به نقل از «جهان نيوز»

تلویزیون، نوروز را دیدنی کرد

تاریخ انتشار: ۱۴ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۷۹۰۶۸۸۱

به گزارش جهان نيوز، سازندگان این آثار نمایشی توانستند دست روی سوژه‌های جذاب و سرگرم کننده بگذارند، بلکه در بخش ژانر هم متفاوت عمل کردند تا بینندگان اوقات فراغت خودشان را با چهار مجموعه متنوع در نوروز پر کنند. در مجموع عملکرد نوروزی سازمان صدا و سیما در ابتدای سال نشان داد قرار است امسال، سالی پر بار به لحاظ تولیدات نمایشی و غیرنمایشی داشته باشیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اقبال مخاطبان هم این امر را ثابت کرد و نمره قبولی به برنامه‌های تلویزیون دادند. به همین بهانه سراغ منتقدان و کارشناسان رفتیم و نظر آنها را در این‌باره جویا شدیم.

همراه با خانواده‌های ایرانی
جبار آذین، مدرس دانشگاه و منتقد با اشاره به این‌که تلویزیون در نوروز 97 با دست پر به استقبال مخاطــــب میلیونی تلویزیون رفت، به جام‌جم گفت: اکثر شبکه‌های تلویزیون دارای برنامه‌های متعدد، متنوع و سرگرم کننده بودند، بویژه در بخش مجموعه‌های تلویزیونی. گرچه دو سریال ادامه فصل پیشین بودند، اما در سرگرم سازی مخاطب به توفیق نسبی رسیدند. در میان سریال‌های در حال پخش سیما، همچنان پایتخت جلوتر از سایر مجموعه‌ها بود.

وی افزود: پایتخت 5 با آن‌که در ادامه فصل‌های گذشته و با کاراکترهای آشنا و موضوعات خانوادگی و اجتماعی تولید شد، اما توانست نظر مخاطبان را جلب کند و در این فصل بیشتر به تحلیل روابط اجتماعی و خانوادگی پرداخت کرد. همچنین با تکیه بر لوکیشن‌های تازه، شخصیت‌های جدید و موضوعات نه چندان فراگیر ساخته شد و توانست اقبال مخاطبان را در پی داشته باشد.

به نظر این منتقد از دیگر ویژگی‌های این مجموعه، دوری از موضوعات تکراری و شوخی‌های کلیشه‌ای بود.

آذین ادامه داد: اگر سازندگان این مجموعه قصد دارند ششمین فصل این سریال را هم بسازند، ضروری است تا علاوه بر ورود شخصیت‌های تازه به رویدادهای روز جامعه و معضلات، رنج‌ها و شادی‌های مردم توجه داشته باشند، چرا که در غیر این صورت به یک مجموعه‌ای خاص همراه با سوژه‌های خاص و مخاطبان خاص تبدیل خواهد شد.

این مدرس تعطیلات رویایی را یک سریال تبلیغاتی برای نمایش، مختصات و جذابیت‌های جزیره ایرانی کیش دانست و گفت: در این مجموعه تصاویر جذابی از این جزیره در خلال قصه نشان داده شده است تا مردم علاقه مند شوند سفری به کیش داشته باشند. اما درباره بازی‌ها باید بگویم بازی بازیگران خیلی شاخص نبود و چیز تازه‌ای برای مخاطب نداشت گرچه بازیگران حرفه‌ای حضور داشتند، اما بازی‌ها ساده بود. ضمن این‌که نویسنده کار باید در پردازش قصه توجه بیشتری می‌کرد تا این مجموعه شاخص‌های ویژه‌ای داشته باشد.

آذین درباره مجموعه دیوار به دیوار 2 که در ادامه فصل اول ساخته شده، توضیح داد: این مجموعه به‌رغم حضور گروهی از حرفه‌ای‌ترین بازیگران سینما و تلویزیون، به‌دلیل پرداخت به موضوعات پیش پا افتاده صرفاً مسیر سرگرم‌سازی را طی کرد و توجه کمتری به موضوعات اجتماعی و مشکلات روز مردم داشته است.

