شرط عجیب و غریب بازیگر زن معروف برای یک ازدواج ایرانی
تاریخ انتشار: ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۳۸۵۲۵۷
خرداد: افسانه پاکرو از شرط عجیب و غریب خود برای ازدواج گفت.
افسانه پاکرو در یکی از مصاحبه های خود گفت: من عاشق خواهرم هستم و یکی از دلایل ازدواج نکردنم این است که نمی خواهم از خواهرم جدا شوم.
او در ادامه گفت: تنها در شرایطی ازدواج می کنم که دو برادر به خواستگاری من و خواهرم بیایند که مجبور به جدایی نشویم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
برچسب ها: افسانه پاکرو ، سینما ، بازیگر زن ، ازدواج
منبع: خرداد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۳۸۵۲۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرنوشت غریب ایرانیها در روسیه! (+عکس)
مرتضی رضوانفر، عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در نتیجه این بررسیها نوشته است: «در فروردین ۱۳۹۶ که برای بررسی آثار ایرانیان مهاجر در روسیه به جمهوریهای اوستیا، چچن و داغستان رفته بودم با راهنمایی دکتر نوری محمدزاده، مدیر وقت گروه ایرانشناسی دانشگاه دولتی داغستان به مناطقی از این جمهوری که مامن مهاجران ایرانی بود عزیمت کردم.
از جمله مناطقی که مورد بررسی قرار گرفت روستای پارسی در منطقه «قیزلار» در شمال داغستان است. این روستا که تا آن زمان در ایران ناشناخته بود مامن ایرانیانی از مناطق شمالی کشور خصوصا تبریز و برخی سادات مازندران است.
به گزارش ایسنا، کدخدای روستا که لقبش «سید مازندرانی» بود نمونهای از یک سند حکومتی داشت که به جدش اجازه داده شده، وجوهات نذری مردم را برای ارسال به آستان مقدس امام رضا (ع) و حضرت ابوالفضل (ع) جمعآوری کند.
بخشی از سند جمعآوری نذورات برای آستان امام رضا (ع) و حضرت عباس (ع)پس از گفتوگو با اهالی روستا و کدخدا، اطلاعات لازم در باره علل مهاجرت، استقرار در این نقطه و سنگ مزارهای فارسی، تهیه و به سفارت و رایزنی جمهوری اسلامی ایران تحویل شد تا مورد توجه و بررسی بیشتر قرار گیرد.
در دیماه امسال نیز با مساعدت کنسول فرهنگی سفارت ایران و دکتر نوری محمدزاده، بار دیگر به این منطقه مراجعه و اسناد جدیدتری از روستای «پارسی» و دیگر روستاهای ایرانینشین داغستان تهیه کردم که امیدوارم با کمک دانشگاه داغستان و پژوهشگاه میراث فرهنگی آمادهسازی و منتشر شود.
جمعیت روستا حدودا ۲۵۰ نفر است که در نیمه دوم قرن ۱۹ میلادی به دلیل مشکلات معیشتی در ایران و نیاز روسیه به نیروی کار، به قفقاز مهاجرت کردند. بیشتر مهاجران پس از انقلاب بلشویکی ۱۹۱۷ میلادی به ایران بازگشتند و تعداد زیادی نیز که مجوز گرفته بودند، در روسیه باقی ماندند. اهالی به زبانهای ترکی آذری و روسی تکلم میکنند و تا سالها از خط و زبان فارسی در مزارات و اسناد خود استفاده کردهاند.
کدخدا و اهالی روستای پارسی سنگهای آرامستان ایرانیان در این منطقه متاسفانه توسط شهرداری جمعآوری شده و بنا بود برای جادهسازی استفاده شود که به همت اهالی، سنگها مجددا به منطقه بازگشت، اما سنگهایی که بوی غربت صاحبان خود را میدهد منتظر ساماندهی است. سنگهای آرامستان که از شهرداری باز پس گرفته شده استجدا از روستای پارسی در جمهوری داغستان، روستایی نیز به نام «ایران» در شمال جمهوری اوستیا قرار دارد که اهالی آن روسی و خود را آریایی میدانند و اجدادشان نام ایران را برای روستا برگزیدهاند. روستای «ایران» قبلا در کشور ایران معرفی شده است و اینجانب نیز با کمک خانم مدینه سُخییوا، مدیر مرکز فرهنگ ایرانی در دانشگاه اوستیا و دکتر البرز سادسایف، مدیر گروه زبانشناسی انستیتوی علوم اجتماعی اوستیا فرصت بررسی میدانی و گفتوگو با اهالی و مدیران روستا را داشتم.
دکتر البرز و دانش آموزان روستای ایرانمدیران این روستا علاقه داشتند نمادهایی از تمدن ایرانی در این روستا نصب شود و تبادلات فرهنگی با ایران داشته باشند. لازم به ذکر است مردم جمهوری اوستیا، خود را آریایی میدانند و جمهوری خود را «ایرستون» و زبان خود را «ایُرنی» مینامند.»
روستای ایران در جمهوری اوستیا (ایرستون) مسجد روستای پارسیکانال عصر ایران در تلگرام