به نقل از «مشرق»

تاثیر دلار بر دستمزد مکانیک‌ها در پایانه‌ بار بندرعباس

تاریخ انتشار: ۳ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۲۰۹۱۰۳

بازار سیاه بار و فعالیت دلالان در پایانه بار بندرعباس مشکلی است که بسیاری از رانندگان از آن گله دارند و به بی‌توجهی مسؤولان هم در این حوزه معترض هستند.

به گزارش مشرق، رانندگان و مالکان ناوگان حمل و نقل بار برون‌شهری به عنوان یکی گردانندگان چرخه اقتصادی کشور، این روزها درد دل زیادی دارند.

از نرخ‌های پایین کرایه حمل گرفته تا گرانی قطعات کامیون‌ و وابستگی آنها به قیمت دلار، دستمزدهای نجومی تعمیرگاه‌ها و نبود نظارت بر خدمات پس از فروش؛ می‌گویند با این کرایه‌های ارزان و هزینه‌های سنگین خودرو، چرخ زندگی‌شان که نمی‌چرخد هیچ، باید با مشکلات بزرگتری هم در این صنف دست و پنجه نرم کنند که خود از حل آن عاجز هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

* زندگی‌مان شده نرخ دلار؛ بابت فروش لاستیک و قطعه و دستمزد مکانیک‌ هم نرخ دلار را وسط می‌کشند

یکی از همین‌ رانندگان کامیون در این‌باره به خبرنگار فارس می‌گوید: نرخ کرایه‌های کامیون و تریلی اصلاً منطقی نیست و کفاف هزینه‌های سنگین کامیون را هم نمی‌دهد چه برسد به آنکه بتوان با این درآمدها یک زندگی معمولی را چرخاند.

این راننده باسابقه کامیون که خود را سیدمحمد معرفی می‌کند، می‌گوید: در این شرایط نرخ‌های کرایه نامطلوب، نرخ دستمزد تعمیر موتور هم اصلاً منطقی نیست، قیمت‌های بالای قطعه نفس رانندگان را می‌گیرد و با رفتن به تعمیرگاه و دستمزدهای کلان تعمیر یک موتور کامیون، که اصلاً نظارتی هم بر آن وجود ندارد، راننده کل نقدینگی خود را از دست می‌دهد.

به گفته این راننده کامیون‌ در حال حاضر تعداد زیادی ماشین سنگین در تعمیرگاه‌ها خوابیده است، چون هزینه تعمیر آنها گران است و نرخ‌های کنونی کرایه، کفاف این هزینه‌ها را نمی‌دهد.

وی می‌گوید: زندگی‌مان شده نرخ دلار؛ بابت فروش لاستیک و قطعه و دستمزد مکانیک‌ هم نرخ دلار را وسط می‌کشند، چرا باید نوسان قیمت دلار این همه بر قیمت قطعه کامیون و تریلی تأثیرگذار باشد به طوری که اغلب قطعه‌فروشان این روزها مغازه‌های خود را می‌بندند تا قطعه نفروشند و روزهای بعد گران‌تر بفروشند؟

سیدمحمد معتقد است: هزینه مالکان اتوبوس و کامیون طی این مدت افزایش سرسام‌آوری داشت به‌طوری که طبق ادعای اغلب رانندگان، قیمت یک دستگاه اتوبوس و یا کامیون که برند خارجی داشته اما در داخل کشور و توسط خودروسازان داخلی مونتاژ می‌شود امروز 600 الی 700 میلیون تومان است، قطعات هم که با نرخ‌های گران ارائه می‌شود، بنابراین تأمین قطعه هم برای مالکان در این شرایط اقتصادی مشکل شده بود.

به گفته این راننده کامیون‌ یک تعمیر موتور برای خودروهای فرسوده 15 تا 17 میلیون تومان و برای خودروهای جوان‌تر 30 تا 32 میلیون تومان هزینه دارد هر زمانی که سراغ تعمیرگاه یا قطعه فروش می‌رویم مدام دَم از قیمت دلار می‌زنند و دستمزدهای نجومی می‌گیرند؛ ‌یک جفت لاستیک کامیون حدود 3 میلیون تومان قیمت دارد و آن هم به ما نمی‌فروشند و به تازگی هم اعلام می‌کنند که منتظریم نرخ دلار منطقی شود و بعد می‌فروشیم، باید لاستیک‌های تولید داخل هم کیفیت خود را ارتقاء دهند ‌همین امر موجب شده است که به سمت استفاده از لاستیک‌های هندی برویم.

