خطرات کمبود پتاسیم در بدن
تاریخ انتشار: ۲۳ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۰۳۹۲۶۲
کمبود پتاسیم ممکن است به عنوان یک موضوع نگران‌کننده در نظر گرفته نشود، اما باید به این نکته توجه داشت که پتاسیم نقش مهمی در بسیاری از عملکردهای بدن ایفا می‌کند. ناطقان: هایپوکالمی به شرایطی گفته می‌شود که سطوح پتاسیم در خون کمتر از حد عادی باشد. پتاسیم یک ماده مغذی ضروری است اما اغلب نادیده گرفته می‌شود، از این رو کمبود آن ممکن است به عنوان یک موضوع نگران‌کننده در نظر گرفته نشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پتاسیم به حرکت عضلات، دریافت مواد مغذی مورد نیاز سلول‌ها و ارسال سیگنالها توسط اعصاب کمک می‌کند. افزون بر این، پتاسیم اهمیت ویژه‌ای برای سلول‌های قلب دارد، زیرا از افزایش بیش از حد فشار خون جلوگیری می‌کند. به واسطه اهمیت پتاسیم، آگاهی از علائم کمبود آن در بدن و چرایی رخداد آن اهمیت دارد.
ضعف و گرفتگیهای عضلانی
همان گونه که پیش‌تر نیز‌اشاره شد، پتاسیم برای عملکرد عادی و درست عضلات بدن ضروری است. بر همین اساس، کمبود این ماده مغذی می‌تواند دلیل تجربه برخی مشکلات عضلانی باشد. ضعف عضلانی ممکن است از نخستین نشانهها باشد که می‌تواند دشواری در راه رفتن یا نگهداشتن‌اشیا را موجب شود.
افزون بر این، کمبود پتاسیم ممکن است به گرفتگیهای عضلانی منجر شود. این اسپاسمها، به ویژه در پاها رخ می‌دهند. اگر سطوح پتاسیم روند کاهشی خود را ادامه دهد، امکان فلج عضلانی افزایش مییابد و اگر این شرایط دیافراگم، عضله مسئول تنفس، را درگیر کند، نارسایی تنفسی رخ خواهد داد.
خستگی
هر سلولی در بدن نیازمند مقدار مشخصی پتاسیم برای ارائه عملکرد درست است. از این رو، کمبود پتاسیم می‌تواند به خستگی عمومی منجر شود.
ا
ما طیف گستردهای از عوامل میتوانند به احساس خستگی منجر شوند و از این رو تشخیص ارتباط آن با کمبود پتاسیم دشوار است. به عنوان مثال، اگر به طور منظم ورزش می‌کنید و به تازگی با احساس خستگی مواجه می‌شوید، در شرایطی که به میزان کافی استراحت می‌کنید، کمبود پتاسیم می‌تواند از دلایل بروز این شرایط باشد.
یبوست
دیوارههای معده و روده حاوی سلول‌های عضلانی هستند که حرکت غذا در دستگاه گوارش را امکانپذیر می‌کنند. زمانی که سطوح پتاسیم در بدن کم است، فعالیت این سلول‌ها با مشکل مواجه می‌شود و بروز برخی مشکلات گوارشی را در پی دارد.
یبوست یکی از شایع‌ترین شرایط است. اگر سطوح پتاسیم بدن به شدت افت کند، حرکات روده ممکن است به طور کامل متوقف شود و به شکل‌گیری حالت تهوع، استفراغ، بی‌اشتهایی، نفخ و درد شکمی منجر شود.
ریتم قلب غیرعادی
قلب به لطف تعادل در مواد شیمیایی مهم از قبیل پتاسیم و سدیم می‌تواند بیوقفه به فعالیت خود ادامه دهد. زمانی که هایپوکالمی رخ می‌دهد می‌تواند بر این تعادل اثر منفی گذاشته و در ریتم قلب عادی اختلال ایجاد کند.
این ریتمهای غیرعادی قلب به نام آریتمی شناخته می‌شوند و ممکن است موجب احساس کوبش، لرزش یا حتی خروج قلب از قفسه سینه شوند. این علائم جدی در نظر گرفته می‌شوند و فرد باید در کوتاه‌ترین زمان ممکن کمک پزشکی دریافت کند.
فشار خون بالا
سطوح کم پتاسیم می‌تواند به افزایش فشار خون منجر شود. پتاسیم به رگهای خونی در کسب آرامش کمک می‌کند. سطوح ناکافی از این ماده مغذی انقباض رگها را به همراه دارد و موجب افزایش فشار خون می‌شود.
