به نقل از «اقتصاد آنلاین»

نرخ خوب نرخی است که بشود از آن دفاع کرد

تاریخ انتشار: ۷ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۲۶۹۶۳۶

در شرایط فعلی بازار ارز سوال این است که اولا نرخ بهینه در شرایط فعلی چه نرخی است و همچنین چرا اگر توصیه های افزایش نرخ ارز متناسب با تورم جدی گرفته می‌شد، هم اکنون بحران کوچکتری داشتیم.

در نوشته قبلی از راهکارهای اساسی که پیش روی ماست نوشتم. گفتم که راه حل در بخش عرضه و انتقال ارز است. گفته شد که حل کردن مشکلات ارزی با کارت سیاست خارجی در چین، روسیه و عمان از یک طرف و نیز بازی مقتدرانه با محور امارات، آمریکا و اروپا از طرف دیگر کلید حل ماجراست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این نوشته خواهم گفت که اولا نرخ بهینه در شرایط فعلی چه نرخی است و همچنین چرا اگر توصیه های افزایش نرخ ارز متناسب با تورم جدی گرفته می شد، هم اکنون بحران کوچکتری داشتیم.

در خصوص نرخ ارز، تا قبل از این بحران، نرخ ارز واقعی (یعنی نرخی که از تفاوت میان تورم داخلی و خارجی در یک سال پایه مشخص که اقتصاد در آرامش بوده و نرخ رسمی قابل اتکاست بدست آمده) را محاسبه کردم و در این یادداشت در حدود 9 ماه قبل به آن پرداختم.

در نوشته های مختلف از جمله موارد زیر گفتم که نرخ را باید قبل از آن که بحران بیاید واقعی کنیم. چرا که به دیوار سست نمی شود تکیه داد. و نرخ پایین برای ارز دیوار سستی است که در هر دهه از سال 1352 به بعد با کوچکترین شوکی بر سر سیاستگذار و مردم خراب شده است. همچنین توضیح دادم که نرخ واقعی شاید مشکلاتی را نظیر افزایش تورم وارداتی ایجاد کند اما مزایای بزرگی از جمله افزایش صادرات، کاهش واردات، رونق تولید داخلی، افزایش اشتغال، از بین رفتن قاچاق، و .... دارد.

این موارد را بازگو کردم تا نشان دهم من همیشه طرفدار نرخ واقعی برای دلار بوده ام و با توجه به فضای سیاسی جهانی می شد پیش بینی کرد که ادامه روند سرکوب نرخ ارز ممکن نیست. اما پس از جهش دلار، کامنت های بسیاری گرفتم که خب دولت به سیاست های پیشنهادی شما عمل کرد! اما آیا این افزایش اخیر و چیزی که از آن به عنوان بحران ارزی یاد می کنیم سیاست گذاری سیاستگذار و عمل به پیشنهادهای ما بود؟

 به هیچ وجه اینطور نیست. ما جهشی که اتفاق افتاد را پیش بینی می کردیم. به همین جهت به سیاستگذار پیشنهاد می دادیم خودت بصورت تدریجی نرخ را افزایش بده تا به دام جهش و بحران ناشی از آن نیفتی. می گفتیم اگر افزایش بصورت تدریجی و ناشی از سیاستگذاری باشد هم مزایای افزایش را در تولید ملی و افزایش اشتغال خواهیم دید و هم اسیر دام گذاری عربستان-امریکا-امارات نخواهیم شد. متاسفانه جهش فعلی دلار هم منطق اقتصادی دارد و هم منطق سیاست خارجی و هنگامی که این دو منطق بر هم منطبق شوند ابزارهای ما برای حل بحران به شدت محدود می شود.

حال دیگر کار از کار گذشته است. باید بتوانیم همین شرایط را مدیریت کنیم و از این تعادل بدی که گرفتار آن شده ایم اولا بیشترین بهره را ببریم و ثانیا در میان مدت هم بتوانیم به خوبی از آن خارج شویم. در شرایط بحرانی، ابزارها و سیاست های استاندارد جواب نمی دهند. به عبارت دیگر سوراخ کج، میخ کج می خواهد. موارد مرتبط با عرضه ارز را در نوشته قبلی گفتم. در این نوشته به اختصار به تقاضای ارز می پردازم:

1.نرخ خوب در این شرایط نرخی است که بدون ایجاد بحران دیگری بتوانیم از آن دفاع کنیم. دیگر بحث راجع به نرخ واقعی و مباحث استاندارد در این خصوص گزافه گویی است. این نرخ صرفا باید برای کالاهای اساسی در نظر گرفته شود (برای حدود 15 میلیارد دلار) و باید اجازه دهیم در سیستمی مشخص مردم بتوانند ارزهای با منشا مشخص خود را به قیمت های بالاتر بفروش رسانند. بقول یکی از اقتصاددانان در این سیستم حتی می توان حجم معاملات را هم برای مردم آشکار کرد. که مثلا امروز 1 میلیون دلار حواله به برزیل به قیمت 4200 تومن مبادله شد و 10 هزار دلار نقدی برای مسافرت به قیمت 10 هزار تومان. به این شکل هم هیجانات را می شود کنترل کرد و هم با ایجاد بازاری شفاف از ایجاد بازار زیرزمینی و فساد جلوگیری کرده ایم و هم مردم حاضر به فروش دلارهایشان می شوند.