وی درباره درآمد حاصل از فعالیت مداوم یک کامیون در یک ماه، توضیح داد: در حال حاضر اگر کامیون هیچ خرجی نداشته باشد ماهانه یک میلیون و 300 هزار تومان هزینه گازوئیل و حدود 600 هزار تومان هزینه تعویض روغن و فیلتر دارد که با این نرخ کرایه‌ها اصلاً منطقی نیست؛ اگر خیلی خوب کار کنیم ماهانه حداکثر 5 میلیون تومان خواهیم داشت که 2 میلیون تومان آن هزینه سوخت و روغن است و این هم به شرطی که ماشین هیچ خرج اضافه‌ای نداشته باشد، حالا خرج خوراک روزانه راننده و شاگرد هم بماند.

* جولان ‌دلالان شناخته شده در ‌پایانه بار بندرعباس/ بارهای خوب دست دلال‌ها است

این راننده کامیون با بیان اینکه در حال حاضر پایانه‌های بار بندرعباس و بندر امام خمینی (ره) یکی از بزرگترین پایانه‌ها است که رانندگان برای دریافت بار به آنجا مراجعه می‌کنند، گفت: در پایانه بار بندرعباس یکی از بزرگترین مشکلات ما رانندگان، دلال‌بازی و واسطه‌گری است.

وی توضیح داد: به عنوان مثال در پایانه بار بندرعباس، باری مثلا در مسیر بندر-تبریز با کرایه 2.5 میلیون تا 3 میلیون تومان از طریق اعلام بار، اعلام می‌شود، همان زمان دلال وارد می‌شود و به راننده اعلام می‌کند که 200 هزار تومان می‌گیرد و این بار را بدون نوبت به شما می‌دهد و بدین‌ترتیب نوبت نفری که در صف بوده است هم از بین می‌رود. 

این راننده کامیون گفت: اگر سیستم اعلام بار منطقی باشد و طبق نوبت پیش برود مشکلی نخواهیم داشت، در حالی‌که در پایانه بار بندرعباس، بارهای خوش‌قیمت و کرایه بالا، دست دلال‌ها است و از هر راننده 200 تا 300 هزار تومان می‌گیرند و آن بار را بدون نوبت به راننده‌ها می‌دهند چون اغلب کرایه‌ها هم پایین است، راننده‌ها از این بارهای خوش‌قیمت استقبال می‌کنند.

وی درباره مکان استقرار دلال‌ها نیز توضیح داد: دلال‌های بار در پایانه بار بندرعباس شناخته شده‌اند و در همان پایانه می‌چرخند و همه هم آنها را می‌شناسند، وقتی باری با کرایه مناسب پیدا می‌شود رانندگان می‌دانند، که این بار خوش‌قیمت دست دلال‌ها است، سراغ دلال‌ها می‌روند و بار را دریافت می‌کنند در حالیکه اگر دست دلال‌ها کوتاه می‌شد و شرکت‌ها به صورت مستقیم با راننده طرف بودند، این مشکلات پیش نمی‌آمد.

این راننده کامیون ادامه داد: پس از آنکه دلال مبلغ 200 تا 300 هزار تومان را بابت حق واسطه‌گری دریافت کرد راننده را به سراغ آن دفتر می‌برد و بار از اعلام بار آزاد می‌شود.

وی می‌گوید: یکی دیگر از مشکلات ما این است که زمانی که بابت دریافت بار به انبار شرکت می‌رویم آنجا هم به ما می‌گویند که اگر مایل بودید بارهای بعدی ما را ببرید و مایل باشید بارهایمان را به شما بدهیم باید بابت هر بار، یک رقم حق‌دلالی به ما بدهید.

* کامیون‌داران بومی هرمزگان در پایانه بار بندرعباس مظلوم واقع شده‌اند

بنابراین گزارش در راستای بررسی بیشتر مشکلات پایانه بار بندرعباس به عنوان یکی از دروازه‌های اقتصادی کشور، به سراغ یکی دیگر از رانندگان رفتیم.

رضا که خود راننده تریلی است، در این‌باره می‌گوید: چند سالی است تریلی‌داران استان هرمزگان برای خود شرکت تعاونی با 1550 عضو تشکیل داده‌اند؛ اغلب آنها با قرض و وام‌های سنگین، تریلی خریده‌اند تا در کنار تلاش برای چرخیدن چرخه اقتصادی کشور، نان زن و بچه خود را هم تأمین کنند، بعضی از این راننده‌ها جانباز جنگ تحمیلی هستند که ‌هنوز آثار سال‌های جنگ را با خود حمل می‌کند.

وی می‌گوید: این راننده‌ها دور از خانواده در سرما و گرما رانندگی می‌کنند تا چرخه زندگی‌شان و چرخه اقتصاد کشور بچرخد، ‌اما این روزها باید 8 تا 12 روز در نوبت بار در پایانه بار بندرعباس بخوابد در حالی که خوابیدن کار راننده نیست.

به گفته این راننده تریلی ‌قانون از حق بومی‌ها برای گرفتن بار حمایت می‌کند اما در پایانه بار بندرعباس به ما بار نمی‌دهند و در برابر 1550 دستگاه تریلی متقاضی دریافت بار، سهمیه تریلی داران بندرعباس حدود 50 دستگاه است.

او هم می‌گوید: دلال‌ها، بازار بار در پایانه‌ها را می‌چرخانند پول‌های گزاف می‌گیرند و بار می‌فروشند و مسئولان هم هیچ نظارتی ندارند؛ ما خود اعتراضات خود را به صورت مکتوب به همه ارگان‌های متولی، نماینده‌های مجلس، استاندار، اداره راه و غیره فرستاده‌ایم اما جوابی نشنیدیم.

وی می‌گوید: جانبازی باید با 50 درصد جانبازی، که دکتر هم گفته است هرگز نباید پشت ماشین سنگین بنشیند، اینهمه ظلم را تحمل کند تا فقط عده‌ای واسطه‌گر این وسط خون راننده‌ها را در شیشه کنند؛ «ما که می‌دانیم با این درآمدهای کم و هزینه‌های سنگین، آخرش هم از پس قسط‌های سنگین این تریلی‌ها بر نمی‌آییم و باید بفروشیم و بزنیم به دریا تا زن و بچه‌هایمان گرسنه نمانند».

این راننده کامیون می‌گوید: از طریق شرکت تعاونی خودمان به مسئولان اعلام کردیم حداقل سهمیه 20 درصدی بابت دریافت بار به ما بومی‌ها بدهند، یعنی از 1000 دستگاه بار غیربومی 200 دستگاه آن را به ما اختصاص دهند، ما آماده خدمت‌رسانی به کشور هستیم اما اجازه خدمت نمی‌دهند، ولی دلالان بدون هیچ مشکلی در حال کسب درآمدهای کلان و غیرمشروع از این محل هستند.

منبع: فارس

منبع: مشرق

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۲۰۹۱۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فیزیکدانان، تعداد جهان‌های موازی را کشف کردند

به گزارش تابناک، نظریه جهان‌های فراوان که برخی از آن به جهان‌های موازی، بس‌گیتی یا چندجهانی یاد می‌کنند، شاید همه ویژگی‌های یک نظریه علمی معتبر را نداشته باشد، اما ویژگی‌ها و پیامدهای آن حتی توجه مردم عادی را جلب می‌کند. فیزیک‌دانان در تازه‌ترین پژوهش‌ها گفته‌اند که ابعاد جهان‌های موازی بی‌نهایت نیست، بی‌اندازه بی‌نهایت است.

«آلبرت اینشتین» با تمام نبوغ و دانش خود، تفسیر آماری مکانیک کوانتومی را قبول نداشت و این مفهوم را در جمله معروف «خدا تاس نمی‌اندازد» عنوان کرد. «نیلز بوهر» هم که از پایه‌گذاران مکانیک کوانتومی بود، در پاسخ اینشتین گفت: «به خدا نگو چه‌کار کند.»

 تحقیقات فیزیک‌دانان طی نیمه دوم قرن بیستم نشان داد که نه‌تنها تعبیر اینشتین در تاس‌بازی اشتباه بود که کازینوی عظیم فیزیک کوانتومی به‌احتمال زیاد دارای اتاق‌هایی بسیار بیشتر از هر آن چیزی است که تاکنون تصور می‌کردیم. حال «ارسلان عادل» و همکارانش در دانشگاه کالیفرنیا در دیویس (UCD)، آزمایشگاه ملی لس‌آلاموس در ایالات متحده و انستیتو فدرال فناوری سوئیس در لوزان می‌گویند که به نظر می‌رسد تعداد این اتاق‌های اضافی، نهایتی ندارد!

این پژوهشگران در مقاله‌ای در آرکایو، نقشه واقعیت بنیادین را دوباره ترسیم کرده‌اند تا نشان دهند که نحوه ارتباط ما با اشیاء در فیزیک، ممکن است مانع از مشاهده چشم‌انداز عظیم عالم شود.

تفسیر آماری عالم

نزدیک به یک قرن است که درک ما از واقعیت، تحت تأثیر نظریه‌ها و مشاهداتی که زیر پرچم مکانیک کوانتومی مطرح شده‌اند، پیچیده شده است. روزگاری که می‌شد اندازه‌گیری‌های دقیقی از اجسام انجام داد و سرنوشت محتوم آن‌ها را با معادلات مکانیک، ترمودینامیک، الکترومغناطیس و نسبیت تعیین کرد، گذشته است.

برای درک تاروپود بنیادینی که عالم را تشکیل داده است، به ریاضیاتی نیاز داریم که بازی احتمالات را به اندازه‌گیری‌های حدودی و غیرقطعی مرتبط کند؛ و این، به دور از دیدگاه شهودی عالم است.

 

بر اساس تعبیر کپنهاگی مکانیک کوانتومی، به نظر می‌رسد که امواج هر احتمالی همیشه وجود دارند، تا زمانی که آن اتفاق قطعی می‌شود و دیگر احتمالات به ناگاه ناپدید می‌شوند. حتی در حال حاضر هم کاملاً مشخص نیست که درنهایت، چه چیزی سرنوشت گربه شرودینگر را تعیین می‌کند.

نظریه جهان‌های موازی

اما این‌همه ابهام، مانع از آن نشده است که دانشمندان از دیدگاه‌ها و ایده‌های مختلف دست بکشند. «هیو اِوِرِت» (Hugh Everett)، فیزیک‌دان آمریکایی در دهه 1950 (۱۳۳۰) نظریه جهان‌های موازی را پیشنهاد کرد که بر اساس آن، همه اندازه‌گیری‌های محتمل، واقعیت خود را پایه‌گذاری می‌کنند. به بیان ساده‌تر می‌توان این نظریه را چنین توضیح داد که انبوهی از جهان‌های موازی داریم که هر اتفاق امکان‌پذیری در یکی از آن‌ها به شکل تصادفی رخ می‌دهد. آنچه جهان ما را در مقایسه با دیگر جهان‌ها پراهمیت می‌کند، صرفاً آن است که ما در حال مشاهده آن پدیده هستیم

مدل «جهان‌های متعدد» اِوِرِت را از نظر علمی نمی‌توان «نظریه» دانست (مانند نسبیت یا مکانیک کوانتومی) و نمی‌توان آن را با مکانیک کوانتومی مقایسه کرد که شگفتی‌های مطلق را در پدیده‌ای محسوس به نمایش می‌گذارد؛ بااین‌حال محاسبات فیزیک‌دانان نظریه ریسمان، تعداد حدود ۱۰ به توان ۱۰۰ جهان موازی را محتمل می‌داند؛ یعنی چند ده میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد عالم!

