از عصام شوالی یاد بگیرید آقای یوسفی، چند خطی برای شما که نمی خوانید!
تاریخ انتشار: ۱۵ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۷۹۲۷۳۸۶
درست در حالی که میلیون ها هوادار ایرانی مشغول تماشای یک از باکلاس ترین فوتبال های فصل بودند و علی الخصوص طرفداران رئال مادرید یکی از زیباترین شب های یکی از تلخ ترین فصولشان را سپری می کردند مرثیه غم انگیز پیمان یوسفی آب سردی بود بر نهاد آنهایی که بازی را با صدای او می شنیدند
اختصاصی طرفداری- پرداختن به نحوه گزارشگری گزارشگران تلوزیون مان برای من هیچ گاه از اهمیت زیادی برخوردار نبوده و نیست و همیشه برایم سوال بوده لابه لای سوتی های گزاشگران ایرانی از علیفر گرفته تا مزدک و یوسفی حقیقتا چه نکته خنده داری هست که کیف بسیاری از طرفداران فوتبال با تماشای آنها کوک است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خاطرم هست در یکی از یکشنبه های داغ فوتبالی سال گذشته اگر اشتباه نکرده باشم مشغول تماشای آنلاین بازی های در حال پخش فوتبال اروپا بودم. به رسم عادت همیشگی و به حین پخش چندین و چند بازی همزمان در لیگ های مختلف پس از چند دقیقه از تماشای هر بازی سری به سایر بازی ها می زدم تا از اتفاقاتی که در سایر استادیوم ها در حال رخداد بود جا نمانده باشم، لابه لای عوض کردن لینک های مختلف نگاهم به بازی الهلال و رقیب ژاپنی در فینال لیگ قهرمانان آسیا افتاد. این را هم باید اضافه کنم که بازی های آسیایی برای من در قیاس با لیگ های مطرح اروپایی از کمترین درجه اهمیت برخوردار بوده و هست ولی گزارش دیوانه کننده رئوف بن خلیف در آن بازی آنقدر گیرا و زیبا به نظرم آمد که تا پایان بازی لذت تماشای آن بازی با گزارش مالامال از هیجان و جنون گزارشگری که عشق به فوتبال را می شد از لابه لای تک تکِ کلماتِ نامفهومش شنید را به تماشای بازی بزرگان اروپایی ترجیح دادم.
احتمالا تجربه ای که درباره آن صحبت می کنم برای بسیاری از خوانندگان این سطور نیز رخ داده است و این مساله یک حس مشترک است کما اینکه دست به دست شدنِ لینک تماشای گل های تماشایی که این چند وقت در اقصی نقاط اروپا به ثمر رسیده با صدای گزارشگران عرب در همین وبسایت خودمان و توسط کاربران نشان می دهد که تمایل به تماشای فوتبال با بالاترین سطح هیجان مسئله ای شخصی نیست و یک تقاضای عمومی است و از قضی ریشه در گزارش های کسالت باری دارد که در این سال ها شاهد آن بودیم یا به عبارت بهتر ما را شاهد آن کرده اند. بجز مساله هیجان و طروات در گزارش بازی، همواره گفته ام فوتبال دوستی و طرفداری و تعلق خاطر به یک تیم، به اندازه زندگی در یک کشور و سکونت در یکی از شهرهای آن بدیهی است. پر واضح است هر کدام ما با هر جایگاه سازمانی تعلق خاطری به یک تیم یا یک سبک یا اندیشه در فوتبال داشته باشیم. همچنین می دانیم هر گونه تمایل و علاقه شخصی به یک مجموعه ای به دنبال خود تنفر و عدم علاقه به مجموعه رقیب را به همراه می آورد ولی به همراه بردن این احساسات شخصی که گاهی آلوده به لجبازی و متلک گویی می شود به روی آنتن پخش زنده تلوزیون پذیرفتنی نیست. آن هم احساسات افسارگسیخته ای که بیانشان را امروز دیگر حتی به زحمت از کاربران گروه سنی الف سایت خودمان می بینیم.
بعید می بینم فوتبالی باشید و گزارش دیوانه وار مارتین تیلور روی صحنه گل آگوئرو به کیوپی آر را فراموش کرده باشید: آن طرف یونایتد بازی را برده ولی سیتی اینجا هنوز زنده است، بالوتلی و ثانیه هایی بعدی فریاد بی پایانِ آگوئروووویی که مثل کبوتری در قفس انگار سال ها منتظر گریزگاهی برای پرواز بود مثل کمانی که تا سر حد جنون به عقب کشیده شده باشد آنقدر رفت و رفت تا سینه همه دیوانه ها فوتبالی را بشکافد و از سرشاری عشق به فوتبال آنها را برای ثانیه هایی از پا درآورد، نشان به این نشان که ثانیه هایی بعد تمام استادیوم لبریز از سیتیزن هایی شده بود که تا قبل از به ثمر رسیدن گل به در و دیوار مشت می زدند و جو هارت مثل آدم های که هوش از سرشان پریده باشید ناغافل به این سو و آن سو می دوید.
