انتشارات افراز 50 عنوان کتاب روانه بازار می‌کند
تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۷۹۸۸۹۰۹
مدیر انتشارات افراز گفت: در آستانه نمایشگاه کتاب 50 عنوان کتاب جدید، روانه بازار می‌شود.
اعظم کیان افراز مدیر انتشارات افراز در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری آنا ضمن اشاره به کتاب‌هایی که در سال 1397 تجدید چاپ شده‌اند گفت: کتاب‌های زیادی از نویسندگان و مترجمانی چون علیرضا کوشک جلالی، عدنان غریفی، آهو خردمند، جواد مجابی و جمشید ملک‌پور به بازار کتاب وارد می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی در معرفی کتاب‌هایی که به تازگی منتشر شده‌اند عنوان کرد: کتاب «هیچستان» از یاسمینارضا با ترجمه ماریا تابع بردبار، «تحلیل ژانر سینمای کمدی رمانتیک ایران» نوشته حمیدرضا مدقق، «نام‌ها بین سکوت و صدا» نوشته جواد مجابی، «دیالوگ هنر کنش کلامی در صفحه صحنه و پرده» نوشته رابرت مک کی ترجمه مهتاب صفدری، در مجموعه داستان امروز ایران «نغمه‌های تهران در مه» اثر پیام یوسفی، «در عمق یک و نیم متری» نوشته هانیه سلطان‌پور و «بیست و یک نمایشنامه و شش طرح نمایشی برای کودکان و نوجوانان از داوود کیانیان منتشر شده است.
کیان‌افراز در معرفی هرچه بیشتر کتاب‌هایی که این روزها به بازار آمده است تشریح کرد: «هیچستان» مجموعه پنج قسمتی از صحنه‌هایی کوچک از زندگی است که در مقایسه با برخی نمایشنامه‌های یاسمینا رضا کتاب کوچکی است؛ اما در اندیشه‌های شباهت شایان توجهی وجود دارد، به‌نظر نمی‌رسد هدف نویسنده، نگارش زندگی‌نامه‌اش باشد؛ با وجود این شاید این کتاب تلاشی است برای ابدی کردن صحنه‌هایی از زندگی.
وی ادامه داد: کتاب «دیالوگ هنر کنش کلامی در صفحه صحنه و پرده» در چهار بخش اصلی و نوزده فصل به تعریف دیالوگ، بررسی کاستی‌های آن، شیوه اصلاح، طراحی و خلق دیالوگ در چهار رسانه اصلی داستان‌نویسی- داستان، نمایشنامه، فیلمنامه سینمایی و فیلمنامه تلویزیونی- می‌پردازد.
این ناشر اظهار کرد: نویسنده در این کتاب با آوردن نمونه‌های گوناگون، نکته‌های مطرح شده را به شکلی عملی و کاربردی تشریح می‌کند. به‌عقیده رابرت مک‌کی دیالوگ‌نویسی، گام نهایی در خلق داستان است. داستان مرحله به مرحله، از پی پژوهش و طراحی نویسنده ساخته می‌شود و در آخرین قدم نویسنده به شخصیت اجازه صحبت کردن می‌دهد؛ اما نه به شیوه ملال آور و یکنواخت گفت‌وگوهای روزمره، بلکه به شیوه‌ای کمابیش شاعرانه که دیالوگ نامیده می‌شود. درواقع نویسنده همچون کیمیاگری است که اجزای شخصیت و داستان را در هم می‌آمیزد، در قالبی می‌ریزد و سپس با لایه ای از «دیالوگ» را به داستان تبدیل می‌کند.
مدیر انتشارات افراز همچنین تاکید کرد: «تحلیل ژانر سینمای کمدی رمانتیک ایران» از چهار پی‌رفت برای بیان روایت‌های خود بهره می‌گیرد و شش تقابل دوجزئیٰ ژرف‌ساخت این ژانر را پدید می‌آورد. پرداختن به مناسبات عاشقانه زن‌و مرد به شکلی خنده‌آفرین سبب شده که غالب آثار کمدی سینمای ایران در ژانر کمدی رمانتیک قرار گیرند.