در مدل چندجهانی (برخی آن را «بس‌گیتی» ترجمه کرده‌اند)، با برداشتی از بی‌نهایت عالم از احتمال‌ها شروع می‌کنیم که به زبان فیزیک‌دانان، همان مجموع همه انرژی‌ها و موقعیت‌های شناخته‌شده تحت عنوان «هملیتونین سراسری» است و سپس، روی هر چیزی که توجه‌مان را جلب کند، تمرکز می‌کنیم. بدین ترتیب احتمال‌های نامتناهی را درون زیرسیستم‌های همیلتونی مشخص‌تر و به‌مراتب مدیریت‌پذیرتر، محدود می‌کنیم.

ذره‌بین فریبنده

حظل این سؤال مطرح می‌شود که این تمرکز یا بزرگ‌نمایی، درعین‌حالی که می‌تواند ادراکی از نامتناهی در اختیارمان قرار دهد، آیا می‌تواند مانع مشاهده چشم‌انداز کلی شود؟ آیا این کار، رویکرد کوته‌فکرانه‌ای نیست که از آشنایی ما با برخی از اشیاء ریزمقیاس (میکروسکوپی) برآمده باشد؟

به‌بیان‌دیگر، می‌توان این‌طور توضیح داد که در آزمایش گربه شرودینگر، ما به‌راحتی می‌پرسیم که آیا گربه در داخل جعبه، زنده است یا مرده؛ اما هرگز در نظر نمی‌گیریم که آیا بوی نامطبوعی از جعبه منتشر می‌شود یا اینکه میز زیر جعبه، گرم است یا سرد.

پژوهشگران در تلاش برای تعیین اینکه آیا تمایل ما به حفظ تمرکز بر آنچه در داخل جعبه است، اهمیتی دارد یا نه؛ الگوریتمی را توسعه دادند تا بررسی کنند که آیا ممکن است برخی از احتمالات کوانتومی موسوم به «حالت‌های اشاره‌گر»، کمی سرسختانه‌تر از دیگر احتمال‌ها تنظیم شوند و درنتیجه سبب شوند که برخی از ویژگی‌های حیاتی با احتمال پایین‌تری درهم تنیده شوند.

اگر چنین باشد، جعبه توصیف‌کننده گربه شرودینگر تا حدی ناقص است مگر آنکه ما فهرست طولانی عواملی را در نظر بگیریم که بالقوه در سراسر کیهان پراکنده‌اند.

ارسلان عادل، فیزیکدان پاکستانی و عضو هیئت‌علمی دانشکده فیزیک UCD در توضیح این ایده می‌گوید: «برای مثال شما می‌توانید بخشی از زمین و کهکشان آندرومدا را در یک زیرسیستم داشته باشید و این زیرسیستم، کاملاً درست است». در تئوری، هیچ محدودیتی برای تعریف زیرسیستم‌ها وجود ندارد و فهرست طولانی از حالت‌های دور و نزدیک را می‌توان در نظر گرفت که هرکدام، واقعیت را با اندکی تغییر پدید می‌آورند.

پژوهشگران با اتخاذ رویکرد جدید در نظریه چندجهانی (جهان‌های متعدد) اِوِرِت، به پاسخی رسیده‌اند که آن را تفسیر «جهان‌های بسیار فراوان‌تر» نامیده‌اند. تفسیر جدید، مجموعه‌ای بی‌شمار از احتمال‌ها را در نظر می‌گیرد و آن را در بازه بی‌نهایتی از واقعیت‌ها ضرب می‌کند که در شرایط معمولی آن‌ها را در نظر نمی‌گیریم.

روش نوین هم با شباهت زیادی به تفسیر اصلی، بیش از آن‌که درباره رفتار عالم توضیحی ارائه دهد، به تلاش ما برای مطالعه گام‌به‌گام آن در هر لحظه اشاره دارد.

پژوهشگران امیدوارند که این الگوریتم بتواند در توسعه راه‌های بهتر برای کاوش سیستم‌های کوانتومی مانند الگوریتم‌های داخل کامپیوتر، کاربرد داشته باشد.

 

خبرآنلاین