جلیلی: چرا کشورهای غربی در زمان حمله شیمیایی سردشت و حلبچه اقدامی نکردند؟

به گزارش جماران؛ سعید جلیلی، نماینده مقام معظم رهبری در شورای عالی امنیت ملی چهارشنبه در دانشگاه آزاد مریوان حاضر شد و با دانشجویان و مردم این شهر دیدار و گفت‌وگو کرد.

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با اشاره به تحولات اخیر منطقه تاکید کرد: امروز آمریکا به همراه برخی کشورهای اروپایی به بهانه مبارزه با سلاح شیمیایی به سوریه حمله می‌کند اما همین قدرت‌های غربی زمانی که کردستان توسط دیکتاتور عراق مورد حمله سلاح های شیمیایی قرار گرفت نه تنها سکوت کردند بلکه به آن کمک هم کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: اگر قدرت‌های غربی در ادعای خود صادق هستند چرا زمانی که سردشت و حلبچه و اقلیم کردستان مورد حمله شیمیایی صدام قرار گرفت و هزاران زن و بچه بی‌گناه توسط هواپیماهای فرانسه و با بمب‌های آمریکایی و آلمانی قتل عام شدند اقدامی نکردند و حتی شورای امنیت سازمان ملل یک قطعنامه هم صادر نکرد؟

جلیلی تاکید کرد: جالب اینجاست که وزیر دفاع آمریکا صراحتا می گوید چون در شبکه های اجتماعی ادعا شد در سوریه سلاح شیمیایی استفاده شده، به آنجا حمله کردیم. حملات اخیر غربی ها به سوریه به بهانه دوما، تلاش برای جبران شکست هایشان در منطقه است.

نماینده مقام معظم رهبری در شورای عالی امنیت ملی اظهار داشت: دشمنان از همه امکانات برای مقابله با نظام جمهوری اسلامی استفاده کردند اما نتیجه ای نگرفته اند. اتفاقا «گزینه نظامی» اولین گزینه آنها بود اما به هدف خود نرسیدند چون شهدا و پیشمرگان کرد با همه توان در برابر دشمن ایستادند و مقاومت کردند.

وی افزود: دشمن در عمل مشاهده کرد با ملتی روبروست که فقط یک خانواده اش ۱۷ شهید در راه اسلام و حفظ نظام تقدیم می کند، برای همین از گزینه نظامی به جنگ اقتصادی روی آورد.

عضو مجمع تشخیص مصحلت نظام در بخش دیگری از سخنانش تاکید کرد: دشمنان از  تحریم های فلج کننده  و جنگ اقتصادی علیه ایران نیز نتیجه دلخواه خود را نگرفتند و به همین علت تمام تلاش‌شان را به کار بسته‌اند تا دستاوردها و نقاط قوت ما را بپوشانند و با توسل به اختلافات قومیتی، وحدت مردم را از بین ببرند که خوشبختانه با هوشیاری اقوام مختلف اعم از کرد، ترک، لر و ... باز هم موفقیتی به دست نیاوردند.

جلیلی گفت: البته با وجود همه دستاوردها و پیشرفت‌هایی که در ۴۰ سال گذشته داشته‌ایم همچنان با وضع مطلوب فاصله داریم و به هیچ وجه نباید به وضع موجود رضایت داد.

وی با تاکید بر اینکه باید نگاه ما به «قله‌ها» باشد، گفت: دشمن برای متوقف کردن پیشرفت‌های ما به دنبال دمیدن در آتش اختلافات و برهم زدن امنیت ماست.

نماینده مقام معظم رهبری در شورای عالی امنیت ملی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به معضل بیکاری در بین مردم مریوان گفت: هر جوان تحصیل کرده یک فرصت است نه تهدید و باید بگونه ای برنامه ریزی شود تا هر جوان مریوانی به جای آنکه دنبال شغل باشد، بتواند شغل آفرین باشند.

جلیلی تصریح کرد: اینکه جوانان مریوانی برای کسب مجوز کولبری اقدام می کنند، اکتفا کردن به حداقل‌هاست زیرا هر جوان کولبر می‌تواند تبدیل به یک «صادر کننده مرزی» باشد.

