به نقل از «دانا»

تجلی حق در وجهه علی اکبرِ لیلا/میلادت مبارک، ای شبیه‌ترینِ مردم به پیامبر

تاریخ انتشار: ۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۲۹۰۱۲۴

یازدهم شعبان روز ولادت حضرت علی اکبر(ع) نخستین فرزند سومین امام شیعیان است که شبیه‌ترینِ مردم به پیامبر از نظر اخلاق و رفتار بود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از آناج،  یازدهم شعبان سال 33 هجری قمری در مدینه کودکی چشم به جهان گشود که با گذر سالهای عمرش همگان وی را شبیه‌ترین فرد به پیامبر اکرم(ص) از نظر ظاهر، اخلاق و رفتار می‌دانستند، چشم به جهان گشود تا بشود نخستین فرزند سومین امام شیعیان و البته اولین شهید عاشورا از قبیله بنی‌هاشم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

روز جوان و نقل‌ قول‌هایی از سن حضرت علی اکبر(ع)

به مناسبت ولادت شبیه‌ترین فرد به پیامبر یعنی حضرت علی اکبر(ع) این روز را روز جوان نامیده‌اند، اما ایشان در زمان حضور در کربلا و شهادت چند سال داشتند؟

در خصوص سن ایشان نقل قول‌ها متفاوت است و در برخی منابع ایشان را 18 ساله و در برخی 25 ساله و در بعضی منابع حتی ایشان را در زمان شهادتشان 28 ساله دانسته‌اند، همچنین درباره ازدواج حضرت علی اکبر نیز برخی نقل قول‌های متفاوت وجود دارد.

 در زیارتی که ابوحمزه ثمالی از امام صادق (ع) درباره حضرت علی اکبر (ع) نقل کرده، عباراتی وجود دارد که نشان دهنده این است که علی اکبر (ع) دارای فرزند بوده است؛ مانند این فراز: « صلى الله علیک و على عترتک و أهل بیتک و آبائک و أبنائک و أمهاتک الأخیار الأبرار الذین أذهب الله عنهم الرجس و طهرهم تطهیرا»؛ این فراز قطعا نشانگر آن است که حضرت علی اکبر (ع) دارای خانواده و فرزندانی بوده است؛ زیرا کلمه «ابنائک» جمع است و نیز کلمه «عترتک» که عترت هرکسی ذرّیه و فرزندان او محسوب می‌شود.

همچنین در نقل قولی دیگر بزنطى می‌گوید: از حضرت امام رضا (ع) پرسیدم: آیا کسی می تواند با زن و با کنیزى که از پدرش فرزند دار شده، ازدواج کند؟ آن حضرت فرمود: اشکالى ندارد. گفتم: از پدرت شنیدم که فرمود امام سجاد (ع) علاوه بر ازدواج با دختر امام حسن (ع) با ام ولد (کنیز صاحب فرزند) ایشان نیز ازدواج کرد،امام در پاسخ فرمود: این طور که گفتى نیست؛ امام سجاد (ع) با دختر امام حسن (ع) ازدواج کرد و نیز با ام ولد (کنیزِ صاحب فرزند) برادرش على بن الحسین که در کربلا کشته شد، نیز ازدواج نمود.

از جهت سندی، شخصیت های موجود در سند این روایت ثقه هستند و از لحاظ محتوا این روایت نشانگر آن است که حضرت علی اکبر (ع) فرزندی از یک کنیز داشته است.

اخلاق و رفتار حضرت علی اکبر (ع)

در خصوص رفتار و اخلاق علی اکبر (ع) روابات متعددی وجود دارد اما آنچه که عیان است ایشان را شبیه‌ترین مردم به پیامبر از نظر ظاهر، اخلاق و حتی سخن گفتن دانسته‌اند به گونه‌ای که حتی مخالفان و دشمنان اهل بیت نیز بر این مساله معترف بودند.

ابوالفرج اصفهانی نقل کرده است که روزی معاویه از اطرافیان پرسید:" سزاوارترینِ مردم به خلافت چه کسی است؟ گفتند: شما. گفت: نه، سزاوارترینِ مردم به خلافت، علی بن الحسین(علی‌اکبر) است که جدش رسول خداست، و در او شجاعت بنی‌هاشم و سخاوت بنی‌امیه و امتیازات ثقیف با هم گردآمده است."

حق‌مداری، آزادگی و شجاعت از جمله دیگر صفات ایشان بود که با نگاهی به تاریخ می‌توان به این صفات دست یافت در روایتی نقل شده است:" امام حسین (ع) در راه کربلا، در سحرگاهی سوار اسب خود بود که خوابی اندک بر او چیره شد، و چون بیدار گردید، چند مرتبه فرمود: «اِنالله وَ اِنّااِلَیه راجعون و الحمدلله ربّ العالمین» حضرت علی‌اکبر (ع) که سوار بر اسب خویش بود، بی‌درنگ خود را به پدرش رساند و عرض کرد: ای پدر! فدایت شوم، این استرجاع و حمد برای چه بود؟ امام فرمود: هم اکنون خواب، مرا در ربود و در عالم رؤیا دیدم که کسی ندا داد: «این قوم میروند و سرنوشت مرگ هم به سوی آنان میشتابد.» دانستم که ما به سوی مرگ میرویم.

علی‌اکبر (ع) پرسید: ای پدر! مگر ما به حق نیستیم؟ امام فرمود: آری پسرم، به خدایی که بازگشت همه خلایق به سوی اوست سوگند، که ما بر حق هستیم. علی‌اکبر (ع) عرض کرد: پس، از مرگ هراسی نداریم. امام چون این سخن دل‌نشین و زیبا را از فرزند جوانش شنید، چنین او را دعا کرد: خداوند، تو را جزای خیر بدهد که چه فرزند نیکویی برای پدر هستی.

علی اکبر الگویی به تمام معنا برای جوانان

علی اکبر (ع) آموزگار جوانی بود که با داشتن سنی اندکی شجاعت و حق‌مداری را به نمایش گذاشت و با رفتار نیکو و طلب عدالت همواره مردمان آن دوره را به یاد پیامبر اکرم (ص) می‌انداخت.

نخستین فرزند امام حسین (ع) در صحرای کربلا نیز دلاوری‌های فراوانی از خود نشان داد و نخستین شهید قبیله بنی هاشم در روز عاشورا بود و این اطاعت از پدر نه یک اطاعت قبیله‌ای بلکه از روی بصیرت و حق طلبی این حضرت بود.

شعر عمان سامانی درباره این حضرت نیز نمایانگر ویژگی‌های منحصر به فرد آن حضرت است:

کرده‌ای از حق، تجلی ای پسر 
زین تجلی، فتنه‌ها داری به سر

از رخت مست غرورم می‌کنی 
از مراد خویش دورم می‌کنی

گه دلم پیش تو، گاهی پیش اوست 
رو که در یک دل نمی‌گنجد دو دوست

بیش ازین، بابا دلم را خون مکن 
زاده لیلی، مرا مجنون مکن

همچو چشم خود به قلب دل متاز 
همچو زلف خود، پریشانم مساز

حایل ره، مانع مقصد مشو 
بر سر راه محبت سد مشو

نیست اندر بزم آن والا نگار 
از تو بهتر گوهری بهر نثار

هر چه غیر از اوست سد راه من 
آن بت است و غیرت من، بت شکن

انتهای پیام/

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۲۹۰۱۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نوه امام خمینی در خارج از کشور چه کاره است؟ 

به گزارش «تابناک» به نقل از عصر ایران، معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی و دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.

آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجت‌الاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانه‌ای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی می‌کند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).

از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.

او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.

با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانه‌ها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهل‌وچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفت‌وگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم می‌کرد.

درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آن‌ها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی مانده‌اند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما ‌شدند و هول و هراس ایجاد ‌کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.

دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من می‌گفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»