به نقل از «مهر»

همه بدهی‌های رادیو پرداخت شد/ پایان نگاه دسته دومی به رادیویی‌ها

تاریخ انتشار: ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۴۶۳۰۱۳

خبرگزاری مهر-گروه هنر-عطیه موذن: بعد از حدود سه سال حضور نسرین آبروانی در کسوت معاون صدا، شهریور ۹۶ حمید شاه آبادی با حکم عبدالعلی علی عسکری رییس صداوسیما، معاون صدای رسانه ملی شد. شاه آبادی اگرچه در سمت های مدیریتی متعددی از جمله در وزارت ارشاد حضور داشته اما تاکنون در حوزه رادیو فعالیتی نداشته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

معاون صدای رسانه ملی بعد از چندین ماه حضور خود در رادیو در گفتگویی با خبرگزاری مهر از اتفاقاتی گفت که در این چند ماه رخ داده و همچنین رویکردهایی که قرار است در پیش گیرد. وی یکی از مهمترین این اتفاقات را صفر شدن بدهی رادیو به عوامل دانست و بیان کرد قرار است پرونده دریافتی های هر ماه را تا پایان همان ماه تسویه کنند.

وی همچنین به حاشیه هایی از حضورش در این رسانه که پیش از این سابقه ای در مدیریت آن نداشته است و نسبت خود با رییس صداوسیما اشاره و بیان کرد که باید کارنامه افراد در سوابق آنها در نظر گرفته شود.

متن گفتگوی ما با معاون صدا را در زیر می خوانید:

*جناب شاه آبادی شاید یکی از ویژگی های حضور شما در رادیو این بود که چون تعامل بهتری با رسانه ها  داشتید، طی این چند ماه در حاشیه نشست های خبری گفتگوهایی هم با خبرنگاران انجام شد و آنها به تدریج در جریان اتفاقات جدید و رویکردهای تازه در رادیو قرار می گرفتند. با این حال چالش و انتقادی در بدو ورود شما به رادیو وجود داشت که چون پیش از این در حوزه رادیو فعالیتی نداشتید حضورتان مورد سوال بود. اگرچه شما بارها در پست های مدیریتی حضور داشته اید اما در رادیو پیشینه ای نداشتید و سوال این است که این خلأ را در ادامه مسیر مدیریت رادیو چطور جبران می کنید به طور مثال از چه مشاورانی کمک می گیرید؟

- من در سال اول حضورم در این رسانه بیشترین نیازم استفاده از خود رادیویی هاست چون خود رادیویی ها بیشترین ارتباط را برای من ممکن می سازند و اگر خلأیی  هم باشد خود بچه های رادیو باید آن را پر کنند.

من با خود آمال و آرزوهایی را آورده ام به طور مثال خیلی دوست دارم که سبد شنیداری مردم متناسب با هنجارهای فرهنگی جامعه باشد یا در حوزه موسیقی هایی که از رادیو پخش می شود احساس خلأ می کنم آن هم در حالی که شاید ما حدود ۷۰ هزار قطعه موسیقی در آرشیوهای رادیو داشته باشیم و از همه آنچه که مورد نیاز است بهره مند باشیم اما قدرت به کارگیری آن را نداریم. گاهی در شبکه های رادیویی متنی خوانده می شود و بعد از آن قطعه ای نواخته می شود که هیچ ارتباطی با هم ندارند و اینها برای من مساله است. من برای حل همه مسایل در وهله اول باید با خود بدنه رادیو که متخصص و کارشناس این حوزه است ارتباط بگیرم و داده ها را دریافت کنم.

مشاور اصلی ما افکار عمومی است چون رادیو برای همه است. من گاهی به یک فضای دینی و مذهبی می روم و ممکن است از بعضی از شبکه ها انتقاد و شبکه های دیگری را تحسین کنند یا ممکن است در یک فضای ادیبانه و فرهیخته وارد شویم که به اجرا، ادبیات و طنز ما انتقاد وارد کنند که به این ترتیب می توانیم به تدریج انتقادها را دریافت کرده و مشکلات را رفع کنیم.

