به نقل از «عصر ایران»

خلخالی پس از تخریب مقبره رضا شاه: جنازه را به آمریکا برده اند (+ دستخط)

تاریخ انتشار: ۴ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۲۲۱۷۶۶

عصر ایران؛ مهرداد خدیر- خبر کشف یک جنازۀ مومیایی شده در شهرری این شایعه را در روزهای اخیر دامن زده که همان جسد رضا شاه است زیرا برخی از مردم محلی می گویند در محل مقبرۀ تخریب شدۀ پهلوی اول پیدا شده است.

ماجرا از این قرار است که در جریان اجرای پروژۀ گسترش و توسعه بخش غربی آستان حضرت عبدالعظیم حسنی در شهرری، تیغ‌های بیل ‌مکانیکی به طور اتفاقی به جنازه‌ای برخورد کرد که به گفته برخی از مردم در همان محل مقبره‌ تخریب‌شده رضاشاه پیدا بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مصطفی آجرلو، مدیرکل روابط عمومی آستان عبدالعظیم حسنی اما اصل خبر کشف جسد مومیایی در شهرری را شایعۀ تایید نشده دانسته و گفته است: « اطراف حرم قبلا قبرستان بوده و از این رو کشف جسد در این منطقه و در طرح توسعهٔ آستانه امری طبیعی است و جسد کشف شده نیز باقی ماندۀ یک جسد طبیعی است وهیچ جسد مومیایی در این منطقه به دست نیامده وحتی چهره آن قابل تشخیص نیست و این شایعه ساخته و پرداختۀ فضای مجازی است.»

در گزارش تارنمای «تاریخ ایرانی» به این نقل قول بسنده نشده و سراغ یک مدیر دولتی و یک عضو شورای شهر تهران هم رفته اند اما این دو با این قاطعیت تکذیب نکرده اند.

مصیب‌زاده، مدیر میراث فرهنگی و صنایع ‌دستی شهرری می گوید: «هنوز این خبر را از منبع موثقی نشنیده و مسئولان آستان خبری به میراث فرهنگی نداده‌اند.» او حتی احتمال داده که آستان قدس برای حفاری و عملیات عمرانی در این محل از میراث فرهنگی شهرری از مراجع بالاتر از اداره میراث فرهنگی شهرری استعلام کرده باشد.

حسن خلیل‌آبادی، عضو شورای شهر تهران اما از تعبیر « جنازۀ مومیایی شده» استفاده کرده و چون اجساد افراد عادی کمتر مومیایی می شود توجه ها را به خود جلب کرده است. او گفته است: «این جنازه مومیایی‌شده در پی حفاری در قسمت غربی صحن شاه‌عبدالعظیم حسنی پیدا شده است. برخی احتمال می‌دهند که جنازه متعلق به پهلوی اول باشد که به صورت مومیایی شده به تهران آورده شده و در حرم عبد العظیم حسنی دفن شده است. جنازه متعلق به هر کسی که باشد به دلیل اینکه مومیایی شده جنبه میراثی دارد و باید حفظ شود. البته نظر نهایی را باید کارشناسان میراث و پزشکی قانونی بدهند که ببینیم که این جنازه متعلق به چه کسی است».

عصر ایران به این بهانه چند نکتۀ دیگر را اضافه می کند:

نخست این که جنازۀ رضا شاه بلافاصله پس از مرگ در سال 1323 خورشیدی به ایران منتقل نشد چون ایران در وضعیت عادی به سر نمی برد و به پادشاه جوان توصیه شد احساسات خود را کنترل کند و به دنبال انتقال جسد نباشد زیرا تنها سه سال از اخراج تحقیر آمیز رضا شاه می گذشت و شاه جوان اگر می خواست سخنی بگوید باید به ماجراهای شهریور 20 و چرایی اقامت پدرش در آفریقای جنوبی و مرگ در آن سرزمین و غیبت او در مراسم انتقال سلطنت می پرداخت و هیچ یک را دوست نمی داشت نقل کند و به همین خاطر صبر کردند و چند سال بعد جنازه را آوردند اما همان موقع هم این شایعه شنیده می شد که تابوت خالی است و جنازه ای منتقل نشده است.

در روزهای اوج انقلاب هم این شایعه درگرفت که جنازه را از ایران برده اند اما هیچ یک از اینها مانع نشد شیخ صادق خلخالی به صورت خودسرانه و بی هیچ حکم و هماهنگی اقدام به تخریب مقبره نکند.

دوم این که تخریب مقبره درست در همین روزها در سال 1359 شروع شد. می نویسم « شروع شد» چون خلخالی فکر می کرد که با چند کلنگ و چند نفر و در چند ساعت کار را تمام می کند و مخالفان این اقدام در مقابل عمل انجام شده قرار می گیرند اما با یک بنای بسیار مستحکم روبه رو شدند و عملیات تخریب با وجود مخالفت صریح اولین رییس جمهوری ایران و دستور توقف دو هفته ادامه یافت.

بنی صدر می گفت بنا باید موزه شود نه این که تخریب شود با این حال در فضای خاص آن سال گوش خلخالی بدهکار نبود و کار خود را انجام داد و هر چند بنی صدر رییس جمهوری شده بود اما در اردیبهشت 1359 مملکت نه نخست وزیر داشت و نه مجلس و دولت زیر نظر شورای انقلاب بود و صادق خلخالی کار خودش را انجام می داد. از سوی دیگر دانشگاه ها دست خوش تنش و در آستانۀ تعطیلی و بحران بود و توجه ها به موضوع دانشگاه و انقلاب فرهنگی معطوف بود و شاه هم هنوز نمرده بود و مخالفت با تخریب مقبره رضاشاه در حالی که بحث روز استرداد پسرش بود از هر کسی برنمی آمد خاصه این که با خلخالی طرف می شدند.

البته سراغ جنازه نرفتند و تنها بنا تخریب شد. شاید چون باور داشتند که از اول جنازه ای در کار نبوده یا در آستانه پیروزی ا نقلاب از ایران خارج کرده اند.

منتها همواره این سوال مطرح بود که بر سر جنازه چه آمده است. صادق خلخالی که پس از جنجال های دوران حاکم شرع به عنوان نمایندۀ قم به مجلس شورای اسلامی راه یافته بود در تاریخ اول آبان 1361 به این پرسش به صورت مکتوب چنین پاسخ داد:

عین پاسخ خلخالی که دستخط آن هم موجود است از این قرار است:

«بسمه تعالی، به نام خداوند متعال و قاهر و غالب باید عرض کنم که جنازه رضاخان ملعون و دزد را از مصر آورده بودند و در مقبره مخصوص در جوار حضرت عبدالعظیم علیه السلام به خاک سپردند و جنازه علیرضا پهلوی نیز در آنجا مدفون بود و چند نفر دیگر از دودمان ننگین نیز در آن مقبره بود.

پس از انعقاد جمهوری اسلامی در ایران یک روز تصمیم گرفتیم که آن مقبره را که به مراتب بدتر از مسجد ضرار بود و در واقع جز یک دکور شیطانی نبود و در واقع مایه امید د انقلاب و سلطنت طلبان بود تخریب نماییم و در این کار انسانی و اسلامی برادران سپاه پاسدار با تعدادی متجاوز از 200 عدد بیل و کلنگ و دسته های دیگر از مردم کمک شایان نمودند و ما بدو امر خیال می کردیم که یک شبه آنجا را خراب می کنیم ولی ساختمان بی اندازه محکم بود که بالاخره با شیوه مهندسی و مواد منفجره پس از دو هفته تخریب شد و تنها مقبره رضا خان نبود که خراب شد بلکه قبر متجاوز از 50 نفر از وابستگان، من جمله حسنعلی منصور نیز خراب شد و با تخریب انقلابی خاطره انقلابی کبیر سدیف قهرمان در تخریب مقابر قریش در شام تجدید شد.

بعضی ها من جمله بنی صدر خائن با تخریب آنجا سرسختانه مخالفت می کردند و حتی درصدد بودند ما را بازداشت نمایند ولی مردم مسلمان با ما بودند. اگر بنی صدر و امثال او در زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بودند درباره تخریب مسجد ضرار حتما مخالفت می کردند و حال آن در قرآن می فرماید: الم تر کیف فعل ربک بعاد/ ارم ذات العماد....... ان ربک لبامرصاد

باید عرض کنم که خود جنازه را شاه فراری دو روز قبل از رفتن خود از ایران خارج [کرده بود] و حالیه در لوس آنجلس به عنوان امانت نگه داری می شود و خلاصۀ کلام این این که جنازه رضاخان قلدر و علیرضا پهلوی در مقبره بوده و دو روز قبل از فرار شاه خائن از ایران استخوان های آنها را در جعبه و صندوق جای داده و به لوس آنجلس در آمریکا برده اند/ و السلام علی من التبع الهدی- صادق خلخالی»

منبع: عصر ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۲۲۱۷۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

افشای اسرار گورهای تاریخی (+عکس)

باستان‌شناسان با کاوش در نقاط مختلف جهان گورهایی باشکوه و در برخی موارد حیرت‌آوری را کشف کرده‌اند، ‌ که اطلاعات جالبی را از زندگی گذشتگان افشا می‌کند.

به گزارش ایسنا، گورهای انسان‌ها از تلخ‌ترین و البته مهم‌ترین بقایای به‌جامانده از دنیای باستان‌ اند و مردم به روش‌های مختلفی در آن دفن می‌شدند، از خاکسپاری در داخل اهرام عظیم گرفته تا انداختن جسد در باتلاق، روش دفن و خاکسپاری مردم در دوره‌ها و نقاط مختلف جهان گوناگون بوده است.

در برخی موارد، مردم می‌ترسیدند مرده‌ها زنده شوند و آسیب بزنند، در نتیجه گاهی اجساد را قطع عضو می‌کردند و یا آنها را می‌بستند.

«پسوسنس یکم»

«پسوسنس یکم» فرعونی بود که در طول سلسله بیست‌ویکم مصر، یعنی در حدود ۳۱۰۰ سال پیش حکومت می‌کرد. در سال ۱۹۴۰ میلادی بود که مقبره او در شهر باستانی «تانیس» ‌کشف شد. او را با نقابی از جنس طلا به خاک سپرده بودند.

درونی‌ترین تابوت در تابوت‌دان او از نقره ساخته شده بود، از این‌رو برخی از نویسندگان امروزی، «سوسنس یکم» ‌را «فرعون نقره‌ای» نامیده‌اند. اشیاء مخصوص خاکسپاری نفیسی از جمله گردنبند و دستبند ساخته‌شده از فلزات گرانبها و جواهرات نیز در این مقبره کشف شد.

با وجود تمام این آثار چمشگیر، کشف این مقبره در مقایسه با کشف مقبره «توت عنخ آمون» مورد توجه مردم قرار نگرفت که البته بخشی از آن به دلیل کشف مقبره «پسوسنس یکم» در دوران جنگ جهانی دوم بود.

«مقبره آمفیپولیس»

مقبره آمفیپولیس که قدمت آن به قرن چهارم پیش از میلاد بازمی‌گردد، ‌ در «مقدونیه» ‌واقع در یونان ساخته شده است و در طراحی آن جزئیات زیادی به کار رفته است. ابوالهول‌هایی در این مقبره قرار دارند که از دروازه‌ها حفاظت می‌کنند، همچنین مجسمه‌های زن و موزائیک‌های تصویرگر داستان‌های اساطیر یونانی نیز در آن قرار دارد.

با اینکه بقایای دست‌کم پنج انسان در این مقبره کشف شده است، هویت این افراد یا اینکه مقبره برای چه کسی ساخته شده است، مشخص نیست. قدمت این مقبره به دوران «اسکندر مقدونی» ‌باز می‌گردد و این احتمال وجود دارد که برای یکی از اعضاء خانواده و یا یکی از دوستان او ساخته شده باشد.

«اوتسی مرد یخی»

بقایای یخ‌زده و سالم مردی که «اوتسی» نام گرفته است، به بیش از ۵۳۰۰ سال قبل تعلق دارد و توسط محققان در مرز ایتالیا و اتریش در سال ۱۹۹۱ میلادی پیدا شد. تحقیقات نشان داد که این مرد ۱.۶ متر قد داشته و در زمان مرگ حدودا ۴۵ ساله بوده است.

او پس از اصابت یک تیر جان خود را از دست داده است. همچنین اثری از یک زخم عمیق در دست راست او وجود دارد که احتمالا حین جلوگیری از اصابت تیر ایجاد شده است.

«مقبره‌های سلطنتی اور» ‌

مقبره‌های سلطنتی «اور» که به حوالی ۴۵۰۰ سال قبل تعلق دارند، از حدود ۱۶ مقبره تشکیل شده‌اند که به افراد سطلنتی یا اشراف‌زادگان جامعه تعلق داشتند. این افراد به همراه اشیاء‌ نفیسی از جمله سربند، ‌گردنبند و گوشواره دفن شده بودند.

از جمله اشیاء قابل‌توجهی که در این مکان کشف شده است به یک چنگ می‌توان اشاره کرد که به شکل سر یک گاو نر طراحی شده بود. در نزدیکی این مقبره‌های سلطنتی همچنین افرادی به همراه اشیاء خاکسپاری به مراتب ساده‌تر دفن شده بودند.

«قبرهای چاتال‌هویوک»

قدمت محطوطه «چاتال‌هویوک» در ترکیه به بیش از ۹هزار سال بازمی‌گردد و این محوطه یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های کره زمین شناخته می‌شود. در این سکونتگاه هیچ خیابانی وجود ندارد و ساختمان‌ها به اندازه‌ای به یکدیگر نزدیک بودند که مردم با استفاده از نردبان‌های روی سقف، وارد آن‌ها می‌شدند.

باستان‌شناسان همچنین به این نتیجه رسیدند که مردم در زیر ساختمان‌ها دفن می‌شدند و در برخی از موارد تا ۳۰ نفر در زیر یک ساختمان دفن می‌شد. در سال ۲۰۱۱ میلادی نتایج یک تحقیق نشان داد افرادی که زیر ساختمان‌ها دفن می‌شدند، اغلب از لحاظ بیولوژیکی با یکدیگر رابطه نداشتند که نشان می‌دهد خویشاوندی عامل مهمی در انتخاب محل دفن نبوده است.

«تابوت‌دان‌ پایان دنیا» ‌

در سال ۲۰۱۸ گروهی از باستان‌شناسان یک تابوت‌دان سیاه و گرانیتی در ابعاد ۲.۷ در ۱.۵ در ۱.۸ متر را در اسکندریه واقع در یونان کشف کردند. کشف این تابوت بسیار مورد توجه قرار گرفت و برخی در فضای مجازی این موضوع را مطرح کردند که باز کردن تابوت می‌تواند نفرینی را رها کند که ممکن به پایان رسیدن دنیا منجر شود.

زمانی که باستان‌شناسان در این تابوت باز کردند، دریافتند که آب فاضلاب به درون آن راه یافته است. کاوشگران همچنین بقایای سه انسان به همراه حکاکی‌هایی روی ورقه‌های طلا پیدا کردند. قدمت تابوت‌دان به حوالی بعد از فتح این مکان توسط «اسکندر مقدونی» ‌ در سال ۳۳۲ پیش از میلاد بازمی‌گردد، اما مشخص نیست که این تابوت‌دان برای چه کسی ساخته شده است.

«مقبره سن پیتر»

مقبره «سن پیتر» در زیر محراب کلیسای سنت پیتر در واتیکان واقع شده است، یعنی نزدیک به منطقه‌ای که اعتقاد بر این است که او در قرن اول پس از میلاد به صلیب کشیده شده است. چندین قبر با بقایای انسان در داخل مقبره قرار دارد، همچنین مجموعه‌ای از استخوان‌ها در این مکان وجود دارد که برخی معتقدند به «سن پیتر» تعلق دارد.

