مهاجرت دسته‌جمعی ونزوئلایی‌ها؛ بحرانی که در سکوت می‌گذرد
تاریخ انتشار: ۱۰ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۷۸۶۹۶۲۷
رویداد۲۴-صندوق بین المللی پول می گوید تا پایان سال جاری میلادی نرخ تورم در ونزوئلا به ۱۳ هزار درصد خواهد رسید. ونزوئلا برای پنجمین سال متمادی و از زمان به قدرت رسیدن نیکلاس مادورو با رکود اقتصادی مضاعفی دست و پنجه نرم می کند. این کشور بیش از همه با بحران های ناشی از گرانی شدید، کمبود برق، مواد غذایی و نبود امکانات پزشکی روبروست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
۱۲۰ نفر کشته شدند. صندوق بین المللی پول می گوید تا پایان سال جاری میلادی نرخ تورم به ۱۳ هزار درصد خواهد رسید.
شهر مرزی کوکوتا در کلمبیا روزانه پذیرای بیش از ۴۰ هزار ونزوئلایی است که در جستجوی غذا و کمکهای بهداشتی از طریق پل مرزی سیمون بولیوار و با پای پیاده خود را به کلمبیا می رسانند.
سوء تغذیه شدید و بیماری های‌مزمن
چادرهای صلیب سرخ از اواسط سال گذشته میلادی با بودجه دفتر کمکهای بشردوستانه اتحادیه اروپا در کنار پل سیمون بولیوار مستقر شده است. شرایط در اینجا بحرانی است- بحرانی که هیچ کس نمی خواهد ببیند.
خاویه فرانچسکو گونزالس، مدیر صلیب سرخ در کلمبیا می گوید: «این ایستگاه صلیب سرخ را هر روز صبح باز می کنیم و هر شب می بندیم که راهی است برای اینکه دستی بلند کرده باشیم و گفته باشیم: «در اینجا خبرهایی است و لازم است به وضعیت اینجا توجه شود، بحرانی در دو سوی مرز که کسی نمی بیند.»
سه پرستار و یک پزشک در اینجا شب و روز مشغول کار هستند. کسانی که به اینجا منتقل می شوند به بیماریهای مزمن مبتلا هستند و به کمکهای اولیه و ارزان‌قیمت نیاز دارند. اما در ونزوئلا خبری از این کمکها نیست. در میان این افراد، افرادی وجود دارند که به سرطان مبتلا هستند یا از سوءتغذیه رنج می برند.
خاویه فرانچسکو گونزالس، مدیر صلیب سرخ در کلمبیا می گوید: «هر روز با پنج شش مورد سوء تغذیه روبرو هستیم.»
ایستگاه صلیب سرخ در کنار دفتر رسیدگی به امور مهاجران قرار دارد. روزانه ۳۰ هزار نفر در مقابل این دفتر صف می کشند تا در گذرنامه شان مهر ورود به کلمبیا بخورد. عده زیادی از آنها خانواده شان را در ونزوئلا رها کرده و برای عبور از مرزها چند روز در راه بوده اند. اولویت این افراد این است که با خانواده خود در ونزوئلا در تماس بگیرند.
دفتر صلیب سرخ کلمبیا امکان تماس را بین افراد خانواده فراهم می کند. آنها می توانند از طریق اینترنت با خانواده شان تماس بگیرند.
به سراغ یکی از این افراد می رویم. او در ونزوئلا گاو باز بوده است و از طریق کلمبیا به پرو برود تا برای سه فرزندش که در ونزوئلا هستند پول بفرستد.
او می گوید: «قبل از هر چیز تلفنهایمان را شارژ کردیم تا با خانواده هایمان تماس بگیریم. چهار روز از آنها بی خبر بودم. برای اینکه در گذرنامه‌تان مهر خروج بخورد باید ۱۰ دلار به ماموران مرزی در خاک ونزوئلا پول بدهید. اگر پول نداشته باشید باید اینجا روزها و روزها در صف بمانید. در حالیکه این کار باید بطور رایگان انجام شود.»
منبع: رویداد24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۸۶۹۶۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نماینده مهاباد: مجلس در مورد کاظم صدیقی سکوت کرد، در مورد چای دبش لاپوشانی / تعداد افراد زیر خط فقر دو برابر شده است
جلال محمودزاده، نماینده مهاباد می‌گوید: در حال حاضر، خیلی از خانواده‌های ایرانی به زیر خط فقر سقوط کردند و تقریباً قشر متوسط از بین رفته است. یعنی آمار خانواده‌هایی که زیر خط فقر هستند، نسبت به گذشته، بیش از دو برابر شدند.
محمد آیتی در رویداد 24 نوشت: تورم کمرشکن در کنار بی‌برنامگی و نداشتن نقشه راه، روز به روز فشار زندگی را بر اقتصاد و مردم بیشتر می‌کند و تقریباً کسی پیدا نمی‌شود که از شرایط اقتصاد و معیشتی خود گله نکند. در همین خصوص، جلال محمودزاده، نماینده مهاباد با رویداد۲۴ گفت‌وگو کرده است.
در ادامه می‌توانید مهم‌ترین بخش‌های این مصاحبه را بخوانید:
* یکی از انتقادات به عملکرد مجلس یازدهم، نحوه و رویکرد این قوه در نظارت بود. متاسفانه دولت سیزدهم از شعار‌هایی که داده بود، خیلی عقب مانده و این موضوع مخصوصاً در حوزه اقتصادی، مشهود است.
* متاسفانه در بدنه دولت، فساد‌هایی رخ داده که مجلس یازدهم در موضوع نظارت و پیگیری به این اتفاقات، عملکرد خوبی از خود به جای نگذاشت و به نوعی باید بگویم با دولت، مماشت کرد.