وی افزود: این کتاب در چارچوب نظریه ژانر با هدف درک آن که کنش متقابل زن و مرد در این ژانر، برای مخاطبانش حامی و تقویت‌کننده کدام ارزش‌ها و باورهاست، ۶۲ کمدی رمانتیک ایرانی را که پس از انقلاب تا سال ۱۳۹۰ در سالن‌های سینماها نمایش عمومی داشته‌اند تحلیل ساختاری متن کرده است. بر این اساس، ژانر کمدی رمانتیک ایرانی از چهار پی‌رفت برای بیان روایت‌های خود بهره می‌گیرد و شش تقابل دوجزئیٰ ژرف ساخت این ژانر را پدید می آورد. همچنین در حالی‌که ساختار روایی در ۵۲ کمدی رمانتیک از الگوها در ۱۰ کمدی رمانتیک نامتعارف با تغییر مواجه می‌شود.
کیان افزار در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره کتاب‌هایی که همزمان با نمایشگاه منتشر می‌شوند گفت: مجموعه اشعار قاسم آهنین جان، نمایشنامه «کلیمور و گزارشگر» نوشته آهو خردمند، نمایشنامه «خانه زویا» نوشته میخاییل بولکاگف از عباسعلی عزتی، «فرهنگ کوچک ایبسن» علیرضا کوشک جلالی، «ماموران اعدام» اثر مارتین مک دونا ترجمه سروش زاغیان و امیر نجفی، «آوا و نواهای شادی و ناشادی» که کتابی درباره موسیقی قوم بختیاری است به عنوان اثری از ثریا داوودی هموله، «موسیو ابراهیم و گل‌های معرفت» از اریک امانوئل اشمیت با ترجمه علیرضا کوشک جلالی، «لینکلن» اثر تونی کوشنر با ترجمه ابراهیم شریفات و نجمه دوستدار، «مرد آرام، پرده نقره‌ای» اثر مسعود بهاری با گردآوری احمدرضا بشیری، در مجموعه داستان‌های امروز ایران «روزگار شاد و ناشاد محله نفت‌آباد» تالیف قباد آذرایی، «حلزون‌ها به زمان می‌بازند» نوشته گونترگراس با برگردان خسرو کیان راد، «تولدت مبارک وانداجون» کار کورت ونه کارد ترجمه مصطفی رضیعی، نمایشنامه «زیر آوار عشق» از قاضی ربیع حاوی، نمایشنامه «تقدیربازان» اثر هاله مشتاقی نیا، در مجموعه ایران این روزها نمایشنامه «قرمز و دیگران» (برای اینکه زیرا) از محمد یعقوبی، در مجموعه بهین «وضعیت سفید» از یوجین استیکلند با ترجمه خزر علی دوست و رمان «هفت دهلیز» نوشته جمشید ملک پور در مجموعه داستان امروز ایران به چاپ می‌رسند.
وی در معرفی این کتاب‌ها تاکید کرد: «حلزون‌ها به زمان می‌بازند» نوشته گونترگراس با ترجمه خسرو کیان‌راد ارتباط تنگاتنگی بین نقاشی‌های گراس با شعرهای کنار هر یک از آن‌ها وجود دارد. این تصاویر چه به صورت طرح باشد چه نقاشی‌های آبرنگ به شعرهای کنارش جان می‌بخشد. در واقع شعر و نقاشی آن کامل‌کننده یکدیگر هستند.
کیان افراز بیان کرد: به گفته گراس گاه، پیش آمده که او ابتدا یک طرح یا نقاشی را کشیده و بعد شعری برای آن تصویر نوشته و همچنین برعکس آن. گراس بر این باور است که تغییر زاویه دید به او کمک می‌کند تا ببیند چیزی که نوشته آیا با تصویر هم قابل بیان است یا برخلاف آن، طرحی که ترسیم کرده با متن هم قابل روایت است.
وی همچنین در پایان سخنانش یادآور شد: «فرهنگ کوچک ایبسن» هم تحقیق و نگارش چندین ساله علیرضا کوشک جلالی درباره هنریک ایبسن است که قطعا برای خوانندگان جذاب و لذت بخش خواهد بود. همچنین کتاب «کاشف رؤیا» نیز به‌عنوان یک اثر رئالیستی، پاسخی به ندای زمان و روح رمان است. جمشید ملک‌پور از یک شخصیت تاریخی و مبارز، یک هنرمند اندیشمند و معترض خلق می‌کند؛ دختری که هم دستی به مسلسل دارد و هم دستی به آرشه ویولن. تحمیل انواع محدودیت بخاطر تولید آثار ادبی و هنری و کوشش برای همداستان کردن هنرمند با ایدئولوژی چیره بر فضای فرهنگی و مبارزه با این سلطه و ترسیم سیمای دقیق آن در همه پهنه‌های هنری و حیات اجتماعی از ویژگی‌های این اثر است.
منبع: آنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۹۸۸۹۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زندگی با آل‌احمد در شیوه نگارش سیمین دانشور تاثیر نداشت
خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: سیمین دانشور نویسنده و مترجم ایرانی ۸ اردیبهشت سال ۱۳۰۰ در شیراز زاده شد. او سومین فرزند محمدعلی دانشور (پزشک) و قمرالسلطنه حکمت بود. دوره ابتدایی و دبیرستان را در مدرسه انگلیسی‌زبان مهرآیین گذراند.
در سال ۱۳۱۶ اولین مقاله‌اش را با نام «زمستان بی‌شباهت به زندگی ما نیست» در نشریه‌ای محلی چاپ کرد. در سال ۱۳۱۷ به تهران آمد و مدتی در شبانه‌روزی آمریکایی تهران ساکن شد و آموزش زبان انگلیسی را پی گرفت. بعد در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد.
در سال ۱۳۲۰ به‌عنوان معاون اداره تبلیغات خارجی در رادیو تهران استخدام شد. علی‌اکبر کسمایی و احمد شاملو از همکاران او در رادیو بودند. سیمین دو سال بعد، یعنی در سال ۱۳۲۲ از کار رادیو کناره‌گیری کرد و در روزنامه ایران مشغول به کار شد. از این زمان به بعد، او با نام مستعار «شیرازی بی‌نام» برای نشریات مختلف مقاله نوشت و ترجمه کرد.
در ۱۳۲۷، اولین کتاب خود را با نام «آتش خاموش» نوشت. این اثر نخستین مجموعه داستانی بود که به قلم زنی ایرانی چاپ شد. داستان‌های این مجموعه با نقدهای منفی بسیاری مواجه شد. در ۱۳۲۸ با مدرک دکترای ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و یک سال بعد با جلال آل‌احمد، نویسنده و مبارز اجتماعی مطرح آن سال‌ها ازدواج کرد. این ازدواج تا مرگ نابه‌هنگام آل احمد در سال ۱۳۴۸، به‌مدت ۲۰ سال دوام داشت.
همزمان با سالروز تولد سیمین دانشور در گزارشی به مرور زندگی این نویسنده پرداختیم که مشروح آن در ادامه می‌آید؛
تحصیل در آمریکا
دانشور در شهریور ۱۳۳۱ با دریافت بورس تحصیلی از مؤسسه فولبرایت به دانشگاه استنفورد آمریکا رفت و در رشته زیبایی‌شناسی تحصیل کرد. در این سفر نامه‌هایی که بین او و جلال رد و بدل شد که بعدها در کتابی به نام «نامه‌های سیمین دانشور و جلال آل‌احمد» توسط انتشارات نیلوفر منتشر شد. در مدت تحصیل در آمریکا «باغ آلبالو»، دشمنان چخوف»، «بئاتریس آرتور شنیتسلر» و «رمز موفق زیستن» دیل کارنگی را هم ترجمه و منتشر کرد.
بازگشت به ایران و ادامه کار نویسندگی
دانشور در سال ۱۳۳۴ به ایران بازگشت و در هنرستان هنرهای زیبای دختران و پسران مشغول تدریس شد. سپس مدیریت مجله نقش و نگار را پذیرفت و «کمدی انسانی» سارویان و «داغ ننگ» ناتانیل هاتورن را ترجمه کرد.
در ۱۳۳۷ کتاب «همراه آفتاب» نوشته هارولد کورلندر را ترجمه و منتشر کرد. تا اینکه در سال ۱۳۳۸ به‌عنوان دانشیار کلنل علینقی وزیری در رشته باستان‌شناسی و تاریخ هنر دانشگاه تهران مشغول به کار شد. کار تدریس او در دانشگاه تهران تا بیست سال بعد، یعنی سال ۱۳۵۸ که از دانشگاه تهران بازنشسته شد، ادامه پیدا کرد. این‌داستان‌نویس سال ۱۳۴۰، دومین مجموعه داستان خود با نام «شهری چون بهشت» را منتشر کرد. دانشور، همراهِ همسرش جلال آل‌احمد، عضو کانون نویسندگان ایران بود. و در نخستین انتخابات، فروردین ۱۳۴۷ به‌عنوان رئیس کانون نویسندگان ایران برگزیده شد. در تیر ۱۳۴۸ رمان «سووشون» را منتشر کرد که مشهورترین رمان او است و تا به حال به هفده زبان ترجمه شده‌است. بسیاری از منتقدان این اثر را یکی از ماندگارترین آثار ادبی فارسی می‌دانند. دو ماه بعد از انتشار «سووشون»، در ۱۸ شهریور ۱۳۴۸، جلال آل‌احمد درگذشت.
دانشور سال ۱۳۵۱ کتاب «چهل طوطی» را منتشر کرد. این کتاب ترجمه‌ای است از مجموعه‌ای از حکایت‌های هندی که لین یوتانک، نویسنده چینی، در کتابی به نام The Wisdom of Indiaجمع‌آوری کرده‌است. این کتاب که تنها همکاری آل‌احمد و دانشور به حساب می‌آید که توسط انتشارات موج به چاپ رسید. او سال ۱۳۶۱ کتابی را به نام «غروب جلال» را منتشر کرد. این کتاب از دو بخش تشکیل شده‌است: بخش اول کتاب، با نام «شوهرم جلال» در سال ۱۳۴۱ و در زمان حیات آل‌احمد نوشته شده‌است. دانشور این کتاب را با وصف آل‌احمدِ نویسنده آغاز می‌کند، افکار و ویژگی‌های اخلاقی او را از منظر خود توصیف می‌کند و به جنبه‌های فردی، اجتماعی و سیاسی زندگی او می‌پردازد. بخش دوم کتاب، تقریباً بیست و یک سال بعد نوشته شده‌است. در این بخش، دانشور خاطره روز درگذشت آل‌احمد را روایت می‌کند. نام کتاب، از همین بخش دوم گرفته شده‌است.
با فرارسیدن سال ۱۳۷۲، اولین کتاب از سه‌گانه سیمین دانشور، به نام «جزیره سرگردانی» منتشر شد که به دغدغه‌های روشنفکران ایران در دهه ۴۰ و ۵۰ می‌پرداخت. در ۱۳۷۶ مجموعه داستان «از پرنده‌های مهاجر بپرس» با همکاری نشر نو و نشر کانون چاپ شد. در سال ۱۳۷۸ یادنامه جلال آل‌احمد توسط علی دهباشی منتشر شد که گفت‌وگویی مفصل با دانشور را شامل می‌شد. جلد دوم تریلوژی دانشور، «ساربان سرگردان»، در سال ۱۳۸۰ را چاپ کرد.
دانشور در گفت‌وگو با ناصر حریری گفته او و جلال آل‌احمد هر چه می‌نوشتند، به هم نشان می‌دادند اما او هرگز اجازه نمی‌داده جلال در نوشته‌هایش دست ببرد. همچنین هیچ‌گاه از نثر آل‌احمد که دست‌کم سه دهه یکه‌تاز میدان نویسندگی بود، تأثیر نپذیرفت و زندگی مشترک در شیوه نگارش او اثر نگذاشت و استقلال خود را حفظ کرد.
درگذشت
سیمین دانشور در ۳۰ تیر ۱۳۸۶ به‌علت مشکلات حاد تنفسی در بیمارستان پارس تهران بستری شد. با بستری شدن او شایع شد که وی درگذشته‌است اما این خبر تکذیب شد. او در ۲۲ مرداد ۱۳۸۶ با تشخیص تیم پزشکی از بیمارستان پارس مرخص شد. دانشور پس از یک دوره بیماری آنفولانزا، عصر روز ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ برابر در ۹۰ سالگی در خانه‌اش در تهران درگذشت. قبر سیمین دانشور در قطعه هنرمندان بهشت زهرا است.
الهام قاسمی
کد خبر 6089822
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند