئیت بسیار صریح او در مورد استیو بنن استراتژیست مورد اطمینان او بود که او تیغ برکناری های ترامپ او را نیز از تیم کاخ سفید جدا کرد.اختلافات ترامپ با بانوی اول کاخ سفید ملانیا ترامپ، افشای برخی مسائل در مورد دختر و دامادش، نوع برخورد او با کارکنان کاخ سفید و همچنین چالش بیماری روانی ترامپ برخی از مواردی بود که در این کتاب روی آن بحث شد. مایکل وولف در این کتاب بیان کرده بود که ایوانکا بیشتر از هر کس دیگری در خانواده ترامپ، واقعاً شبیه به دونالد بوده و درعین‌حال با او نیز رابطه خوبی دارد. این مسئله اما باعث نشده که او نیز پدرش را مسخره نکند. او با پدرش با سبکی و درعین‌حال طعنه و تمسخر رفتار می‌کند و درملأعام حداقل یک‌بار در یک مصاحبه تلویزیونی مدل موهای پدرش را مسخره کرده است.
توئیت، توئیت و توئیت

عادت توئیت کردن ترامپ به حدی خارج از عرف قلمداد شده است که حتی گفته می شود این مسئله صدای ایوانکا را نیز در آورده است. ترامپ به حدی به توئیت کردن وابسته و معتاد شده است و از سویی به هیچ رسانه ای اعتماد ندارد و خود راغب است مهمترین اخبار را مستقیما به گوش دیگران برساند که حتی خبر برکناری تیلرسون را نیز با توئیت اعلام کرد. هر چند شاید برخی از این عادت او به علت مشکلاتی است که او در جامعه ای رسانه ای امریکا شکل داده و نه تنها فرد محبوبی در بین رسانه های امریکا نیست بلکه رسانه ها و روزنامه های مختلف از هر فرصتی برای چالش و زیر سوال بردن او نیز استفاده کرده اند. از این رو ترامپ نه تنها از توئیتر برای خبررسانی و اعلام مواضع استفاده می کند بلکه در توئیتهای بسیاری نیز به توهین مستقیم به برخی رسانه ها و خبرنگارها پرداخته است.او همچنین در بسیاری از توئیتهای خود به جدال لفظی به کیم جونگ اون پرداخته و او را با القاب مختلف نام برده است. مرد موشکی، مرد چاق یا خیکی و از این دست نمونه های آن بوده است. او در یکی از توئیت هایش نوشت: «چرا کیم جونگ اون توهین ‌می‌کند و من را پیر می‌خواند، در حالی که من هرگز به او "کوتوله خیکی” نمی‌گویم. من خیلی تلاش می‌کنم با او دوست شوم، شاید هم روزی این اتفاق بیفتد».اما در نهایت این اتفاق نیز افتاد. سخن از دیدار ترامپ و کیم جونگ اون یکی دیگر از شگفتی های دوره حکومت ترامپ بود.
حال باید منتظر باشیم و ببینم او با تیم جدیدی که در دستگاه دیپلماسی خود در حال چینش است می تواند به توافق با رهبر کره شمالی برسد یا نه. اگر او به این مهم دست پیدا کند به نظر می رسد نه تنها بسیاری از معادلات بین الملل تحت تاثیر قرار می گیرد بلکه انتقادات داخلی روی او نیز کاهش پیدا می کند و او می تواند به این مسئله افتخار کند.

منبع: مازند مجلس

کلیدواژه: ترامپ توئیت آمریکا بیشتر مسئله رسانه رویکرد المللی منافع امریکا درآمد خارجی استفاده سیاست بسیاری دونالد توافق الملل منتظر پیمان شخصیت تجاری تواند جامعه برجام همچنین هزینه متحدان مانند اقدامات داخلی آورده رویکردهای مشکلات اعتقادات امریکایی مواجه ایوانکا توئیتهای مختلف توهین پرداخته نکا اتفاق اعلام مسخره دیگری زندگی افشای برکناری درعین حال شمالی حمایتی مهمترین زیادی رابطه اروپا شفافیت وضعیت شگفتی احمدی اطمینان عنوان جمهوری ناپذیر ایالات دیگران افزایش تحصیل مسئولیت موضوعی تصمیم متحده پاریس یونسکو مداخلات

