به بهانه درگذشت پدربوکس ایران/آخرین خواسته عموحسن چه بود؟ +تصاویر
تاریخ انتشار: ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۴۳۹۵۷۲
بزرگترین افتخار مرحوم "حسن باشت باوی" ملقب به پدربوکس ایران در سمت مربیگری حضور در بازی های آسیایی ۱۹۷۴ در تهران و کسب عنوان قهرمانی در این مسابقات بود.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از آفتاب جنوب،فضای مجازی وصفحات شبکه های اجتماعی عکس های مختلفی ازیک قهرمان ،یک پهلوان ویک بزرگمرد ورزش کشوررانشان می دهند،قهرمانی بوکس کشوردر چنددوره ،مربی گری تیم ملی بوکس به مدت ۴سال کسب مدرک مربی گری بین المللی بوکس درکشور رومانی، دریافت بالاترین مدال کشورقبل ازانقلاب گوشه ای ازافتخارات"عموحسن باشت باوی" است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
هرچندحسن باشت باوی بیشترعمرورزشی خودرادرآبادان گذراندوقهرمانان بزرگی مانند "اسماعیل چنگالی" راپرورش داداما درسال های پس ازجنگ وکوچ مجدد به گچساران بوکسورهای جوان شهررا آموزش داد ودرمسابقات مختلف درسراسرکشورآنان راهمراهی می کردوبا وجودکهولت سن باعصا و پاهایی لرزان بازهم بوکس گچساران وبوکسورهایش رافراموش نکردوبعدازظهرها مانند همیشه به سالن بوکس هم سری می زد.
حسن باشت باوی در سال ۱۳۰۶ در آبادان متولد شد، وی در سال ۱۳۲۳ ورزش بوکس را به صورت کلاسیک در شهر آبادان و زیر نظر "واگنر" مربی انگلیسی آغاز کرد.
وی از سال ۱۳۲۳ کار خود را در بوکس حرفه ای آغاز کرد و تا سال ۱۳۳۷ در رینگ مبارزه کرد، حسن باشت باوی درسال۱۳۲۸ به مقام نایب قهرمانی کشور دست یافت و پس از کسب عناوین متعدد در مسابقات داخلی وخارجی درسال۱۳۳۷به کسوت مربیگری روی آورد.
باشت باوی در سالهای ۱۳۵۱تا ۱۳۵۴مربی تیم ملی بوکس ایران بود و توانست تیم ملی کشورمان را در بازی های آسیایی ۱۹۷۴ تهران به مقام قهرمانی برساند.
به پاس زحمات وی در ورزش بوکس ایران در8 خردادماه 86 سالن بوکس گچساران با حضور علی آبادی ،ریاست تربیت بدنی وقت کشور به نام وی (استاد حسن باشت باوی) افتتاح شد.
بزرگترین افتخار او در سمت مربیگری تیم ملی بوکس ایران حضور در بازی های آسیایی ۱۹۷۴ در تهران و کسب عنوان قهرمانی در این مسابقات بود.
بنابرگفته غلامرضا تاجگردون،نماینده مردم گچساران و باشت درمجلس پدر بوکس ایران آرزو داشت که تندیس وی ساخته شود.که در فروردین ماه96ازتندیس این پیشکسوت عرصه بوکس در پارک لاله گچساران رونمایی شد.
تاجگردون در خصوص درگذشت پدربوکس ایران درصفحه اینستاگرامش نوشت:عموحسن باشت باوی هم رفت.او عمر با عزتی داشت و خوشحالم که با او دوست بودم و او مرا دوست داشت.افتخارداشتم چندسالی درجشن تولد او و درجمع خانواده دوست داشتنی اش شرکت می کردم.
امسال وقتی که بچه هایش درحال شادی تولدش بودند سردرگوشم کرد و گفت:" عموجان این آخرین عید منه شاید تا هفته بعد هم نباشم" .از چشماش پیدا بود دیگه نمی مونه .خدا رحمتش کنه و به فرزندان ، نوه ها و بستگانش تسلیت میگم.
گفتنی است مراسم تشییع پیکر استاد حسن باشت باوی (پدربوکس ایران) امروز ١٩ اردیبهشت ماه ساعت ١٧ از سالن بوکس باشت باوی در مجموعه ورزشی تختی به سمت امامزاده شاهزاده محمد (ع) در روستای پشه کان گچساران برگزار میشود.مرحوم حسن باشت باوی پدر بوکس ایران بامداد امروز در سن ۹۱ سالگی درگذشت.
"آفتاب جنوب" این ضایعه را به جامعه خانواده باشت باوی، جامعه ورزش کشور به ویژه بوکس تسلیت می گوید.
انتهای پیام/
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۴۳۹۵۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آرژانتین در غم درگذشت اولین مربی قهرمان جهان
به گزارش "ورزش سه"، قهرمان جهان در سال ۱۹۷۸ میراثی فراموشنشدنی در فوتبال از خود به جای گذاشت. مرد روزاریو و یکی از مهمترین افراد تاریخ فوتبال آرژانتین و جهان، اگرچه بهعنوان یک فوتبالیست دوران حرفهای خوبی داشت اما بهعنوان مربی به شکوه خود رسید و بهترین روزهای عمرش را در آن بازه سپری کرد.
منوتی سفر خود را در دوران مربیگری با هدایت نیوولز آغاز کرد و سپس قهرمانی با اتلتیکو هوراکان در سال ۱۹۷۳ او را به تیم ملی آرژانتین رساند.
او میدانست چگونه تیم ملی را به سبک خود بسازد و همین کار را هم کرد. او تیمی هجومی ساخت که در سال ۱۹۷۸ قهرمان جام جهانی شد و بر بام فوتبال جهان ایستاد، کاملا به لطف منوتی.
پس از ناامیدی در سال ۱۹۸۲ و حذف از جام جهانی، او به بارسلونا پیوست و در آنجا سه عنوان قهرمانی بهدست آورد. منوتی همچنین در دو دوره هدایت بوکا جونیورز را برعهده داشت. سه دوره هم در ایندیپندنته حضور داشت و تا زمان بازنشستگی در سال ۲۰۰۷ در باشگاههای اتلتیکو مادرید، ریورپلاته، پنیارول، تیم ملی مکزیک، سمپدوریا، روزاریو سنترال، پوئبلا و تکاس هم مربیگری کرد.
او که همیشه مردی محترم در فوتبال آرژانتین بود، در چند وقت اخیر خود را وقف حضور در مدیریت و مشورت در خصوص روند تیم ملی کرده بود. او یکی از حامیان لیونل اسکالونی بود که درنهایت منجر به قهرمانی آرژانتین در جام جهانی ۲۰۲۲ شد.
این مربی آرژانتینی پرافتخار امروز یکشنبه در سن ۸۵ سالگی درگذشت. او بخش قابل توجهی از تاریخ فوتبال را به خود اختصاص داده و انتظار میرود در ساعات آینده باشگاههای زیادی به این اتفاق تلخ واکنش نشان دهند.