به نقل از «ایران اکونومیست»

فرار زن جوان هفده‌ساله دو هفته پس از زایمان

تاریخ انتشار: ۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۲۸۲۸۸۷

ایران اکونومیست -

 او که خود را سارا معرفی کرده بود، در گفتگوی اولیه حاضر به همکاری نبود و ادعا می‌کرد هیچ کس‌وکاری ندارد و یادش نمی‌آید خانه‌شان کجاست؛ اما دراین‌میان لحن و لهجه او حاکی از آن بود اهل مشهد نیست و این احتمال قوت گرفت که شاید از خانه فرار کرده است.

او به پلیس گفت که دو هفته قبل زایمان کرده و بچه‌اش را گذاشته و از خانه فرار کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با هماهنگی‌های به‌عمل‌آمده زن جوان که پس از تحمل یک راه دور برای رسیدن به مشهد با مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کرد، به مرکز درمانی انتقال یافت و تحت مراقبت‌های ویژه پزشکی قرار گرفت.

اسم واقعی این زن هانیه است، او را وقتی می‌بینم که حالش در بیمارستان بهتر شده و پس از کمی استراحت حاضر به همکاری با مشاوران کلانتری شده است. او گفت: «هفده ‌سال دارم و در یکی از شهرستان‌های استان آذربایجان زندگی می‌کنم. حدود دو سال قبل با پسر همسایه‌مان آشنا شدم. تنهاکسی که از این ماجرا خبر داشت، هم‌کلاسی‌ام بود. دوستی مخفیانه من و برزو، چهار ماه و یک روز به طول انجامید تا اینکه یک روز سوار بر موتور‌سیکلت برزو در راه خانه خواهرم بودیم که پدرم ما را دید. بعد از آن، پدرم برایم خط‌ونشان می‌کشید و من هم از ترس، چندروزی خانه خواهرم پنهان شدم و سرانجام با وساطت مادرم به خانه برگشتم.

هانیه ادامه داد: یک هفته بعد از این ماجرا برزو به‌همراه پدرومادرش به خواستگاری‌ام آمدند. خانواده من جواب منفی دادند؛ اما من و برزو تهدید می‌کردیم اگر به خواسته دلمان نرسیم، دست به خودکشی خواهیم زد.

او تصریح کرد: «پدرم خیلی سعی کرد تا بلکه مرا از تصمیم احمقانه‌ام منصرف کند، اما بی‌فایده بود تا اینکه پس از رضایت هر دو خانواده، این ازدواج شکل گرفت. ابتدا قرار بود که چهار سال در دوران عقد بمانیم تا هم درس من تمام شود و هم برزو سربازی‌اش را پشت‌سر بگذارند؛ اما همان سال اول دوران عقد باردار شدم.

زن جوان افزود: من در خانه پدرم بودم و برزو در خانه پدرش. بیچاره مادرم یکی از اتاق‌های خانه را آماده کرده بود و هروقت مهمانی می‌آمد، می‌گفت هانیه و شوهرش اینجا زندگی می‌کنند. در ماه هفتم حاملگی واقعیت تلخی برایم نمایان شد. برزو که از این ازدواج پشیمان شده بود، با هم‌کلاسی‌ام رابطه برقرار کرده بود؛ حتی خبردار شدم خاطرخواه دخترعموی مطلقه‌اش هم شده است. صبر کردم تا بچه‌ام را به دنیا بیاورم. بعد از تولد فرزندم برزو و خانواده‌اش حتی به دیدنم هم نیامدند. حدود ده روز گذشت. بچه را برداشتم و به خانه پدرشوهرم رفتم. برزو به‌ صورت بچه‌ نگاه هم نمی‌کرد. او می‌گفت اصلا از کجا معلوم این بچه من است. شنیدن این حرف‌ها برایم سنگین و تحمل‌ناپذیر بود. بچه را به بهانه‌ای در خانه پدر برزو رها کردم و بی‌آنکه بدانم مرتکب چه عملی می‌شوم، خودم را به مشهد ساندم.

هانیه افزود: «حالم خیلی بد بود و نمی‌دانستم کجا بروم. به چشمم هم نمی‌دیدم که به پایانه مسافربری بروم و این‌همه راه را برگردم. نا امید شده بودم که ماموران پلیس به دادم رسیدند. برزو بچه است و اصلا نمی‌فهمد زن و بچه یعنی چه. او خودش هر کاری دلش می‌خواهد، انجام می‌دهد و به‌راحتی مرا متهم می‌کند که چون با هم قبل از ازدواج ارتباط داشته‌ایم، حتما با پسرهای دیگر هم ارتباط داشته‌ام.

منبع: ایران اکونومیست

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۲۸۲۸۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزییات کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران اعلام شد

آفتاب‌‌نیوز :

تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستان‌شناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهمترین یافته‌های آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.

حسین سرحدی ـ عضو هیأت علمی دانشگاه زابل ـ که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاه‌نگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافته‌های سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است.

او اضافه کرد: کاوش‌های اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمان‌ها یا خانه‌های دیگر مرتبط می‌کرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشاندهندۀ توسعۀ ساخت و ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است.

در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفال‌هایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرک‌ها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.

باستان‌شناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کرده‌اند که استقرار در این مکان را با سایر محوطه‌های اطراف برقرار می‌کرد. این کالا‌های مبادلاتی به گمان باستان‌شناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آن‌ها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَک‌ها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است.

سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافته‌های سطحی، به نظر می‌رسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپه‌های متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستان‌شناسی جنوب شرق ایران به شمار می‌رود.

منبع: خبرگزاری ایسنا