به نقل از «رکنا»

چرا مبتلایان به فشار خون به نمک حساس هستند؟

تاریخ انتشار: ۲۶ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۰۷۹۳۹۰

رکنا:محققان در امریکا دلیل حساسیت فشار خون به نمک را کشف کردند.

پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود ادعا کرده‌اند شاید نوعی ژن، عامل پیشگیری از حذف نمک اضافی بدن و در نتیجه فشار خون بالا باشد.

به گزارش  تکنولوژی، پژوهشگران "دانشگاه ویرجینیا" (UVA) و "دانشگاه جرج واشنگتن" (George Washington University) در آمریکا، دریافته‌اند نوعی ژن که در 48 درصد افراد وجود دارد، می‌تواند توانایی بدن را در حذف نمک اضافی، پس از خوردن غذاهای شور، محدود کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پژوهشگران، پیشتر تشخیص داده بودند که داشتن این نوع ژن، فشار خون حساس به نمک را افزایش می‌دهد. این پژوهش، چگونگی جلوگیری این ژن از حذف نمک اضافه را توضیح می‌دهد.

تشخیص حساس بودن فشار خون به نمک و حتی درمان آن، برای پزشکان دشوار است زیرا 14 درصد افراد می‌توانند با داشتن فشار خون معمولی، به نمک هم حساس باشند. شاید دانستن این نکته که مشکل حذف نمک در کدام قسمت وجود دارد و عملکرد آن قسمت به چه شکل است، در نهایت به کشف درمان‌های شحصی‌سازی شده برای این شرایط ختم ‌شوند.

در دوران شخصی‌سازی‌ شدن داروها، پزشکان، رژیم‌ و ورزش Sport روزانه فرد مدار را پیشنهاد می‌کنند زیرا واکنش هر کس نسبت به انتخاب یک روش، متفاوت است.

پیشتر، پژوهشگران دانشگاه ویرجینیا اعلام کردند که هر فرد، از نظر ژنتیکی، دارای "شاخص شخصی حساسیت نمک" است و شخصی‌سازی رژیم سدیم‌کلراید را پیشنهاد داده بودند.

تقریبا، 30 درصد افرادی که به نمک حساس هستند، به خاطر ناتوانی در حذف سدیم، در معرض خطر سکته، حملات قلبی، نارسایی کلیه و نابینایی هستند.

این پژوهشگران، در بررسی‌های خود دریافتند که این ژن‌ها برای یک پروتئین در کلیه، برنامه‌ریزی می‌شوند. این موضوع، به تعادل در حذف سدیم و نگهداری سدیم کافی کمک می‌کنند.

"رابین فلدر" (Robin A. Felder)، از بخش آسیب‌شناسی دانشگاه ویرجینیا و نویسنده ارشد این پژوهش گفت: خلاص شدن از سدیم اضافی برای بدن مهم است زیرا وجود بیش از حد سدیم در بدن، موجب نگهداری آب در بدن می‌شود و در نتیجه، فشار خون بالا می‌رود و طول عمر فرد کاهش می‌یابد.

این پژوهش نشان می‌دهد که نوعی نقص ژن، موجب کار بیش از حد یک ناقل سدیم موسوم به "NBCe2" می‌شود. این موضوع به خصوص پس از مصرف غذای شور، موجب می‌شود سدیم زیادی که در کلیه ذخیره شده، به بدن منتقل شود و این یعنی شاید مصرف بیش از حد نمک، برای افرادی که این ژن معیوب را دارند، خطرناک باشد.

دکتر "پدرو جوس" (Pedro A. Jose)، از دانشگاه جرج واشنگتن گفت: برای بررسی‌ ناقل‌های سدیم در مدل‌های حیوانی و انسانی، به پژوهش‌های بیشتری نیاز داریم.جزئیات این پژوهش در مجله آنلاین " PLOS ONE" به چاپ رسید.