وی با اشاره به سریال هیات مدیره توضیح داد: مخاطب با تماشای این مجموعه با مشکلات و معضلات آپارتمان نشینی، بنگاه‌های املاک و دفترخانه‌ها آشنا می‌شد. سازندگان این اثر در کنار این موارد از موضوعات خانوادگی هم غافل نماندند، اما به موضوعات خانوادگی نگاه ساده داشتند و به همین دلیل نتوانستند مخاطبان گسترده‌ای را با خود همراه کنند. از همین‌رو باید این مجموعه را یک اثر متوسط آپارتمانی دانست که توانست نظر نسبی مردم را تامین کند.

این منتقد تاکید کرد: همین اندازه که صداوسیما تلاش کرده تا امسال مجموعه‌های دیدنی و خاطره‌انگیزی برای خانواده‌های ایرانی تهیه کند و ایام آنها را خوش‌تر سازد، جای قدردانی و تحسین دارد.

جنس شوخی مجموعه‌های نوروزی
سحر عصرآزاد، منتقد با اشاره به پایتخت 5 گفت: این مجموعه در فصل‌های سه و چهار به نسبت یک و دو افت کرد و قصه برای مخاطب خیلی جذابیت نداشت، اما در فصل پنج توانست با فضاسازی‌ها و موقعیت‌های متنوع، وجوه با نمکی به این مجموعه بدهد. همچنین روی زوج نقی و ارسطو تاکید و موقعیت‌های جالبی برای این دو شخصیت طراحی شد. حضور شخصیت‌های جدید و تغییر جغرافیا در سری پنج توانست موقعیت‌های جدیدی را برای مخاطب فراهم کند. پرداخت به موضوعاتی همچون مهاجرت، داعش و... هم به موفقیت این مجموعه اضافه کرد.

عصرآزاد، شروع مجموعه هیات مدیره به کارگردانی مازیار میری را خیلی قوی و نفسگیر ندانست و گفت: انتظار می‌رفت مازیار میری برای شروع، میخش را به قول معروف محکم‌تر بکوبد، اما این طور نبود و یک مجموعه معمولی را برای مخاطبان تلویزیون تولید کرد.

مجموعه‌ای که به معضلاتآپارتمان نشینی می‌پرداخت. شروع کم فروغ و زمان نامناسب پخش باعث شد تا این مجموعه خیلی دیده نشود.

حضور بازیگران تازه
مازیار معاونی، منتقد با اشاره به این‌که دنبال‌سازی سریال راحت نیست، گفت: در همه جای دنیا سری‌سازی کار دشواری است، زیرا باید نظر مخاطب را با خلق موقعیت‌های تازه در قصه جلب کرد و این کار ساده‌ای نیست، بنابراین کاری که محسن تنابنده و سیروس مقدم در مجموعه پایتخت انجام داده‌اند، بی‌بدیل و نو است، حتی به لحاظ کیفی فصل 5 این مجموعه نسبت به دیگر فصل‌ها فاصله دارد.

وی ادامه داد: فصل 4 پایتخت خیلی خوب نبود و گروه بعد از سه سال که فرصت خوبی برای پردازش قصه داشتند، توانستند گام رو به جلویی بردارند و با پایتخت 5 مخاطب را غافلگیر کنند و رضایت آنها را دربر داشته باشند. ریتم این فصل بسیار خوب است و خسته کننده نیست. در واقع سریال پایتخت 5 نسبت به سه سریال نوروزی دیگر توانست مخاطب میلیونی را همراه خود کند.

معاونی خط داستان پایتخت 5 را بسیار خوب ارزیابی کرد و گفت: زوج نقی معمولی و ارسطو بسیار عالی بود، حتی بازیگران جدید همچون رحمان، رحیم و بهتاش هم توانستند مخاطب را همراه کنند. می‌توان در یک جمله گفت مجموعه پایتخت برای مخاطب باورپذیر است. همچنین از جلوه‌های ویژه هم بخوبی استفاده شد. امیدوارم در فصل‌های جدید، این مجموعه باز هم درخشش را حفظ و با قصه‌های جذاب مخاطبان را سرگرم کند.