وی خاطرنشان کرد: اگر امروز رفع معضل اشتغال اولویت اول کشور است، باید تولید داخلی رونق پیدا کند و برای این کار نیز باید به دنبال گسترش بازار مصرف تولیدات ایرانی در بازار کشورهای همسایه بود. لذا باید طوری برنامه ریزی شود تا جوانان کولبر ما تبدیل به صادر کنندگان مرزی شوند.

عضو مجمع تشخیص مصحلت نظام گفت: شهرهای مرزی باید به جای «دروازه واردات»، به «دروازه های صادرات» تبدیل شوند و می‌توان با به دست گرفتن بازار کشورهای همسایه مانند عراق، تولید داخلی را رونق داد.

جلیلی در پایان تاکید کرد: اگر در زمان دفاع مقدس مرزنشینان ما نماد مقاومت و دفاع از کشور بودند، امروز باید نماد اقتصاد مقاومتی و صادرات به کشورهای همسایه باشند.

حل بسیاری از مشکلات نیازمند تصمیم صحیح است نه بودجه و امکانات خاص

در ادامه جلیلی با حضور در ساختمان شورای شهر مریوان با اعضای این شورا دیدار و گفت‌وگو کرد. جلیلی با تاکید بر اینکه در این ۴۰ سال پیشرفت‌های خوبی صورت گرفته و به همین دلیل پیشرفت‌های دیگر هم باید انجام شود، گفت: باید از ظرفیت های فراوان این استان و به ویژه شهرستان مریوان حداکثر استفاده انجام شود تا مشکلات مردم به حداقل برسد.

وی افزود: امروز معضل اصلی مردم اشتغال است و هر اتفاق و موضوعی که باعث شود تا ذهن مردم و مسئولان از حل این مشکل اصلی دور شود، مصداق فتنه زرد است زیرا باعث جابه جایی اولویت ها می شود.

جلیلی خاطرنشان کرد: بسیاری از مشکلات نیاز به بودجه خاص یا امکانات نرم افزاری خاص ندارد بلکه با تصمیمات مدیریتی صحیح و به موقع حل می شود و تلاش شورای شهر باید بر این باشد تا جای ممکن مشکلاتی را که با یک تصمیم یا مصوبه قابل حل است را رفع کند.

در ادامه جلیلی با حضور در مرز باشماق از نزدیک با کارگران، رانندگان و کولبران دیدار و گفت‌وگو کرد. وی پس از شنیدن نقطه نظرات و درد و دل آنها، اظهار امیدواری کرد که جوانان مرزنشین در قالب فعالان عمده در مبادلات اقتصادی به ویژه صادرات ایفای نقش کنند.

در ادامه خانواده جلیلی با حضور در منزل شهید رشیدی از شهدای اهل سنت دفاع مقدس حاضر شد و با خانواده شهید دیدار و گفت‌وگو کرد. در این دیدار جلیلی خطاب به همسر شهید رشیدی گفت: اجر شما صبری که در این سالها داشتید و همچنین پرورش و تربیت ۸ فرزند شهید کمتر از شهدا نیست.

در ادامه جلیلی در منزل شهید کاک جلال بارنامه حاضر شد و  با خانواده وی دیدار و گفت‌وگو کرد. طایفه شهید بارنامه مجموعا ۱۷ شهید تقدیم اسلام کرده است.

برنامه بعدی نماینده مقام معظم رهبری در شورای عالی امنیت ملی بازدید از مرز بانه بود و جلیلی با کارگران و فعالان اقتصادی در این منطقه دیدار و گفت‌وگو کرد. در این دیدار نیز کارگران و فعالان اقتصادی حاضر در مرز بانه از نزدیک به بیان مشکلات شان خطاب به جلیلی پرداخته و مطالبات خود را بیان کردند.

مشکلات کولبران را پیگیری خواهم کرد

در آخرین برنامه روز چهارشنبه، عضو مجمع تشخیص مصحلت نظام ضمن حضور در مسجد جامع بانه، به سخنان و انتقادات کولبران درباره بسته شدن مرز این منطقه گوش داد.

در این جلسه که با حضور انبوه کارگران، کولبران و مردم بانه آغاز شد، ماموستا رحیم عباسی با بیان مطالبات کولبران و مردم بانه خطاب به جلیلی گفت: مردم این خطه در برهه های مختلف بویژه در سالهای دفاع مقدس دین خود را به کشور و اسلام ادا کرده و همواره پشت سر نظام جمهوری اسلامی بوده و هستند لذا از شما می خواهیم با شنیدن سخنان این مردم و انتقال آن به مسئولان مربوطه، نسبت به حل این مشکلات چاره اندیشی کنید.

در ادامه نماینده یکی از کولبران با قرائت متنی خطاب به دکتر جلیلی گفت: سلام ما را به مقام معظم رهبری ابلاغ کنید و بدانید که مردم این خطه جز احقاق حقوق خود خواسته دیگری ندارند. امروز معیشت و چرخش زندگی هزاران خانواده در کردستان به باز بودن مرز بانه وابسته است و از شما می خواهیم با تدبیر مناسب این مشکل را حل کنید.

در ادامه یکی از اعضای شورای شهر بانه نیز پشت تریبون آمد و خطاب به دکتر جلیلی گفت: در همه این سالها مردم بانه امنیت مرزها را تامین کردند و ما امیدواریم مسئولین با تصمیمی درست، امنیت اقتصادی مردم بانه را تامین کنند.

در ادامه نیز جلیلی ضمن تشکر از کولبران و مردم بانه از صبوری و متانت آنها تشکر کرد و گفت: امروز اگر در سراسر دنیا نام ایران مطرح است به خاطر قدرتی است که مردم به نظام جمهوری اسلامی داده اند.

وی افزود: ۴۰ سال است دشمنان هر کاری توانسته اند علیه ایران انجام داده اند اما نتیجه نگرفتنه اند زیرا هنوز درک صحیحی از پیوند عمیق مردم و نظام جمهوری اسلامی ندارند.

نماینده مقام معظم رهبری در شورای عالی امنیت ملی ادامه داد: امروز علیرغم همه امکانات مادی که دشمنان ما در اختیار دارند، گفتمان انقلاب اسلامی بر آنها غلبه کرده و شاهد مثال آن پیروزی های جبهه مقاومت در منطقه و شکست های پیاپی دشمنان است.

جلیلی گفت: سخنان شما را شنیدم و ان شالله به مسئولین مربوطه منتقل خواهم کرد و امیدوارم این مشکل حل بشود.

وی افزود: رییس جمهور و دولت نیز بر حل مشکل مرزنیشنان  و تقویت مناسبات اقتصادی مرزی تاکید دارند.

جلیلی در پایان ضمن تشریح نقش مردم در عبور از مشکلات در ۴۰ سال گذشته از جمله دوران دفاع مقدس و جنگ گفت: بدون شک با تکیه بر خدا و قدرت مردم می توان در عرصه های مختلف اقتصادی نیز بر مشکلات غلبه کرد و این مستلزم مدیریت صحیح و استفاده از ظرفیت های فراوان مردم این منطقه است.

پس از سخنان جلیلی نیز مجددا چند نفر از جوانان و کولبران با درد و دل با نماینده مقام معظم رهبری در شورای عالی امنیت ملی و تاکید بر نقش اهالی بانه در دفاع از مرزها و نظام جمهوری اسلامی، خواستار حل مشکلات شان توسط مسئولین شده و برنامه در فضایی صمیمانه به پایان رسید.

انتهای پیام

منبع: جماران

کلیدواژه: موسسات مالی و اعتباری تحولات سوریه گفت و گوی ملی غوطه شرقی ارز دیجیتال سعید جلیلی سلاح های شیمیایی کولبران حمله شیمیایی تسلیحات شیمیایی حمله شیمیایی در سوریه حمله شیمیایی سوریه موسسات مالی و اعتباری تحولات سوریه گفت و گوی ملی غوطه شرقی ارز دیجیتال امام خمینی س سید مصطفی خمینی سید احمد خمینی سید حسن خمینی انقلاب اسلامی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۱۴۶۱۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مارکسیسم چه نگاهی به سیاست بین‌الملل دارد؟

   عصر ایران؛ شیرو ستمدیده - ایدئولوژی‌های گوناگون غالبا دربارۀ سیاست بین‌الملل بی‌نظر نیستند. مارکسیسم هم چشم‌اندازی به سیاست بین‌الملل دارد که البته با چشم‌اندازهای سنتی و متعارف به کلی مغایر است. چیزی که رویکرد مارکسیستی به سیاست بین‌الملل را متمایز می‌سازد، تاکید آن بر قدرت اقتصادی و نقشی است که "سرمایۀ بین‌المللی" دارد.

   مارکس در وهلۀ نخست به تحلیل ساختارهای سرمایۀ ملی، بویژه رابطۀ آشتی‌ناپذیر بین بورژوازی و پرولتاریا توجه داشت، اما در نوشته‌های او به طور ضمنی چشم‌اندازی بین‌المللی نیز وجود دارد. به نظر مارکس وفاداری‌های طبقاتی با تقسمیات ملی برخورد دارد. او بر اساس چنین عقیده‌ای در پایان کتاب "مانیفست کمونیست" نوشت: کارگران جهان، متحد شوید!

   در آثار مارکس این ایده به طور ضمنی مطرح شده است که سرمایه‌داری نظامی بین‌المللی است ولی تا قبل از انتشار کتاب مشهور لنین، به نام "امپریالیسم: بالاترین مرحلۀ سرمایه‌داری"، این ایدۀ مارکسیستی با قوت و صراحت یا به شکل کامل مطرح نشده بود.

   لنین معتقد بود توسعۀ امپریالیستی خواست سرمایه‌داری داخلی برای حفظ سطح بالای "سود" از راه صادر کردن سرمایۀ اضافی را نشان می‌دهد، و این به نوبۀ خود، قدرت‌های بزرگ سرمایه‌داری را به برخورد با یکدیگر کشاند و جنگ برآمده از آن (جنگ جهانی اول)، اساسا جنگی امپریالیستی است که برای کنترل و تصاحب مستعمرات در آفریقا، آسیا و جاهای دیگر درگرفته است.

اما مارکسیست‌های جدید یا نئومارکسیست‌ها، به محدودیت‌های الگوی مارکسیسم-لنینیسم کلاسیک اذعان می‌کنند؛ از جمله به این که امپریالیسم حاکم بر اوایل سدۀ بیستم ثابت نکرد که "بالاترین" (یعنی آخرین) مرحلۀ سرمایه‌داری است؛ و آشکار شد این فرضیه که سیاست دولت صرفا بازتاب منافع سرمایه‌داران است، فرضیه‌ای کوته‌بینانه است.

در واقع تا آنجا که نئومارکسیست‌ها "خودمختاری نسبی" دولت را می‌پذیرند، به این باور پلورالیستی نزدیک شده‌اند که مجموعه‌های گوناگونی (درون‌ملی، ملی و بین‌المللی) بر صحنۀ جهانی تاثیر می‌گذارند.

اما ویژگی متمایز چشم‌انداز نئومارکسیستی این است که به رشد و توسعۀ "نظام سرمایه‌داری جهانی" توجه دارد؛ برخلاف مارکسیسم کلاسیک که بر "رقابت بین سرمایه‌داری‌های ملی جداگانه" تاکید داشت.

در تحلیل نئومارکسیسم، ویژگی اصلی نظام سرمایه‌داری عبارت است از سازماندهی منافع طبقاتی بر پایه‌ای بین‌المللی در نتیجۀ پیدایش شرکت‌های چندملیتی.

در این دیدگاه، این شرکت‌ها نه تنها دولت‌های دارای حاکمیت را از جایگاه بازیگران مسلط صحنۀ جهانی محروم کرده‌اند، بلکه خودشان نیز مانند دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی، در چارچوب الزامات ساختاری‌ای عمل می‌کنند که متضمن منافع درازمدت سرمایه‌داری جهانی است.   

به عقیدۀ نئومارکسیست‌ها، ساختار جهانی تولید و مبادله بسیار منظم است؛ به این معنا که جهان را به ناحیه‌های "مرکز" و "پیرامون" تقسیم کرده است.

ناحیه‌های مرکز، مانند شمالِ پیشرفته، از نوآوری‌های فناورانۀ سطوح بالا و پایدار سرمایه‌گذاری سود می‌برند، در حالی که ناحیه‌های پیرامون، مانند جنوب کمتر توسعه‌یافته، نیروی کار ارزان تدارک می‌بینند و اغلب وابسته به فروش محصولات‌اند.

این‌گونه نابرابری‌های جهانی، ساختارهایی را در خود منعکس می‌کنند که در سطح منطقه‌ای و درون اقتصاد ملی ایجاد شده‌اند. در حالی که ناحیه‌های منطقۀ مرکزی در در اقتصاد جهانی ادغام شده‌اند، منطقه‌های پیرامونی در واقع در حاشیه باقی مانده‌اند و اغلب به محل رشد ناسیونالیسم قومی تبدیل می‌شوند. از این رو، جهانی شدن اقتصادی با گسستگی ملی همراه است.

این نگاه مارکسیست‌های جدید به سیاست بین‌الملل در واقع از دهۀ 1960 به این سو پدید آمد. مطابق این نگاه، مناطق پیرامونی همواره باید وابسته باقی بمانند. یعنی کشورهای جهان سوم هیچ گاه نمی‌توانند به جمع کشورهای جهان اول بپیوندند.

آندره گوندر فرانک جزو کسانی بود که چنین نگرشی را ترویج می‌کرد. اما پس از ظهور موج سوم دموکراسی در جهان، از اواسط دهۀ 1970 تا اوایل دهۀ 1990 میلادی، معلوم شد که برخی از کشورهای جهان سوم می‌توانند از این جهان به جهان اول بگریزند. یعنی از کشوری "در حال توسعه" به کشوری "توسعه‌یافته" تبدیل شوند.

بنابراین نئومارکسیسم را نیز باید دست کم واجد دو موج جهانی دانست. موج اول مبتنی بر آرای کسانی چو گوندر فرانک است که نور امیدی در انتهای تونل تکاپوی مناطق و جوامع پیرامونی نمی‌بینند، موج دوم نیز متعلق به نئومارکسیست‌های پس از ظهور نئولیبرالیسم و جوامع توسعه‌یافته در مناطق پیرامونی است.

نمونۀ اعلای چنین جوامعی، کرۀ جنوبی است که از 1987 به این سو، حقیقتا توانست در اقتصاد جهانی ادغام شود و از کشوری "در حاشیه" به کشوری دموکراتیک و پیشرفته بدل شود که اقتصادش هم عمیقا مبتنی بر نظام سرمایه‌داری است.

در مجموع به نظر می‌رسد که نئومارکسیسم هنوز گرفتار میراث اصلی مارکسیسم، یعنی بدبینی به جهان سرمایه‌داری است؛ به این معنا بهروزی عمومی بشر در جهانی مبتنی بر نظام سرمایه‌داری را اساسا ناممکن می‌داند.

انتقادهای بی‌پایان نئومارکسیست‌ها از سرمایه‌داری جهانی یا آنچه که نئولیبرالیسم می‌خوانندش، دقیقا ریشه در چنین نگرشی دارد. اما تحولات اخیر جهانی بویژه در منطقه خاورمیانه، یعنی رشد اقتصادی و پیشرفت قابل توجه کشورهایی نظیر عربستان و امارات و قطر نیز در آستانۀ تبدیل شدن به چالشی جدید برای نگاه نئومارکسیسم و کلا نگرش مارکسیستی به سیاست بین‌الملل است.

مطابق این نگرش کلان، بهروزی و پیشرفت برای کشورهای به اصطلاح عقب‌مانده، در ذیل نظام بین‌المللی سرمایه‌داری ناممکن است؛ اما واقعیات مشهود اخیر، نه فقط در شرق آسیا بلکه در برخی کشورهای عربی خاورمیانه، نافی این مدعا به نظر می‌رسند.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: سرمایه‌داری جمعی چیست؟ دولت سرمایه‌داری چیست؟