فرشتهای برای امید به زندگی
تاریخ انتشار: ۱۴ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۷۹۰۱۸۲۸
فرشته روی زمین نامی است که زنان زندانی و خلافکار برای یک راهبه انتخاب کردند، بانویی که 25 سال است با یافتن زنانی که به جرم مواد مخدر و انجام کارهای خلاف در زندان بسر میبرند به آنها کمک میکند تا به اجتماع برگردند. ترزا فیتزجرالد با تأسیس انجمن خیریهای مخصوص زنان زندانی تلاش میکند آنهایی را که از مسیر درست زندگی فاصله گرفتهاند نجات بدهد و امید به زندگی را در دل آنها زنده کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ایران آنلاین /کلی فیلن یکی از همین زنان زندانی است. او وقتی به پنج سال قبل و شرایط زندگیاش در آن دوران نگاه میکند، سرش را پایین میاندازد و حرفی نمیزند. او به خبرنگار سیانان میگوید: «وضعیت زندگیام به قدری بغرنج شده بود که هر هفته دستگیر میشدم؛ در همان دوران باردار شدم. وقتی هفت ماهه باردار بودم، هنوز کراک میکشیدم.»
وقتی فیلن زایمان کرد و دخترش را در آغوش گرفت، پشت میلههای زندان بود. او به خاطر حمل کوکائین و کراک به 90 روز حبس محکوم شده بود.
فیلن داستان دیدن دخترش را این گونه تعریف میکند: «یکی از بدترین تجربههای زندگیام بود. اینکه دختر زیبایم را در لباسی نارنجی رنگ دیدم، اینکه دستبند و پابند داشت، اینکه گناهی نکرده بود و به خاطر مادرش باید در زندان میماند، مرا بسیار آزار داد. از خودم و کارهایی که کرده بودم خجالت کشیدم.»
او در ادامه با لحنی غمگین میگوید: «می دانستم که دلم میخواهد زندگیام را تغییر دهم، اما نمیدانستم چگونه و از چه راهی این کار را بکنم.» خوشبختانه فیلن با انجمن فیتزجرالد آشنا شد. انجمنی که کارش کمک به زنان زندانی در نیویورک بود. حالا او زنی 38 ساله است که از بند اعتیاد رها شده، شغلی دارد که عاشقش است و دخترش را در آپارتمان خودش بزرگ میکند. حالا او از زندگی لذت میبرد.
فیلن در پایان حرفهایش میگوید: «دوست دارم مردم تحسین ام کنند. دوست دارم به بقیه کمک کنم، همان طور که عدهای به من کمک کردند. اگر بتوانم زندگی یک نفر را تغییر دهم، همان طور که راهبه ترزا زندگی مرا تغییر داد، آن وقت از صمیم قلب آرامش میگیرم. من از اشتباهم درس گرفتم و این راهبه ترزا بود که نشانم داد اشتباهم چیست و چگونه باید آن را اصلاح کنم. او زندگی دوبارهای به من بخشید که تا آخر عمر من و دخترم مدیونش خواهیم بود. برای من، راهبه ترزا فرشتهای روی زمین است.»
در طول 25 سال گذشته، انجمن راهبه ترزا به 9 هزار زن زندانی کمک کرده تا دوباره به زندگی بازگردند. هدف آنها برگرداندن این زنان به جامعه است. آنها سعی میکنند با یافتن شغل مناسب و تهیه مسکن مقرون به صرفه کمک کنند تا زنان دوباره زندگی را از سر بگیرند. علاوه بر این، مشاوره روانی رایگان را نیز در اختیار این زنان قرار میدهند تا دوباره گرفتار اعتیاد و کارهای خلاف نشوند. راهبه ترزا به خبرنگار سیانان میگوید: «وقتی میبینم که با کمک به این زنان چه تغییراتی ایجاد میشود، بسیار لذت میبرم. محبت، آموزش و حمایت باعث میشود در زندگی این زنها معجزه رخ دهد، چیزی که بارها به چشم دیده ام. آنها به آینده باور ندارند و به رفتارهای اشتباهشان چسبیدهاند. آنها احساس میکنند راهی برای خلاص شدن از این وضعیت تأسف بار وجود ندارد. همه در زندگی اشتباه میکنند. مهم این است بدانیم که زندگی هدیهای از جانب خداست. باید سعی کنیم از آن لذت ببریم.»
او در ادامه میگوید: «زنانی که در زندان زایمان میکنند و فرزندشان را به دنیا میآورند، معمولاً مادران تنها و سرپرست خانوار هستند. آنها میترسند، چون فکر میکنند نمیتوانند زندگی خوبی برای فرزندشان فراهم کنند. نگاه آنها به زندگی بسیار منفی است و ترجیح میدهند کودک را به مراکز نگهداری از کودکان بیسرپرست تحویل بدهند. ما سعی میکنیم این نگاه را تغییر بدهیم. اگر ما از آنها حمایت نکنیم، آنها نمیتوانند از بچه هایشان حمایت کنند.»
اما این انجمن چگونه کار میکند؟ آنها سه ماه قبل از آزادی زن زندانی، برنامه حمایتی خودشان را شروع میکنند. ابتدا با آنها درباره زندگی و مشکلاتشان صحبت میشود. اینکه چه چیزی باعث شده به راه خلاف کشیده شوند و آیا مورد سوءاستفاده روانی و جسمی قرار گرفتهاند یا نه.
مطابق با آمار پلیس نیویورک، 29درصد زنان زندانی پس از آزادی دوباره دستگیر میشوند و به زندان میافتند. اما راهبه ترزا میگوید این آمار در زنان تحت حمایت انجمن چیزی در حدود 3 درصد است.