مردم محکوم به شنیدن رادیو نیستند و اگر نیاز آنها تامین نشود این رسانه را کنار می گذارند به ویژه در شرایطی که رسانه های جایگزین به شکل متعدد و متنوع وجود دارد و اگر رادیو خود را به روز نکند، عقب می ماند. در دهه های گذشته ۱۰۰ نفر در رسانه ها می نوشتند و ۱۰۰ هزار نفر می خواندند و امروز ۱۰۰ ها هزار نفر در حال نوشتن و پست گذاشتن در شبکه های اجتماعی هستند حال در چنین شرایطی نوشته های ما در رادیو زمانی رنگ و بو دارد که از غنا برخوردار باشد وگرنه انحصار و اجباری برای مخاطب وجود ندارد.

*آیا نگرانی ای از پذیرش این مسئولیت هم داشتید؟

- هر مسئولیتی را با نگرانی قبول می کنم. ما نباید اعتماد به نفس کاذب داشته باشیم که کار سخت نیست و انجامش خواهیم داد. مسئولیت سنگین است و باید تلاش کرد تا به توانایی های لازم رسید. همه کسانی که اینجا هستند تخصص ها و توانمندی هایی دارند و من هم باید به این توانمندی ها برسم و عصاره و چکیده این تجربیات را دریافت کنم.

من با حضور در رادیو نگرانی ای دارم که مسئولیت روزی ۳۶۰ ساعت پخش برنامه را بر عهده دارم که در هر یک دقیقه ممکن است یک گرفتاری درست کند. من هم مثل هر جای دیگری که مسئولیتی داشته ام نه تنها از افراد حاضر در حوزه کمک گرفته ام بلکه سراغ افراد بیرون از مجموعه که مخالف یا موافق مدیریت در گذشته بوده اند، رفتم و همه اینها می تواند کمک کند تا بهتر تصمیم گیری کنید. علاوه بر اینها شما در سیستم فرهنگی باید به مدیر خود اعتماد کنید؛ گاهی گوینده ای اشتباهی مرتکب شده است و از چندین نهاد تماس گرفته اند و ما ضمن متذکر شدن اشتباهش خواسته ایم که خودش همانطور که می داند خطایش را جبران کند. حتی یک بار گوینده ای با من تماس گرفت و بیان کرد که متنی جلوی او گذاشته اند که در آن نحوه عذرخواهی اش را نوشته اند و من مانع شدم که به آن شکل عذرخواهی کند. ما نباید جرات را از مدیر بگیریم البته او هم نباید اشتباه و خطا کند و باید بپذیریم در بعضی از حوزه ها امکان خطا واقعا صفر است و شوخی هم ندارد اما اینکه فکر کنیم در روز هیچ خطایی هم نخواهیم داشت باید گفت نه ممکن نیست.

*شما در وزارت ارشاد هم که حضور داشتید مخاطب رادیو بودید؟

- من همیشه با رادیو مانوس بوده و به طور طبیعی شنونده این رسانه بوده ام. زمانی شما براساس سلیقه خود انتخاب می کنید شاید من هم آن زمان شبکه های آوا، پیام و معارف را به دلایلی بیشتر گوش می کردم.

در منزل ما همیشه رادیو (ضمن مراعات همه مسایل شرعی) وجود داشت. خاطرم می آید ما زمانی در قم زندگی می کردیم و پدر من رادیویی خرید که چون خانواده ای مذهبی بودیم گاهی دیگران از ما تاسی می کردند. آن زمان دختر یکی از همسایه ها به اعتبار پدرم رادیویی خرید و پدر من چون نگران این مساله بود که مراعات دیگر مسایل نشود رادیوی منزل را فروخت تا دیگران هم بدانند. به هر حال ما ملاحظات خود را رعایت می کردیم اما نمی شد دیگران را هم به این ملاحظات توصیه کرد. پدرم بعد از فروش رادیو بار دیگر به شکلی محرمانه و حتی بدون اینکه ما بچه ها بدانیم رادیو خرید و به طور محرمانه نیز آن را گوش می کرد. او سال ها تا زمانیکه در قم بودیم به این شکل رادیو گوش می کرد و زمانیکه به تهران آمدیم این وضعیت آشکار شد. ما در کوچکی ضبط هم داشتیم و در منزل ما بیش از همه چیز نوار قرآن بود و ترتیل های مختلفی از قاریان را نگهداری می کردیم.

*از آنجایی که مشرب و مسلک شما از یک خانواده روحانی است ممکن است ایده آل های شما هم از رادیو بیشتر باشد و بخواهید براساس این ایده آل ها برای برنامه ها تصمیم گیری کنید. درست است؟

- ما برعکس به طرف دیگر بیشتر متهم هستیم (می خندد). واقعیت این است که سلیقه یک مدیر در رفتارهایش بی تاثیر نیست چون ما در عالم خلأ زندگی نمی کنیم اما مدیری موفق است که بتواند عنصر زمان و مکان و موقعیت ها را بشناسد. من هم سال ها در موقعیت های مختلف کار کرده ام و این فضاها را می شناسم. سابقه مدیریتی من نشان داده است که در این سال ها حصار و محدودیتی ایجاد نکرده ام. مدیر فرهنگی باید شناخت درستی از نیاز فرهنگی جامعه داشته باشد و بداند حاکمیت مثل یک پدر، مسئول همه نیازهای خانواده در جامعه است؛ از نیازهای اخلاقی گرفته تا تفریحی و ما هم باید از رادیو به عنوان یک وسیله همراه و هدایتگر سبک زندگی مردم استفاده کنیم. ممکن است رشته تحصیلی من در حوزه دیگری باشد اما در حوزه کاری ام نباید تاثیرگذار باشد.

مدیر فرهنگی باید شناخت درستی از نیاز فرهنگی جامعه داشته باشد و بداند حاکمیت مثل یک پدر، مسئول همه نیازهای خانواده در جامعه استخاطرم هست در وزارت ارشاد اهالی موسیقی دائم از من می پرسیدند که چه موسیقی ای گوش می کنم درحالی که ممکن است من کمتر موسیقی گوش کنم و یا موسیقی سنتی دوست داشته باشم اما نباید در رفتار من به عنوان مدیر فرهنگی نسبت به اجرا و پخش موسیقی پاپ تاثیری داشته باشد چون باید نیاز جامعه را ببینیم.

*چقدر از نخبه های بیرون از رادیو استفاده می کنید و فضا برای چنین افرادی چقدر باز است؟

- برون سپاری در رادیو تاکنون تقریبا صفر بوده و فضای رادیو برای این منظور چندان باز نبوده است چون معمولا تولیدات به دست کارکنان صورت می گیرد. متاسفانه این فضا شکل گرفته و نوعی نگاه استخدام نیرو هم در رادیو حاکم شده است. ما هم به احترام همه مدیران گذشته و وضعیت معیشتی همکاران خود فعلا باید وضع موجود را حفظ کنیم.

در حال حاضر نیروی انسانی ما مازاد بر نیاز مجموعه است. ما اکنون در ۱۶ شبکه ملی ۳۰۰ گوینده و ۴۰۰ تهیه کننده داریم که نیاز ما نیست و در حدود سه هزار و ۳۰۰ نفر در رادیو مشغول به کار هستند.

بنای ما این است که تا پنج درصد از تولیدات خود را برون سپاری کنیم و یا حداقل ضوابطی را به کار گیریم که فرآیند برون سپاری انجام شود و امیدواریم روزنه ای برای تولید برنامه در طراز رادیو با استفاده از ظرفیت نخبگانی بیرون باز شود البته باید توجه داشت نیروی رادیوی ما متخصص است و کسی نمی تواند ادعا کند بیرون از رادیو لزوما اتفاق شگرفی رخ خواهد داد.