«مقبره سئوس سوم» ‌

«سئوس سوم» ‌(Seuthes III)، پادشاه «ادروسی»، ‌ قلمرویی واقع در «تراکیه» (سرزمینی در جنوب شرق اروپا) بود که در طول قرن چهارم پیش از میلاد حکومت می‌کرد. این پادشاه زمانی که در گذشت، در مکانی که اکنون مرکز بلغارستان محسوب می‌شود، دفن شد.

در مقبره او اشیاء خاکسپاری مختلفی از جمله یک تاج طلا، جام طلا، سلاح، سپر و یک کلاه‌خود برنز و یک سردیس برنزی که احتمالا تصویرگر خود شاه است، وجود داشت. مقبره او زیر تپه‌ای به ارتفاع ۲۰ متر و قطر ۹۰ متر قرار دارد.

«مقبره هادریان» ‌

مقبره هادریان که در رم واقع شده است، مقبره‌ای است که برای «هادریان»، ‌امپراتور روم ساخته شده است و در آن خاکستر این امپراتور، همسر و تعدادی از جانشینانش نگهداری می‌شود. این ساختمانِ استوانه‌ای ۵۰ متر ارتفاع دارد و بعدها به قلعه‌ای تبدیل شد که در مقطعی توسط پاپ مورد استفاده قرار گرفت. این مکان اکنون یک موزه را در خود جای داده است.

«تئودوریک بزرگ»

مقبره تئودوریک برای «تئودوریک بزرگ» (حکومت در حدود ۴۷۱ تا ۵۲۶ پس از میلاد) ساخته شد که پادشاه «استروگوت‌ها» بود. این مقبره یک سازه مدور واقع در «راونا» در ایتالیا است.

این سازه دو طبقه ۱۵ متر ارتفاع و ۱۱ متر قطر دارد و از دست‌کم ۲۳۰ تن سنگ ساخته شده و سقف آن به صورت گنبدی طراحی شده است. پس از اینکه امپراتوری بیزانس در سال ۵۴۰ «استروگوت‌ها» را شکست داد، آنها بقایای تئودوریک را برداشتند و مقبره را به کلیسا تبدیل کردند.

«هرم جوزر» ‌

«جوزر»، یکی از فرعون‌های مصر بود که حدود ۴۷۰۰سال قبل حکومت کرد. او یک هرم پلکانی را در «سقاره» ساخت. این هرم نخستین هرمی بود که در مصر ساخته شد و ارتفاع آن به ۶۰ متر می‌رسید و در مجموع از ۶ طبقه پلکانی تشکیل شده بود.

تونل‌هایی که زیر این هرم ساخته شده است یک هزارتو به طول ۵.۵ کیلومتر را تشکیل می‌دهد و داخل آن‌ها یک اتاقک خاکسپاری قرار دارد که «جوزر» در آن دفن شده است. با اینکه اثری از مومیایی او وجود ندارد، اما ۳۲ تکه از تابوت‌دان گرانیتی فرعون در این اتاقک پیدا شد.

«مقبره سلطنتی مایا» ‌

در ژانویه سال ۲۰۲۴ باستان‌شناسانی از دانشگاه تولین از کشف مقبره ۱۷۰۰ساله یک پادشاه «مایا» در محوطه‌ای واقع در «چوچکیتام» (Chochkitam) در «گواتمالا» خبر دادند. در این مقبره یک نقاب یشم، صدف نرمتنان و طراحی‌ها و کنده‌کاری‌هایی روی استخوان ران انسان پیدا شد.

یکی از این کنده‌کاری‌ها فردی شبیه به یک پادشاه را به تصویر می‌کشد که یک نقاب یشم شبیه به آنچه را که در مقبره پیدا شده است، دست دارد. نوشته‌های کشف‌شده نیز به پدر و پدربزرگ پادشاه اشاره دارند و آنها را به حکمرانان شهرهای «تیکال» و «تئوتیئواکان» مرتبط می‌کنند.

کانال عصر ایران در تلگرام