با بال شکسته پرکشیدن هنر است ...‌

محمد که سال‌هاست مدال جانبازی بر‌سینه‌اش می‌درخشد، سال 1351 در شهر بازرگان از توابع شهرستان ماکو در استان آذربایجان غربی به دنیا آمد. تا 20 سالگی جسمی سالم داشت، اما سرنوشت برایش این‌طور مقرر کرد که در این سن، پایش روی مین برود و از ناحیه دو دست و یک چشم مجروح شود.

وقتی این حادثه رخ داد، 17 ماه از شروع سربازی محمد می‌گذشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او به‌عنوان یک تخریب‌چی در سپاه کردستان خدمت می‌کرد و مسئول خنثی کردن مین بود. البته نه در زمان جنگ، بلکه چهار سال بعد از آن، یعنی زمانی که پای دشمن از خاک میهن قطع شده بود و در شهرها و روستاهای غرب و جنوب غرب کشور، فقط یادگاری‌های این تجاوز، یعنی آوار و خرابی و مین‌های شوم جامانده در دل خاک دیده می‌شد.

بعد از این حادثه، محمد تا چند روز بیهوش بود و وقتی به هوش آمد، از برادرش خواست رک و راست توضیح دهد چه اتفاقی برای او افتاده. اوضاعش را که فهمید، غمگین شد ؛ ولی افسرده نه، چراکه می‌دانست کار، کار خداست و با تقدیر نباید در افتاد. بنابراین به خدا توکل کرد و دستان مصنوعی‌اش را بر زانو گذاشت، از جا بلند شد و تصمیم گرفت با وجود همه ترکش‌هایی که هنوز هم در قفسه سینه و پاهایش جا خوش کرده و جز درد و رنج برایش ارمغانی نداشته‌اند، برای ساختن زندگی تلاش کند.

ایمان، امید و اراده سبب شد تلاش‌های محمد به ثمر بنشیند و او را به بالای مرتفع‌ترین قله‌های ایران و جهان برساند. امروز که 26 سال از زمان مجروحیتش می‌گذرد، تقریبا کوه بلندی در ایران نمانده که محمد به قله‌اش صعود نکرده باشد. او همچنین چند صعود برون‌مرزی هم داشته و بارها بهترین کوهنوردان جهان را به تحسین توانایی‌هایش واداشته است. از جمله این افتخارات، می‎‌توان به فتح قله 5900 متری کلیمانجارو در زمستان سال گذشته و ایستادن بر بام آفریقا اشاره کرد. این شاهکار نیز مانند صعودهای دیگر محمد، به همه ثابت کرد اگر انسان تلاش کند، هیچ محدودیتی نمی‌تواند مانع رسیدن او به خواسته‌هایش است.

خوشبختی با دستان مصنوعی

محمد حبیب‌زاده از همان کودکی به ورزش علاقه‌مند بود و با دوستانش در کوچه پس‌کوچه‌های شهرستان ماکو فوتبال بازی می‌کرد. بزرگ‌تر که شد، فوتبال را به صورت حرفه‌ای دنبال کرد و به عضویت تیم‌های منتخب شهرستان و بعد، منتخب استان درآمد و حتی در مسابقات فوتبال آموزشگاه‌های کشور هم بازی کرد.

علاقه‌اش به فوتبال، باعث شد بعد از جانبازی نیز برای حفظ روحیه، دوباره به همین ورزش روی آورد. محمد با وجود استفاده از دستان مصنوعی، تا چند سال بعد از مجروحیت هم به فوتبال بازی کردن در کنار افراد سالم ادامه داد و حتی با دوستانش به مقام نایب‌قهرمانی جام رمضان شهرستان ماکو در سال 78 نیز رسید.

سنش که بالاتر رفت، فوتبال را کنار گذاشت و تصمیم گرفت مانند همه جوان‌های همسن و سالش به‌دنبال کار و زندگی برود. این بود که پی شغل گشت و بعد از چند ماه پیگیری، به استخدام اداره گمرک استان آذربایجان غربی درآمد. بعد از آن، به خانواده‌اش گفت که قصد ازدواج دارد و آنها هم دختری از آشنایانشان اهل چالدران را به محمد معرفی کردند. خانواده دختر نیز تقاضای او را پذیرفتند و مانعی برای ازدواج محمد با دخترشان نتراشیدند.

امروز که 20 سال از این ازدواج می‌گذرد، محمد از زندگی خوش و خرمی که در کنار همسر و فرزندانش دارد، ابراز خرسندی می‌کند و می‌گوید: همیشه خدا را بابت همسر مهربانی که در همه سختی‌ها کنارم است و همواره برایم دعا می‌کند، شکر می‌کنم و از او بابت تربیت صحیح
فرزندانم ممنونم.

هدیه خداوند به این زوج خوشبخت دو فرزند بوده که هم عصای دست و پدر و مادر هستند و هم مایه افتخارشان. یکی از آنها، پسری 17 ساله است که امسال دیپلمش را می‌گیرد و مانند پدر از همان نوجوانی به‌دنبال ورزش رفته و در رشته‌های رزمی فعالیت می‌کند و دیگری، دختری 14 ساله که در مقطع متوسطه اول، سال آخر را می‌گذراند.

سهند تا سبلان، دماوند تا تفتان

محمد حبیب‌زاده فرزند کوهستان است و از همان کودکی در دل کوه‌های پرشمار استان آذربایجان غربی بزرگ شده و بسیاری از آنها را در نوجوانی با کمک پدرش فتح کرده است. بعد از جانبازی اما، فکر می‌کرد دیگر نمی‌تواند کوه‌ها را زیر پا بگذارد و آرامش حقیقی را در دامان طبیعت بکر این نمادهای صلابت و استقامت جست‌وجو کند.

این فکر سال‌ها همراه محمد بود، تا این که روزی از روزهای سال 82، یکی از همرزمانش که هنوز هم به ملاقاتش می‌آمد، به او پیشنهاد کرد عضو گروه کوهنوردی‌شان شود و به همراه اعضای این گروه قله‌هایی را فتح کند که همیشه آرزویش را داشته. محمد هم با این که اسیر معلولیت بود، به محدودیت فکر نکرد و پیشنهاد دوستش را پذیرفت.

به این ترتیب او به عضویت گروه کوهنوردی شبکه بهداشت ماکو درآمد و تا سال 87 به چند قله در استان‌های آذربایجان غربی و شرقی صعود کرد. همراهی محمد با این گروه ادامه داشت تا این که در سال 88 به واسطه یکی دیگر از دوستانش، با یک گروه کوهنوردی حرفه‌ای‌تر به نام گروه ساوالان ماکو آشنا شد.

خودش می‌گوید اعضای گروه ساوالان ماکو، گلچینی از بهترین کوهنوردان این شهرستان هستند و حتی در این گروه، تعدادی از اعضای پیشین تیم ملی کوهنوردی هم حضور دارند. این جانباز 70 درصد توضیح می‌دهد وقتی اعضای گروه ساوالان ماکو فهمیدند او با وجود معلولیت، کوهنوردی می‌کند، شگفت‌زده شدند و از او برای صعود به قله سهند در خرداد 88 دعوت کردند.

وقتی محمد به ارتفاع 3700 متری، قله سهند رسید، اعضای گروه جدیدش فهمیدند هیچ قله‌ای برای او دست‌نیافتنی نیست و به همین دلیل، محمد را برای فتح قله 4800 متری سبلان در پاییز همان سال همراه خود بردند و بعد از این صعود هم، برایش دوره‌های آموزشی ویژه‌ای برگزار کردند تا او را برای فتح قله‌های سخت‌تری مثل تفتان و دماوند در ایران و دیگر قله‌های مرتفع جهان آماده کنند.

اراده‌ای بالاتر از بلندترین قله‌های جهان

اعضای گروه ساوالان ماکو برای این که آمادگی جسمانی خود را برای صعودهای دشوار حفظ کنند، به صورت هفتگی تمرین‌های دو و میدانی و اردوهای شب‌مانی در شرایط سخت برگزار می‌کنند. محمد حبیب‌زاده نیز که اکنون به یکی از اعضای ثابت اصلی کوهنوردی ساوالان ماکو تبدیل شده، باید در این تمرینات شرکت کند تا هرچه بیشتر بتواند مهارت‌های کوهنوردی خود را
تقویت کند.

امروز نزدیک به ده سال از عضویت محمد در این گروه و در واقع، حدود یک دهه از شروع فعالیت‌های حرفه‌ای محمد در رشته کوهنوردی می‌گذرد. این قهرمان فاتح تا کنون بجز علم‌کوه که دارای دیواره‌های سنگی بسیار بلند است، همه قله‌های مرتفع ایران را فتح کرده. علاوه بر این، محمد باوجود درد و رنج ناشی از مجروحیت، به قله‌های متعددی در کشورهای ترکیه، گرجستان و قرقیزستان صعود کرده است.

بی‌گمان صعود به قله‌های مرتفع جهان، صرف نظر از اراده استوار، علاقه‌ فراوان به کوهنوردی را هم می‌طلبد. محمد حبیب‌زاده نیز درباره علاقه‌اش به این رشته می‌گوید: می‌توانستم در رشته‌های دیگری مانند دو و میدانی هم کار کنم، اما کوهنوردی را بیشتر دوست دارم، زیرا هم دشوارتر است و هم انسان را به دل طبیعت و مناطق بکر زمین می‌برد. ضمن این که کوهنوردی رشته‌ای است که تماشاگر ندارد و من به‌دلیل شرایط جسمی‌ام، ترجیح می‌دهم که دور از چشم دیگران ورزش کنم.

این جانباز کوهنورد بزرگ‌ترین حسرتش در این رشته صعود به قله 7100 متری لنین است.

منظور او کوهی است در مرز تاجیکستان و قرقیزستان که پیش از روی کار آمدن حکومت کمونیستی در شوروی سابق، به نام کوه کافمن شناخته می‌شد و بعدها به خواست مقامات این رژیم، نام رهبر انقلاب سرخ روی آن گذاشته شد. البته بعد از فروپاشی شوروی، مقامات تاجیکستان نام ابن سینا را روی این کوه گذاشتند، ولی مردم این کشور، همچنان از این کوه به‌عنوان کوه لنین یاد
می‌کنند.

به هر حال، نام این کوه چه کافمن باشد چه لنین یا ابن سینا، محمد یک بار تا ارتفاع 6100 متری آن صعود کرده، ولی با توجه به شرایط آب و هوایی و مشکلات خانوادگی که در آن مقطع برایش پیش آمد، نتوانسته این صعود را درکارنامه اش ثبت کند. او البته امیدوار است روزی بتواند این قله را هم فتح کند تا همان‌طور که در زندگی هیچ آرزویی نبوده که به آن دست پیدا نکرده باشد، در کوهنوردی هم هیچ حسرتی برایش باقی نماند.

الگوی محبوب

محمد حبیب‌زاده را همه می‌شناسند، چه در محل زندگی‌اش، ماکو و چه در زادگاهش، بازرگان. اهالی این منطقه همه از او مثل یک اسطوره یاد می‌کنند و معتقدند محمد در قیاس بسیاری از همشهریانش که دچار معلولیت نیستند به موفقیت‌های بیشتری رسیده است.

علاوه بر این، محمد در اینجا به الگویی دوست‌داشتنی برای دیگر معلولان تبدیل شده، چراکه او همواره تجربیات خود را در اختیار کسانی می‌گذارد که بر اثر تصادف یا دیگر حوادث دچار نقص عضو می‌شوند. خودش در این باره خاطره‌ای را از جوانی به یاد می‌آورد که در یک تصادف پایش را از دست داده و به همین دلیل افسرده شده بود. محمد تعریف می‌کند: به ملاقات این جوان رفتم و به او گفتم خداوند همه بندگانش را دوست دارد و بدون حکمت و مصلحت، آنها را به دردسر نمی‌اندازد.

البته جوان آسیب‌دیده به این راحتی حرف محمد را قبول نمی‌کند، اما وقتی می‌بیند او می‌تواند با دستان مصنوعی غذا بخورد و بسیاری از کارهای شخصی‌اش را به تنهایی و بدون هیچ مشکلی انجام دهد، کم کم با موضوع کنار می‌آید و تصمیم می‌گیرد راه رسم زندگی در شرایط دشوار را از این قهرمان فرا بگیرد.

موفقیت‌ها و افتخارات محمد در کنار رفتارهای اجتماعی شایسته او، شهرت و محبوبیتی بی‌نظیر برای مرد کوهنورد در محل زندگی و زادگاهش به ارمغان آورده است. همین شهرت و محبوبیت محمد، سبب شد برخی اهالی شهر بازرگان از او برای عضویت در شورای این شهر در سال 92 دعوت کنند.

البته خودش می‌گوید قصد عضویت در شورای شهر را نداشت و حتی با وجود اصرار دوستان و فامیل، تا روزهای آخر در انتخابات دوره چهارم شوراهای شهر در حوزه انتخابیه بازرگان ثبت نام نکرد. تا این که یکی از دوستان جانبازش که مسئول ثبت نام بود، به محمد گفت که می‌خواهد اسمش را برای نامزدی انتخابات رد کند و از او خواست مدارکش را بیاورد. محمد هم چون از آن شخص حرف‌شنوی بسیاری داشت، درخواست او را قبول کرد و نامزد شورای شهر شد. بازرگانی‌ها نیز در انتخابات آن سال به همشهری معروف و موفقشان اعتماد کردند و او را برای عضویت در شورای شهر برگزیدند. البته این انتخاب، دیگر تکرار نشد، چراکه محمد ترجیح داد به دلیل مشغولیت‌های شخصی و برای تمرکز بیشتر روی رشته کوهنوردی، دوره بعد نامزد انتخابات شورا نشود.

محمد حسین خودکار

به اشتراک گذاری کد خبر : 3265933604981200960 برچسب‌ها : کوهنورد معلول جانباز محمد حبیب زاده با بال شکسته پرکشیدن هنر است ...‌ لینک کوتاه : . اخبار پیشنهادی از سراسر وب

ارسال نظر

مخاطبان گرامی، برای انتشار نظرات لطفا نکات زیر را رعایت فرمایید: 1- نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید. 2- نظرات حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های اسلامی منتشر نمی‌شود. 3- نظرات پس از ویرایش ارسال می‌شود. تصویر امنیتی : پربازدیدها 20 زن، قربانی خفاش گیلان +تصاویر مراسم تشییع جنازه مادر بوش با حضور کلینتون و اوباما + تصاویر کوچک ترین فرودگاه های جهان + عکس خطرناکترین زن داعشی دستگیر شد +عکس کشف جسد مومیایی متعلق به رضا شاه؟ خواب پدر، قاتل را گرفتار کرد +عکس واریز اشتباه ۳۵ میلیارد دلار به یک حساب! کشف اثر باستانی بعد از آگهی در سایت دیوار +عکس توصیه های سفیر ایران به متقاضیان اقامت در گرجستان زنی شوهرش را با چکش کشت لیست همه پربازدیدها برگزیده‌ها ساخت پلی شگفت انگیز که از زیر آب می‌گذرد سواری گرفتن از گراز مقایسه بازار دلار در چهارراه استانبول و شهر استانبول بیل گردانی، آئینی برای همدلی به این بز میگن سلطان تعادل +فیلم مرگ دردناک موتورسوار زیر چرخ‌های کامیون +فیلم کلاه کاسکتی که به شما دید 360 درجه می دهد واکنش رشیدپور به انتقاد یکی از مخاطبان درباره بخش «چراغ زرد» +فیلم مرگ یک پلنگ در بهشهر + عکس روایت کمدی مهران غفوریان از سانسورهای صدا و سیما آخرین مطالب همه سایت 04:31 با بال شکسته پرکشیدن هنر است ...‌ 04:00 ققنوس‌های فناوری 03:31 قاتل شدن، سخت و پیچیده نیست! 03:00 در 83 سالگی بر قله اقتدار می‌ایستیم 02:30 هرمز اردشیر بیدار می‌شود 02:00 ورزش معلولان را بازی نمی‌دهد 01:30 گفت‌وگوی زنده نادر طالب‌زاده با الیور استون 01:00 ایران به تعهدهای خود در برجام پایبند است 00:25 حمله خودرو به عابران در تورنتو 00:20 ساخت پلی شگفت انگیز که از زیر آب می‌گذرد فهرست همه مطالب جام جم آنلاین © 2015 | کلیه حقوق این وب سایت متعلق به موسسه فرهنگی مطبوعاتی جام جم است. ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید × جام جم

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: کوهنورد معلول جانباز محمد حبیب زاده با بال شکسته پرکشیدن هنر است

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۲۱۸۱۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شکسته شدن بند خاکی در روستای بیجورد بردسکن بر اثر سیلاب

دریافت 18 MB

به گزارش خبرگزاری مهر، حمید اقبالی، رئیس منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان بردسکن اظهار کرد: بند خاکی توسط مردم روستا برای آبگیری محلی باغات انجام شده بود که تذکرات لازم به آنان داده شده است.

به گفته رئیس منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان بردسکن در پایین دست این بند خاکی کم عمق دو بند خاکی متعلق به این اداره در ۲ روستای کبودان و نظام آباد، آب رها شده را ذخیره و جمع آوری می‌کند.

کد خبر 6096603