اصفهان| مارک بیگانه سر درِ خانههای بخت؛ وقتی ترس از حرف مردم جوان ایرانی را بیکار میکند
تاریخ انتشار: ۱۴ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۷۹۰۱۳۶۱
بسیاری از جوانان برای در امان بودن از ترکشهای «حرف مردم»، برخی دیگر به بهانه بیکیفیت بودن اجناس داخلی، عدهای با چشم و همچشمی و بسیاری دلایل دیگر، برای آغاز زندگی مشترک خود اقدام به خرید اجناس و کالاهای خارجی میکنند. ۱۴ فروردين ۱۳۹۷ - ۰۹:۵۱ استانها اصفهان نظرات
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، «حمایت از کالای ایرانی» شعار راهبردی سال 97 و امر مورد تأکید رهبر معظم انقلاب است، وظیفهای خطیر که فراتر از حیطه مسئولیت مدیران دستگاههای مختلف، به آحاد جامعه محول شده و مردم را میتوان نقشآفرینان اصلی میدان اقتصادی کشور برای تحقق واقعی این شعار دانست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اشتغال جوان ایرانی، رونق تولید و استقلال اقتصادی 3 کلید واژه مهم به شمار میروند که ترکیب آنها تحقق اقتصاد مقاومتی را موجب میشود و نتیجه حمایت واقعی از کالایی است که ساخته و پرداخته به دست کارگر وطنی است.
کالای مرغوب و با کیفیت تولید شده به دست کارگر ایرانی و حمایت از آن برای قرار گرفتن در زنجیره مصرف، آن چیزی است که جامعه به آن نیازمند است تا با حصول اطمینان از آنچه خواسته و آنچه ساخته شده است دست رد بر مارکهای بیگانهای بزند که سالهاست قفل چرخهای تولید شده و تولیدکننده ایرانی را خانهنشین کرده است.
موسوی لارگانی رئیس مجمع نمایندگان استان اصفهان با اشاره لزوم حمایت از تولید داخل گفت: درباره کالای ایرانی برخی تبلیغات منفی میکنند، باید این نگاه که میگوید کالای خارجی همیشه از کالای ایرانی بهتر است از بین برود و لازمه از بین رفتن این نگاه، فرهنگسازی نسبت به مصرف کالاهای ایرانی است و این فرهنگسازی وظیفه همه دلسوزان از جمله رسانهها و صداوسیما را سنگینتر کرده است.
در سالهای اخیر کارخانجات گوناگون تولید کالاها و محصولات مختلف در جای جای ایران به دلیل افزایش واردات، بیتوجهی به قاچاق کالا و سرریز شدن بازار از اجناس خارجی به تعطیلی کشیده شده و خانه ایرانیها امروز میزبان لوازم و وسائلی شده که مارک خارجی بر پیشانی آنها خورده است.
در این میان از نقش جهیزیههای خارجی که دختران و پسران جوان ایرانی زندگی مشترک خود را با آن آغاز میکنند نیز نباید گذشت. سالانه حدود 700 هزار ازدواج در کشور صورت میگیرد که با احتساب خرید وسایل کامل منزل میتوان بنا به تصمیم یک خانواده ایرانی، رونق خشنود کننده یا بالعکس تعطیلی فاجعهبار تولید داخلی را پیش بینی کرد.
چرا خانههای ایرانی از کالای خارجی پر شده است؟
امروز بسیاری از خانوادهها برای در امان بودن از ترکشهای «حرف مردم»، برخی دیگر به بهانه بی کیفیت بودن اجناس داخلی، عدهای به دلیل چشم و همچشمی و برخی به دلایل دیگر، برای آغاز زندگی مشترک خود اقدام به خرید اجناس و کالاهای خارجی میکنند.
ما نیز به بهانه سال حمایت از کالای ایرانی با تعدادی از همشهریان گفتوگو کردیم تا بدانیم آیا خانه آنها میزبان کالای وطنی است و اگر اینگونه نیست چه دلیلی برای خرید کالای خارجی دارند.