*با انتصاب شما به عنوان معاون صدای رسانه ملی مسایلی درباره نسبت فامیلی تان با رییس صداوسیما و تاثیرش بر این انتصاب مطرح شد. فکر می کنید با توجه به شرایط فعلی رادیو چقدر می توانید حداقل از این جایگاه برای رایزنی های بیشتر و به سود رادیو بهره بگیرید؟

- اگر بخواهم به این بحث به طور شخصی نگاه کنم باید بگویم کارنامه افراد باید دلیل پذیرش یک مسئولیت از جانب خودشان و حتی پیشنهاد آن مسئولیت باشد. اگر نقدی هم وجود دارد باید در همین چارچوب دیده شود. من فکر می کنم افکار عمومی و حتی بدنه رادیو به واسطه نجیب بودنشان و یا شرایط و کارنامه ای که داشتم، مرا به عنوان عضوی از این خانواده پذیرفت. من در این سال ها یک مدیر فرهنگی بودم. مدیر فرهنگی باید توان مدیریتی داشته باشد و فضای مورد نظر را بشناسد. من هم روی حساب خوش شانسی و لطف خدا می دانم که بدنه رادیو از روی محبت مرا پذیرفت. امروز هم فضای کار است و باید دید چگونه می توان مسایل و مشکلات را حل کرد.

ما هنوز این مشکل را داریم که دریافتی همکارانمان در شان آنها نیست که امیدواریم این مساله را هم حل کنیمما امروز خوشحال هستیم که می توانیم عنوان کنیم هیچ بدهی به همکاران خود نداریم که این مساله در چند سال گذشته بی سابقه بوده است. امسال هم برنامه ریزی ما این است که تمام سیستم را به گونه ای مدیریت کنیم که هر ماه پرونده مالی هر شبکه بسته شود و دریافتی ها تا پایان ماه صفر شود. ما هنوز این مشکل را داریم که دریافتی همکارانمان در شان آنها نیست که امیدواریم این مساله را هم حل کنیم.

در حوزه نیروی انسانی مشکلات زیادی داریم اما شخصا فکر می کنم آنچه که بیشتر همکاران ما را ناراحت می کند نگاه دسته دوم به اهالی رادیوست که کرامت آنها را زیر سوال می برد.

*از سمت تلویزیون؟

- از طرف هر سازمان و نهادی. همکار رادیویی ما در میان مردم و افکار عمومی و در میان همکاران خودش در سازمان نباید احساس کند که اولویت دوم را دارد و اگر هم زمانی چنین فضایی صورت گرفته بوده در حال اصلاح است.

*در این چند ماه تغییراتی در رادیو و برنامه ها بوجود آمد که در رسانه ها هم اطلاع رسانی شد آیا در برنامه های روتین رادیو رویکرد جدیدی برای ادامه و بقایشان داشته اید؟

- انتظاری وجود دارد که وقتی مدیریت تغییر می‌کند، اسامی جدیدی را نسبت به برنامه‌ها مطرح کنیم و با طرح اسامی جدید بگوییم برنامه تازه ای روی آنتن برده ایم اما من هیچ‌گاه این کار را انجام نمی‌دهم چون اخلاقاً درست نیست. گروهی توفیقات و پیشینه‌ای با یک برنامه دارند همچون رادیو که شناسنامه و پیشینه‌ای دارد و ما حق نداریم به دلیل اینکه چند روز به یک رسانه می‌آییم، اسم برنامه‌ها را تغییر دهیم و درحالی‌که عوامل یک برنامه همان افراد هستند، با یکسری پازل بازی کنیم اما رویکرد ما این است که وقتی برنامه‌ای شکل می‌گیرد، سطح آنها را ارتقا دهیم و برنامه هایی هم برای تقویت بخش نویسندگی در رادیو داریم.  

*بخش کارشناسی برنامه ها نیز با نقطه ضعف های فراوانی رو به روست و عمده این نقطه ضعف هم به این مساله برمی گردد که کارشناسان در شبکه ها و برنامه ها تکراری هستند و ما فقط نام چند کارشناس را در برنامه ها می شنویم؛ مشکلی که البته در تلویزیون هم وجود دارد.