منبع: رکنا

کلیدواژه: سقوط هواپیما سلامت مهم ترین های 24 ساعت سقوط جت شخصی در ایران ورزش Sport فشار خون امریکا کشف آمریکا آب نمک حوادث ایران فیلم عکس دختر قتل داماد شلیک مرد اخبار تهران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rokna.net دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۰۷۹۳۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انتقال خون فارغ از گروه خونی ممکن می‌شود

پژوهشگران یک گام به حذف مشکل لزوم هماهنگی گروه خونی اهدا کننده و دریافت کننده نزدیک شده‌اند، چرا که آنزیمی را از یک باکتری معمولی در روده کشف کرده‌اند که می‌تواند عامل گروه خونی را از بین ببرد.

به گزارش ایسنا، پژوهشگران با استفاده از آنزیم‌های تولید شده توسط باکتری‌هایی که تقریباً همه انسان‌ها در روده خود دارند، آنتی‌ژن‌هایی را از گلبول‌های قرمز که گروه خون را تعیین می‌کنند، حذف کردند و به تولید خون جهانی نزدیک شدند.

کمبود جهانی ذخایر خون مورد نیاز برای انتقال خون به دلیل عواملی مانند جمعیت سالخورده، تقاضای روزافزون و کمبود اهداکنندگان وجود دارد. با این حال حتی اگر خون کافی نیز وجود داشته باشد، انتقال خون ساده نیست، چرا که خون اهدا کننده باید با دریافت کننده هماهنگ باشد.

گروه‌های خونی A، B، یا AB با حضور آنتی‌ژن‌های A و B متصل به زنجیره‌های قند(الیگوساکارید) روی سطح گلبول‌های قرمز مشخص می‌شوند. سلول‌های خونی در گروه O فاقد آنتی‌ژن هستند. هنگامی که تزریق خون انجام می‌شود، گروه‌های خون اهدا کننده و گیرنده باید مطابقت داشته باشند. در غیر این صورت، سیستم ایمنی به سلول‌های خونی جدید الورود حمله می‌کند و آنها را از بین می‌برد و باعث واکنش بالقوه کشنده می‌شود.

اکنون پژوهشگران دانشگاه فنی دانمارک(DTU) و دانشگاه لوند(Lund) سوئد، از آنزیم‌های تولید شده توسط یک باکتری معمولی روده برای حذف آنتی‌ژن‌های A و B از گلبول‌های قرمز خون استفاده کرده‌اند که آنها را یک قدم به ساخت خون جهانی نزدیک‌تر کرده‌ است.

ماهر ابو هاشم نویسنده این مطالعه و دانشمند بخش بیوتکنولوژی و زیست پزشکی دانشگاه فنی دانمارک می‌گوید: برای اولین بار، ترکیب‌های آنزیمی جدید نه تنها آنتی‌ژن‌های A و B را حذف می‌کنند، بلکه انواع گسترش یافته‌ای را که قبلاً برای ایمنی انتقال خون مشکل‌ساز شناخته نبودند نیز حذف می‌کنند.

همانطور که گفته شد، اصطلاح «گروه خون» به ترکیبی از آنتی‌ژن‌های موجود در سطح گلبول‌های قرمز خون فرد اشاره دارد. منظور ابوهاشم از انواع گسترش یافته، آنتی‌ژن‌های گروه خونی است که از بیش از ۱۲۰ سال پیش کشف شده است.

انجمن بین‌المللی انتقال خون(ISBT)، سیستم گروه خونی را به عنوان یک سیستم ژنتیکی گسسته از یک یا چند آنتی‌ژن تعریف می‌کند. تا نوامبر ۲۰۲۳ به گفته پژوهشگران ۴۵ سیستم گروه خونی شناخته شده حاوی ۳۶۲ آنتی‌ژن گلبول قرمز وجود داشت که از نظر ژنتیکی توسط ۵۰ ژن تعیین می‌شوند.

باکتری مورد مطالعه پژوهشگران که ساکن معمولی روده سالم انسان است، آکرمانسیا موسینیفیلا(Akkermansia muciniphila) نام دارد و جزء اصلی مخاطی پوشش داخلی روده را تولید می‌کند. این باکتری از آنزیم‌ها برای تجزیه موسین‌ها و ایجاد منبع کربن، نیتروژن و انرژی استفاده می‌کند.

به گفته پژوهشگران، این باکتری به شکل اتفاقی، علاوه بر ظاهر شدن روی گلبول‌های قرمز، آنتی‌ژن‌های گروه خونی نیز در پوشش مخاطی روده وجود دارد.

ابوهاشم می‌گوید: آنچه در مورد مخاط روده خاص است این است که باکتری‌ها که قادر به زندگی بر روی این ماده هستند، اغلب دارای آنزیم‌های سفارشی برای تجزیه ساختارهای قند مخاطی هستند که شامل آنتی‌ژن‌های گروه‌های خونی است.

پژوهشگران ۲۴ آنزیم باکتریایی را روی صدها نمونه خون آزمایش کردند و دریافتند که در تبدیل خون گروه A و B به خون جهانی بسیار کارآمد هستند. ضمن اینکه عملکرد آنها در برابر آنتی‌ژن‌های B موثرتر از آنتی‌ژن‌های A بود.

ابوهاشم می‌گوید: ما به توانایی تولید خون جهانی از اهداکنندگان گروه B نزدیک هستیم، در حالی که هنوز کار برای تبدیل خون پیچیده‌تر گروه A وجود دارد. تمرکز ما اکنون این است که با جزئیات بررسی کنیم که آیا موانع دیگری وجود دارد یا خیر و چگونه می‌توانیم آنزیم‌های خود را برای رسیدن به هدف نهایی تولید خون جهانی بهبود بخشیم.

پژوهشگران می‌گویند که یافته‌های آنها پیامدهای مهمی برای آینده انتقال خون دارد.

مارتین اولسون دیگر نویسنده این مطالعه گفت: خون جهانی استفاده کارآمدتری از خون اهدایی کنونی دارد و همچنین از تزریق اشتباه خون که می‌تواند عوارض کشنده‌ای داشته باشد، جلوگیری می‌کند.

وی افزود: زمانی که ما بتوانیم یک خون جهانی ایجاد کنیم، حمل و نقل و تزریق فرآورده‌های خونی ایمن را ساده می‌کنیم و در عین حال ضایعات خون را به حداقل می‌رسانیم.

گفتنی است که پژوهشگران در مطالعه خود به فاکتور Rh اشاره‌ای نکرده اند. علاوه بر گروه خونی، خون به عنوان Rh مثبت(گلبول‌های قرمز خون حامل آنتی‌ژن Rh) یا Rh منفی(گلبول‌های قرمز فاقد آنتی‌ژن Rh) طبقه‌بندی می‌شود. به عنوان مثال ممکن است شخصی بگوید گروه خونی من «AB منفی» است.

انتقال خون Rh مثبت به یک اهدا کننده Rh منفی باعث می‌شود که بدن دریافت کننده آنتی‌بادی‌های ضد Rh تولید کند و در صورت تزریق بعدی خون ممکن است واکنشی مشابه با تزریق خون گروه A به یک فرد دارای گروه خونی B ایجاد کند و منجر به تخریب سلول‌های خون وی شود.

پژوهشگران برای ثبت اختراع در مورد این آنزیم‌های جدید و روش ابداعی خود درخواست داده‌اند. آنها انتظار دارند که در طول سه سال و نیم آینده مطالعات خود را ادامه دهند و سپس به سراغ آزمایشات کنترل شده روی بیماران بروند.

این مطالعه در مجله Nature Microbiology منتشر شده است.

انتهای پیام