به نقل از «جام نیوز»

گفتگو با قاتل نوعروس 16 ساله تهرانی در خانه مجردی+ عکس

تاریخ انتشار: ۱۳ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۷۸۹۶۹۱۹

به گزارش سرویس حوادث جام نیـوز، تازه دامادی که نوعروس 16 ساله اش را بخاطر دوستی با پسران غریبه در شبکه های اجتماعی کشته است می گوید خیلی پشیمان است. این جنایت بامداد یک روز تابستانی رخ داد و در آن قاسم 23 ساله که نوعروس خود به نام سمیه را به خانه مجردی اش برده بود او را با ضربه های آجر به قتل رساند سپس نزد پلیس رفت و اعتراف کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

قاسم به ماموران گفت: 4 ماه از تاریخ عقدمان می گذرد و در این مدت متوجه ارتباطش با پسران غریبه در شبکه های اجتماعی شدم و همین موضوع باعث عصبانیتم شده بود و حتی وقتی ماجرا را به خانواده اش بازگو کردم بی نتیجه بود تا اینکه شب گذشته پس از مراسم ختم مادربزرگ سمیه به خانه مجردی ام رفتیم و نیمه های شب بود که از شدت عصبانیت با آجر ضرباتی به سر نامزدم زدم.

گفت و گو با قاتل پشیمان
قاسم  به خبرنگارما گفت: سال 87 برای ادامه درس از شهرمان به تهران آمدم و به صورت اتفاقی در ساختمانی که خانواده سمیه و مادربزرگش در آن زندگی می کردند خانه ای اجاره کردم.

وی افزود: از همان زمان بود که به سمیه علاقه پیدا کردم اما چون سن کمی داشت درباره دوستی با او حرفی نزدم تا اینکه پس از چند سال به خاطر اینکه عموی سمیه ازدواج کرده بود وباید خانه را به آنها می دادم و به دنبال خانه دیگری می رفتم.

 

این پسر جوان ادامه داد: سال 91بود که با سمیه دوست شدم و روز به روز علاقه مان به هم بیشتر می شد تا اینکه سال 94 به خواستگاری اش رفتم و خانواده اش نیز که از قدیم مرا می شناختند جواب مثبت به این خواستگاری دادند.

مهندس جوشکاری بودم و چند وقت در یک کارگاه صنعتی به عنوان مهندس، ناظر کارها بودم و در این مدت من و سمیه در ارتباط بودیم تا اینکه 4 ماه پیش به عقد هم در آمدیم.

قاسم که هنوز باور ندارد همسرش را به قتل رسانده است، گفت: پس از عقدمان چون زمان بیشتری با هم بودیم متوجه شدم که سمیه در شبکه های اجتماعی با افراد دیگری در تماس است و همین باعث ناراحتی من شده بود و وقتی به خانواده اش گفتم آنها گفتند من اشتباه می کنم و این در حالی بود که من عکس چند پسر جوان را که سمیه با آنها در شبکه اجتماعی ارتباط داشت به دست آورده بودم.

روز به روز ناراحتی من بیشتر می شد تا اینکه وقتی شب قبل حادثه از مراسم ختم مادربزرگش بیرون آمدیم برای خوردن شام به مغازه پیتزا فروشی رفتیم و آنجا تصمیم گرفتم که شام را در خانه بخوریم تا راحت درباره مسائل پیش آمده صحبت کنیم.

بعد از خوردن شام با سمیه درباره چت بازی هایش در شبکه های اجتماعی صحبت کردیم و اما بی فایده بود و خوابیدیم اما هر چه با خودم فکر کردم نتوانستم آرام بشوم تا اینکه از شدت عصبانیت با آجر چند ضربه به سر سمیه زدم و فقط تصمیم داشتم او را تنبیه کنم.

 

وقتی متوجه مرگ سمیه شدم ساعت 4 صبح بود که سوار بر خودروی پرایدم از خانه بیرون زدم و چندساعتی را در خیابان پرسه زدم که به خاطر عذاب وجدان خودم به کلانتری رفتم و تسلیم شدم.

تازه داماد در حالی که اشک می ریخت گفت: من سمیه را دوست داشتم و اولین عشق زندگی ام بود و اصلا قصد کشتن نداشتم و فقط می خواستم او را تنبه کنم که این اتفاق افتاد و پشیمانم.

رکنا

110

منبع: جام نیوز

کلیدواژه: خانه مجردی نوعروس تهرانی قاتل گفتگو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۸۹۶۹۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران؛ یک خانه و کوچه‌اش پیدا شد!

تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستان‌شناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهم­ترین یافته‌های آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.

به گزارش ایسنا، حسین سرحدی، عضو هیأت علمی دانشگاه زابل، که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاه‌نگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافته‌­های سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است.

او اضافه کرد: کاوش‌های اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمان­‌ها یا خانه­‌های دیگر مرتبط می‌کرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشان­دهندۀ توسعۀ ساخت­ و­ ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است.

در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفال‌هایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرک‌ها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.

باستان‌شناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کرده‌اند که استقرار در این مکان را با سایر محوطه‌های اطراف برقرار می‌کرد. این کالا‌های مبادلاتی به گمان باستان‌شناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آن‌ها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَک‌ها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است.

سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافته‌های سطحی، به نظر می‌رسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپه‌های متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستان‌شناسی جنوب شرق ایران به شمار می‌رود.