در دنیای «پاورچین» چه می گذرد؟
تاریخ انتشار: ۵ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۲۴۰۲۰۴
به گزارش خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز، پخش مجموعه طنز و خاطره انگیز پاورچین از آی فیلم فارسی به تازگی تمام شده است. مجموعه های که در سال 1381 یعنی پانزده سال پیش برای اولین بار از شبکه تهران به نمایش درآمد و با اقبال مخاطبان و منتقدان که در آن زمان تلاش می کردند تا تنها نقدهای منفی را منتشر کنند، روبه رو شد و تحسین آنان را برانگیخت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
طبق روال کارهای پیشین مهران مدیری کارگردان موفق طنز «پاورچین»، قسمتهای نخست این مجموعه نیز با آزمون و خطا پیش رفت تا جایی که پس از 14- 15 قسمت ابتدایی شاکله و ساختار اصلی خود را پیدا کرد که البته این ساختار را تنها مدیون شخصیت اصلی داستان یعنی برره است.
پیرنگ های قصه های «پاورچین» نتیجه همکاری و همفکری مشترک مدیری، پیمان قاسمخانی و مهراب قاسمخانی است. در فضایی دوستانه و اتمسفری خلاقانه بود که حتی مدیر وقت شبکه تهران (اصغر پورمحمدی) داستان «عمه کتی» را خود به گروه نویسنده پیشنهاد داد.
دموکراسی در شیوه مدیری حرف اول را میزند. دموکراسی و آزادی که خلاقیت و شیرینی را در پی دارد و تجربه این مهم را برای مدیری به اثبات رسانده است. وی با متد آزمون و خطا با عواملش رفتار کرده و با آزاد گذاشتن آنها توانسته به فرم و محتوایی دلخواه برسد.
پاورچین که در زمره مجموعه های هر شبی قرار داشت، از چنان جذابیتی برخوردار بود که وصف «خیابان خلوت کن» را در رثای آن به کار می بردند.
این مجموعه طنز چنان در میان عموم مردم و ناخودآگاه بیشتر جامعه نفوذ کرد که دیگر همه از کوچک و بزرگ گرفته، به زبان برره ای صحبت می کردند و در گروه های مختلف ورزشی، دانش آموزی و ... از کنشها، تکیه کلامها و عکس العمل های شخصیت های داستان استفاده کرده و در این خصوص لذت بسیاری می بردند.
چندی پیش حتی خداداد عزیزی فوتبالیست هم با یاد خاطرهای از تمرین فوتبال و استفاده از الفاظ بررهای، در برنامه پر مخاطب دورهمی بر این نفوذ و لذت تاکید کرد.
مجموعه پاورچین دایرهالمعارفی را برای مخاطبانش به ارمغان آورد که شاید در ناخودآگاه همه ما قرار داشت و با نوعی ساختارشکنی کمدی همه معادلات ادبیات را بر هم زد.
تکیه کلام هایی در فرهنگ کلامی مخاطبان هر شبی «پاورچین» جا باز کردند که حتی عدهای را نگران کرد که مبادا مردم همواره به زبان بررهای سخن بگویند! اصطلاحات و الفاظ بینظیری مانند: «من چکاره بیدم»، «نفس من بیدی»، «من حالم بد بید»، «حالم وزیتی» و یا مراسم و آیینهای خندهآوری مثل: «نخودچی خورون»، «تخت حلقوب»، «نومزدونگ» و ... که کنایهای به رفتارهای ناپسند افراد جامعه میزدند و نیز در فرهنگ گفتاری مخاطبان جا باز کردند.
این نکات همه از موفقیت «طنز پاورچین» خبر می دهند که توانست زندگی مردم را در 130 قسمت، با نمک و شیرینی فراموش نشدنی همراه کند.
طنز پاورچین که پس از پانزده سال دوباره پخش شد، همچنان طرفداران پروپا قرصی از میان نسل نو پیدا کرده و می بینیم که بچه هایی که پس از پخش سریال به دنیا آمده اند، امروز به زبان بررهای صحبت کرده و هنوز عکس العمل ها با گذشت 15 سال، جذاب و تازه هستند.
علت این حلاوت و لذت را در کجا باید جستوجو کرد؟ علت این امر به گفته مهران مدیری کارگردان هوشیار و هوشمند «پاورچین»این است که «برره جزیرهایست در درون تک تک آدمها!» مدیری و نویسندگان تیمش خالق مجموعه ای هستند که موفق به ایجاد حس هم ذات پنداری قابل توجهی در میان عموم مخاطبان شده اند. از دلایل محبوبیت مداوم «پاورچین»همین حس همذات پنداری قدرتمند است. آدمها دوست دارند داستان های خود را در قاب جادویی به تماشا بنشینند.
«پاورچین» در واقع آیینه تمام نمای مخاطبانش است. مخاطبان خصوصیات شخصیتی خود را در قالب فرهاد، داوود، سپهر، مهتاب، شادی، یاسمن، طغرل و ... میبینند در حالی که کسی از این خصوصیات با خبر نیست و این برای مخاطب شیرینی و لذت را در پی می آورد.
اهالی برره انسان هایی به شدت فرصت طلب، منفعت طلب، دروغگو، چاپلوس و ... هستند که مدیری و اعضای گروهش به خوبی و بسیار هنرمندان توانسته اند با توجه به این ویژگی ها و ترکیب آنها به چاشنی کمدی، شخصیتهایی بسیار دوستداشتنی، شیرین و تماشایی خلق کنند.