ف. سلامی از جوانان اصفهانی است که به تازگی زندگی مشترک خود را آغاز کرده است. وی درباره کالاهایی که برای آغاز زندگی مشترک تهیه کرده است، میگوید: شخصاً مایل بودم تا همه جهیزیهام ایرانی باشد، حتی لوازمی مانند یخچال، ماشین لباسشویی، تلویزیون و.. اما خانوادهام یک روز تنهایی برای خرید رفته و همه این اجناس را خارجی تهیه کردند.
وی ادامه میدهد: توجیه خانواده برای خرید اجناس خارجی این بود که کالای مشابه ایرانی کیفیت لازم را ندارد و خیلی زود کارایی خود را از دست میدهد و باید چند سال کار کرد تا دوباره بتوانیم این اجناس را تهیه کنیم.
این بانوی اصفهانی با اشاره به خرید بخش زیادی از لوازم ایرانی برای منزلش میگوید: بسیاری از لوازم آشپرخانه ما کاملاً ایرانی هستند و جالب اینکه هر یک از دوستان و آشنایانی که این موضوع را مشاهده میکند با تعجب از علت انتخاب کالای آشپزخانه ایرانی میپرسند.
استفاده از مارکهای خارجی راهی برای برتر نشان دادن خود
الف. متقی دختر جوانی است که امسال راهی خانه بخت میشود. او با اطمینان از انتخاب جهیزیه ایرانی صحبت میکند و میگوید: خانواده یکی از دوستان من بر خلاف میل باطنی او، همه جهیزیه را خارجی تهیه کردند، فکر میکنم دلیل انتخاب جنس خارجی چشم و هم چشمی و ترسیدن از حرف مردم باشد.
وی ادامه میدهد: فرهنگی امروز در جامعه ریشه دوانده و مردم تهیه اجناس خارجی با مارکهای معروف را راهی برای برتر نشان دادن خود نسبت به دیگران میدانند، به عقیده من این ناشی از تبلیغات سوء علیه اجناس داخلی است وگرنه اگر در بازار دقت کنیم کالاهای با کیفیت ایرانی بسیاری را مشاهده میکنیم.
این دختر دانشجو اضافه میکند: بنده با توافق همسرم و خانواده هر دو اقدام به خرید جهیزیه ایرانی میکنیم، حتی کالاهایی که شاید گفته شود مشابه خارجی آنها کیفیت بسیار بالاتری دارد و جنس داخلی آن نامطلوب است، چون به شخصه معتقد هستم که باید از جنس ایرانی حمایت کرد تا کیفیت آن بالا برود.
وی ادامه میدهد: پدر من کارگر یکی از کارخانجات صاحب نام در ساخت لوازم منزل است، به دلیل مشکلات ناشی از رکود و شرایطی که اقتصاد کشور در چند سال اخیر داشته بسیاری از همکاران وی از کار کنار گذاشته شده و کارخانه با ظرفیت محدود به تولید ادامه میدهد، من با تمام وجود خواهان این هستم تا از تولیدات این کارخانه استفاده کنم تا دل کارگران آن همچون پدرم شاد شود و به آینده و بهبود وضعیت کار امیدوار گردند.
ش.شهبازی بانوی خانهداری است که میگوید تمامی جهیزیه فرزندش را از اجناس خارجی تهیه کرده است، او میگوید: دلیل انتخاب مارکهای خارجی این بود که قبلاً استفاده کرده بودیم و جواب داده بود، اما اقوام و دوستانی که اجناس مشابه ایرانی خریده بودند دچار مشکل شده و مکرراً از معایت آن صحبت میکردند.
انتخاب کالای خارجی یا ایرانی بُعد روانی و فرهنگی دارد
جلیل نصر که خود را کارمند یکی از ادارات دولتی معرفی میکند میگوید: انتخاب کالای خارجی یا ایرانی بُعد روانی و فرهنگی دارد، به نظر من کیفیت در این میان بهانه است، موضوع مهم بحث چشم و همچشمی است، بسیاری افراد با انتخابهای خود بیشتر به دنبال جلب توجه هستند.