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mazandmajles.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مازند مجلس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۸۱۷۷۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پشت پرده تصمیم رئیس جمهور چین برای ملاقات با وزیر خارجه آمریکا / توسعه و تقویت اقتصادی، راهکار چین برای مقابله با تحریکات آمریکا / چین بر جذب سرمایه گذاری خصوصی از آمریکا متمرکز است

به گزارش جماران،  ایان آرتور برمر (متولد 12 نوامبر 1969) دانشمند علوم سیاسی، نویسنده و کارآفرین آمریکایی است که بر ریسک سیاسی جهانی متمرکز است. او بنیانگذار و رئیس گروه اوراسیا، یک شرکت مشاوره و تحقیقات ریسک سیاسی است . برمر 11 کتاب در مورد مسائل جهانی منتشر کرده است. او در تازه ترین نوشتار به بررسی رابطه ایالات متحده و چین به بهانه سفر اخیر وزیر خارجه ایالات متحده به این کشور پرداخته و می نویسد:

آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا  به تازگی از چین ( پکن و شانگهای) بازگشته است. رابطه این دو کشور در حال حاضر در چه وضعیتی است؟ مدیریت تنش بهتر و پایدارتر از آنچه در مدت زمان طولانی پیش از آن دیده ایم، ادامه دارد. البته با توجه به تعداد مسائلی که ما بین این دو کشور اصطکاک ایجاد کرده، مشخص نیست که لزوماً چنین وضعیتی ادامه پیدا خواهد کرد یا خیر؟

درست در طول دو هفته گذشته، رئیس جمهور آمریکا، تعرفه های جدیدی بر فولاد چین وضع و تحقیقات جدیدی را در مورد کشتی سازی چین آغاز کرده است. مخالفت های کنگره ایالات متحده با تیک تاک ادامه دارد.  شما خبر 2 میلیارد دلار کمک نظامی اضافی برای تایوان از جانب ایالات متحده را شنیده اید.  انتقادات زیادی از سوی آمریکایی‌ها در مورد حمایت مداوم چین از روسیه در جنگ اوکراین با ارائه فن‌آوری‌های با استفاده دوگانه به گوش رسیده است.

با توجه به همه این اختلاف ها آیا رابطه به سمت تقابل بیشتر حرکت خواهدکرد؟ پاسخ واقعا مشخص نیست.  وزیر امور خارجه چین گفت که آمریکایی ها باید بین داشتن یک رابطه محدود و یک رابطه مشارکتی یکی را انتخاب کنند و مطمئناً آمریکایی ها ترجیح می دهند هر دو طرف را داشته باشند. آنها می خواهند در زمینه هایی که برای آمریکایی ها مناسب است، مشارکت داشته باشند و در مناطقی که برای آمریکایی ها مناسب است، چین و قدرت این کشور را مهار کنند.

آمریکایی‌ها بیش از سایر کشورها می توانند چنین سیاست دوگانه ای را پیش ببرند زیرا ایالات متحده قدرتمندترین کشور جهان است و در نهایت چینی‌ها بیشتر از آمریکایی‌ها به چین نیاز دارند. با این حال، وابستگی متقابل زیادی میان واشنگتن و پکن  وجود دارد و چین هم از توانایی پاسخگویی به سیاست های آمریکا برخوردار است. اما سوال اینجاست که چین تا چه اندازه وارد این بازی تلافی کردن شده است؟ واقعیت این است که پکن عکس العمل مستقیم کمی از خود نشان داده است.

درست است که وزارت خارجه چین اعلام کرد که اگر حمایت تکمیلی از تایوان که خط قرمز چینی هاست امضا شود، اقدامات قاطعانه ای صورت خواهد گرفت و من گمان می کنم که به این معنی است که ما شاهد تحریم های بیشتری از سوی چین علیه پیمانکاران دفاعی ایالات متحده خواهیم بود اما این تا حد زیادی نمادین است. به نوعی مصداق اینکه زدی ضربتی ، ضربه ای نوش کن.