این منتقد گفت: برای سازندگان آثار نمایشی پیشنهادی دارم و این‌که سراغ بازیگرانی بروند که کمتر در تلویزیون حضور دارند.

زوج محمود عزیزی و افسر اسدی از این دست بازیگران هستند که در مجموعه نوروزی تعطیلات رویایی حضور داشتند یا انتخاب احسان کرمی برای مجموعه هیات مدیره خوب بود که هم گوینده است و هم بازیگر.
می‌توان سراغ بازیگرانی رفت که کمتر در تلویزیون بازی می‌کنند و همین هم برای مخاطب جذاب است.

قاب‌بندی‌های جذاب از شمال ایران
رضا صائمی، منتقد با اشاره به این‌که از میان چهار مجموعه فقط سریال پایتخت را دنبال کرده، گفت: این اولین‌بار در تلویزیون است که یک مجموعه به پنجمین فصل می‌رسد و همچنان توانسته نظر مخاطبان را جلب کند. این کار دشواری است و باید در این باره از عوامل سازنده این مجموعه قدردانی کرد که فارغ از قوت‌ها و ضعف‌ها توانستند یک مجموعه دیدنی و تماشایی را برای مخاطبان تلویزیون آماده کنند. وی عنوان کرد: حتی مجموعه پر مخاطب زیر آسمان شهر در فصل‌های 2 و 3 بشدت افت داشت، اما پایتخت همچنان در صدر است و با یک گروه حرفه‌ای یک مجموعه شایسته را تولید کرد. ضمن این‌که گروه در ساخت مجموعه پایتخت 5 زمان بیشتری داشت و همین به نقاط قوت این مجموعه اضافه کرد و دیگر مخاطب شتابزدگی‌های فصل 4 را نمی‌دید.

روابط اجتماعی کاراکترها، خلق موقعیت‌های طنز و کمیک و موضوعات جالب از نگاه این منتقد جزو ویژگی‌های مجموعه پایتخت 5 محسوب می‌شود.

صائمی ادامه داد: این مجموعه ریتم خوبی دارد و دیالوگ‌ها به هیچ وجه خسته‌کننده نیست. تنوع و تعدد لوکیشن‌ها از دیگر ویژگی‌های این مجموعه است. قاب بندی‌ها از شمال ایران بسیار زیبا و متفاوت از فصل‌های قبلی بود. رنگ آمیزی طبیعت را در این مجموعه می‌توانستیم به زیبایی ببینیم.

این منتقد با اشاره به نمایش خرده فرهنگ‌ها در این مجموعه گفت: در این مجموعه نعل به نعل به خرده فرهنگ‌ها پرداخت شده و این نشان می‌دهد قصه تا چه میزان با ظرافت نوشته شده است. البته یک نقدی به این مجموعه شده و این‌که چرا پرداخت به زنان این طور بوده، مثلا چرا دیگر هما در شورای شهر فعال نیست یا چرا ارسطو با سه خانمی که در بوتیکش کار می‌کنند، این طور رفتار می‌کند. با توجه به این‌که این مجموعه در فصل 5 خیلی خوب ظاهر شده، سازندگان این اثر می‌توانند در فصل‌های بعدی پرداخت بیشتر و بهتری نسبت به زنان داشته باشند.

منبع:جام جم

منبع: جهان نيوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۹۰۶۸۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بحران ادبیات داریم

مریم حسینیان با تأکید بر این‌که بحران ادبیات داریم، می‌گوید: مسئله نقد ادبی، کارگاه‌های ادبی و خاموش‌شدن چراغ جایزه‌های معتبر را از دلایلی می‌دانم که در فضای ادبی ما بحران، ایجاد کرده و این تقصیر مخاطب نیست.

این نویسنده در گفت‌وگو با ایسنا درباره مسئله مخاطب اظهار کرد: در واقع بحران ادبی است که سبب ریزش مخاطب می‌شود یا باعث می‌شود مخاطب سخت سراغ خواندن کارهای جدید برود؛ نباید همیشه توپ را در زمین مخاطب بیندازیم. به نظرم مخاطب خیلی باهوش است.

او با اشاره به تغییرات سیستم اطلاع‌رسانی و معرفی کتاب، گفت: زمانی رسانه‌های معتبری چون مجلات ادبی و مطبوعات و خبرگزاری‌ها که منابع محدود و مشخصی بودند به مخاطب برای انتخاب کتاب کمک می‌کردند و تکلیف مخاطب روشن بود؛ اما حالا هر کسی می‌تواند یک رسانه برای پیشنهاد کتاب باشد که این موضوع به سردرگمی مخاطب منجر می‌شود. همچنین با رشد ناشران خصوصی تعداد عنوان‌های کتاب افزایش پیدا کرده است و ما با دریایی از انواع کتاب‌ها با ژانرهای مختلف مواجه هستیم و نمی‌دانیم کدام را انتخاب کنیم.

حسینیان خاطرنشان کرد: در یک دهه گذشته کثرت کارگاه‌های آموزشی به ادبیات آسیب‌زده است؛ در واقع این موضوع باعث شده نویسندگان جدید با رزومه پروپیمان نداشته باشیم. از هر کارگاهی که در تهران یا شهرستان برگزار می‌شود، دو یا سه نفر کتاب منتشر می‌کنند، در واقع بحران ادبی دقیقاً اینجاست.

او ادامه داد: زمانی که برای انتشار کتاب سخت‌گیری خاصی وجود نداشته باشد و فردی که دوسه سال است شروع به نوشتن کرده با فیلتر کارگاهی که از آن بیرون‌آمده رمان یا مجموعه داستانی می‌نویسد و ناشران نیز کارشناسی سخت‌گیرانه‌ای در ادبیات داستانی نداشته باشند، این موضوع‌ها باعث می‌شود کتاب درجه یک مخصوصاً در ادبیات داستانی نداشته باشیم. در این سال‌ها عنوان‌های گردن‌کلفت نداشتیم.

این داستان‌نویس یادآور شد: در این سال‌ها بحث معرفی کتاب پررنگ بوده؛ اما بحث نقد ادبی کم‌رنگ شده است. مخصوصاً بعد از دوره کرونا و رشد فضای مجازی، هر کسی در صفحه خود کتابی را مطابق سلیقه شخصی‌اش معرفی می‌کند و معیارهایی که قبلاً برای معرفی کتاب وجود داشت، دیگر وجود ندارد. همچنین خاموش‌شدن چراغ جایزه‌های ادبی معتبر نیز در بحران ادبیات مؤثر بوده است؛ به‌هرحال کتاب‌ها از چند مسیر داوری عبور می‌کردند که همه این‌ها فروکش کرده است.

او با بیان اینکه باتوجه‌به قیمت بالا کتاب، کتاب کالای تجملی محسوب می‌شود، گفت: قبلاً مخاطب سه عنوان کتاب که اسمش را شنیده بود می‌خرید و شاید از دوتایش خوشش می‌آمد؛ اما حالا فیلتر مخاطب باتوجه‌به قیمت بالای کتاب، مقداری دقیق‌تر شده و می‌خواهد کتابی را بخرد که مطمئن باشد کتاب خوبی است. در سال‌های اخیر منابع کمک به مخاطب برای انتخاب کتاب، کمتر شده است و به همین دلیل ریزش مخاطب را داشتیم.