راهبه ترزای 65 ساله میگوید: «هیچ زنی پس از آزادی نمیگوید: اوه، چقدر دلم میخواهد دوباره کار خلاف کنم و به زندان بیفتم. ما با این زنان صحبت میکنیم. با آنها درباره مهارت هایشان و چیزهایی که دوست دارند حرف میزنیم. با آنها از تغییر حرف میزنیم. از تغییری که میتواند رخ بدهد و زندگی آنها را عوض کند.» فیلن میگوید: وقتی با انجمن آشنا شدم فکر نمیکردم زندگیام این قدر تغییر کند. راستش اول اعتماد نداشتم. اما بعد از آزادی، وقتی به انجمن رفتم و تحت حمایت آنها قرار گرفتم فهمیدم که فکرم اشتباه بود. آنجا مثل خانه بود. آنها خانواده من بودند. میدانم اگر در زندان بودم، آن قدر کراک میکشیدم تا میمردم.
راهبه ترزا با بیان اینکه شغل و مسکن دو نیاز حیاتی این زنان است میگوید: بالاخره آنها در زندان بودند و هر کسی اعتماد نمیکند شغلی به آنها بدهد و همین باعث میشود آنها برای تأمین نیازهایشان دوباره سراغ کار خلاف بروند. ما این مرحله مهم را مدیریت میکنیم.
ترزا فیتزجرالد هیچ اطلاعی از مادران زندانی و بچههایی که در زندان متولد میشدند نداشت. در سال 1985، یکی از راهبهها از او خواست تا همراه دختر کوچکی به زندان برود تا مادرش را ببیند. او فهمید که این دختر پشت میلههای زندان به دنیا آمده و حالا در مرکزی مخصوص این بچهها زندگی میکند. مواجهه این دختر و مادرش آن قدر ترزا را احساساتی کرد که تصمیم گرفت کاری برای این بچهها انجام بدهد. برای همین، بعد از چند سال و همراه با چند راهبه دیگر این انجمن را تأسیس کرد.
راهبه ترزا میگوید: «باید با برداشتن قدمهای کوچک حرکت میکردیم تا بتوانیم به نتیجه برسیم. هیچ چیز در انزوا اتفاق نمیافتد. وقتی آنها از زندان بیرون میآیند و میبینند آدمهایی هستند که کمکشان کنند، به زندگی امیدوار میشوند و راحتتر میتوانند تغییر کنند. حمایت و پشتیبانی بسیار مهم است تا آنها امیدشان را برای تغییر و زندگی بهتر از دست ندهند.»
این زنان تعهدنامهای را امضا میکنند که در برنامههای بازپروری و آموزش شرکت کنند و جلسات مشاوره روانی را از دست ندهند. گذراندن دوره برای ورود به اجتماع بسیار مهم است. در ابتدای راه، بسیاری از آنها باید از دام اعتیاد خلاص شوند که مرحلهای سخت و بسیار مهم است. بعضی از آنها بعد از چند ماه وارد اجتماع میشوند و دیگر به کمک نیاز ندارند و برخی بعد از 15 سال هنوز تحت حمایت قرار دارند.
منبع: ایران آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۹۰۱۸۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واکنش به بازی شهاب حسینی در آخرین سریالش
آفتابنیوز :
بهزاد عشقی با اشاره به بازی شهاب حسینی در فیلمهای درباره الی و فروشنده اظهار کرد: در فیلمهای اصغر فرهادی جنس دیگری از بازیگری شهاب حسینی را میبینیم. او در این فیلمها جلوی دوربین خیلی راحت بود و با نقشش زندگی می کرد. در فیلم سوپراستار تهمینه میلانی که نقش یک ستاره را بازی میکرد هم خیلی خوب بود.
این منتقد درباره کیفیت سریال گناه فرشته بیان کرد: این سریال هزار بار به پایان رسید و دوباره شروع شد. سکانسهایش خیلی پرحرف و طولانی و مصنوعی بودند. اتفاقی میافتاد و شهاب حسینی و همسرش درباره آن اتفاق حرف میزنند. مهدی سلطانی و شهاب حسینی مدام در حال حرف زدن بودند. ضمن این که ریتم سریال خیلی کند بود. مهدی سلطانی و شهاب حسینی در «گناه فرشته» مدام در حال حرف زدن بودند.
وی افزود: فیلم و سریال باید همه چیز را به شکل دراماتیک و عملی نشان بدهند. نه این که اتفاقات به شکل نقل قولی باشند. مشکل دیگر سریال «گناه فرشته» این است که می خواهد فساد گسترده را نشان بدهد ولی جرات گفتنش را ندارد. سریال زخم کاری هم میخواست همین نکته را بگوید.
این منتقد درباره بازی امیر جعفری در سریال جنگل آسفالت نیز گفت: امیر جعفری بازیگر خوبی است؛ ولی چند نقش کلیشهای و تکراری پشت سر هم بازی کرد. او حتی گریم و لباسش را هم عوض نمی کند و از این فیلم تا آن سریال همیشه همین است. امیر جعفری جلوی دوربین بازیگر مقابلش را له می کند. بازیگر خوب باید با بازیگر مقابلش هماهنگ باشد. ولی در صحنههایی که امیر جعفری بازی میکند بازیگر مقابل دیده نمیشود.
پخش سریال درام اجتماعی گناه فرشته به کارگردانی حامد عنقا از جمعه یکم دی ماه آغاز شد. شهاب حسینی، بهروز رضوی، مهدی سلطانی سروستانی، لادن مستوفی، امیر آقایی و پردیس پورعابدینی بازیگران این سریال هستند.
منبع: خبرگزاری ایرنا