وی ادامه میدهد: امروز بهترین مارکها و نشانهای تجاری ایرانی برای یک جهیزیه کامل وجود دارد، از مبلمان گرفته تا لوازم خانگی و حتی صوتی و تصویری، بنابراین هیچ کم و کسری از این نظر وجود ندارد.
این کارمند اصفهانی میگوید: ما 3،4 سال پیش برای دختر خود اقدام به خرید جهیزیه کردیم، آن زمان بهعنوان مثال مدلهای تلویزیون ایرانی محدود بود اما اکنون با بررسی بازار و تولیدات مشاهده میکنیم که مدلهای بسیار متنوعی از تولیدات ایرانی با کیفیت وجود دارد.
فرهادی از بازنشستگان یکی از شرکتهای دولتی در اصفهان است که درباره انتخاب جهیزیه ایرانی برای فرزندش میگوید: متأسفانه آنچه در بازار وجود دارد یا چینی است و یا با قیمت بالا و از اجناس اروپایی. ما تلاش و پیگیری زیادی برای یافتن جنس مناسب داخلی کردیم که البته نتیجه نیز داشت.
وی ادامه داد: معتقدم اگر جوانان و خانوادههای آنها در این امر هم عقیده باشند به مشکل زیادی برنمیخورند. ما در منزل خود سالهاست که از لوازم ایرانی استفاده میکنیم و کم و بیش راضی هستیم، فکر میکنم اگر مشکلی وجود دارد باید به اطلاع تولیدکنندگان برسد تا آن را برطرف کرده و برای بالا بردن کیفیت محصولات خود تلاش کنند.
به گزارش تسنیم، براساس گفته بسیاری از شهروندان اصفهانی دلیل اصلی رغبت مردم به خرید اجناس خارجی را باید در فرهنگ جامعه جستجو کرد این در حالی است که بخشی از آن مرتبط با کیفیت واقعی تولیدات است.
بسیاری از افرادی که در بی اعتمادی محض به تولیدات داخلی اقدام به خرید اجناس خارجی میکنند واقف هستند که تولیدکننده ایرانی باید حمایت شود تا محصولات باکیفیتی تولید کنند، تولیدکنندهای که شاید عضوی از خانواده ما، باشد.
انتهای پیام/ز
R41346/P41362/S6,51/CT7منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۹۰۱۳۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وقتی «فرهنگ» در میدان «دیپلماسی» قد عَلَم میکند
با مطرح شدن موضوع «دیپلماسی»، عدهای تنها آن را به بُعد سیاسی محدود میکنند در صورتیکه در علم سیاست و روابط بینالملل، دیپلماسی معنایی فراتر از بعد سنتی خود داشته و در این راستا موضوع «دیپلماسی فرهنگی» نیز امری قابل اهمیت و بحث است که در افزایش نفوذ و قدرت چانهزنی کشورها نقشی موثر دارد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، زمانی که واژه «دیپلماسی» به میان میآید، شاید برای عدهای تنها یادآور بُعد سیاسی موضوع باشد در صورتیکه در علم سیاست و روابط بینالملل، دیپلماسی معنایی فراتر از بعد سنتی خود داشته و در این راستا موضوع «دیپلماسی فرهنگی» نیز امری قابل اهمیت و بحث است؛ به باور بسیاری از نظریهپردازان حوزه بینالملل، دیپلماسی فرهنگی از مصادیق قدرت نرم است که امکان قدرت نفوذ به کشور هدف قرار میدهد.
دیپلماسی فرهنگی میتواند به واسطه ریشهدار بودن و البته وجود اشتراکات فراوان به مراتب موفقتر از سایر دیپلماسیها عمل کند زیرا اگر از نظر فرهنگی بتوان بر مردم منطقه یا کشوری تأثیر گذاشت، باورهای مردم آن کشور نیز به فرهنگ عرضه شده متمایل خواهد شد و در نهایت این اثر به مسائل سیاسی، اقتصادی و علمی نیز کشیده میشود؛ در واقع دیپلماسی فرهنگی فراتر از همه انواع دیپلماسی است و با هر اتفاقی اثر خود را از دست نمیدهد و در این مسیر نظام جمهوری اسلامی با پیروزی انقلاب، خود فرهنگ جدیدی را به جهان و به ویژه کشورهای اسلامی و به خصوص به همسایگان ارائه داد.