حسینیان خاطرنشان کرد: در طول چند سال گذشته عنوان‌های متعدد در ادبیات داستانی دارد منتشر می‌شود اما کتاب‌ها کم‌فروغ هستند. البته این موضوع به نسل‌های مختلف داستان‌نویسی نیز بر می‌گردد و قرار نیست یک جمعیت چند هزارنفره همه نویسنده باشند، از میان آن‌ها شاید ۱۰ نویسنده ماندگار باقی بماند. الان ما با این مسئله مواجه هستیم که به نظرم بحران قابل تأملی است و نامش را بحران ادبیات می‌گذارم و همین باعث می‌شود احساس کنیم بحران مخاطب داریم.

او درباره اینکه گاه این‌طور برداشت می‌شود که نویسنده برای مخاطبان خاصی می‌نویسد و به مخاطب وسیع فکر نمی‌کند، جایگاه مخاطب نیز اظهار کرد: همان‌طور که ادبیات سطح‌بندی شده است، مخاطب نیز سطح‌بندی می‌شود. هر کتابی برای هر مخاطبی نوشته نمی‌شود. ما سبک‌های مختلف نوشتن داریم؛ مخاطبی که کتاب رئالیستی دوست دارد، کتاب رئالیسم جادویی و فانتزی دوست ندارد؛ زیرا مخاطب این اثر نیست. این موضوع نه به معنای پایین‌بودن سطح مخاطب است نه ضعیف‌بودن اثر.

نویسنده «بهار برایم کاموا بیاور» و «ما اینجا داریم می‌میریم» ادامه داد: گاه منِ مخاطب از ناداستان اطلاعی ندارم و زمانی که یک ناداستان می‌خوانم شاید درک درستی از آن نداشته باشم و بگویم کتاب بدی بود. یا ممکن است مخاطبِ ادبیات عامه‌پسند بودم و بعد کتابی از یک نویسنده صاحب‌نام بخوانم و ناگهان با جهانی مواجه شوم که تابه‌حال با آن مواجه نبودم. برخی از نویسنده‌ها سبک خاصی دارند و نمی‌شود گفت نویسنده به مخاطب توجه ندارد. شخصاً این را قبول ندارم و به نظرم در هر ژانر از نویسنده اثر قابل تأملی خلق کند، اثر حتماً خوانده می‌شود.

این داستان‌نویس خاطرنشان کرد: به‌شدت معتقدم اثر خوب هنوز هم سینه‌به‌سینه و از طریق خود مخاطب کشف می‌شود. اگر کار قابل‌تأمل باشد، فرق نمی‌کند از یک کارگاه ادبی بیرون بیاید یا اتاق شخصی یک نویسنده حرفه‌ای، خوانده می‌شود. گاه در کارگاه‌ها اثر شگفت‌انگیزی نوشته می‌شود که نشان می‌دهد نویسنده خوبی است؛ اما نویسنده حرفه‌ای هم داریم که کتاب چهارم و پنجمشان کم‌رمق و اثر ضعیفی است. اگر اثر ضعیف باشد مخاطب درک می‌کند. هر ژانر مخاطب خود را دارد و اگر خوب باشد، حتماً دیده می‌شود.

مریم حسینیان ارتباط خود با مخاطب را عالی می‌داند و با بیان اینکه صفحات مجازی‌اش کاملاً خصوصی است، گفت: در دوران کرونا دو کتاب «بانو گوزن» و «نئوهاوکینگ‌ها» منتشر کردم، دو کتاب با دو سبک متفاوت؛ خب دو سال است درگیر بیماری بودم و «نئوهاوکینگ‌ها» هم روایت این بیماری‌ام است و در این دو سال نمی‌توانستم در جلسه‌ای حضور فیزیکی داشته باشم و همه ارتباط‌هایم مجازی بود و ارتباط خوبی با مخاطبان خود گرفتم. من برای همه مخاطبانم احترام قائلم و جز نویسنده‌هایی هستم که پاسخ تمامی پیام‌ها را می‌دهم. واکنش مخاطبانم برایم مهم است. برایم مهم است که مخاطبانم درباره کتاب‌هایم چه نظری دارند و از جمع‌بندی نظرها استفاده کرده‌ام.

انتهای پیام