با این اوصاف دیشب درست در حالی که میلیون ها هوادار ایرانی مشغول تماشای یک از باکلاس ترین فوتبال های فصل بودند و علی الخصوص طرفداران رئال مادرید یکی از زیباترین شب های یکی از تلخ ترین فصولشان را سپری می کردند مرثیه غم انگیز پیمان یوسفی آب سردی بود بر نهاد آنهایی که بازی را با صدای او می شنیدند. از بیان غلط نام افراد و شهرها گرفته تا طعنه های عجیب که همگی ناشی از بی تمرکزی گزارشگر دارد. صد البته شاه بیت این مرثیه زجر آور با باید در جایی جستوجو کرد که تورینی هایی که تا دقایقی قبل مثل تازیانه روی رونالدو فرود می آمدند که چرا به تابلوی تبلیغاتی کنار زمین لگد زده در ستایش ضربه بی نظیرش به بوفونِ بزرگ، ایستاده برای او کف زدند و گزارشگر بازی موفق شد گریه آور ترین قصیده اش را در هیجان انگیزترین لحظه بازی بسراید. جایی که مقایسه گزارش عصام الشوالی عبرب با پیمان یوسفی وطنی یک بار دیگر اهمیت و ضرورت مرغوبیت و کیفیت کالای داخلی را به ما گوشزد کرد و خودمان را به ما نشان داد.
صد البته عناد غیر قابل هضم و دشمنی قسم خورده پیمان یوسفی با رئال مادرید مسئله ای جدید نیست و به شخصه خاطرم هست پس از پیروزی رئالِ کارلتو مقابل بارسلونا در فینال جام حذفی 2014 و در شبی که موضوعات فراوانی نظیر بازی تماشایی تیم رئال، تا غیبت رونالدو در فینال، تا گل گرت بیل و هزار موضوع دیگر برای بحث وجود داشت و اصولا رسم این است که گزارشگران به تحسین قهرمان می پردازند، گزارشگر بازی بار دیگر نتوانست طاقت بیاورد و یک بار دیگر دینش را به حس کودکانه اش با بیان: "رئالی ها این بازی رو بردند ولی بدانند در مقابل بایرن از این خبرها نیست!!!!" ادا کرد. مسئله غیر قابل درک برای من این است که با توجه به انتخاب دستی گزارشگران برای بازی ها و وجود چندین و چند گزارشگر آماده به کارچرا باید برای چنین بازی های حساسی از گزارشگری استفاده کرد که آگاهانه و عامدانه روی شیارهای مغز میلیون ها ایرانی رژه برود.
شاید بد نباشد این روزها در کنار الگو قراردادن بعضی دول همسایه در حوزه اصلاحات و تغییرات مثبت اجتماعی، گزارشگران ما هم نگاهی روی دست عصام شوالی و رئوف بن خلیف بیندازند، شاید آن روز فهمیدند چرا یک جوان ایرانی باید تماشای بازی الهلال و اوراواردز را به تماشای بازی بزرگان اروپایی ترجیح بدهد.
منبع: طرفداری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۹۲۷۳۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واکنش هیئت فوتبال تهران به ماجرای مرگ یک فوتبالیست پیشکسوت
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، سایت هیئت فوتبال تهران نوشت: در جریان بازی میان تیمهای پیشکسوتان استقلال و ایرانجوان یکی از بازیکنان تیم فوتبال ایرانجوان بین دو نیمه به دلیل ایست قلبی جان خود را از دست داد که بلافاصله بعد از این اتفاق ناگوار گزارشی مغرضانه با هدف مقصر جلوه دادن هیئت فوتبال استان تهران از سوی یکی از رسانهها منتشر شد.
این گزارش درحالی انتشار یافت که بازی فوق هیچ مجوز رسمی برای برگزاری از هیات فوتبال استان دریافت نکرده بود و مسئولیت اتفاقات رخ داده متوجه افرادی است که بدون کسب تاییدیههای پزشکی بازیکنان از هیئت فوتبال استان تهران، اقدام به برگزاری این دیدار کردهاند.
چنانچه برگزارکنندگان بازی میان پیشکسوتان استقلال و ایرانجوان از هیئت فوتبال استان تهران مجوزهای لازم را دریافت میکردند، اقدامات لازم در راستای اعزام تیم پزشکی به همراه آمبولانس و ناظر برگزاری برای این دیدار انجام میشد، اما با وجود تذکرات متعدد هیئت فوتبال استان تهران و تاکید ریاست هیئت فوتبال استان تهران شاهد برگزاری این بازی بدون مجوز از هیئت فوتبال استان تهران بودیم.
هیئت فوتبال استان تهران ضمن تشکر و قدردانی از رسانههایی که همواره در تلاشند حقایق را برای افکار عمومی انعکاس دهند، از رسانههای محترم میخواهد ابتدا استعلامهای لازم را پیرامون صدور مجوز برای برگزاریهای چنین بازیهایی از هیئت فوتبال استان تهران اخذ کرده و بعد از آن نسبت به انتشار گزارش اقدام کنند.
انتهای پیام/