آنها با داشتن تمام جنبه های منفی شخصیتیشان، اما شخصیتهای مطلقا سیاه یا سپیدی نیستند. آنان در عین حال آدمهایی هستند خیلی زودباور، ساده و قلبی کودک دارند.
«پاورچین» پس از ورود برره و شخصیتهای بیشتر به داستان تبدیل به طنزی متفکر شد که تمام لحظات و جوانب زندگی عصر حاضر ایرانیان را به شوخی گرفت.
در مجموعه داستانهای طنز «پاورچین» دغدغه های اجتماعی و انتقادهای کارگردان و نویسندگان به وضوح دیده می شوند. آنان توانسته اند آنچه دل مشغولیشان است را در ظرفی از طنز ریخته و در عین تلخ بودن عمق مطلب، آنها را به زبانی شیرین برای مخاطبان عام خود روایت کنند.
مهران مدیری پس از «پاورچین» با آثار تلویزیونی همچون نقطه چین، شب های برره، باغ مظفر، مرد هزار چهره، مرد دوهزار چهره، ویلای من، قهوه تلخ، شوخی کردم، در حاشیه و امروز با دورهمی ظهور کرد و به عنوان کارگردان، بازیگر، خواننده، مجری، صداپیشه، طراح صحنه و لباس، تهیهکننده و استندآپ کمدین در عرصه سینما و تلویزیون شناخته می شود.
انتخاب جالب و دوست داشتنی شبکه آی فیلم برای پخش مجموعه خاطره انگیز «پاورچین»، بار دیگر در روزهای پایان سال و آستانه سال نو، شیرینی لبخند را در خانه های ایرانیان به ارمغان آورده و دامنه آن را در نوروز و دورهمی های خانوادگی و جمع های فامیلی هم خواهد گسترد.
503
آی فیلم پاورچین تلویزیون نقطه چین شب های بررهمنبع: ایسکانیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۲۴۰۲۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دانشجویان نشان دادند که نسبت به آنچه در جهان می گذرد، بی‌تفاوت نیستند
به گزارش حوزه بین‌الملل خبرگزاری تقریب، جوزف استیگلیتز، استاد دانشگاه کلمبیا و اقتصاددان برنده جایزه نوبل که به عنوان یکی از مهم‌ترین روشنفکران یهودی در سراسر جهان شناخته می‌شود، به خبرنگار خبرگزاری آناتولی درباره آنچه در محوطه دانشگاه‌های آمریکا اتفاق می‌افتد، گفت: دانشگاه کلمبیا در نیویورک، پس از دو هفته تظاهرات حامی فلسطین که الهام‌بخش سایر دانشگاه‌های این کشور بود، تحت مداخله اداره پلیس (NYPD) قرار گرفت.
استیگلیتز تصریح کرد: دانشجویان نشان دادند که نسبت به آنچه در جهان اتفاق می‌افتد، بی‌تفاوت نیستند. آنها نسبت به آنچه در جهان رخ می‌دهد، احساس همدردی می‌کنند. چه کسی پس از دیدن آن عکس‌ها و تعداد کشته‌ها و زخمی‌ها واکنشی نشان نمی‌دهد؟
وی در ادامه اظهار داشت: آنچه مرا ناراحت کرد این بود که برخی از سیاستمداران، به ویژه جمهوری خواهان، از این فرصت برای ادامه جنگ علیه دانشگاه‌ها استفاده کردند. به عنوان مثال، دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا، تلاش کرد تا 30 درصد بودجه تحقیقاتی دانشگاه‌ها را کاهش دهد. قدرت آمریکا در نوآوری، به ویژه تحقیقات دانشگاه‌ها نهفته است. چرا می خواهید این را تضعیف کنید؟ این نشان دهنده تنگ نظری و سطحی نگری برخی در حزب جمهوری خواه است. طنز این است که آنها دوست دارند ما به دانشجویان یاد دهیم که در مورد امور کاوش کنند؛ اما زمانی که دانشجویان این کار را انجام می‌دهند، اغلب نتیجه‌ای متفاوت با موقعیتی که سیاستمداران محافظه کار می‌خواهند، دارد.
"نمونه بارز دخالت در آزادی تحصیلی"
وی درخواست مایک جانسون، رئیس مجلس نمایندگان برای استعفای مینوش شفیق، رئیس دانشگاه کلمبیا را «نمونه بارز دخالت در آزادی آکادمیک» توصیف کرد.
استیگلیتز با تاکید بر اینکه این یک مداخله بزرگ در آزادی تحصیلی است، گفت که این وضعیت از دهه 1950 تاکنون دیده نشده است.
وی اظهار داشت که چنین مداخله ای آزادی آکادمیک را که یکی از کنترل ها و تعادل های لازم برای عملکرد نظام دموکراتیک است، تضعیف می کند. استیگلیتز هشدار داد: «این چیزی است که ما باید از آن بترسیم.»
استاد دانشگاه کلمبیا گفت: هیچ سیاستمداری از نظارت مصون نیست. این بخشی از روند دموکراتیک ما است. آزادی و دموکراسی ما تقریباً از هر چیز دیگری مهم‌تر است.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