- یکی از دلایلی که باعث شده من متقاضی این نشست ها باشم این است که ما از یک فضای مونولوگ به فضای دیالوگ برسیم، ما نباید فکر کنیم که یک سویه در اتاق دربسته می نشینیم و برای مردم حرف می زنیم. جالب است که تصویر ذهنی بعضی از افراد نسبت به رادیو این است که شخصی در اتاق تاریک و دربسته ای نشسته و متنی جلویش است که آن را می خواند. این نگاه به همین دلیل پیش آمده است که رادیو نتوانسته با مخاطب ارتباط لازم را برقرار کند.

من این نقد را قبول دارم که تعداد کارشناسان ما محدود است و دلیلش این است که هیچ سابقه ای برای کارشناسان نداریم. حضور کارشناسان وابسته به تهیه کننده برنامه ها بوده استرادیو از حیث ارایه مطلب، کانون توجه خود را روی ارایه پیام درست گذاشته است تا حرف اشتباهی بیان نکند. تهیه کنندگان با حساسیت نسبت به چنین رویکردی در مسایل روایی، حدیث، سلامتی، اخبار و... سراغ کارشناسان می روند و همین باعث شده است که دایره انتخاب سخنرانان و مهمانان محدود باشد. من این نقد را قبول دارم که تعداد کارشناسان ما محدود است و دلیلش این است که هیچ سابقه ای برای کارشناسان نداریم. حضور کارشناسان وابسته به تهیه کننده برنامه ها بوده است و تهیه کنندگان می توانند از هر کارشناسی مشروط به اینکه حراست و مراجع دیگر مشکلی نداشته باشند، دعوت کنند.

قطعا ما باید این دایره محدود را بشکنیم، اکنون هم پروژه ای با نام بانک کارشناسان در معاونت صدا کلید خورده است که همزمان با شکل گیری شوراهای تخصصی در معاونت صدا، کارشناسانی که می توانند در رادیو حضور داشته باشند احصا شده اند. برای هر یک از این کارشناسان فرم جداگانه ای در نظر گرفته شده که در آن سوابق، تالیفات، حوزه کاری تخصصی کارشناس و سابقه حضور آنها در رسانه جمع آوری می شود. نرم افزاری هم برای این کار نوشته شده است که با شکل گیری شوراهای تخصصی در رادیو این فرم ها به شورا می رود و شورا درباره کارشناسان اظهار نظر می کند.

به این ترتیب مشخص می شود که ما در چه حوزه هایی خلا داریم و باید کارشناسان آن حوزه را افزایش دهیم. این پروژه چند ماه است که آغاز و تا کنون تعداد قابل توجهی فرم آماده شده است. البته من بانک کارشناسان را یک پروژه یک ساله می بینم و تاکنون چندین بار در جلسه شورای مدیران این بحث و موانع و مسایل آن مطرح شده است و شما باید از ما در پایان سال مطالبه کنید که به کجا رسیده است.

*متاسفانه نوعی فضای کمیتی بر رسانه ها حاکم است و رادیو یا تلویزیون در آغاز هر فصل یا مناسبت جدید به آمار و ارقام اکتفا می کنند درحالیکه کیفیت برنامه ها اهمیت بیشتری دارد. برای مخاطب چه اهمیتی دارد که در رادیو چند هزار دقیقه برنامه ساخته می شود ولی برای آنها مهم است که چه محتوایی در اختیارشان قرار می گیرد. امید داریم که در دوره مدیریت شما بر رادیو این مشکل هم کم رنگ شود.

- من این را قبول دارم که هنوز فضای کیمیتی را در رادیو داریم. یک مساله کلی وجود دارد که فضای آماری همیشه وجود داشته است و ما هم باید اطلاع رسانی کنیم که در مناسبتی نسبت به یک حوزه بی توجه نبوده ایم و برنامه سازی داشته ایم. از طرفی رادیو روزانه حدودا ۱۸ ساعت تولید دارد برخلاف تلویزیون که حدود ۴ تا ۵ ساعت تولیدی دارد و باقی آن تامینی است. من از مخالفان جدی کمیت گرایی هستم اما زمانیکه وارد رادیو شدم تعداد عناوین برنامه ها کم بود و اکنون بیشتر شده است چراکه ما مدت زمان برنامه ها را کوتاهتر کردیم. حوصله مخاطب ما طولانی نیست. ما در جدول برنامه های اردیبهشت حدود ۱۰۰۰ عنوان برنامه داریم درحالیکه این عناوین پیش از این حدود ۷۰۰ برنامه بود. حوصله مخاطب اجازه نمی دهد که ما یک برنامه ۱۲۰ دقیقه ای روی آنتن ببریم و در ازای آن ممکن است چهار برنامه نیم ساعتی دوست داشته باشد. حتی نمایش های رادیویی ما ۳۰ دقیقه ای است که حوصله مخاطب، مدت زمان رفت و آمد در مسیر و موارد دیگر به ما اجازه نمی دهد که نمایش های طولانی پخش کنیم. امروزه حتی مخاطب در شبکه های اجتماعی اگر پُستی بیشتر از چند خط داشته باشد مردم حوصله خواندنش را ندارند. ما باید با مخاطب حرکت کنیم و نمی توانیم به طور مثال به او بگوییم چرا یک کتاب را خط به خط نمی خواند.

در پایان این گفتگو می خواهم بگویم ما در مسیر خود در رادیو کاری خواهیم کرد که مردم تا پایان سال در طول روز بیشترین مصرفشان از طریق رادیو باشد و شب را هم که در منزل می توانند در کنار خانواده تلویزیون ببینند. این دو رسانه مثل دو بال رسانه ملی هستند و در کنار هم برای مردم نقش آفرینی می کنند.

کد خبر 4294033 عطیه موذن

منبع: مهر

کلیدواژه: حمید شاه آبادی رادیو معاونت صدا تئاتر ایران حضور هنر ایران در جهان کنسرت موسیقی موسیقی ایرانی سینمای مستند فیلم سینمایی جشنواره فیلم کن فیلم کوتاه کارگردان سینما نمایشگاه نقاشی برنامه تلویزیونی ناصر چشم آذر خانه هنرمندان ایران رادیو نمایش

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۴۶۳۰۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چند نکته درباره رادیو در ۸۴ سالگی

چهارم اردیبهشت‌ماه ما را به یاد رادیو و تلاش رادیویی‌ها می‌اندازد؛ روزی که اولین فرستنده عمومی رادیو در ایران نصب شد. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، ساعت نوزده چهارم اردیبهشت‌ماه  82 سال پیش اولین فرستنده عمومی رادیو در ایران نصب شد. اولین‌باری که رادیو در ایران شنیده شد به دلیل فقدان دسترسی و ابزارهای ارتباطی آن زمان، با نام "رادیو تهران" شناخته شد.  در بدو تأسیس، رادیو تهران که دارای دو فرستنده یکی برای موج متوسط و دیگری برای موج‌کوتاه بود، برای پخش برنامه‌های خود از یک استودیو در محل اداره بی‌سیم استفاده می‌کرد.

در سال 1327 یک فرستنده در اختیار رادیو قرار گرفت و یک استودیوی کوچک در میدان ارگ برای پخش اخبار ساخته شد. در سال 1336 نام «رادیو تهران» به «رادیو ایران» تبدیل و بعدها در جنب رادیو ایران فرستنده دومی بنام رادیو تهران نیز مشغول به کار شد که در آغاز امر تنها موسیقی از آن پخش می‌شد. حالا که 83 سال از اولین حضور رادیو در ایران می‌گذرد رادیو از 16 شبکه رادیویی بهره می‌برد.

چند چالش و چند نکته

1. دستمزد پایین و مشکلات معیشتی برای رادیویی‌ها: 

بارها پیشکسوتان رادیو در گفت‌وگوهایشان به دستمزد پایین و البته تبعیض‌هایی اشاره می‌کنند که معمولاً نسبت به حقوق و دستمزد رادیویی‌ها و تلویزیونی‌ها وجود دارد. نکته‌ای که بعضاً از آن به عنوان تبعیض هم نام می‌برند. مصداق بارز آن گفت‌وگویی که منوچهر آذری پیشکسوت رادیو با خبرنگار تسنیم داشت.

