زیبایی های ساحلی و طبیعت دروازه طلایی مکران + تصاویر
تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۷۸۴۹۹۱۸
شهرستان سیریک با برخورداری از سواحلی بکر و ماسه ای، تالاب ها، جنگل های حرا و چندل، منظره های طبیعی ، کوههای منیاتوری، تپه های شنی، نخلستان های و باغات سرسبز، سدها و درختان کهنسال لور و پازارچه های مرزی محلی مناسب و چشم نواز برای تفریحی و خرید است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از آذینی ، شهرستان سیریک با مساحتی حدود 3351 کیلومتر مربع در فاصله 175 کیلومتری در شرق مرکز استان هرمزگان قرار دارد حدود 3.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ویژگیها و ظرفیتهای نظام طبیعی :
شهرستان سیریک با موقعیت بندرگاهی خود در بستری جلگه ای در کنار دریای عمان و در ساحل شرقی تنگه هرمز واقع شده است، سواحل شرقی این تنگه بوسیله ارتفاعات فرسایش یافته و کم ارتفاع محصور شده است ، ادامه این ارتفاعات در قسمتهایی از سواحل تا دریا امتداد می یابد. ارتفاعات فوق الذکر بصورت دیواره ای ممتد ادامه یافته و بر سیریک از سمت شرقی تسلط دارند. ارتفاع این عارضه در نزدیکی سیریک حدود 400 متر است. این رشته ارتفاعات در قسمت شمال به وسیله تنگه گروک ( 8 کیلومتری شمال شرقی سیریک ) و در
قسمت جنوب شرقی (13 کیلومتری جنوب شرقی سیریک) بوسیله تنگه جیفری قطع شده است.
مهمترین کوههای شهرستان سیریک عبارتند از کوه کرئی با ارتفاع 560 متر در 20 کیلومتری جنوب شرقی مرکز دهستان بیابان ،کوه طبق سر با ارتفاع 430 متر در 19 کیلومتری جنوب شرقی مرکز دهستان بیابان کوه سه دختران با ارتفاع 400 متر در 22 کیلومتری جنوب شرقی مرکز دهستان بیابان ، کوه تقی رو با ارتفاع 381 متر در 8 کیلومتری شمال شرق شهر سیریک ،کوه گروگی با ارتفاع 100 متری در 30 کیلومتری شمال شهر سیریک قرار دارد.
از دیگر عوارض شهرستان ، خور سیریک است که در جنوب شرقی سیریک از خورهای مشهور منطقه بوده است و قسمتهایی از آن پوشیده از درختهای حراء (جنگلهای مانگرو) است، نمکزار مکسان در 6 کیلومتری شمال شرق روستای ( کندال) (در بخش بمانی)، نیز از دیگر عوارض طبیعی این شهرستان است و غار کنی رستم که در 9 کیلومتری شمال شهر سیریک واقع است.
پوشش گیاهی شهرستان سیریک:
پوشش گیاهی این شهرستان در سمت شمال و شمال شرقی (به سمت شهرستان میناب)، نسبت به مناطق جنوبی آن (در مجاورت شهرستان بشاگرد و جاسک) ، از غنای بیشتری برخوردار است.
با توجه به موقعیت جغرافیایی این شهرستان (باریکه ای به موازات ساحل)، پوشش جنگلی و گیاهی آن متناسب با این شرایط آب و هوایی قابل تمیز است. ضمن آنکه جنگل های مانگرو (بیشتر شامل حرا و در بعضی مناطق، درخت چندل)، نیز در این شهرستان دیده می شود
اقلیم و وضعیت جوی:
براساس نقشه پهنه بندی اقلیمی استان هرمزگان ، شهرستان سیریک دارای اقلیم بحری ضعیف ، خیلی خشک ، خشک تا خیلی گرم می باشد. در این اقلیم ، معدل درجه حرارت سالیانه بسیار بالا بوده و دارای تابستانهای گرم و مرطوب و زمستانهای معتدل می باشد و درجه حرارت هیچگاه به صفر نمی رسد. نوسانات حرارتی در طول سال و هم چنین در طول شبانه روز نسبتا کم (حدود 12 درجه سانتی گراد ) است.
منشاء بارندگی های این منطقه به موج های کوتاه جبهه سرد و بادهای موسمی وابسته است . این جریانها در فصل زمستان از جانب غرب و جنوب غرب به مناطق خلیج فارس و دریای عمان نفوذ کرده و هر اندازه بار رطوبتی آنها زیادتر باشد به همان اندازه بارندگی های بیشتری را ایجاد می کنند. از طریق جریانهای موسمی در فصل تابستان ، با قرارگیری یک مرکز کم فشار بر روی کشورهای پاکستان و هندوستان، هوای مرطوب اقیانوس هند به این مناطق نزدیک شده و در نتیجه سبب بارندگی های اتفاقی می گردد. میزان بارش در نواحی شمالی منطقه بیشتر از مناطق ساحلی بوده و میزان رطوبت نسبی در حواشی ساحل (مانند بندر سیریک) ، بیشتر از نواحی کوهستانی می باشد.
از نظر توزیع بارش سالانه نیز این منطقه دارای رژیمی نا منظم بوده و بیشترین بارش متعلق به سه ماهه زمستان است ،مدت و میزان شرجی در این منطقه زیاد است .
شهر سیریک: شهر بندر سیریک در باختر شهرستان میناب در مسیر راه آسفالته میناب – جاسک و در کنار آب های دریای مکران (عمان ) در 26 درجه و 31 دقیقه پهنای شمالی و 57درجه و 6 دقیقه درازای خاوری نسبت به نیمروز گرینویچ قرار گرفته و میانگین بلندی آن از سطح دریا 6 متر میباشد و فاصله آن تا شهر میناب 65 کیلومتر است بندر سیریک در کنار دریای عمان با شن های سفید و نقره ای بکر و سواحل گسترده ماسه ای و آب های زلال آبی در پهنه کبود دریای است در سیریک از هیاهوی شهرنشینی بزرگ اثری نیست .
آداب و رسوم :
آداب و رسوم مردم سیریک سراسر بردباری و پایداری ، عزت و سربلندی است مردم سیریک به زبان فارسی و گویش های محلی ( لهجه ای شیرین از زبان فارسی) سخن می گویند و مسلمان شیعه و سنی (شافعی) در جوار همه زندگی مسالمت آمیزی سپری میکنند.
آثار تاریخی شهرستان:
قلعه شاداب (کلاگت) :این قلعه در 45 کیلومتری مرکز شهرستان و بر فراز صخره های بلند روستای کنارجو از توابع بخش بمانی قرار دارد. که بر سه طبقه تقسیم میشود از آن قلعه سفال های رنگارنگی مربوط به قرون متاخر اسلامی بدست آمده و به نظر می رسد از قرن نهم تا یازدهم هجری مورد استفاده بوده است . که در حاشیه و اطراف دور و نزدیک آن باغ ها ، درختان طبیعی و سد بزرگ وجود دارد که منظره های دل نشینی فراهم آورده است.
قدمگاه شاه محمد ولی در روستای پالور: از توابع بخش بمانی یکی از اماکن مذهبی و مورد توجه مردم شهرستان و شهرستان های همجوار است که در جوار درختان کهنسالی به نام لور قرار دارد. که از قدمت بالایی برخوردار است و بیشترین گردش گر را در طول سال و بویژه در ایام نوروز به خود جای می دهد.
معبد عشاق روستای گروگ : این بنا افسانه ای نقل می شود که حدود چهار صد سال پیش دو نوجوان از طوایف متخاصم به هم دل می بندندو با مخالفت شدید روبرو می شوند که بعد از مرگ آن دو نگون بخت این مکان به جای آب با شیر شتر می سازند .
قلعه سیریک واقع در سیرک کهنه: و در فاصله 3 کیلومتری شهر سیریک که به نام کلات میر حاجی معروف است این قلعه امیر نشین در قرن هشتم تا دهم هجری مورد استفاد بوده.
ساحل زیبای بندر کوهستک مرکز بخش بمانی شهرستان سیریک :
ساحل زیبای بندر کوهستک که مرکز بخش بمانی است این بندر قدیمی سواحل شنی زیبایی دارد و یکی از مناطق گردشگر پذیر شهرستان و استان است ایجاد پناهگاه ( موج شکن) صیادی و تجاری بسیار زیبا همراه با داشتن ساحلی بکر و تمیز این بندر را به یکی از بنادر گردش پذیر تبدیل ساخته است.
سواحل شنی و ماسه ای زیبای روستای کرپان و روستای گهردو از توابع بخش بمانی شهرستان که در دو طرف شمال و جنوب ساحل بندر کوهستک قرار دارند نیز دارای زیبایی خاص خود میباشند.
سواحل زیبای شهرسیریک تا شهر گروگ:
وجود سواحل زیبای شنی واقع در حد فاصل بین گروگ تا سیریک و احداث بندر گاه چند منظور در سیریک از مزیت های منطقه است
بازارچه بزرگ میشی:
بازار بزرگ میشی در فا صله 5 کیلومتری جنوب شهر سیریک واقع در بین جاده اصلی سیریک – جاسک قرار دارد، که دارای 180 دهنه مغازه ،مجتمع خدماتی رفاهی -، کارخانه یخ و... میباشد. که در طول سال و بخصوص ایام نوروز پذیرای مهمانان زیادی از سراسر کشور میباشد. در این بازار اکثر اجناس خارجی و با قیمت مناسب عرضه می شود.
باغات و مرکبات و صیفی جات :
وجود سدهای تقربیا خاکی بزرگ در روستاهای کنارجو ، سرارو ، پگو و کرپان و رودخانه های فصلی و جلگه های آبرفتی و خاک حاصلخیز باعث شده کشاورزی در مناطق مهمانی ، سرزه ، پابیر ، گرائیگ ،کنارجو و کرپان رونق قابل توجه ای داشته باشد .
جنگل های حرا و چندل تالاب بین المللی آذینی:
حرا درختی است شورزی که هنگام مد دریا تا گلوگاه در آب فرو می رود و به کمک خاصیت تصفیه ای پوسته اش آب دریا را جذب و نمک آن را دفع میکند. جنگل های حرا در نزدیکی روستای گناری با وسعتی 500هتکتار گسترش یافته اند .وجه تمایز آن با سایر رویشگاه های ماندابی سواحل جنوبی ایران وجود دو گونه گیاهی مانگرو و گونه منحصر به فرد چندل در کنار یکدیگرند.
مجتمع تفریحی توریستی سد روستای سرارو که شامل دریاچه ، آبشار، محیط بازی ، پوشش درختان نخل و نی زارها، قایق های آبی و کوههای سربه فلک کشیده است که در فاصله 7 کیلومتری شرقی شهر بندر سیریک قرار دارد.
پهنه گردشگری و پارک ساحلی روستای کناردان با برخورداری از امکانات رفاهی و تفریحی، ساحل ماسه ای و بسیار زیبا و داشتن تپه های شنی و ماسه ای و منظره ای چشم نواز پذیرای مهمانان زیادی در سطح شهرستان و کشور بوده و در آینده ای نزدیک یکی دیگر از مکان های بکر گردشگری و تفریحی توریستی شهرستان و هرمزگان خواهد شد.
پهنه گردشگری و پارک ساحلی روستای طاهرویی که دارای ساختمان های قدیمی، سواحل بکر و زیبا که اخیرا مورد توجه قرار گرفته علاوه بر آثار تاریخی، و مجموعه پارک ساحلی و تفریحی ، سایت ماسه نوردی ، مجموعه ورزش های ساحلی ، باغات و نخیلات روستا ست.
ساحل روستای زیارت بزرگ با برخورداری از موقعیت بکر طبیعی و داشتن امکانات رفاهی و گردشگری، ساحل بسیار زبیا و چشم نواز، برخورداری از محیطی امن و آرام ، داشتن اسلکه برای ماهیگیری و بسیاری از بازی های آبی و شنا محلی بسیار بکر برای گردشگران و مسافران نوروزی است این روستا که حالت بندری به خود گرفته در آینده ای بسیار نزدیک یکی از مکان های بکر تفریحی و توریستی خیل عظیمی از گردشگران سراسر گشور خواهد شد ، روستای زیات بزرگ در امتداد جاده اصلی میناب به سیریک و دریای مکران و خلیج فارس و سواحل ماسه ای و بکر مکران قرار دارد .
صنایع دستی :
تبلور زیبای هایی هر ملتی در فرهنگ و به خصوص هنر رخ می نمایاند. هنر با زندگی مردم این منطقه آمیخته است و جزئی از وجود آنهاست هنر های دستی رایج در این منطقه شامل برقع دوزی ، سوزن دوزی ، زری بافی ، گلابتون دوزی ، و گرگور بافی ، ، سوند بافی ، چادر شب بافی و سبد بافی از صنایع دستی منطقه می باشد.
انتهای پیام/ق
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۸۴۹۹۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چادگان؛ نگین گردشگری اصفهان
شهرستان چادگان در ۱۲۰ کیلومتری غرب اصفهان، از آب و هوای دلنشینی در فصل بهار و تابستان برخوردار است و هرساله مسافران زیادی را از سراسر کشور به خود جذب میکند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از اصفهان، شهرستان چادگان یکی از خوش آبوهواترین شهرستانها در استان اصفهان است که در طول سال میزبان گردشگران زیادی از استان اصفهان و سایر استانها است. چادگان قدمتی دیرینه در تاریخ ایران دارد و کتابهای تاریخی قدمت آن به دوران صفویه نسبت دادهاند، از دیگر نامهای قدیمی این شهرستان میتوان به پرتیکان و پاراتاک اشاره کرد.
مردم ساکن در شهرستان چادگان به زبان ترکی قشقایی صحبت میکنند و در بعضی روستاهای اطراف لرهای بختیاری ساکن هستند، با سفری به سمت روستاهای اورگان و چنارود آثاری از شیرهای سنگی را مشاهده میکنید که نشان دهنده حضور بختیاریها و عشایر در این مناطق است.
طبیعت پرطرفدار چادگانوجود طبیعت جذاب و بکر در این منطقه در کنار اماکن گردشگری، این شهرستان را به یکی از قطبهای توریستی استان اصفهان تبدیل کرده و از زیباییهای این منطقه وجود دریاچه زایندهرود و چشمههای فراوان است.
یکی از پلهای تاریخی در چادگان، پل اورگان است که به وسیله شخصی به نام حاج جلیل استکی از اهالی اورگان بر روی زایندهرود بنا شده است؛ پل اورگان معماری زیبایی دارد و به وسیله سنگهای محلی و ملات گچ ساخته و با آجر تزئین شده است.
این پل دارای یازده دهانه و دوازده پایه است و در قسمت میانی طاقچهای برای آن تعبیه شده است تا در زمان طغیان رودخانه، از فشار آبی آن کم شود؛ گفته میشود این پل تاریخی یادگاری از اقوام بختیاری در چادگان است که در سال ۱۳۸۳ به ثبت ملی رسیده است.
علاوه بر آثار تاریخی زیبا در شهر ساحلی چادگان، مجتمعهای گردشی زیادی در اطراف زایندهرود قرار دارد که مقصد بسیاری از مسافران است.
یکی از مهمترین مجتمعهای گردشگری در چادگان دهکده تفریحی زایندهرود (عمران) است، در این دهکده ویلاهایی برای ارگانهای دولتی وجود دارد که از امکانات تفریحی گستردهای همچون سینما، پارکهای بازی، باشگاه ورزشی، استخر، زمین اسکیت و رستورانهای متنوع برخوردار است؛ قایقرانی در دریاچه زایندهرود انجام میشود و جزیره مجنون یکی از جاذبههای زیبا و دیدنی دریاچه است.
در این دهکده هر ساله با آغاز فصل بهار جشنواره اقوام ساکن در چادگان برگزار میشود که هدف از برپایی آن، آشنایی مسافران با آداب و رسوم، لباس و غذاهای محلی این شهرستان است.
در این جشنواره صنایعدستی بانوان منطقه همچون گلیمبافی و جاجیمبافی، لباسهای محلی بختیاری و ترک قشقایی، سیاه چادر و غذاهای سنتی این دو قوم ساکن در چادگان از جمله آش محلی، شله کشک، آش جو و آش رشته و کدو برانی پخته میشود.
در جشنواره اقوام محلی همچنین ساز محلی " ساز و ناقاره" نواخته میشود و ترکهای قشقایی که لباسهای محلی بر تن دارند، همراه آن رقص محلی چپی را اجرا میکنند.
برگزاری چنین جشنوارههایی به آشنایی بیشتر گردشگران در شناخت دیگر مشاغل موجود در این شهرستان همچون خراطی و برش کاری با چوب، میناکاری روی مس و دیگر هنرهای دستی کمک کرده و موجب اشتغالزایی جوانان شده شده است.
مکانهای تاریخی چادگاناز جمله مکانهای تاریخی شهرستان چادگان، عمارت تاریخی معظم الملک است که قدمت آن به دوران قاجاریه میرسد و به واسطه آینهکاری، گچبری، کاشیکاری و هنرهای چوبی از زیباترین آثار غرب اصفهان است؛ این عمارت به خانه دکتر صالحی، خانه آنالویی و عمارت سنگی نیز معروف است.
مسجد جامع چادگان یکی از بناهای قدیمی است که در سال ۱۲۵۲ شمسی احداث شده است و بعدها چندین بار تعمیر و بازسازی شد، این مسجد معماری بسیار زیبایی دارد و از مهمترین قسمتهای تاریخی آن میتوان به سر در مسجد اشاره کرد.
مقبره کاوه آهنگر در روستای مشهد کاوه در ۱۳ کیلومتری شهرستان واقع شده است. مردم این روستا به شعر و ادبیات علاقه دارند و هرساله در کنار مقبره کاوه آهنگر مراسم شاهنامهخوانی برپا میکنند.
لباسهای محلی مردم چادگانمردان و زنان چادگان لباسهای محلی زیبایی دارند، لباس زنانشان از جمله دامن مخملی و روسری بافته شده است و مردان لباسهایی به نام " دن آرخالوق" به همراه کلاه نمدی و کفشهای سفید رنگی به نام " ملیکی" به پا میکنند.
زنان، امروزه از لباسهای محلی خود بیشتر در جشن حنابندان عروسی استفاده میکنند.
در کنار ترکهای قشقایی در این شهرستان لرهای بختیاری هم زندگی میکنند که لباس محلی زیبایی دارند و به نسبت ترکها سنت لباس محلی خود را به خوبی حفظ کردهاند.
لباس زنان بختیاری شامل مینا، کله چه، دامن قر و لباس بلند میشود و مردان بختیاری از دبیت، جوقا و کلاه نمدی " کلاه خسروی" استفاده میکنند.
سوغات شهرستان چادگانبیشتر مردم چادگان به کار کشاورزی و دامپروری مشغول هستند و سوغات اصلی این شهرستان شامل محصولات کشاورزی از جمله کشک، شیر، دوغ محلی، ماست محلی، سرشیر، پنیر محلی، روغن محلی، قره قوروت، لواشک و سبزیهای کوهی است که طرفداران زیادی در بین گردشگران دارد
صالحه عباسی، خبرنگار ایمنا
کد خبر 734440