محمود سریع القلم: ما به چارچوبی کلی برای تولید ثروت نیاز داریم
تاریخ انتشار: ۲۴ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۰۵۱۶۶۱
ما به چارچوبی کلان برای تولید ثروت نیازمندیم. هر کشوری محتاج یک چارچوب کلان است که مورد اجماع تمام جریانهای سیاسی، گروههای مرجع، بخش خصوصی و آحاد مردم باشد دکتر محمود سریع القلم استاد علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه شهید بهشتی
ایران آنلاین / گروه اندیشه:
توسعهیافتگی یک آناتومی دارد. لازم است بین ارکان شهروند، جامعه و حکومت به درک صحیحی رسید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از این رو، شرایط نامساعد داخلی زمان قاجار و عدم درک صحیح از آناتومی توسعه باعث شد که اول ما سراغ ساختن طبقه پنجم برویم و بنیانهای اقتصادی را بنا نکنیم. دموکراسی در قرن بیستم ظهور کرد در حالی که پیشزمینههای آن از قرن هفدهم آغاز شده بود. آزادی فکر مقدم است بر آزادی سیاسی. آزادی فعالیت اقتصادی مقدم است بر آزادی سیاسی. در قرن نوزدهم، اقشار وسیعی از مردم آلمان، فرانسه و انگلستان، کتابخوان بودند، آگاهی اجتماعی و ملی داشتند. در اواسط قرن نوزدهم انگستان، حدود شش هزار رمان فقط چاپ شده بود. ایجاد جامعه مدنی، فرصت دادن به مردم برای تشکل و فعالیت اقتصادی ، زمینههای کار سیاسی حزبی و تشکیلاتی و انتقال صلحآمیز قدرت را فراهم می آورند. این آناتومی توسعه، تجربه بشری است.p
بعدها در قرن بیستم، کره جنوبی، چین و برزیل هم از همین مسیر به درصدی از توسعهیافتگی رسیدند. سوال اساسی این است که ما تا چه میزان، این آناتومی را خوب مطالعه کرده و اجرا میکنیم؟ این درک از توسعهیافتگی در میان فعالین سیاسی و سیاسیون ما در اقلیت محض بوده است. طیف مخالفین از چپ، ملی، مذهبی و تنوعات موجود در آنها در دوره قاجار و پهلوی عموما در پی تغییر نظام قدرت بودهاند. مبارزه با امپریالیسم و استبداد هم، مبنای فعالیت و مبارزه آنها بوده است. ایجاد یک جامعه صنعتی، مشخص کردن مزیت نسبی، فراهم آوردن شرایط جامعه مدنی، آزادی فعالیت اقتصادی در اولویت آنها نبوده است. تولید ثروت، هم جامعه را تغییر میدهد و هم حکومت را. امروز جامعه چین قابل مقایسه با زمان مائو نیست. مردم چین در اثر تولید ثروت و ذخائر ارزی ۳/۱ تریلیون دلاری، امکان تحول فرهنگی و فکری مدنی پیدا کردهاند. شاید از این مهمتر، حکومت چین برای تداوم تولید ثروت مجبور است با تشکلهای اقتصادی و جامعه مدنی مشورت کند و از مشارکت آنها بهرهبرداری کند. در ایران پس از انقلاب هم، فراز و نشیبهای عملکردی حاکی از روشن نبودن مبانی نظری و شناختی است. خیلی باید زحمت بکشیم تا آناتومی توسعه را بهتر مطالعه کنیم و به درک و اجماع عمومی برسیم. وضع موجود ما دلایل روشن نظری و تئوریک دارد. ما به چارچوبی کلان برای تولید ثروت نیازمندیم. هر کشوری محتاج یک چارچوب کلان است که مورد اجماع تمام جریانهای سیاسی، گروههای مرجع، بخش خصوصی و آحاد مردم باشد. / سایت نیلوفر
منبع: ایران آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۰۵۱۶۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جمعیت جوان اصلیترین مولفه قدرت و ثروت واقعی هر کشور
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای استان خوزستان، دکتر پژمان بختیاری نیا به خبرنگار ما گفت: تغییرات جمعیت یک پدیده اجتماعی مهم است که تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله باروری، مرگ و میر، مهاجرت، و تغییرات اجتماعی و اقتصادی قرار میگیرد. این تغییرات میتوانند به شکل افزایش یا کاهش جمعیت، تغییر در ساختار سنی جمعیت و تأثیر بر اقتصاد و جامعه منجر شوند.