رئیسجمهور: دیپلماسی فرهنگی از ظرفیتهای ما در عرصه دیپلماسی است.
موضوع دیپلماسی فرهنگی در برهههای زمانی و دولت مختلف با شدت و ضعفهایی مواجه بوده و بر این اساس باید گفت که در عملکرد حدود ۳ ساله دولت نیز موضوع دیپلماسی فرهنگی از ابعاد شاخص و قابل توجه بوده و بر این اساس آیتالله رئیسی در جلسه نظارت ستادی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که در دی ماه سال ۱۴۰۲ برگزار شد، بر این نکته تاکید داشت که «از مرز فرهنگی کشور به مانند مرز جغرافیایی باید مرزبانی شود. باید از این هویت ایرانی و اسلامی صیانت کرد یکی از ظرفیتهای ما در کار دیپلماسی، دیپلماسی فرهنگی است. باید گرههای ذهنی ساکنان خارج کشور را باز کنیم. امروز در جنگ روایتها قرار گرفتهایم.»
یکی از بارزترین و نزدیکترین وجود تمرکز دولت سیزدهم بر موضوع دیپلماسی فرهنگی، سفر اخیر رئیسجمهور و تعدادی از وزرا به پاکستان بود و در واقع وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در این سفر از نشانههای پررنگ رویکرد فرهنگی این سفر است و در این مسیر رایزنی با مسئولان فرهنگی و سینمایی پاکستانی، در زمینه توسعه مبادلات فرهنگی و انعقاد قرارداد برای ساخت یک اثر سینمایی مشترک از مهمتری وجوه این مهم است؛ همچنین نامگذاری یکی از خیابانهای کشور پاکستان بهنام «ایران» نیز از دیگر وجوه قابل اهمیت این سفر بود.
دیپلماسی فرهنگی به معنای مدیریت روابط فرهنگی کشورها استایران دارای ۷ همسایه مرزی و ۱۰ همسایه ساحلی است که فرصتهای بیشماری را برای دیپلماسی فرهنگی و سایر حوزهها را برای ما فراهم میکند به ویژه اینکه فرهنگ ایران در بسیاری از کشورهای همسایه جریان و حضور قدرتمندی دارد از همین بررسی دیپلماسی فرهنگی دولت سیزدهم و تاکید و توجه بر گسترش تعاملات دیپلماتیک در زمینههای مختلف گروهی بر نفوذ بیش از پیش جمهوری اسلامی ایران در منطقه و طراحی سامانههای مختلف از جمله سامانه فرهنگی مشترک در راستای رسیدن به اهداف منظور را رقم خواهد زد و بر این اساس نوذر شفیعی استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بینالملل در گفتوگو با خبرنگار ایمنا معتقد است که دیپلماسی مانند بسیاری از واژگان حوزه روابط بینالملل دچار تحول شده است و در این باره اظهار میکند: بر این اساس ممکن است برخی مفاهیم در نتیجه تحولات از بین رفته باشد یا برای مقطعی خاص باشد اما درباره واژه دیپلماسی باید گفت که تحول در مفهوم آن تقریباً هم پایدار بوده است.
وی با بیان اینکه زمانی تنها دیپلماسی سنتی را داشتیم اما امروزه دیپلماسی بهعلاوه دیگر واژگان شده که شرایط جدیدی را توضیح میدهد دو از مصادیق این موضوع دیپلماسی عمومی، فرهنگی، سایبری و… است، ادامه میدهد: این مفاهیم جدید، دیپلماسی مکمل نیز نام میگیرند چرا که تکمیلکننده دیپلماسی رسمی هستند که توسط دولتها و وزارت خارجه دنبال میشود.
این کارشناس مسائل بینالملل با بیان اینکه دیپلماسی هنر و شیوه اجرای سیاست خارجی و یا به تعریفی مدیریت روابط خارجی است و طبق این تعریف زمانی که موضوع دیپلماسی فرهنگی مطرح میشود، به معنای مدیریت روابط فرهنگی کشورها است، توضیح میدهد: این نوع از دیپلماسی کارگزارانی دارد و بر این اساس یکی از مأموریتهای وزارت خارجه تعیین رایزن فرهنگی است اما در کشور ما علاوه بر وزارت خارجه برخی نهادها مانند سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی نیز متولی این حوزه هستند.
کارشناس مسائل بینالملل: دیپلماسی فرهنگی منجر به افزایش قدرت میشود.
شفیعی با بیان اینکه دیپلماسی فرهنگی از مبادلات علمی تا پذیرش استاد و دانشجو و موضوعات هنر، سینما، شعر و موسیقی را شامل میشود، میگوید: مهمترین ویژگی دیپلماسی فرهنگی قدرت جذب آن است به این معنا که ابزار قدرت نرم شناخته میشود و کار دیپلماسی فرهنگی ما باید جلب توجه کشورهای دیگر به مقولات فرهنگی ما باشد و در نتیجه باعث تأثیرگذاری ما بر دیگر کشورها شود یعنی میتوان گفت خروجی این امر سیاسی است.
وی یادآوری میکند: زمانی که از طریق فرهنگ بر فرهنگ کشور دیگر تأثیر بگذاریم، در آن کشور نفوذ پیدا میکنیم که در نتیجه منجر به قدرت میشود.
این کارشناس مسائل بینالملل با تاکید بر اینکه دیپلماسی فرهنگی بخشی از کلیات روابط خارجی یک کشور است بر همین اساس محدود و محصور به دولتها نمیشود اما ممکن است شدت و ضعف داشته باشد، خاطرنشان میکند: آنچه که در این موضوع اهمیت دارد این است که متولیان بدانند چه موضوعی را در چه زمانی و در کجا عمل کنند.
در منطقه آسیای مرکزی باید از اشتراکات زبانی سخن گفتشفیعی با ذکر توضیحاتی بیان میکند: اگر بخواهیم از منظر شیعهگرایی به سمت آسیای مرکزی حرکت کنیم، پاسخگو نیست چرا که در آن منطقه باید از اشتراک زبان فارسی استفاده کرد و در مقابل در کشورهایی مانند عراق از پتانسیل شیعه بودن استفاده کرد و در برخی کشورها مانند پاکستان و عربستان باید از عنصر مسلمان بودن استفاده کرد.
وی با اشاره به سفر اخیر رئیسجمهور به پاکستان و نمود موضوع دیپلماسی فرهنگی در این سفر تصریح میکند: پاکستان ۲ نگاه فرهنگی به ایران دارد، اول نگاه فرهنگی ملی، یعنی به ایرانی بودن ما توجه دارد و بر این اساس خود را بخشی از گهواره فرهنگی و تمدنی ایران میداند بنابراین زمینه برای تأثیرگذاری ما بر این کشور فراهم است اما نگاه دوم نگاه دینی و مذهبی است و بر این اساس پاکستان این نگاه را دارد که چون ممکن است اختلافاتی مطرح شود، نگرانیهایی وجود دارد.
این کارشناس مسائل بینالملل در پایان میگوید: در سفر رئیسجمهور به پاکستان باید ۳ نکته توجه میشد یعنی از فرهنگ، تمدن فارسی و اسلامیت ایران و پاکستان، مورد توجه قرار میگرفت که احتمالاً این نگاه حاکم بوده است.
انعقاد قراردادهای خواهرخواندگی از جمله بسترهای ایجاد دیپلماسی فرهنگی استمحمدعلی بصیری عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان و رایزن اسبق فرهنگی ایران در سنگال نیز در گفتوگو با ایمنا معتقد است که دیپلماسی ابزار سیاست خارجی است و در این باره اظهار میکند: چند مدل دیپلماسی داریم چرا که سیاست خارجی تعقیب اهداف و اصول برونمرزی توسط دستگاههای مربوطه است و بر این اساس اجرای سیاست خارجی به دیپلماسی تعبیر میشود که دارای شاخههای مختلف کلاسیک، مدرن و پست مدرن است.