اما در مقابل همه سیاست‌های دیگری که آمریکایی‌ها به تازگی علیه چین اعمال کرده‌اند، ما شاهد تمرکز چینی‌ها بر مقاوم‌تر کردن کشور و اقتصادشان در برابر تلاش‌های آمریکا برای مهار آن بوده‌ایم، اما نه ضربه زدن مستقیم به آمریکایی ها. در واقع وضعیت چینی ها کاملا پایدار به نظر می رسد.

دیدیم که شی جین پینگ ، رئیس جمهور چین همچنان مستقیماً با وزیر امور خارجه آمریکا آنتونی بلینکن ملاقات کرد، دیداری که حذف آن برای دولت چین بسیار آسان بود و از سوی دیگر از نظر تاریخی در شرایط پرتنش رابطه چنین دیداری مرسوم هم نیست اما آنها ترجیح دادند که این دیدار انجام شود.

وزیر خارجه آمریکا به یک فروشگاه موسیقی رفت و می دانیم که او هم به خوبی گیتار می نوازد و هم به موسیقی علاقه مند است.  پوشش رسانه های دولتی چین از آن سفر بسیار انسانی، دوستانه و بی تکلف بود. در حقیقت برای چینی ها کاری ندارد که دکمه رفتار متقابل را فشار دهند تا نشان بدهند که از این وضعیت راضی نیستند اما این انتخاب آنها در جریان سفر بلینکن نبود. ما شاهد یک رفتار فوق العاده از سوی دولت چین بودیم و این بسیار مهم است.

با گفتن همه اینها، باز هم باید بگوییم که مدیریت رابطه با چین چالش برانگیزتر می شود زیرا در ایالات متحده، چه دموکرات یا جمهوری خواه، یکی از معدود مواردی که در سیاست خارجی می توانید روی آن توافق کنید این است که حواستان باید به چینی ها باشد. بنابراین فقط بایدن نمی تواند درباره سیاست واشنگتن در قبال پکن تصمیم بگیرد بلکه کنگره هم نقش خود را دارد.

در مورد رسانه های آمریکایی نیز وضع به همین منوال است و هرکدام ساز خود را درباره این رابطه می زنند و این در حالی است که در چین اگر رئیس جمهور اراده کند همه رسانه ها یک خط را دنبال خواهند کرد.  در حال حاضر، تعداد زیادی از شرکت ها و بانک های آمریکایی وجود دارند که مدیران عامل خود را برای سفر به چین می فرستند. تعامل میان مردم دو کشور بسیار زیاد است و این چیزی که مقامات چینی به شدت روی آن متمرکز هستند.

ارتباطات و همکاری های بسیار بیشتری در مورد مواردی مانند آب و هوا و برخی مسائل دیگر میان دو کشور وجود دارد.  همچنین در بالاترین سطح ایالات متحده تمایل زیادی برای ارائه اطلاعات بیشتر به چین وجود دارد آنهم در شرایطی که وضعیت جاری در خاورمیانه را می بینیم و چین هم مایل به برقراری آتش بس در غزه است و البته این تمایل میان پکن و واشنگتن در این مقطع مشترک محسوب می شود.

چینی ها دیپلمات های سطح بالا و توانایی زیادی برای جمع آوری اطلاعات که آمریکایی ها دارند، ندارند و به همین دلیل زمانی که مقام های سطح بالای آمریکایی با همتاهای چینی خود درباره خاورمیانه صحبت می کنند چینی ها به یادداشت برداری مشغول شده و البته از این روند راضی و قدردان هم هستند.

بنابراین به طور کلی، من همچنان شاهد تعاملات سطح بالا میان دو کشور هستم که بسیار سازنده است  اما همزمان شما در مقابل رابطه ای قرار می گیرید که هیچ اعتمادی در آن وجود  ندارد و  خط اصلی درگیری در آن به روش‌های مختلف و در مکان‌های مختلف در سراسر جهان ظاهر می‌شود. با گذشت زمان، حفظ این سطح پایدار در روابط ایالات متحده و چین دشوارتر خواهد شد. اما در حال حاضر، من فکر می کنم که ما احتمالاً به این روند حداقل تا زمان انتخابات در نوامبر ادامه خواهیم داد.