با کاهش سطوح پتاسیم، بدن هر چه بیشتر در معرض اثرات سدیم دریافتی از رژیم غذایی قرار می‌گیرد که می‌تواند فشار خون را افزایش دهد. در برخی موارد، این شرایط می‌تواند موجب از هوش رفتن انسان یا احساس ضعف شود، به ویژه زمانی که قصد دارید از حالت نشسته به حالت ایستاده تغییر وضعیت دهید.
تکرر ادرار
در برخی موارد، اگر هایپوکالمی برای مدت زمانی طولانی پایدار باشد، ممکن است مشکلات کلیوی شکل بگیرند. تکرر ادرار و تولید ادرار بیش از حد عادی یکی از مشکلاتی است که افراد مبتلا به کمبود پتاسیم با آن مواجه می‌شوند.
از دست دادن آب به واسطه تکرر ادرار محرک تشنگی و نوشیدن مایعات بیشتر برای جبران این شرایط است که به تکرر ادرار بیشتر منجر شده و این چرخه معیوب ادامه مییابد. در صورت بی‌توجهی به این علائم، هایپوکالمی می‌تواند موجب سوء عملکرد کلیوی شود که افراد مبتلا به بیماری کلیوی نسبت به نارسایی کلیوی آسیب پذیر هستند.
سوزن سوزن شدن و بی‌حسی
سطوح کم پتاسیم در خون می‌تواند موجب احساس سوزن سوزن شدن و بی‌حسی شود که به نام پارستزی شناخته می‌شود. این شرایط به طور معمول در اندام‌های انتهایی، مانند انگشتان دست و پا رخ می‌دهد، اما می‌تواند به بخشهای دیگر بدن از جمله کل دست و پا سرایت کند.
از آنجایی که پتاسیم ماده مغذی ضروری برای ارائه عملکرد درست اعصاب در بدن است، کاهش آن می‌تواند بر پالس‌های الکتریکی که از پوست و عضلات به سمت نخاع و مغز حرکت می‌کنند اثر گذاشته و به از دست رفتن احساس در اندام‌های انتهایی منجر شود.
دلایل
داروهای ادرارآور
شایع‌ترین دلیل کاهش پتاسیم در بدن دفع بیش از اندازه آن از طریق ادرار به واسطه مصرف داروهای ادرارآور تجویزی است. این داروها اغلب برای افرادی که فشار خون بالا یا بیماری قلبی دارند، تجویز می‌شوند.
از آنجایی که دفع پتاسیم در ادرار یکی از عوارض جانبی شایع داروهای ادرارآور، مانند هیدروکلروتیازید یا فوروسماید است به افرادی که این داروها را مصرف می‌کنند توصیه می‌شود سطوح پتاسیم خود را زیر نظر داشته باشند.
استفراغ و اسهال
سطوح کم پتاسیم می‌تواند به واسطه استفراغ یا اسهال شکل بگیرد. در شرایطی که این علائم میتوانند در نتیجه یک بیماری موقت، مانند مشکلات گوارشی رخ دهند، اما ممکن است نشان دهنده ابتلا به یک اختلال غذا خوردن نیز باشند.
به عنوان مثال، در افراد مبتلا به بولیمیا، استفراغ خود خواسته بسیار شایع است. مصرف بیش از حد ملین در بلندمدت یکی دیگر از دلایل شایع هایپوکالمی است. افراد مبتلا به بولیمیا چنین رفتارهایی را در تلاش برای پیشگیری از افزایش وزن ناشی از پرخوری انجام می‌دهند.
عوارض جانبی دارو
افزون بر داروهای ادرارآور، هایپوکالمی ممکن است در قالب عوارض جانبی مصرف برخی داروهای دیگر نیز شکل بگیرد. مصرف بیش از اندازه برخی آنتی بیوتیکها، مانند پنیسیلین، آمپیسیلین، نافسیلین، یا کربنیسیلین می‌تواند دفع پتاسیم را افزایش دهد. اثری مشابه می‌تواند به واسطه آمینوگلیکوزید درمانی و آمفوتریسین B رخ دهد.
داروهای دیگر مانند انسولین، آلبوترول و تربوتالین موجب جریان هرچه بیشتر پتاسیم از خون به سلول‌ها شده و می‌تواند زمینه‌ساز هایپوکالمی‌شود که اغلب حالت موقتی دارد، مگر اینکه شرایطی دیگر نیز موجب از دست رفتن پتاسیم شود.
رژیم غذایی نامناسب
اگرچه امکانپذیر است، اما هایپوکالمی به ندرت در نتیجه دریافت ناکافی پتاسیم از رژیم غذایی شکل می‌گیرد. این ماده مغذی در بسیاری از منابع غذایی طبیعی وجود دارد که از آن جمله می‌توان به سیبزمینی شیرین، موز، گوجه فرنگی، لوبیاها، چغندر و هندوانه‌اشاره کرد.
در برخی موارد، این کمبود می‌تواند عمدی باشد، همانند افرادی که به آنورکسیا یا بی‌اشتهایی عصبی مبتلا هستند. بی‌اشتهایی یک اختلال غذا خوردن است که گرسنگیهای طولانی مدت را شامل می‌شود و افراد مبتلا به آن ممکن است به اندازه کافی مواد غذایی حاوی پتاسیم مصرف نکنند. منبع: باشگاه خبرنگاران برچسب ها: پتاسیم ، بدن ، کمبود
منبع: ناطقان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۰۳۹۲۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۴ نشانه که خبر از نابودی کبد می‌دهد
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، علائمی در سیستم گوارش وجود دارند که نشان می‌دهند شما دچار بیماری کبد چرب هستید. بیماری کبد چرب که به عنوان استئاتوز کبدی نیز شناخته می‌شود، وضعیتی است که با تجمع چربی در سلول‌های کبد مشخص می‌شود و به طور فزاینده‌ای در حال گسترش در سراسر جهان است. این بیماری ممکن است از یک وضعیت خفیف تا شکل جدی‌تر متغیر باشد که می‌تواند منجر به آسیب و عوارض کبدی شود. اگرچه بیماری کبد چرب اغلب بدون علائم رخ می‌دهد، اما برخی از مشکلات گوارشی وجود دارد که می‌تواند نشان‌دهنده بیماری کبدی باشد. چهار علامت اصلی گوارشی که نیازمند توجه و ارزیابی برای افراد در معرض خطر یا تشخیص بیماری کبد چرب است:
بیشتر بخوانید: علائم ظاهری بیمار بودن کبد درد شکمیکی از شایع‌ترین علائم مرتبط با بیماری شدید کبد چرب، درد یا ناراحتی شکم است. این درد اغلب به عنوان یک درد مبهم دائمی در سمت راست بالای شکم، جایی که کبد قرار دارد، توصیف می‌شود و ممکن است با احساس پری یا نفخ همراه باشد. درد می‌تواند خفیف تا شدید باشد و پس از خوردن یک وعده غذایی چرب یا سنگین بدتر می‌شود. اگر درد یا ناراحتی مداوم در ناحیه شکم را تجربه می‌کنید، حتما برای معاینه و تشخیص مناسب به پزشک مراجعه کنید.
تهوع و استفراغتهوع و استفراغ نیز ممکن است نشان دهنده بیماری شدید کبد چرب باشد و زمانی که کبد مملو از چربی باشد، می‌تواند منجر به التهاب و اختلال در عملکرد طبیعی آن شود. این می‌تواند بر هضم و متابولیسم غذا تأثیر بگذارد و در نتیجه حالت تهوع و استفراغ گاه به گاه ایجاد شود. احتمال بروز این علائم بعد از مصرف غذاهای چرب بیشتر است. اگر تهوع و استفراغ مکرر همراه با سایر مشکلات گوارشی رخ می‌دهد، حتما برای ارزیابی بیشتر به پزشک مراجعه کنید.
از دست دادن اشتها و کاهش وزندر مراحل پیشرفته بیماری کبد چرب، شما از کاهش اشتها و کاهش وزن ناخواسته رنج می‌برید. این ممکن است به این دلیل باشد که کبد کمتر قادر به پردازش مواد مغذی و تولید صفرا برای کمک به هضم و جذب چربی‌ها است. در نتیجه، بدن ممکن است در جذب مواد مغذی مهم از غذا دچار مشکل شود که منجر به از دست دادن اشتها و کاهش وزن می‌شود. اگر متوجه کاهش قابل توجه و غیر قابل توضیح اشتها یا وزن شدید، توصیه می‌شود برای ارزیابی جامع با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنید.
زردیزردی روی پوست و چشم می‌تواند در موارد شدید بیماری کبد چرب رخ دهد. این ناشی از تجمع بیلی روبین است، رنگدانه زردی که هنگام تجزیه گلبول‌های قرمز تولید می‌شود. وقتی کبد نتواند به طور موثر بیلی روبین را پردازش کند، تجمعی در بدن ایجاد می‌شود که منجر به زردی می‌شود. در صورت مشاهده زردی، حتما سریعا به پزشک مراجعه کنید.
منبع: بهداشت نیوز
انتهای پیام/
کد خبر: 1228746 برچسب‌ها دانستنی ها
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند