به نقل از «پارس نیوز»

آزمایش پیش از ازدواج پیشگیری از تولد نوزادان تالاسمی

تاریخ انتشار: ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۴۶۱۲۲۸

به گزارش پارس نیوز، 

بسیاری از کشورهای جهان با بیماری تالاسمی درگیر هستند و در ایران این بیماری پراکنده است به گونه ای که می توان مبتلایان به تالاسمی را در استان های گیلان، مازندران، گلستان، بوشهر، هرمزگان، سیستان و بلوچستان،خوزستان، فارس و جنوب کرمان شاهد بود.
تالاسمی یک واژه یونانی و مرکب از 2 واژه تالاسا به معنی دریا وامیا به معنی خون است که برای اولین بار در سال 1925 میلادی کولی و لی نوعی کم خونی را گزارش کردند که با اسپلنومگالی و تغییرات استخوانی همراه بود و به دلیل شیوع زیاد این بیماری در اطراف دریای مدیترانه، تالاسمی نامگذاری شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

البته کولی در حقیقت شکل هموزیگوت بیماری را شرح داده بود که امروزه آن بتا تالاسمی ماژور نامیده می شود.
کارشناس گروه پیشگیری و مبارزه با بیماری ها مرکز بهداشت همدان در گفت و گو با ایرنا به تشریح وضعیت بیماری تالاسمی پرداخت و گفت: یکی از راه های انتقال تالاسمی وراثت است چون تمامی ویژگی های والدین شامل رنگ چشم، مو و قد به فرزندان به ارث می رسد.
سکینه حمزه یی افزود: برای انتقال برخی صفت ها 2 عامل به نام ژن لازم است که یکی از پدر و دیگری از مادر به ارث می رسد و این دو ژن با هم یکسان یا متفاوت هستند.
وی ادامه داد: برای ساخته شدن زنجیره های گلوبین که در ساختمان گلبول قرمز به کار می رود نیز 2 ژن یکی از پدر و دیگری از مادر به فرزند می رسد؛ در صورت سالم بودن والدین ژن های سالم به فرزند منتقل و فرزند دارای بدن سالم و دارای گلبول های قرمز کامل می شود.
کارشناس مرکز بهداشت همدان اظهارکرد: اما در صورتی که یک یا هر 2 والدین دارای ژن معیوب باشند این ژن ها می تواند به فرزندان منتقل شوند و فرزند ناقل یا بیمار مبتلا به تالاسمی می شود.
حمزه یی یکی از مشکلات فرا روی این حوزه را مراجعه دیر هنگام زوجین برای انجام آزمایش های قبل از ازدواج به ویژه تالاسمی عنوان کرد.
وی افزود: برخی مواقع زوجین تمامی زمینه ازدواج را مهیا کرده سپس برای انجام آزمایش مراجعه می کنند که در این واقع در صورت مبتلا بودن یکی از طرفین به بیماری تالاسمی بر هم زدن این ازدواج سخت و ناممکن می شود.
کارشناس مرکز بهداشت همدان توضیح داد: شکل گیری علاقه بین طرفین یا هراس از سرزنش خانواده و بستگان موجب می شود که زوجین از روی عشق و علاقه یا جبر اجتماعی به ازدواج با فرد بیمار تن دهند.
حمزه یی اضافه کرد: آموزش قشرهای مختلف جامعه به خصوص جوانان در آستانه ازدواج، اهمیت اساسی در پیشگیری از بروز بیماری تالاسمی دارد.
وی افزود: یکی از گروه های هدف بسیار مهم در برنامه های آموزشی تالاسمی، دانش آموزان مقطع متوسطه و والدین آنها هستند که باید آگاهی کافی در خصوص اهمیت و نحوه انتقال بیماری را کسب کنند.
کارشناس گروه پیشگیری و مبارزه با بیماری ها مرکز بهداشت همدان ادامه داد: آگاهی این قشر موجب می شود آنها در زمان ازدواج قبل از هر اقدامی وضعیت طرفین از نظر تالاسمی را بررسی کرده سپس تصمیم به ازدواج با آگاهی و اشراف کامل زوجین صورت می پذیرد.
وی گفت: چنانچه زوجین حامل ژن معیوب تالاسمی نباشند، امکان انتقال صفت تالاسمی مینور و ماژور به کودکان سلب شده و فرزندان آینده آنها سالم متولد می شوند.
کارشناس مرکز بهداشت همدان افزود: اگر یکی از والدین ناقل این ژن باشد، در هر بارداری 50 درصد احتمال دارد که فرزند آنها به طور کامل سالم باشد و 50 درصد نیز احتمال می رود فرزند مانند والدین خود ناقل سالم یا تالاسمی مینور باشد.
به گزارش ایرنا حمزه یی تاکید کرد: در این حالت نیز احتمال ابتلا فرزند به بیماری تالاسمی ماژور صفر است.
وی گفت: اگر زوجین سالم ناقل باشند در هر بارداری 25 احتمال تولد فرزند سالم ، 50 درصد احتمال فرزند ناقل سالم یا تالاسمی مینور و 25 درصد احتمال فرزند مبتلا به بیماری تالاسمی وجود دارد.
وی تاکید کرد: درصدهای یاد شده احتمال بروز هر یک از حالت ها در هر تولد است و تولد یک فرزند مبتلا به بتا تالاسمی ماژور ، به هیچ عنوان دلیلی بر به دنیا آمدن کودک سالم در بارداری های بعدی نیست.
کارشناس مرکز بهداشت همدان گفت: اگر فردی یک ژن سالم را از یک والد و یک ژن معیوب را از والد دیگر برای ساختن زنجیره های گلوبین به ارث ببرد این فرد مبتلا به تالاسمی مینور است و این فرد بیمار محسوب نمی شود.
حمزه یی افزود: این طیف از افراد سالم ناقل زندگی عادی دارند، می توانند ورزش کنند و به هر کاری که مایل هستند مشغول شوند اما در زمان ازدواج باید توجه داشته باشند که در صورت ازدواج با فرد دارای ویژگی سالم ناقل، احتمال اینکه فرزند آنها مبتلا به بیماری تالاسمی باشد وجود دارد.
وی درباره بتا تالاسمی ماژور یا همان بیماری تالاسمی بیان کرد: اگر پدر و مادر هر 2 سالم ناقل تالاسمی باشند در هر بارداری 25 درصد احتمال دارد که هر 2 ژن ناسالم به کودک به ارث برسد و فرزند آنها مبتلا به بیماری تالاسمی ماژور شود.
کارشناس مرکز بهداشت شهرستان همدان تاکید کرد: باید در هر بارداری، ابتلای کودک به بیماری بررسی شود چرا که تولد یک یا چند فرزند بیمار، دلیلی بر به دنیا آمدن کودک سالم در حاملگی های بعدی نیست.
حمزه یی درباره راه های پیشگیری از بروز بتا تالاسمی ماژور اظهارکرد: زوج های ناقلی که خطر داشتن فرزند مبتلا به بیماری بتا تالاسمی ماژور آنها را تهدیدمی کند، راه های متعددی در پیش رو دارند.
وی توضیح داد: ازدواج نکردن 2 فرد سالم ناقل با یکدیگر همواره مورد تاکید است و در صورت رعایت نکردن این موضوع زوجین باید از بچه دار شدن خودداری کرده، فرزند خوانده انتخاب کنند همچنین از خدمات تشخیص قبل از تولد بهره گیرند.
با توجه به اهمیت چشمگیر مشاوره‌ های ژنتیک پیش از ازدواج، به تازگی این مشاوره‌ها در کشور اجباری شده است تا به این وسیله نرخ معلولیت‌ها در جامعه کاهش و شاخص‌های سلامت افراد، بیش از پیش ارتقا یابد.‏
هر سال بیش از چهار میلیون کودک در جهان با اختلالات ژنتیکی متولد می‌شوند که تالاسمی یکی از انواع مهم این گونه اختلال ها است.
بر اساس اعلام انجمن تالاسمی ایران هم اکنون بیش از 20 هزار بیمار تالاسمی در کشور بسر می برند و هدف برنامه کشوری در ایران پیشگیری از بروز بتا تالاسمی ماژور است.
هشتم ماه می، برابر با 18 اردیبهشت ماه، روز جهانی تالاسمی نام دارد.
7526/2087

منبع: پارس نیوز

کلیدواژه: ازدواج پارس پیشگیری تالاسمی پارس نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۴۶۱۲۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از کجا بفهمیم سرطان معده داریم یا نه؟

به گزارش «تابناک» به نقل از گجت نیوز، فاکتورهایی مانند سابقه خانوادگی، رژیم غذایی ناسالم، استعمال دخانیات و عفونت هلیکوباکتر پیلوری (Helicobacter pylori) ریسک بروز این بیماری را افزایش می‌دهند. اگر جزو گروه‌های پرخطر هستید، لازم است با علائم و شیوه‌های تشخیص این بیماری بیشتر آشنا شوید.

بهترین راه برای تشخیص سرطان معده چیست؟

بهترین و مطمئن‌ترین راه برای این‌که بدانید به سرطان معده (Stomach cancer) مبتلا هستید یا خیر، آزمایش است. در ادامه آزمایش‌هایی را به شما معرفی می‌کنیم که پزشکان گوارش اغلب آن‌ها را برای تایید سرطان معده و رد سایر احتمالات پزشکی توصیه می‌کنند:

    آزمایش خون: این تست می‌تواند شامل آزمایش CBC و تومور مارکرها مانند CEA باشد. این تست سرطان معده در منزل به‌راحتی انجام می‌شود و نیازی نیست حتما به آزمایشگاه مراجعه کنید. برای این آزمایش‌ها به نمونه خون نیاز دارید که از ورید بازویی گرفته می‌شود.

 •   تست‌های تصویربرداری پزشکی مانند سی‌تی اسکن
 •    آزمایش بلع باریم (Barium swallow): این تست یک روش تصویربرداری پزشکی است که برای تشخیص مشکلات و بیماری‌های مرتبط با دستگاه گوارش فوقانی مانند معده و مری استفاده می‌شود.
 •    آندوسکوپی فوقانی: در این آزمایش لوله ظریف و باریکی به نام آندوسکوپ از راه دهان وارد مری و معده می‌شود. در انتهای آن یک لنز قرار دارد که از وضعیت داخلی اندام‌های گوارشی تصویر تهیه می‌کند. پزشک با بررسی این تصاویر در مانیتور بروز سرطان معده را بررسی خواهد کرد.
 •   بیوپسی: در واقع این آزمایش به‌طور دقیق مشخص می‌کند که آیا سرطان معده رخ داده است یا خیر. پزشک در طی آندوسکوپی نمونه‌ای از بافت معده را خارج می‌کند و به آزمایشگاه می‌فرستد.

علائم اولیه سرطان معده چیست؟

سرطان معده مانند بسیاری از سرطان‌های دیگر در مراحل ابتدایی نشانه خاصی ندارد یا علائم آن با سایر بیماری‌های گوارشی همپوشانی دارد. بسیاری از بیماران به بهانه مشکلات گوارشی به دکتر گوارش مراجعه می‌کنند و در ادامه متوجه می‌شوند به این بیماری مبتلا شده‌اند. در واقع آن‌ها زمانی متوجه سرطان معده می‌شوند که بیماری پیشرفت کرده است. از علائم اولیه سرطان معده می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

سوء هاضمه

این مشکل گوارشی اغلب با احساس ناراحتی در قسمت بالایی یا میانی شکم، سوزش معده، احساس پُری شکم و ترشی دهان همراه است. سوءهاضمه می‌تواند به دلایل مختلف مانند پُرخوری، استرس و مصرف بیش از حد غذاهای چرب نیز ایجاد شود.

تهوع و استفراغ

سرطان معده به تدریج باعث تخریب بافت‌های سالم معده و کاهش اسید معده می‌شود. این فرآیند باعث اختلال در فرآیند جذب و هضم غذا خواهد شد و می‌تواند با تهوع و استفراغ همراه باشد. از سوی دیگر، تومورهای سرطانی به‌طور مستقیم بر سیستم گوارش فشار وارد می‌کنند.

این موضوع نیز منجر به بازگشت اسید معده به مری، حالت تهوع و استفراغ می‌‌شود. همچنین سرطان معده ممکن است سطح هورمون‌ها و مواد شیمیایی در بدن را تحت تاثیر قرار دهد، این مشکل نیز می‌تواند با تهوع و استفراغ همراه باشد.

نفخ بعد از غذا خوردن

سرطان معده به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم باعث ایجاد تغییراتی در عملکرد دستگاه گوارش می‌شود که ممکن است به نفخ و تورم شکمی پس از غذا خوردن منجر شود. برای مثال تومورهای سرطانی باعث ایجاد فشار در قسمت‌های مختلف دستگاه گوارش می‌شوند. این فشار می‌تواند عصب و بافت‌های حسی در دیواره معده را تحریک کند و باعث ایجاد نفخ شود.

کاهش حجم معده

همین‌طور که تومورها رشد می‌کنند، حجم معده را نیز اشغال خواهند کرد. به همین دلیل معده خیلی زودتر از ظرفیتش پُر می‌شود. در این حالت بیمار با خوردن مقدار کمی از غذا احساس سیری پیدا می‌کند. همچنین تومورهای سرطانی با تحریک عصب‌های معده باعث می‌شوند بیمار زودتر از حد طبیعی احساس سیری داشته باشد. این مشکل در طولانی‌مدت با کاهش وزن همراه می‌شود.

اگر به‌طور مکرر با این علائم گوارشی مواجه هستید باید برای بررسی‌های بیشتر و تشخیص دقیق به پزشک متخصص گوارش مراجعه کنید. همچنین به یاد داشته باشید بروز این علائم به این معنی نیست که حتما به سرطان معده مبتلا شده‌اید.

گاهی اوقات مشکلات ناشی از غدد می‌توانند منجر به بروز علائمی مانند کم‌اشتهایی یا کاهش وزن شوند، اگر تشخیص این باشد پزشک گوارش شما را به دکتر غدد ارجاع می‌دهد.

علائم سرطان معده در مراحل پیشرفته چیست؟

زمانی که بیماری پیشرفت می‌‌کند، علائم سرطان معده نیز به‌طور خاص دیده می‌شوند. از رایج‌ترین علائم سرطان معده در مراحل پیشرفته می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

درد

درد ناشی از سرطان معده به فاکتورهایی مانند مکان و اندازه تومور بستگی دارد. این درد می‌تواند در ناحیه معده و یا بافت‌های اطراف آن حس شود. بیماران اغلب آن را دردی تیز و مزمن توصیف می‌کنند که می‌تواند به سایر نواحی بدن مانند پشت، شکم، شانه‌ها و حتی قفسه سینه منتشر شود. همچنین بسیاری از بیماران پس از غذا خوردن با تشدید این درد مواجه می‌شوند.
خون در مدفوع یا مدفوع سیاه

یکی از عوارض متداول سرطان معده خونریزی معده است. تومور با آسیب رساندن به عروق خونی در دیواره معده باعث خونریزی داخلی می‌شود. این خون در فرآیند هضم قرار می‌گیرد و باعث سیاه شدن مدفوع خواهد شد. باید بدانید خون روشن و تازه در مدفوع اغلب نشانه‌ خونریزی اندام‌های گوارشی تحتانی است و در بیشتر مواقع به بیماری‌هایی مانند بواسیر و هموروئید مرتبط است.

استفراغ خونی

تومورهای سرطانی به عروق خونی آسیب می‌زنند و باعث خونریزی می‌شوند. این خون وارد دیواره معده وارد می‌شود و به دلیل حساسیتی که این قسمت از دستگاه گوارش دارد، ممکن است بیمار خون را به‌صورت استفراغ تخلیه کند.

آب آوردن شکم

رشد تومور در دیواره معده به انسداد آن منجر می‌شود و از عبور مواد غذایی جلوگیری می‌کند. این مشکل با انبساط معده و شکم همراه است، زیرا مواد غذایی و مایعات درون معده تجمع می‌یابند.

به این موضوع توجه داشته باشید که این علائم جدی هستند و در صورت بروز آن‌ها به مشاوره با پزشکان متخصص نیاز دارید. با این حال بروز این علائم اصلا به این معنا نیست که حتما سرطان معده رخ داده است.