او گفت: «من فکر می‌کنم بیشتر باید هوایِ پیشکسوتان را داشته باشند. آنها سال‌ها در عرصه کارهای فرهنگی و هنری استخوان خُرد کردند و از هیچ کوششی دریغ نداشتند. تبعیض که همیشه وجود داشته است می‌توان در تولید آثار رادیویی و تلویزیونی دنبال آنها گشت.این درخواست را داریم که پیشکسوتان و کاربلدهای حوزه رادیو و تلویزیون را دریابند. »

البته بخشی‌زاده معاون صدا در گفت‌وگوی اخیری که با خبرنگار تسنیم داشت به این نکته اشاره کرد: «رادیو دچار یک عقب‌ماندگی تاریخی در حوزه بودجه است. ما یک نگاه تطبیقی در بحث پرداخت‌ها داشتیم در بخشی از قسمت‌ها، شغل‌های مشابه در سازمان صداوسیما داریم. یک وقت‌هایی تا 7 برابر و 6 برابر عقبیم و در بخش‌هایی 16 برابر هم این عقب‌ماندگی وجود دارد. خوشبختانه آقای جبلی رئیس رسانه ملی به این موارد کاملاً اشراف دارند. خودشان بحمدالله بعد از جلسات مکرری که داشتیم به بنده عرض کردند من ان‌شاءالله خودم می‌خواهم با خود شما و عوامل ستادی درباره بودجه رادیو تصمیم بگیریم. 

خودمان به تبعیض و مشکلات در دستمزدهای اهالی نجیب رادیو اشراف داریم؛ از طرفی هم می‌دانیم با 20، 30 درصد اضافه کردن به پرداخت‌ها کاری پیش نمی‌رود. چون یکسری توقعات منطقی است. همکار صدابردار من در استودیوی صدا هم حضور دارد و به فاصله‌ای کمتر از 10 متر در پخش هم فعالیت دارد. اما تفاوت در پرداخت چند برابر می‌شود. این اتفاق خودش عاملی برای پایین آوردن انگیزه و یک مقداری تبعیض می‌شود که آزاردهنده است. نمی‌توانم قول بدهم صددرصد امسال این اتفاق می‌افتد اما با حمایت‌های رئیس رسانه ملّی به دنبال پایان دادن به این تفاوت‌ها و به نوعی تبعیض‌ها در دستمزدهای هنرمندان رادیو هستیم.»

خبر معاون صدا از راه‌اندازی رادیو بانوان تا سهم کودکان

2. آگهی‌های آزاردهنده

چندی پیش اولین جشنواره آگهی‌های بازرگانی در صداوسیما برگزار شد. بسیاری از مدیران به خصوص رئیس صداوسیما به نظام‌مندی و توجه به سبک زندگی و خیلی از موارد دیگر در این حوزه تأکید کرد. در میانِ این هیاهو اما یک نکته شاید مغفول ماند و آن وقت‌نشناسی‌های تبلیغاتی در رادیو و البته بی‌توجهی به ساختِ آگهی رادیویی بود که البته از علی بخشی‌زاده معاون صدا درباره آن سؤال کردیم.

او به این نکته اشاره کرد: «می‌دانید که آگهی‌بازرگانی که درست و اصولی ساخته شود حتماً اتفاقاتی را ایجاد می‌کند که حتی یک سریال و برنامه نمی‌توانند آن پیام و اتفاقات را به منصه ظهور برسانند. همان‌طور که شهید آوینی در کتاب آیینه جادو دارند تصویر همه‌ مولفه‌های پیام را منتقل می‌کند. می‌بینیم وقتی یک آگهی‌بازرگانی با تعداد بالایی از فرزندان کالا یا بنگاه اقتصادی را معرفی می‌کند در عینِ تبلیغ آن بنگاه و محصول حتماً به تحکیم خانواده هم فکر کرده است. در عین‌حال تجمل و اغواگری هم می‌تواند پیام‌هایی باشد که در صورتِ ساخت چنین آگهی‌ها و تبلیغاتی ایجاد شود. 

