Web Analytics Made Easy - Statcounter

 

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، دیدار روز جمعه میان رهبر دو کره در مرز میان دو کشور، می‌ تواند واقعه‌ ای قلمداد شود که مرحله‌ ای جدید از حیات سیاسی و دیپلماتیک را در شرق آسیا ایجاد کند.

 

 

در واقع این دیدار می‌تواند پایانی باشد بر 65 سال اختلاف و نزاع سیاسی میان دو کشور هم‌ نژاد و هم‌ زبان که از سال 1953 تاکنون مناسبات سیاسی آنها در بدترین وضعیت ممکن بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

 

در حقیقت استارت این اتفاق تاریخی را فردی به نام «مون جائه این» زد؛ فردی که از همان زمان رسیدن به قدرت از صلح و دوستی دم می زد تا تلاش هایش نتیجه داد.

این فرد را بیشتر بشناسیم:

زندگی نامه

«مون جائه این» متولد 24 ژانویه 1953 در شهر «گئوجه» در کره جنوبی است. تولد او در سال آخر جنگ کره رخ داد. او فرزند دوم و پسر بزرگ خانواده بود. پدرش «مون یانگ هیونگ» و مادرش «کانگ هان اوکی» بود. والدین او پناهندگانی از استان «هامجئونگ جنوبی» کره شمالی بودند.

خانواده او در نهایت در شهر «بوسان» مستقر شدند. از آنجایی که پدرش نمی خواست همچون کره شمالی، در کره جنوبی هم یک کارمند دولتی باشد، به فروش جوراب پرداخت و تنها بدهی های کلانی برای خانواده اش به جا گذاشت. مادرش با فروش لباس هایی که از خیریه ها می گرفت، به نان آور خانه تبدیل شد. مون زمانی در یک مصاحبه گفت که قادر به دوچرخه سواری نیست، زیرا خانواده اش به قدری فقیر بودند که توانایی خرید دوچرخه برای او یا پرداخت شهریه ماهانه مدرسه اش را نداشتند.

وی از دبیرستان «کیونگ نام» دیپلم گرفت و در دانشگاه «کیونگ هی» در رشته حقوق بورسیه گرفت؛ جایی که او با «کیم جونگ سوک» همسر آینده اش ملاقات کرد.

 

 

او پس از سازماندهی اعتراضات دانشجویی علیه قانون اساسی یوشین، دستگیر و محکوم شد و از دانشگاه هم اخراج شد.  بعدها، او به ارتش فراخوانده شد و به نیروهای ویژه کره جنوبی پیوست؛ در حالی که در عملیات «پل بونیان» مشارکت داشت. با توجه به خدمات ارزنده اش که به واسطه آن از «چان» رئیس جمهور وقت جایزه گرفته بود، به او پیشنهاد ادامه کار در ارتش داده شد.

 

 

پس از خروج از ارتش، مرگ پدرش او را تحت تاثیر قرار داد تا تصمیم بگیرد که امتحان وکالت بدهد.

 

 

او برای درس خواندن به معبد بودایی «دائهونگسا» رفت و توانست در سال 1979 در دور اول آزمون پذیرفته شود. در سال 1980 او برای تکمیل تحصیلات خود به دانشگاه بازگشت. در سال 1980 در دور دوم آزمون وکالت هم قبول شد و در موسسه تحقیق و آموزش قضایی پذیرش شد. او با رتبه دوم فارغ التحصیل شد، اما به دلیل سابقه فعالیت های خود علیه دیکتاتوری یوشین، نتوانست قاضی یا دادستان دولتی شود. مون در عوض تصمیم گرفت که وکیل خصوصی شود.

 

 

فعال و وکیل حقوق بشر

او پس از تبدیل شدن به یک وکیل، در دهه 1980 با «رو مون هیون» رئیس جمهور آتی  مشارکت و کار کرد. او همراه با رو، پرونده هایی را در مورد حقوق بشر و مسائل حقوق مدنی در دفاع از فعالان حقوق کار و دانشجویانی پذیرفتند که با دیکتاتوری نظامی آن زمان در کره مخالفت کرده بودند. آنها تا سال 2009 که رو خودکشی کرد، با هم دوست بودند.

 

او عضو کمیته بین المللی حقوق بشر در بوسان و عضو بنیانگذار روزنامه «هانکیوره» کره جنوبی بود.

دولت رو مو هون

با توجه به اصرار رو، مون در کارزار انتخابات ریاست جمهوری اش، رهبر مبارزات انتخاباتی او شد. مون بعد از پیروزی رو، به مشاور او تبدیل شد که نقش های مختلفی در دولت او داشت. مون به عنوان مشاور ارشد رئیس جمهور در امور مدنی، مشاور رئیس جمهور در جامعه مدنی، و مشاور ارشد ریاست جمهوری از سال های 2003 تا 2008 نقش داشت.

 

شغل های سیاسی قبل از ریاست جمهوری (2012-2017)

ورود به سیاست

علیرغم بی تفاوتی زودهنگام، او شروع به درگیر شدن در سیاست کرد. او کتاب خاطرات خود را با نام «مون جائه این: سرنوشت» را منتشر کرد که پرفروش شد. محبوبیت او در برابر «پارک گئون هه» رقیب احتمالی اش در انتخابات ریاست جمهوری به مرور افزایش یافت تا در نهایت در فوریه 2012، مون موفق شد در کسب محبوبیت با او همتراز باشد.

 

 

او توانست بر روی کاهش محبوبیت محافظه کاران در میان چندین مورد رسوایی فساد سرمایه گذاری کند.

در سال 2012 مون برای کسب کرسی در انتخابات مجلس نوزدهم وارد عمل شد. او در 11 آوریل 2012 به عنوان یک عضو حزب متحد دموکرات با 55 درصد آراء توانست در مجلس محلی ساسانگ در بوسان یک کرسی را به دست آورد.

رقابت انتخابات ریاست جمهوری 2012

در 16 سپتامبر 2012 او کاندیدای ریاست جمهوری برای حزب متحد دموکرات شد.

 

 

مون در نهایت از پاک گئون هه باخت.

رهبر حزب دموکراتیک

مون در 2 فوریه 2015 به عنوان رهبر حزب «ائتلاف سیاسی جدید برای دموکراسی» انتخاب شد. پیش از انتخاب او، مون و رهبر این حزب جدال های علنی بسیاری برای رهبری این حزب داشتند.

 

 

انتخابات ریاست جمهوری 2017

در پی استیضاح پارک گئون هه، مون بالاترین بخت را برای جایگزینی وی داشت. رئیس جمهور معزول کره جنوبی، به دلیل رسوایی فساد مالی یکی از دوستان نزدیکش، استیضاح و برکنار شد.

مون با کسب57 درصد آرا توانست دیگر کاندیداهای حزبش را کنار گذارد و به عنوان کاندیدای حزب دموکراتیک انتخاب شود.

 

 

انتخابات 2017 کره جنوبی 15 کاندیدای معرفی شده داشت که 4 تن از آنها رقبایی جدی برای مون محسوب می شدند. و در نهایت او به عنوان نوزدهمین رئیس جمهور این کشور انتخاب شد.

او یک روز پس از اعلام نتایج انتخابات سوگند یاد کرد.

موضع گیری ها

مون طرفدار اتحاد کره جنوبی با واشنگتن است و در عین حال می‌ گوید که کشورش به رویکرد متوازن‌ تر سیاسی با آمریکا و چین نیاز دارد.

 

 

او در سخنرانی کارزار انتخاباتی خود در ماه آوریل گفت:‌ «دولتی تشکیل خواهم داد که کره شمالی را نگران کند، آمریکا به آن اعتماد داشته باشد و چین به آن تکیه کند.»

 

 

حزب متبوع او - حزب دموکراتیک کره- می‌ گوید تحریم به تنهایی برنامه تسلیحات هسته ای کره شمالی را پایان نمی‌ دهد.

مون جائه این در کتابی که در ماه ژانویه منتشر کرد، می‌ گوید کره جنوبی باید یاد بگیرد که «به آمریکایی‌ ها نه بگوید،» و با استقرار سامانه ضدموشکی موسوم به «تاد» مخالفت کرده است.

یک سخنگوی مون در بیانیه‌ ای دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا را در زمینه سامانه تاد به اقدام «یک جانبه و بدون مشاوره» متهم کرد.

سفیر صلح کره جنوبی

دیدار روز جمعه میان کیم جونگ اون رهبر کره شمالی و مون جائه این در مرز میان دو کشور، می‌ تواند واقعه‌ ای قلمداد شود که مرحله‌ ای جدید از حیات سیاسی و دیپلماتیک را در شرق آسیا ایجاد کند.

 

 

پس از پایان دور اول نشست‌ های میان رهبران سیاسی دو کره، «این» و «اون» اعلام کردند، اعلامیه مشترکی به امضا رسیده است که در برگیرنده تحقق صلح دائمی و پایدار در شبه جزیره کره و پاکسازی این منطقه از سلاح هسته‌ ای است.

رهبران دو کره روی خلع سلاح کامل شبه جزیره کره توافق، و شروع یک دوره جدید و پایان جنگ‌های بیشتر را اعلام کردند.

 

 

مون جائه این اظهار داشت: هر دو کره تصمیم دارند عاری سازی شبه جزیره کره را از سلاح هسته‌ ای طی سال جاری میلادی تکمیل کنند.

اگر چنین شود، نام مون جائه ابدی خواهد شد.

زندگی شخصی

همان گونه که قبلا ذکر شد، مون در زمانی که دانشجو و فعال معترض به قانون اساسی بود، با«کیم جونگ سوک» (متولد 15 نوامبر 1955) دانشجوی همان دانشگاه آشنا شد.

 

 

آنها در سال 1981 ازدواج کردند.

 

 

او یک خواننده کلاسیک بود که پیش از ازدواج در گروه کُر سئول عضویت داشت.

آنها دو فرزند (یک دختر به نام «دا های» و یک پسر به نام«مون جون یانگ») دارند.

 

 

انتهای پیام

منبع: جماران

کلیدواژه: موسسات مالی و اعتباری تحولات سوریه گفت و گوی ملی ارز دیجیتال ارزش های دهه 60 مون جائه این رئیس جمهور کره جنوبی مون جائه این کیست رئیس جمهور کره جنوبی کیست بیوگرافی مون جائه این موسسات مالی و اعتباری تحولات سوریه گفت و گوی ملی ارز دیجیتال ارزش های دهه 60 امام خمینی س سید مصطفی خمینی سید احمد خمینی سید حسن خمینی انقلاب اسلامی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۳۵۳۸۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تعهد پاکستان برای اجرایی کردن خط لوله صلح/ پارادایم جدید از قدرت اقتصادی ایران در آسیا

محمد جمشیدی معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور در گفت وگویی با اشاره به‌دستاورد‌های سفر رئیس‌جمهور به پاکستان و سریلانکا تصریح کرد: سفر آیت الله رئیسی به سریلانکا و پاکستان در چهارچوب سیاست خارجی دولت و بر مفهوم همسایگی و همگرایی صورت گرفت.

معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور سفر آیت الله رئیسی به پاکستان را از منظر ارزش راهبردی سفر و دستاورد‌های ملموس آن حائز اهمیت عنوان کرد.

به گفته وی در این سفر در حوزه‌های کشاورزی، انرژی، تجارت و ترانزیت بین‌الملل توافقات اساسی انجام گرفته بدین معنا که دولت در نظر دارد در بحث کشاورزی کالا‌های اساسی مورد نظر خود را از کشور‌های دوست و همسایه وارد کند.

جمشیدی خاطر نشان کرد: پاکستان در حوزه گوشت، ذرت و کنجاله ظرفیت خوبی دارد و توافقات خوبی در این حوزه به دست آمده و قطعاً اثر ملموسی در تامین کالا‌های اساسی کشور و بهبود وضعیت معیشت جامعه خواهد داشت.

معاون سیاسی دفتر رییس جمهور تشریح کرد: در حوزه انرژی خط لوله صلح در مذاکرات خصوصی و گفتگو‌های انجام شده به این نتیجه رسیدیم که طرف مقابل باید به تعهدات خود در این حوزه عمل نماید و این حقی است که متعلق به جمهوری اسلامی ایران است پاکستان پذیرفت که تعهدات خود در رابطه با خط لوله صلح را به صورت کامل اجرایی کند و این علی رغم فشار‌هایی است که از طرف آمریکا به این کشور وارد می‌شود.

جمشیدی یکی از مهمترین اهداف دولت سیزدهم را کاهش میزان تجارت غیر رسمی و تبدیل آن به تجارت رسمی دانست و گفت: این فواید بسیاری برای دو طرف و دو کشور دارد. توافق‌نامه‌های تجارت آزاد و کاهش هزینه‌های گمرکی و ایجاد مناطق آزاد تجاری در نزدیکی مرز از دیگر برنامه‌های این سفر بود.

به گفته معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور تجارت بین ایران و پاکستان که در حال حاضر حدود ۲ میلیارد دلار است و قرار است در گام اول به ۱۰ میلیارد دلار افزایش یابد.

جمشیدی با تاکید بر اینکه در حوزه ترانزیت پاکستان علاقه بسیاری برای پیوستن به کریدور شمال جنوب دارد، بیان کرد: حضرت آقا فرمودند که امسال سال جهش تولید با مشارکت مردم است افزایش تولید از طریق افزایش صادرات محقق می‌شود و این بدون یافتن بازار‌های جدید تجاری امکان‌پذیر نیست.

معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور هدف سفر آیت الله رئیسی به کشور‌های مختلف را بازاریابی جدید و تلاش برای افزایش صادرات کشور توصیف کرد وگفت: در دولت سیزدهم تلاش می‌کنیم که پارادایم جدیدی از قدرت اقتصادی کشور ارائه شود بدین معنا که جمهوری اسلامی کشوری نیست که محدود به خام‌فروشی باشد بلکه به دنبال صادرات کالا‌های دارای ارزش افزوده و فناورانه است.

وی بیان کرد: در حوزه سیاسی امنیتی هم مذاکرات بسیار مهمی انجام شد با مقامات مسئول پاکستان مذاکرات صریح، شفاف و سازنده‌ای داشتیم.

جمشیدی خاطر نشان کرد: عمده مسئله‌ای که مطرح شد و به توافق رسیدیم این بود که هماهنگی‌ها در حوزه دفاعی و امنیتی افزایش یابد و توافق در این زمینه صورت گرفت تا در حوزه‌های امنیتی از جمله مبارزه با تروریسم هماهنگی بیشتری داشته باشیم.

معاون سیاسی دفتر رییس جمهور با اشاره به رایزنی‌های فرهنگی در این سفر، تاکید کرد: بحث دیگر، حوزه فرهنگی است که آن هم اهمیت ویژه‌ای دارد پاکستان یک عقبه فرهنگی برای ایران محسوب می‌شود نفوذ زبان فارسی در آنجا بسیار زیاد است.

جمشیدی بیان کرد: اقبال لاهوری با چند هزار بیت شعر به زبان فارسی از محبوبیت بالایی در این کشور برخوردار است. اگر چند صد سال قبل مقامات ایران و پاکستان همدیگر را می‌دیدند و انگلیس نبود، به زبان فارسی مذاکره می‌کردند؛ با این ظرفیت جای پای ما در فرهنگ پاکستان وجود دارد.

به گفته وی سفر رئیس‌جمهور به شهر‌های لاهور و کراچی نشان دهنده عمق استراتژیک روابط ایران و پاکستان است.

جمشیدی خاطر نشان کرد: این سفر در شرایط خاصی بعد از ضربه تاریخی جمهوری اسلامی ایران به رژیم صهیونیستی انجام شد که استقبال گسترده دانشگاهیان و جامعه پاکستان را در پی داشت آمریکا نسبت به این سفر موضع گرفت و اساسا از تحرکات جمهوری اسلامی در موضوعات منطقه‌ای و بین لمللی نگران است.

معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور تصریح کرد: جالب اینکه سپاه صحابه از گروه‌های تروریستی فعال در پاکستان هم از سفر رئیس جمهور به این کشور ابراز نگرانی کرده بودند که چرا اینقدر ایران نفوذ دارد همگرایی آمریکا و سپاه صحابه معنی خاصی دارد.

جمشیدی در پایان تاکید کرد: سریلانکا یک کشور راهبردی است، در روابط مان به کوچکی و بزرگی کشور‌ها توجه نمی‌کنیم به همه کشور‌ها توجه می‌کنیم. سریلانکا در ترانزیت دریایی جایگاه ویژه‌ای دارد و ایران حتی در قبل از انقلاب هم به این کشور توجه خاص داشته است. به دنبال این هستیم که تجارت و توسعه روابط اقتصادی را با این کشور دنبال کنیم.

باشگاه خبرنگاران جوان سیاسی دولت

دیگر خبرها

  • تعاملات اقتصادی و سیاسی ایران با کشورهای دوست، راهبرد برد- برد است
  • درخشان: سریلانکا می‌تواند شریک سیاسی خوبی برای ایران باشد
  • رئیس جمهور فرا رسیدن روز ملی آفریقای جنوبی را تبریک گفت
  • رئیس جمهور روز ملی آفریقای جنوبی را تبریک گفت
  • پیام تبریک رئیس جمهور برای روز ملی آفریقای جنوبی
  • رئیسی روز ملی آفریقای جنوبی را تبریک گفت
  • اردوغان: حفاظت از قدس وظیفه ماست/ نام نتانیاهو به عنوان قصاب غزه در تاریخ ثبت شده است
  • نماینده ویژه رئیس جمهور چین: ایران در خاورمیانه شریک راهبردی است
  • بررسی روابط دوجانبه در دیدار علی باقری با یک مقام روس
  • تعهد پاکستان برای اجرایی کردن خط لوله صلح/ پارادایم جدید از قدرت اقتصادی ایران در آسیا