2. بازارهای سفته بازانه جانبی که بدون رد و بدل شدن دارایی های فیزیکی انتظارات مردم را مدیریت می کنند را تقویت و احیا کنیم. بازار آتی سکه یکی از این بازارهاست که با توجه به این که جا افتاده و عمق خوبی پیدا کرده باید تقویت شود تا انتظارات مردم به جای بازی روی دلار و سکه نقد در بازار آتی تخلیه شود.

3. پیمان سپاری ارزی جدی گرفته شود، مباحث مرتبط با چین، روسیه و عمان و فشار بر امارات هم از مهمترین اقدامات زیربنایی هستند.

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: دلار نرخ ارز بازار ارز محمدصادق الحسینی دلار 4200 تومان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۲۶۹۶۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تخفیف نجومی ایران برای فروش نفت؛ واقعی یا کیک؟

مساله فروش نفت ایران برای بسیاری از رسانه‌های معاند و همسویانشان در داخل تبدیل به بحران شده است از این جهت هر روز گمانه زنی‌هایی از میزان تخفیف فروش نفت ایران منتشر می‌شود.

به گزارش ایسنا، به نقل از مهر، بعد از روی کار آمدن دولت سیزدهم تولید و به تبع آن صادرات نفت خام ایران افزایش یافت تا جایی که برخی از مسؤولان دولت قبل نیز به این موضوع تشکیک وارد کرده و اعلام کردند آماری که از فروش نفت ایران در دولت سیزدهم منتشر می‌شود واقعی نیست.

این مساله تاجایی مطرح شد که جواد اوجی وزیر نفت دولت سیزدهم به این صحبت‌ها واکنش نشان داد و اعلام کرد مساله افزایش فروش نفت ایران حتی مورد تأیید سناتورهای امریکایی است و هر روز تصمیمات جدید در این باره اتخاذ می‌شود تا بتوانند جلوی این افزایش صادرات نفت را بگیرند و در مسیر این افزایش صادرات سنگ اندازی کنند.

بعد از این صحبت‌ها و انتشار آمار و ارقام رسمی‌از میزان فروش نفت ایران در دولت سیزدهم توسط رسانه‌ها و مؤسسات بین المللی از جمله اوپک و مؤسسه بین المللی انرژی جریان رسانه‌های معاند فضای تخریب را به سمت تخفیف‌های نجومی‌برد و اعلام داشت ایران در ازای تخفیف‌های بالا موفق شده است تا صادرات نفت خود را افزایش دهد.

این مساله موجب شد تا گمانه زنی‌ها در مورد میزان تخفیف در فروش نفت ایران در ماه‌های گذشته بالا بگیرد و صحبت از ارقام نجومی‌چند ده دلاری در تخفیف نفت ایران به چین مطرح شود.

به عنوان مثال یکی از رسانه‌های داخلی به استناد یک توییت که معلوم نیست متعلق به کیست زمستان سال گذشته اعلام کرده است ایران به ازای هر بشکه نفت ۲۰ دلار تخفیف می‌دهد که این مساله موجب شد تا در رسانه‌ها یک جریان ایجاد کند.

بعد از آن رسانه‌ای دیگر بدون اشاره به رقم خاصی اعلام کرد مابه التفاوت در فروش نفت ایران و قیمت نفت ایران که در سبد اوپک اعلام شده است می‌توان متوجه شد که ایران تخفیف نجومی‌به مشتریان خود می‌دهد.

اخیراً نیز یکسری رسانه معاند نیز به استناد به میزان فروش نفت روسیه که از سوی اتحادیه اروپا اعلام شده است باید حد اکثر با قیمت ۶۰ دلار نفت اورال خود را بفروشد این برداشت را کرده‌اند که قطعاً میزان تخفیف نفت ایران نیز به اندازه روسیه و یا حتی بیشتر از روسیه است و قیمت فروش نفت ایران را چیزی حدود ۳۵ تا ۴۰ دلار اعلام کرده‌اند.

ایران چه مقدار تخفیف بابت فروش نفت می‌دهد؟

باید یک مساله شفاف شود که آیا دادن تخفیف در فروش نفت امری طبیعی است یا غیر طبیعی؟ در همین رابطه محمود امراللهی یکی از کارشناسان انرژی در گفت وگو با خبرنگار مهر گفت: در مساله بازار یابی باید به این نکته توجه کرد که کشورهای تولیدکننده برای نگهداشت بازار باید اقداماتی را انجام دهند که یکی از این اقدامات تخفیف در فروش نفت است.

وی گفت: کشوری مانند عربستان نیز هر ازگاهی قیمت نفت خود را برای مشتریانش تغییر می‌دهد در برهه‌ای قیمت را بالا و در مقطعی قیمت‌ها را پایین می‌آورد. باید خاطرنشان کرد که نفت عربستان تحریم نیست و این کار را انجام می‌دهد.

این کارشناس انرژی ادامه داد: جالب است بدانید که دیگر کشورهای تولیدکننده نفت که عضو اوپک نیستند نیز چنین اقداماتی را انجام می‌دهند به عنوان مثال کانادا، آمریکا، روسیه قبل از تحریم، کشورهای تولیدکننده نفت حوزه آمریکای لاتین نیز به مشتریان خود تخفیف‌هایی می‌دهند بنابراین دادن تخفیف در فروش نفت امری کاملاً جا افتاده در بازار نفت است.

وی گفت: در شرایط تحریم این مساله جدی تر می‌شود زیرا وقتی تحریم اعمال می‌شود شما دو کار می‌توانید انجام دهید یا باید در چاه نفت خود را ببندید و تولید را کاهش دهید و یا اینکه با اعمال تخفیف‌های بیشتر مشتریان خود را حفظ کنید. لازم است بدانید اثر اول بر اقتصاد بسیار سنگین‌تر است زیرا اگر یک زمانی تحریم‌ها برداشته شود باید هزینه‌های گزافی کرد تا تولید را به حال قبل باز گرداند و در قدم بعدی باید مشتریان از دست رفته را حتی با نفت مجانی ترقیب کرد تا دوباره اقدام به خرید نفت از شما کنند. اما گام دیگر این است که نفت را بدون آنکه تولید کاهش یابد با تخفیف‌های معقولی به فروش رساند و این کار ضمن حفظ مشتریان موجب نمی‌شود تا تولید کاهش یابد.

این کارشناس انرژی ادامه داد: در دولت قبل بعد از اعمال تحریم‌های جدی در سال ۹۷ به یکباره توسط مسؤولان وقت وزارت نفت تصمیم گرفته شد تا تولید کاهش یابد و هر روز آمارهای متعددی از کاهش دکل‌های فعال در مناطق نفتخیز جنوب منتشر می‌شد. در چاه‌های نفت بسته شد حتی جالب است بدانید وقتی میزان تولید به زیر یک میلیون بشکه رسید مسؤولان وزارت نفت با تخفیف‌های بالا نتوانستند فروش نفت را افزایش دهند و اگر خاطرتان باشد صادرات نفت ایران حتی به زیر ۱۰۰ هزار بشکه رسید.

وی ادامه داد: با تغییر دولت در چاه‌های نفت باز شد و با هزینه‌هایی دوباره تولید در برخی از چاه‌ها از سر گرفته شد به همین دلیل شاهد افزایش تولید نفت هستیم. همچنین رایزنی‌های صورت گرفته توسط مسؤولان وزارت نفت و دیپلماسی انرژی موجب شده است تا صادرات نفت ایران رونده رو به جلویی داشته باشد. که افزایش صادرات نفت ایران غالباً به خاطر دیپلماسی انرژی است هرچند اعمال تخفیف‌ها را نیز نباید نادیده گرفت.

وی در پاسخ به این سوال که آیا مطلع است ایران چه مقدار تخفیف برای فروش نفت می‌دهد گفت: خبرگزاری رویترز به عنوان یک منبع و رفرنس در میزان فروش نفت ایران در ماه مارس سال جاری گزارشی با عنوان فقط کاهش قیمت نفت می‌تواند ولادیمیر پوتین را متوقف کند؛ نوشت که اکنون نفت اورال روسیه بشکه‌ای ۷۱ دلار صادر می‌شود که بالاتر سقف قیمت ۶۰ دلار است. حتماً می‌دانید نفت اورال روسیه بسیار شبیه به نفت ایران است. همچنین بررسی قیمت نفت صادراتی روسیه به هند نیز نشان می‌دهد که در همه ماه‌های بعد از دسامبر ۲۰۲۲ (به جز ژانویه ۲۰۲۳) این رقم بالاتر از سقف قیمتی ۶۰ دلار به ازای هر بشکه بوده و حتی در ماه اکتبر سال گذشته به بیش از ۸۴ دلار افزایش یافته است.

امر اللهی تصریح کرد: حالا که روسیه می‌تواند نفت خود را به مشتریان خود تا قیمت ۸۴ دلار نیز به فروش رساند آیا ایران نمی‌تواند نفت خود را تا ۸۱ دلار به فروش رساند؟

وی گفت: ایران هم اکنون عمده نفت خود را به پالایشگرهای شمال چین می‌فروشد که این پالایشگرها بخش خصوصی هستند و عملاً عمده خریداران نفت ایران همین پالایشگرها هستند آنها دنبال خرید نفت ارزان اند باید دید روسیه نفت خود را با چه قیمتی به مشتری دولتی خود در چین می‌فروشد که به استناد گمرک چین فروش نفت روسیه به این کشور با قیمت ۸۴ دلار است خب آیا طبیعی است که ایران بیاید و یکباره ۳۰ تا ۴۰ دلار تخفیف دهد و بازار روسیه را بهم زند؟ آیا آن‌وقت جنگ قیمتی بین ایران و روسیه صورت نخواهد گرفت؟

بنابراین نباید به عددسازی‌هایی که در رسانه‌های معاند صورت می‌گرد توجه کرد.

انتهای پیام