ابراهیم به فینال رسید اما قبل از مسابقه نهایی، همراه ما به خانه برگشت
تاریخ انتشار: ۱ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۱۶۱۰۵۵
خبرگزاری میزان- آن روز ابراهیم به فینال رسید. اما قبل از مسابقه نهایی، همراه ما به خانه برگشت! او عملا ثابت کرد که رتبه و مقام برایش اهمیت ندارد. ابراهیم همیشه جمله معروف امام راحل را می گفت: «ورزش نباید هدف زندگی شود.»
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری میزان، پهلوان بسیجی «ابراهیم هادی» از بنیانگذاران گروه چریکی شهید اندرزگو در جبهه گیلانغرب است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
راویان: برادران شهید
هنوز مدتی از حضور ابراهیم در ورزش باستانی نگذشته بود که به توصیه دوستان و شخص حاج حسن به سراغ کشتی رفت. او در باشگاه ابومسلم در اطراف میدان خراسان ثبت نام کرد. او کار خود را با وزن 53 کیلو آغاز کرد.
آقایان گودرزی و محمدی مربیان خوب ابراهیم در آن دوران بودند. آقای محمدی، ابراهیم را به خاطر اخلاق و رفتارش خیلی دوست داشت. آقای گودرزی خیلی خوب فنون کشتی را به ابراهیم می آموخت. همیشه می گفت: این پسر خیلی آرومه، اما تو کشتی وقتی زیر میگیره، چون قد بلند و دستای کشیده و قوی داره مثل پلنگ حمله می کنه! او تا امتیاز نگیره ول کن نیست. برای همین اسم ابراهیم را گذاشته بود پلنگ خفته! بارها می گفت: یه روز، این پسر رو تو مسابقات جهانی می بینید، مطمئن باشید!
سالهای اول دهه 50 در مسابقات قهرمانی نوجوانان تهران شرکت کرد. ابراهیم همه حریفان را با اقتدار شکست داد. او درحالی که 15 سال بیشتر نداشت برای مسابقات کشوری انتخاب شد. مسابقات در روزهای اول آبان برگزار می شد ولی ابراهیم در این مسابقات شرکت نکرد! مربیها خیلی از دست او ناراحت شدند. بعدها فهمیدیم مسابقات در حضور ولیعهد برگزار می شد و جوایز هم توسط او اهدا شده. برای همین ابراهیم در مسابقات شرکت نکرده بود.
سال بعد ابراهیم در مسابقات قهرمانی آموزشگاه ها شرکت کرد و قهرمان شد. همان سال در وزن 62 کیلو در قهرمانی باشگاه های تهران شرکت کرد. در سال بعد از آن در مسابقات قهرمانی آموزشگاه ها وقتی دید دوست صمیمی خودش در وزن او یعنی 68 کیلو شرکت کرده ابراهیم یک وزن بالاتر رفت و در 74 کیلو شرکت کرد.
در آن سال درخشش ابراهیم خیره کننده بود و جوان 18 ساله ، قهرمان 74 کیلو آموزشگاه ها شد. تبحر خاص ابراهیم در فن لنگ و استفاده به موقع و صحیح از دستان قوی و بلند خود باعث شده بود که به کشتی گیری تمام عیار تبدیل شود.
صبح زود ابراهیم با وسایل کشتی از خانه بیرون رفت. من و برادرم هم راه افتادیم. هر جایی می رفت دنبالش بودیم!
تا اینکه داخل سالن هفت تیر فعلی رفت. ما هم رفتیم توی سالن و بین تماشاگرها نشستیم. سالن شلوع بود. ساعتی بعد مسابقات کشتی آغاز شد.
آن روز ابراهیم چند کشتی گرفت و همه را پیروز شد. تا اینکه یکدفعه نگاهش به ما افتاد. ما داخل تماشاگرها تشویقش می کردیم. با عصبانیت به سمت ما آمد. گفت: چرا اومدید اینجا؟ گفتیم: هیچی، دنبالت اومدیم ببینیم کجا می ری. بعد گفت: یعنی چی؟ اینجا جای شما نیست زود باشین بریم خونه! با تعجب گفتم: مگه چی شده؟ جواب داد: نباید اینجا بمونین، پاشین، پاشین برین خونه. همینطور که حرف می زد بلندگو اعلام کرد: کشتی نیمه نهایی وزن 74 کیلو آقایان هادی و تهرانی. ابراهیم نگاهی به سمت تشک انداخت و نگاهی به سمت ما. چند لحظه سکوت کرد و رفت سمت تشک. ما هم حسابی داد می زدیم و تشویقش می کردیم.
مربی ابراهیم مرتب داد می زد و می گفت که چه کاری بکن. ولی ابراهیم فقط دفاع می کرد. نیم نگاهی هم به ما می انداخت. مربی که خیلی عصبانی شده بود داد زد: ابرام چرا کشتی نمی گیری؟ بزن دیگه. ابراهیم هم با یک فن زیبا حریف را از روی زمین بلند کرد. بعد هم یک دور چرخید و او را محکم به تشک کوبید. هنوز کشتی تمام نشده بود که از جا بلند شد و از تشک خارج شد. آن روز از دست ما خیلی عصبانی بود. فکر کردم از اینکه تعقیبش کردیم ناراحت شده، وقتی در راه برگشت صحبت می کردیم گفت: آدم باید ورزش را برای قوی شدن انجام بده، نه قهرمان شدن. من هم اگه تو مسابقات شرکت می کنم می خوام فنون مختلف رو یاد بگیرم. هدف دیگه ای هم ندارم. گفتم: مگه بده آدم قهرمان و مشهور بشه و همه بشناسنش؟ بعد از چند لحظه سکوت گفت: هر کس ظرفیت مشهور شدن رو نداره، از مشهور شدن مهمتر این است که آدم بشیم.
آن روز ابراهیم به فینال رسید. اما قبل از مسابقه نهایی، همراه ما به خانه برگشت! او عملا ثابت کرد که رتبه و مقام برایش اهمیت ندارد. ابراهیم همیشه جمله معروف امام راحل را می گفت: «ورزش نباید هدف زندگی شود.»
انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: شهید ابراهیم هادی سلام بر ابراهیم ابراهیم هادی شهدا وصیت شهدا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۱۶۱۰۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رسولی: به اندازه فوتسالیستها به ورزشهای دیگر که پرچم ایران را بالا میبرند توجه شود +فیلم
قهرمان بازیهای آسیایی هانگژو گفت: با توجه به اینکه در مسابقات شرکت نکردهام در رنکینگ المپیک دارم از سهمیه دور میشوم، اما با حضور در اولین مسابقه جبران خواهم کرد.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجو، حسین رسولی در حاشیه مراسم انتخاب برترینهای ورزش ایران در مورد حضورش در المپیک پاریس بیان کرد: با توجه به اینکه من در مسابقات شرکت نکردهام، کم کم در رنکینگ المپیک دارم از کسب سهمیه المپیک دور میشوم. در اولین مسابقهای که شرکت کنم رنکینگم تغییر میکند و بالا میآیم. در پرتاب دیسک مسابقات را در مکانهای برگزار میکنند که باد وجود دارد و باد تاثیر زیادی در پرتاب دیسک دارد از این رو خیلیها سهمیه مستقیم گرفتند. خیلیها وارد رنکینگ شدن از این رو رنکینگ من پایین آمده و فکر میکنم در حدود ۳۰ هستم.
او ادامه داد: اولین مسابقهای که شرکت کنم صددرصد رنکینگم بالا میآید و جزء ۳۱ نفر قرار بگیرم و به المپیک راه پیدا میکنم.
وی تاکید کرد: اوضاع بهتر که نشده هیچ بدتر هم شده است اما من ترجیح میدهم راجع به این مسائل صحبت نکنم و خودم همه تلاشم را میکنم همه چیز را فراهم کنم. امیدوارم مانند بازیهای آسیایی نتیجه خوبی حاصل شود. با وجود اینکه فدراسیون دوومیدانی دارد و دست سرپرست میچرخد امیدوارم آن نتیجهای که خودم مدنظر دارم را بتوانم بگیرم. هدف اول من گرفتن سهمیه المپیک و سپس صعود به فینال المپیک است.
قهرمان بازیهای آسیایی هانگژو در مورد انتخابات فدراسیون دوومیدانی نیز گفت: من شخص خاصی را مد نظر ندارم، اما امیدوارم هرچه زودتر انتخابات برگزار شود و فدراسیون سر و سامان بگیرد چون با این شرایط تمرین کردن نه تنها برای من بلکه برای بقیه ورزشکاران دو میدانی هم سخت است. وقتی فدراسیون سرپرست دارد، نمیداند کدام ورزشکار در سطح یک قرار دارد و کدام ورزشکار در سطح یک نیست بنابراین به حرف اطرافیان خیلی گوش میدهد و و کسی به درستی در جایگاه خودش قرار نمیگیرد. امیدوارم هر کسی که به عنوان رئیس انتخاب میشود بداند که باید چه کسی را حمایت کند و چگونه در میادین بزرگ باید نتیجه گرفت.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلیانتهای پیام/