* به طور مثال، اگر ماجرای آقای صدیقی، امام جمعه تهران برای یک فرد عادی اتفاق می‌افتاد، با او چه برخوردی می‌کردند؟ هرچند آقای صدیقی، اشتباه را پذیرفت و عذرخواهی هم کرد، اما کافی نبود و مجلس باید به موضوع ورود و با تحقیق و تفحص و یا از طریق کمیسیون‌های تخصصی، ابعاد مختلف ماجرا را روشن می‌کرد.
* در موضوع چای دبش، این همه تخلف صورت گرفت، ولی لاپوشانی کردند. از این‌رو، یکی از انتقادات به مجلس یازدهم، ترکیب یک‌دست آن بود که باعث ارتباط نزدیک این قوه با دولت شد. خب، وقتی ۲۲۰ نماینده کنونی برای حضور آقای رئیسی در صحنه انتخابات، نامه‌ای را امضا می‌کنند و برخی از همین افراد هم، رییس ستاد ایشان می‌شوند، نتیجه این می‌شود که از برخی تخلفات صورت گرفته شده، گذشت کنند، چون به نوعی پای آبروی خودشان درمیان بود.
* آقای رئیسی در خرداد ۱۴۰۰، قول‌های سامان دادن به اقتصاد کشور، مسکن، اشتغال‌زایی و... را داد، اما گذشته زمان نشان می‌دهد جز در حوزه مسکن که توفیقات ۵۰ درصدی داشته است، شاهد بهبود اوضاع نیستیم.
* زمانی که آقای رئیسی رای آورد و رییس‌جمهور شد، دلار حدود ۲۶ هزار تومان بود، ولی دیدیم که در کمتر از سه سال از آغاز به کار دولت سیزدهم، دلار به ۷۰ هزار تومان هم رسید؛ یعنی رشدی حدود ۲.۵ برابر. همین بی‌ارزش‌شدن پول ملی، اثرات منفی خود را بر تولید، اشتغال، تورم و... گذاشته و نتیجه روشن آن، کوچک‌شدن سفره‌های مردم است.
* در حال حاضر، خیلی از خانواده‌های ایرانی به زیر خط فقر سقوط کردند و تقریباً قشر متوسط از بین رفته است. یعنی آمار خانواده‌هایی که زیر خط فقر هستند، نسبت به گذشته، بیش از دو برابر شدند.
* در این مدت، برخی از کارخانه‌ها و کارگاه‌های تولیدی تعطیل شده‌اند. در بخش کشاورزی و آبیاری مدرن برای کشور ما که کشوری خشک و نیمه‌خشک است، دو سال است که این روند کاملاً متوقف شده است. از طرفی، در بکارگیری ماشین‌آلات بروز برای بخش کشاورزی، کار تمام و کمال تعطیل است. در بحث صنایع تبدیلی کشاورزی، کارخانه‌ها یا با نیمی از ظرفیت کار می‌کنند یا کلاً تعطیل شدند.
* اگر سری به برخی از شهرک‌های صنعتی کشور بزنید، می‌بینید که ۴۰ درصد از ظرفیت آنها تعطیل شده است. از طرفی، متاسفانه بانک‌ها هم دنبال معاملات و تجارت خودشان هستند و به حمایت از بخش تولیدی کشور نمی‌پردازند. دولت آقای رئیسی، تسهیلات بخش تولیدی را پنج درصد افزایش داد، یعنی همه بخش‌های تولیدی و خدماتی کشور که قبلاً سود ۱۵ تا ۱۸ درصدی برای وام‌ها می‌پرداختند، الان باید ۲۳ درصد سود به بانک‌ها پرداخت کنند. همین رویکرد باعث شد خیلی از کارخانه و کارگاه‌های تولیدی به خاطر نداشتن سرمایه در گردش، دوام نیاورند و مسیر کوچک‌شدن و یا تعطیلی را در پیش بگیرند.
* گوشت قرمز در همین دوره آقای رئیسی نسبت به گذشته، پنج برابر شده است و نرخ مرغ تا سه و چهار برابر بیشتر شده است. طبیعی است که در این وضعیت، زندگی خانواده‌ها تحت فشار شدید قرار بگیرد و متاسفانه تامین تغذیه مردم با خطر روبرو شده است. این مسیر، قطعاً رشد بیماری را در جامعه بیش از پیش می‌کند و افزایش بیمار در کشور، کار درمان را هم با چالش مواجه کرده است.
* اکنون بیش از ۸۰ قلم دارو در کشور، کم داریم. نوبت دادن برخی بیمارستان‌های دولتی به بیمار و حتی بیمار‌های اورژانسی به حدود دو سال هم می‌رسد. خب اگر بیمار بخواهد درمانش سرعت بگیرد باید به بیمارستان‌های خصوصی مراجعه کند که مطمئناً هزینه‌های گزافی بر وی وارد می‌شود. همین موضوع درمان باعث شده برخی از خانواده‌ها که بیمار جدی دارند، به واسطه هزینه‌های بالایی که باید پرداخت کنند، وارد خط فقر شوند.
* وضعیت کنونی، نگران‌کننده است و تقصیر مجلس در این شرایط، کمتر از دولت نیست. مجلس، اهرم‌های نظارتی دارد که می‌تواند دولت را در ریل درست انجام وظایفش قرار دهد، ولی این کار صورت نگرفت، آن هم به خاطر نزدیکی فکری مجلس با دولت.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: دعوت روزنامه اصولگرای همشهری برای "برخورد مومنانه" درباره ماجرای کاظم صدیقی چرا خریداران باغ ازگل سکوت کرده‌اند؟
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت