مدافعان حرم، سربازان صلح جهانی - احمد جعفری چمازکتی *
تاریخ انتشار: ۲۱ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۰۱۶۹۸۰
می گویند آنان ٢٠٠ کیلومتر آنسوتر از حرم معصومین (س) به شهادت می رسند ، چرا به آنان می گویند شهدای حرم؟
وقتی خاورمیانه، در طمع غربی‌های سودپرست آتش گرفت، عده‌ای از جوانان وطن رفتند و جان خود را نثار کردند.
در ایران ، آنان را به نام 'شهدای حرم' می شناسند. سوالی که باقی است اینکه ، چرا از پیکر مطهر این فرزندان دلاور وطن ، به مانند شهدای هشت سال دفاع مقدس استقبال نمی شود؟
چرا باید این مردان مرد ، غریبانه بروند ، در غربت به شهادت برسند و در وطن خود غریبانه به خاک سپرده شوند؟
می گویند ، آنان ٢٠٠ کیلومتر آنسوتر از حرم معصومین (س) به شهادت می رسند ، چرا به آنان می گویند شهدای حرم؟
تنها مقصر این موضوع را ، دستگاههای تبلیغاتی کشور می دانم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
معتقدم اینان شهدای فردا هستند؛ اهمیت و بزرگی کار آنان را مردم ما؛ سال های بعد خواهند فهمید؛ آن زمان هست که بر سنگ مزارشان خواهند نوشت: هیچ واژه ای در خور ستایش این بزرگمرد نیست .
-----------------------------------------------------------------------
* خبرنگار ایرنا
منبع: ایرنا
کلیدواژه: اجتماعي شهيد حرم مدافعان حرم ما و شهدا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۰۱۶۹۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پرسپولیس و پارادوکس مدافعان میانی؛ ستاره‌های منجی یا پاشنه آشیل؟
آفتاب‌‌نیوز :
داستان مدافعان میانی پرسپولیس در این فصل سمبل و نماد مشخص یک پارادوکس است. سه مدافع ملی پوش با تخصص بازی در قلب خط دفاعی که هر سه متخصص در زدن پنالتی و متبحر در استفاده از ضربات ایستگاهی هستند. مرتضی پورعلی‌گنجی، محمدحسین کنعانی‌زادگان و گیورگی گولسیانی در تمام سال‌های اخیر مدافعانی مطمئن و گلزن برای تیم‌هایشان بودند. انتظار می‌رفت این فصل پرسپولیس با این سه بازیکن هیچ مشکلی در دفاع نداشته باشد، اما دقیقاً برعکس! اول که پورعلی گنجی مصدوم شد، بعد ستاره گرجستانی و کنعانی هم در این فاصله بار‌ها به حاشیه رفته یا محروم شده است! از جانشینان آن‌ها یعنی فرجی و نعمتی هم حرف نزنیم بهتر است.
در اراک، اما داستان جور دیگری بود. زوج قلب خط دفاعی پرسپولیس در ضعیف‌ترین نمایش عمر خود مقصر اصلی روی هر چهار گل تیم میزبان بودند. آن‌ها نه در یارگیری موفق عمل کردند و نه در نظم دهی به خط دفاع که از بازیکنانی با این اسم و رسم و تجربه بسیار بعید بود. اما وقتی داستان به ضربات پنالتی رسید، دوباره مدافعان قهرمانان پرسپولیس شدند. در فوتبال همه می‌دانند که پنالتی اول و آخر در ضربات پنالتی چقدر مهم است همه تیم‌ها بهترین پنالتی زن خود را برای ضربه اول و آخر انتخاب می‌کنند.
در سال‌های اخیر این دو مدافع جانشین مهدی ترابی به عنوان پنالتی زن پرسپولیس شده‌اند. خود ترابی از زمین بیرون رفته بود وگرنه قرار بود پنالتی دوم یا سوم را او بزند. کنعانی طبق انتظار پنالتی اول را زد که به گل تبدیل شد. دانیال اسماعیلی فر خراب کرد، پرسپولیس شانس داشت که آلومینیوم هم یک پنالتی از دست داده بود. اسدبیگی پنالتی را گل زد، او که در جریان بازی هم یک شلیک تماشایی را به گل تبدیل کرده بود. سپس گولسیانی برای پنالتی چهارم آمد که او هم گل زد و پنالتی پنجم به مدافع ذخیره یعنی فرشاد فرجی رسید.
وقتی مدافع ذخیره هم پنالتی خود را گل کرد، این پارادوکس در ذهن طرفداران پرسپولیس ایجاد شد که چرا و چطور خط دفاعی که مقصر هر چهار گل میزبان بود، با بازیکن ذخیره خود هم پنالتی را گل می‌کند، اما در همان ضربات پنالتی مدافع راست فیکس تیم باعث ناکامی و شکست می‌شود؟ اصلاً بازیکنانی که برای زدن پنالتی در آن شرایط حساس و تحت فشار بعد از ۱۲۰ دقیقه بازی چنین تمرکزی دارند، چرا در طول مسابقه مرتکب چنان اشتباهاتی شدند؟
منبع: خبر ورزشی
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت