فواید و خطرات چای سبز برای دیابت نوع ۲

به گزارش سرویس گوناگون جام نیـوز، سلول های بدن افراد مبتلا به دیابت نوع 2 توانایی جذب کارآمد قند خون (گلوکز)، منبع اصلی انرژی بدن، را به واسطه مقاومت به انسولین ندارند. مقاومت به انسولین به افزایش سطح قند خون (هایپرگلیسمی) منجر می شود، که خطر عوارض دیابت، از جمله بیماری قلبی، نارسایی کلیوی، و آسیب عصبی (نوروپاتی) را افزایش می دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

آنچه برای خوردن و آشامیدن انتخاب می کنید می تواند به طور قابل توجهی بر سطح قند خون اثرگذار باشد. قند افزوده شده یکی از عوامل اصلی در پس چاقی و اپیدمی دیابت است که در بسیاری از محصولات محبوب مانند نوشابه های گازدار، نوشیدنی های ورزشی و آبمیوه ها وجود دارد. ورود چای سبز به این بخش از رژیم غذایی می تواند در تثبیت قند خون مفید واقع شود.

 

فواید سلامت علمی چای سبز برای دیابت

پژوهش های متعددی درباره این که چای سبز چگونه ممکن است به کاهش وزن کمک کند و از این رو به افراد مبتلا به دیابت نوع 2 در زیر کنترل گرفتن قند خون کمک کند، انجام شده اند. بنابر گزارش وزارت کشاورزی آمریکا، یک فنجان چای سبز ساده تهیه شده از چای کیسه ای فاقد کالری است، البته این به نوع چای نیز بستگی دارد. از این رو، چای سبز جایگزینی عالی برای نوشیدنی های شیرین و پر کالری مانند نوشابه های گازدار و نوشیدنی های انرژی‌زا محسوب می شود.

 

زمانی که وزن خود را کاهش می دهید، مقاومت به انسولین را بهبود بخشیده و سطح قند خون خود را کاهش خواهید داد. مطالعه ای که در نشریه Journal of Research in Medical Sciences منتشر شد به بررسی اثر دوزهای مختلف چای سبز در 63 شرکت کننده مبتلا به دیابت نوع 2 پرداخت. پژوهشگران دریافتند که نوشیدن 4 فنجان چای سبز در روز با کاهش وزن و کاهش فشار خون مرتبط بوده است.

 

کاتچین های موجود در چای سبز از طریق کاهش گوارش و جذب کربوهیدارت ها به کاهش اثرات مقاومت به انسولین کمک می کنند. کاتچین ها نوعی آنتی اکسیدان هستند. مطالعه ای که در سپتامبر 2014 در نشریه Iranian Journal of Medical Sciences منتشر شد، نشان داد که نوشیدن منظم چای سبز - شرکت کنندگان سه بار در روز برای چهار هفته 150 میلی لیتر چای سبز مصرف کرده بودند - اثر مثبتی بر مقاومت به انسولین در افراد مبتلا به دیابت و افزایش سطوح کلسترول خوب (HDL) داشته است.

 

اما باید به این نکته توجه داشت که احتمالا چای سبز به تنهایی نمی تواند قند خون و سطوح کلسترول را کنترل کند و باید یک رژیم غذایی متعادل حاوی قندهای افزوده شده، کربوهیدارت های ساده، و چربی های اشباع کم را دنبال کنید و سطوح قند خون و کلسترول خود را به طور منظم کنترل کنید.

 

همچنین، نوشیدن چای سبز ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهد. نتایج یک پژوهش که در نشریه Annals of Internal Medicine منتشر شد، نشان داد افرادی در ژاپن که 6 فنجان یا بیشتر در روز چای سبز مصرف می کردند در مقایسه با افرادی که کمتر از یک فنجان در هفته مصرف می کردند، 33 درصد احتمال کمتری داشت به دیابت نوع 2 مبتلا شوند.

 

بنابر نتایج مطالعه ای که در نوامبر 2014 در نشریه Journal of Food Processing and Technology منتشر شد، چای سبز حاوی آنتی اکسیدان قدرتمندی به نام پلی فنول است که ممکن است در فواید ضد سرطان، ضد التهاب، و کاهنده کلسترول چای سبز نقش داشته باشد. پلی فنول ها از گیاهان سرچشمه می گیرند و به محافظت از سلول ها در برابر آسیب کمک می کنند.

 

افزون بر این، چای سبز ممکن است اثر آرامش بخش بر ذهن و بدن داشته باشد. این محصول حاوی اسید آمینه ال-تیانین است که اثر آرامش بخش دارد. بنابر نتایج مطالعه ای که در نشریه Journal of Physiological Anthropology منتشر شد، ال-تیانین ممکن است به کاهش اضطراب و پیشگیری از افزایش فشار خون مرتبط با استرس کمک کند. ابتلا به یک بیماری مزمن مانند دیابت می تواند به استرس و اضطراب بیفزاید، از این رو نوشیدن یک فنجان چای سبز می تواند اثری آرامش بخش به همراه داشته باشد.