ما در رادیو دغدغه داریم که هنوز بین آگهی‌های بازرگانی تلویزیونی و رادیویی تفاوتی به وجود نیامده است و الان متأسفانه همین طور است که هرچه در تلویزیون پخش می‌شود صدایِ آن به رادیو می‌رسد. چقدر خوب است که آنونس ویژه‌ای در رادیو ساخته شود. 

بخشی‌زاده تأکید کرد: شاید یکی از دلایلی که بایستی میانِ پخش آگهی تلویزیونی و آگهی رادیویی تفاوت ایجاد شود به این خاطر باشد که رادیو کششِ پخش آگهی‌ها را همچون تلویزیون ندارد. عنصر در تلویزیون بحث بصری و تصویر است و خیلی از خلأهای تبلیغی را می‌‌پوشاند اما در رادیو همواره عنصر خیال را داریم که محتوامحور است، از این جهت همان تبلیغاتی که روی آنتنِ شبکه‌های تلویزیونی می‌رود و بحث تبلیغی را از دریچه تصویر به مخاطب القا می‌کند، نباید در رادیو پخش شود، اشکال ما این است همان آگهی پخش‌شده از طریق تلویزیون، بعضاً در رادیو تکرار می‌شود.»

اما در کنارِ این مشکل و ایراد که معاون صدا به خوبی به آن اشاره کرد پخش وقت و بی‌وقت یا همان وقت‌نشناسی تبلیغات در رادیو کماکان وجود دارد و با انتقاداتی همراه است. شاید یکی از انتقادهای جدّی به آگهی‌های بازرگانی رادیو در برنامه‌های پرشنونده‌ای باشد که شنونده در حال پیگیری برنامه یا برنامه‌هایی پرشنونده است با نوعی از تبلیغات و آگهی بازرگانی مواجه می‌شود که نمی‌تواند آن را درک کند، چون نمی‌تواند در فضای رادیو این نوع تبلیغ و فضای اسپانسری (مشارکتی) را بپذیرد، این نکته اشکال بسیار جدّی است که نوعِ جنس و فرم و محتوای تبلیغ را باید براساس فضای رادیو و تلویزیون درست انتخاب کنند.

کنار این اظهارنظرها و نکاتی که وجود دارد اما مدیران در رادیو و تلویزیون باید به‌سمت آگهی‌هایی بروند که هم تبلیغ را به‌درستی انجام دهد و هم تبدیل به بدسلیقگی نشود، این عبارت وقت‌نشناسی یا به‌قولی تبلیغات آزاردهنده، گاهی باعث می‌شود مخاطب محتوا و آن جذابیت برنامه‌ای را که پیگیری می‌کرد در پی این تعدد آگهی‌ها و طولانی‌شدن‌شان، اصطلاحاً «گم» کند.

بارها اتفاق افتاده است در تلویزیون و پخش سریال‌ها و برنامه‌های پربیننده این اتفاق بیفتد و حالا این اشکال به رادیو هم سرایت کرده است.

3: راه‌اندازی چند شبکه رادیویی

معاون صدا در گفت‌وگوی اخیر با خبرنگار تسنیم از راه‌اندازی رادیو بانوان خبر داد که از طریق رئیس صداوسیما پیگیری می‌شود. در کنار ضرورت این راه‌اندازی شبکه رادیویی، خلأ جدّی رادیو کودکان و حتی بعضاً رادیو سرگرمی هم وجود دارد.  باید دید در سالِ 1403 و روزگار جدید رادیویی‌ها مشکل دستمزدها و آگهی‌های آزاردهنده برطرف خواهد شد یا خیر؟ آیا شبکه رادیویی جدید به چرخه شبکه‌های رادیویی موجود اضافه خواهند شد؟

انتهای پیام/