وی ادامه میدهد: دیپلماسی رسمی یا کلاسیک ارتباط میان دیپلماتهای رسمی یا بازیگران دولتی کشورها است تا اهداف سیاست خارجی را دنبال کنند اما زمانی که حوزه بازیگران گسترده شود، وارد دیپلماسی عمومی میشویم یعنی در کنار دیپلماتهای رسمی، بازیگران غیررسمی نیز به کمک سیاست خارجی میآیند و بخش غیردولتی دو کشور باهم ارتباط برقرار میکنند.
رایزن اسبق فرهنگی ایران در سنگال با اشاره به شیوههای مختلف اجرای دیپلماسی فرهنگی میگوید: امروزه شهرهای بزرگ برای گسترش دیپلماسی فرهنگی اقداماتی از جمله انعقاد قراردادهای خواهرخواندگی انجام میدهند که منجر به ارتباط میان بازیگران غیر رسمی میشود و در نهایت منجر به توسعه روابط خارجی در ابعاد مختلف میشوند.
رایزن اسبق فرهنگی ایران در سنگال: ابعاد گردشگری، علمی و پزشکی ایران از جمله ظرفیتهای این کشور در حوزه دیپلماسی فرهنگی است.
بصیری در در ادامه در خصوص ظرفیتهای ایران در حوزه دیپلماسی فرهنگی تصریح میکند: ایران دارای ظرفیتهای اساسی است که میتواند منجر به فعال شدن دیپلماسی فرهنگی شود؛ اولین مسئله این است که ایران کشوری ۴ فصل است که ظرفیتی جذاب برای جذب گردشگر است، همچنین ابنیه تاریخی، آثار باستانی، ظرفیتهای علمی، دانشگاهها و ظرفیتهای پزشکی از ظرفیتهای ایران در حوزه دیپلماسی فرهنگی است.
وی همچنین در خصوص سفر اخیر دولت به پاکستان میگوید: در مجمع همسایگان در موضوع مبادلات فرهنگی با پاکستان نسبت به دیگر کشورها ضعیفتر هستیم در صورتیکه ظرفیتهای گستردهای برای گسترش روابط دو کشور وجود دارد اما این ظرفیت آنگونه که باید عملیاتی نشده و امید است با جدیت دولت سیزدهم فرصت استفاده از این ظرفیت معطل فراهم شده است.
رایزن اسبق فرهنگی ایران در سنگال در پایان میگوید: دولت در این مدت تلاش مضاعفی برای دیپلماسی رسمی با همسایگان بوده تا فشار حداکثری را خنثی کند و در این راستا حجم مبادلات اقتصادی نیز بهبود پیدا کرده است.
به گزارش ایمنا، در میان انواع دیپلماسی نوین، دیپلماسی عمومی و فرهنگی از اهمیت ویژهای برخوردار است چرا که دیپلماسی فرهنگی به کشورها اجازه داده میشود با استناد بر عناصر کلیدی و نفوذ دولتهای خود، به طور مستقیم با مخاطبان خارجی یعنی جامعه کشور مقابل ارتباط برقرار کند و در این راستا باید گفت استفاده از فرهنگ و به خدمت گرفتن ابزارهای فرهنگی در دیپلماسی در مقایسه با ابزارها و اهرمهای رایج دیگر در روابط بینالملل دارای مزایایی است.
در واقع دیپلماسی فرهنگی بیشتر به دنبال کشف، تعریف و ترویج ارزشها و منافع مشترک و جهان شمول و سپس، تأمین منافع ملی در چارچوب این ارزشها و منافع مشترک است که این ظرفیت را دارد تا منعطف و خلاقانهتر از دیپلماسی سنتی به اهداف خود دست پیدا کند و در این مسیر با سهولت بیشتری امکان نفوذ به لایههای مختلف جامعه مقابل را دارد و در نتیجه با نفوذ خود، قدرتآفرین نیز خواهد بود.
گزارش از بهار یوسفیان، خبرنگار ایمنا
کد خبر 749221