 

در صورت ابتلا به دیابت چه میزان چای سبز باید مصرف کرد؟

پژوهش ها نشان داده اند که نوشیدن چای سبز تا زمانی که به آن قند اضافه نشود با اثرات منفی همراه نیست. همواره نوشیدن چای شیرین نشده یا استفاده از جایگزین های قند، مانند استویا، توصیه شده است.

 

استویا یک ماده قندی است که از برگ های گیاه استویا تهیه می شود. این ماده در هر بسته کمتر از یک کالری دارد و فاقد کربوهیدارت است، از این رو می تواند گزینه ای خوب برای افراد مبتلا به دیابت باشد. مطالعه ای که در نشریه Appetite منتشر شد، نشان داد که در میان شیرین کننده های کم کالری که به طور معمول توسط افراد مبتلا به دیابت استفاده می شوند، از جمله آسپارتام و ساکارز، استویا تنها گزینه ای بوده است که کاهش سطوح قند و انسولین پس از یک وعده غذایی را نشان داده است.

 

اگر چای سبز برای شما تلخ است، استفاده از عسل یا شکر (قهوه ای یا سفید) را فراموش کرده و در عوض شیرین کننده ای مانند استویا را انتخاب کنید.

مورد دیگری که در صورت مصرف چای سبز باید مد نظر قرار دهید، کافئین است. این ماده می تواند بر قند خون و فشار خون تاثیرگذار باشد. به طور خاص، فشار خون برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 جای نگرانی بیشتری دارد. به گفته انجمن قلب آمریکا، این افراد در مقایسه با آنهایی که به دیابت نوع 2 مبتلا نیستند دو تا چهار برابر احتمال بیشتری دارد جان خود را به واسطه بیماری قلبی از دست بدهند.

 

روشی خوب برای بررسی چگونگی واکنش بدن به مقدار کافئین موجود در چای سبز کنترل قند خون پیش از نوشیدن چای و سپس یک تا دو ساعت پس از آن است. اگر قند خون شما پیش و پس از نوشیدن چای سبز همچنان در محدوده مناسب قرار دارد، با مشکلی مواجه نیستید. همچنین، استفاده از یک دستگاه فشار خون خانگی برای بررسی شرایط فشار خون توصیه می شود.

 

خبر خوب این است که چای سبز از کافئین کمتری در مقایسه با قهوه و چای سیاه برخوردار است. بنابر گزارش کلینیک مایو، حدود 25 تا 29 میلی گرم کافئین در هر 8 اونس چای سبز دم کرده وجود دارد که در مقام مقایسه قهوه برای همان میزان 95 تا 165 میلی گرم و چای سیاه 25 تا 48 میلی گرم کافئین دارد.اما اگر بدن شما نسبت به کافئین حساسیت داشته باشد، این میزان نیز همچنان می تواند مشکل آفرین باشد. بر همین اساس است که بررسی واکنش بدن از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

 

چای های دیگر برای مدیریت بهتر دیابت نوع 2

تفاوت بین چای های سبز، اولونگ و سیاه در چگونگی پردازش و فرآوری آنهاست. چای سبز از برگ های تازه چای که بخارپز شده اند تا از تخمیر جلوگیری شود، تهیه می شود. در این شرایط، چای رنگ سبز و ترکیبات آنتی اکسیدانی خود را حفظ می کند. چای اولانگ اندکی تخمیر شده است و چای سیاه کاملا تخمیر شده است.

 

برخی افراد چای سیاه یا اولانگ را به واسطه مزه ملایم‌تر ترجیح می دهند. در مقایسه با چای سبز، چای های سیاه و اولانگ از سطوح آنتی اکسیدانی مشابه برخوردار نیستند و محتوای کافئین آنها اندکی بیشتر است، اما این به معنای آن نیست که انتخاب های بدی محسوب می شوند.

 

اگر به کافئین حساسیت دارید، چای های گیاهی می توانند جایگزین های خوبی باشند. آنها فاقد کافئین بوده و می توانند از عطر و طعمی فوق العاده ای نیز برخوردار باشند. برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2، چای دارچین توصیه می شود. دارچین سرشار از آنتی اکسیدان هاست و نه تنها عطر و طعم خوبی دارد، بلکه فواید سلامت مختلفی نیز ارائه می کند. همچنین، شواهدی وجود دارند که نشان می دهند دارچین ممکن است به کنترل قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 کمک کند.

 

عصرایران

2025

منبع: جام نیوز

کلیدواژه: دیابت نوع ۲ گوناگون چای سبز نوشیدنی جام نیوز سلامت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۱۴۷۰۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آموزش؛ حلقه مفقوده در دیابت/ سن مناسب برای انجام تست دیابت

مدیر کلینیک دیابت پژوهشگاه رویان با بیان اینکه میزان شیوع دیابت در کشور زیاد است و مسؤولان باید به این امر مهم توجه کنند، اظهار کرد: بررسی وضعیت مراجعه‌کنندگان به مراکز درمانی بیانگر آن است که آموزش یک حلقه مفقوده در ارتباط با دیابت به حساب می‌آید.

دکتر اعظم کوه‌کن در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه جامعه نسبت به بیماری دیابت آگاهی کافی و لازم ندارد،  گفت: بسیاری از افراد جامعه نمی‌دانند که بهترین سن و زمان مناسب برای انجام تست دیابت  چه موقع است. با توجه به شیوع روزافزون دیابت و براساس دستورالعمل های جهانی، تست غربالگری قند خون از  ۴۵ سالگی به ۳۵ سالگی تقلیل یافته، به همین دلیل، افراد بالای ۳۵ سال باید نسبت به انجام تست قند خون اقدام کنند.

وی با اشاره به برگزاری پویش «سلامت غربالگری دیابت و فشار خون بالا» طی سال گذشته از سوی وزارت بهداشت، افزود: با توجه به اینکه میزان شیوع دیابت در کشور زیاد است، مسئولان باید به این امر مهم توجه کنند. نتایج حاصل از اجرای این پویش می‌تواند برای برنامه‌ریزی‌های آینده به کار گرفته شود. قدم اول برای کنترل و پیشگیری از چاقی، دیابت و فشار خون در جامعه، برنامه‌ریزی صحیح کشوری در حوزه سلامت و تغییر سبک زندگی آحاد جامعه است.

کوه‌کن ادامه داد: همچنین اطلاع‌رسانی وآگاهی‌بخشی به مخاطبان  از اهمیت و اعتبار فراوانی برخوردار است. در این خصوص افراد مستعد دیابت که شامل افراد با تغذیه نادرست، زندگی کم تحرک، خویشاوندان درجه اول مبتلا به دیابت باید نسبت به انجام تست قند خون تشویق شوند و در این زمینه باید اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی از طریق «رسانه‌های عمومی» و «آموزش و پرورش» در مجامع عمومی صورت گیرد و این باور که چاقی یک بیماری است و سلامتی را تهدید می‌کند، در ذهن جامعه نهادینه شود. در این راستا لازم است برنامه‌ریزی‌های مناسب برای پیشگیری و کنترل فراهم شود؛ به نحوی که مراکز آموزشی معتبر درباره دیابت و برای بیماران دیابتی و خانواده‌ها در تمام شهرها وجود داشته باشد.  

وی درباره ضرورت برنامه‌ریزی برای بیماران دیابتی گفت: به طور کلی می‌توان گفت اقدامات لازم جهت پیشگیری و کنترل بیماری دیابت را در ۳ بخش می‌توان متمرکز کرد؛ گام اول، آموزش همگانی و مردمی و روز آمد کردن دانش پزشکان و گام دوم، دسترسی به تجهیزات، داروها و فناوری روز حوزه دیابت و سومین قدم، اقدامات موثر است؛ منظور این است که مراکز درمانی به صورت جامع‌نگر به درمان چاقی و دیابت توجه کنند؛ یعنی فقط دارو تجویز نکنند بلکه باید با مشاوره رو در رو با افراد دیابتی و خانواده‌ها بار تحمیل بر جامعه و کشور را کاهش داد. مشاوره‌های لازم با بیماران از جمله سیاست‌های تاثیرگذار مثبت است که پذیرش بیماری برای بیماران و اطرافیان را فراهم می‌کند. اجرای این برنامه‌ها به پشتیبانی وزارت بهداشت و دولت نیاز دارد.  

این متخصص با بیان اینکه بررسی وضعیت مراجعه‌کنندگان به مراکز درمانی بیانگر این است که آموزش یک حلقه مفقوده در ارتباط با دیابت به حساب می‌آید، افزود: به طور مثال، برخی از افرادی که به دیابت مبتلا هستند اطلاعی درباره میزان قند ناشتا یا قند ۲ ساعته ندارند؛ مشاهده می‌شود در پاره‌ای موارد حتی افراد تحصیل‌کرده نسبت به میزان قند خون خود بی‌اطلاع هستند. برنامه‌های مربوط به دیابت باید به صورت فصلی یا ماهانه انجام شود؛ به نحوی که عموم مردم نسبت به بیماری دیابت آگاهی داشته باشند. هنگامی که مردم نسبت به دیابت آگاهی داشته باشند، دانش عمومی افزیش می‌یابد.

انتهای پیام