وی افزود: کشور ما در موضوع جمعیت در موقعیت حساسی است و با بسته شدن پنجره جمعیتی وارد بحران خواهیم شد، اکنون دو سوم جامعه در رده سنی ۱۵ تا ۶۴ سال هستند و در واقع ۷۰ درصد جامعه در این رده سنی قرار دارند و به همین منظور ما باید به ساختار سنی توجه کنیم، زیرا در مرحله پنجره جمعیتی همه مشکلات متخصصان و پژوهشگران بحث توانمندسازی جوانان است و از این روش جهش توسعهای را خواهیم داد.
دکتر بختیاری نیا ادامه داد: در تدوین قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت به ۲۱ مانع فرزندآوری مورد توجه قرار دارد که عبارتند از؛ تاخیر در ازدواج جوانان، کاهش سن ازدواج، الگوی مسکن، مشکلات اقتصادی و هزینه فرزندپروری، اشتغال و نگرانی آتیه زنان، اشتغال پدران خانواده، هزینه دوران باداری و شیردهی، هزینههای ناباروری، عقیمسازی و استفاده بیرویه از اقلام پیشگیری، ترس از فرزند معلول، قبحزدایی از سقط جنین، نگهداری از تربیت و آینده فرزندان و ضعف خدمات اجتماعی مادر و کودک از جمله این موانع است.
رئیس مرکز بهداشت خوزستان اضافه کرد: همان طور که سیاستهای تحدید جمعیت در دهه ۶۰ برپایه تغییر نگرشها، هنجارها و ارزشها بود، امروز نیز برای مهندسی معکوس این مساله هیچ راهی جز از مسیر ایجاد تغییر در نگرشها و ارزشها وجود ندارد. سیاستگذاری جمعیتی نوعی سیاستگذاری اجتماعی است و باید در این چارچوب حرکت کند و از الزامات آن، توجه به بسترهای فرهنگی است. تمرکز بر روی تغییرات فرهنگی، مدیریت انتقال زمان و استفاده از توانمندیها و ظرفیتهای کمککننده در فرزندآوری از دیگر موارد در این زمینه هستند.
معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز میگوید: در واقع در کنار حل مشکلات اقتصادی کشور، باید برای تغییر انگارههای غلط نقش بسته در اذهان جامعه درباره جمعیت و فرزندآوری، کار فرهنگی را در اولویت قرار دهد تا زنان و مادران بتوانند در کنار فعالیتهای اجتماعی، نقش مادری خود را با کمترین دغدغه دنبال کنند.
وی گفت: در بخش فرهنگی فردگرایی گفتمان غالب است. آزادیهای فردی، تغییر ارزشها و هنجارهای فردی و به طور کلی سبک زندگی از مولفههایی هستند که سبب افزایش سن ازدواج شدهاند، در حقیقت شاهد تغییر سبک زندگی هستیم که این موارد به طور قطع در افزایش سن ازدواج اثرگذار هستند و در نتیجه سن باروری نیز افزایش مییابد. توجه به عقاید، اخلاق، خرده فرهنگها و زیست بوم از اصول پرداختن به کارهای فرهنگی است.
دکتر بختیاری نیا افزود: حمایت از ازدواج جوانان و فرزندآوری آنها، ارزشمند کردن فرزندآوری توسط عوامل فرهنگساز، رسانهها و رفع موانع و مشکلات خانوادهها در این مسیر که عمدتاً در قانون جوانی جمعیت مورد توجه هستند میتوانند ما را از این بحران عبور دهند، اما لازم است بدانیم مهمترین موضوع فرهنگسازی و الگوسازی است که آحاد مردم و گروههای اجتماعی باید به آن توجه کنند.
وی تاکید کرد: مساله جوانی جمعیت از برنامههای محوری وزارت بهداشت است و فرزندان سرمایههای ارزشمند جامعه و خانواده هستند.