وطنی‌ها علیه پیامرسان وطنی
تاریخ انتشار: ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۵۲۳۱۸۱
به گزارش جهان نيوز به نقل از جام جم،کسی که به ما می‌گوید اهل جنگ روانی نیست و کل سابقه‌‌اش فنی است! جنگ روانی اما ادعایی جدید است که دیروز صبح از آدم‌های نشسته در آن سوی میدان مطرح شد، آن هم وقتی که وزیر جوان ارتباطات و فناوری اطلاعات در حاشیه بهره برداری از مرکز عملیات شبکه مخابرات ایران گفت: «این که یکی از پیام‌رسان‌های داخلی به جای طرح موضوع در جلسات مرتبا بحث را به موضوع عملیات روانی بکشاند، نه به سود آنهاست و نه به سود کشور.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آذری جهرمی تاکید کرد پیام‌رسان‌ها بدانند ما از آنها حمایت و مشکلات را پیگیری و برطرف می‌کنیم. حمایتی که وزیر ارتباطات از آن سخن گفت حرف جدیدی نبود؛ دوروز قبل‌تر، مجتبی جوانبخت دستیار او هم در یک توییت کوتاه مشخصا پیامرسان سروش را هدف گرفته و گفته بود:« موظف به تامین زیرساخت‌های مورد تائید در مصوبه شورای عالی فضای مجازی هستیم نه هر آنچه نیاز دارید. هیچ کسب و کاری نباید منتظر تحویل هر آنچه خواسته است از سمت دولت باشد.»
خواسته‌هایی طبق مصوبه
اما این سوی ماجرا، مدیرعامل پیامرسان سروش، می‌گوید حرف‌هایش نه بازی روانی است و نه ادعایی بی‌پایه و اساس.
سیدصالحی می‌گوید: «گله‌هایی که در این چند روز ما مطرح کردیم، مربوط به نامهای است که 11 اردیبهشت هم به مرکز ملی فضای مجازی و هم به شخص آقای وزیر فرستادیم و از دوستان تقاصا کردیم با توجه به اقبال کاربران نسبت به پیامرسان سروش و رشدی که این اپلیکیشن داشته، خدماتی را که براساس مصوبه شورای عالی فضای مجازی به عنوان خدمات حمایتی باید در اختیار پیام‌رسان‌های داخلی قرار بگیرد، به ما هم بدهند.»
سیدصالحی تاکید می‌کند: «خدماتی که ما درخواست کرده‌ایم، خارج از خدمات مصوب نیست، البته یک بخشی از این خدمات، مربوط به تسهیلات وام کم بهره 50 میلیارد ریالی است که از همین جا از دوستان تشکر می‌کنیم که حمایت کردند و به ما پرداخت شد. اما مشکل در بخش‌های دیگری است مصوب بوده اما فراهم نشده است.»
فراهم آوردن امکان ارتباط، یکی از همین مصوبه هاست. موضوعی که مدیرعامل پیامرسان سروش با اشاره به آن می‌گوید: «براساس مصوبه شورای عالی فضای مجازی باید 55 گیگابیت ارتباط با شبکه ملی اطلاعات و اینترنت با دریافت هزینه در اختیار پیام‌رسان‌ها قرار می‌گرفت که از این 55 گیگابیت مصوب، به پیامرسان سروش تا به حال 40 گیگابیت ارتباط اختصاص داده‌اند، اما نکته این که آن را در برج میلاد به ما اختصاص داده‌اند درحالی که سرورهای مجموعه سروش در مرکز انقلاب اسلامی شرکت ارتباطات زیرساخت قرار دارد و ما از روز اول از تمامی دوستان در تمام جلسات تقاضا کردیم این ارتباط را در همین مرکزی که سرورهای ما قرار دارد به ما بدهند، که این امر محقق نشده است.»
پول دادیم، اما پهنای باند ندارند!
این اما همه ماجرا نیست، مدیرعامل سروش یک مشکل اساسی دیگر را هم به عنوان یکی از گله‌هایش از وزارت ارتباطات مطرح می‌کند و می‌گوید: «طبق مصوبه شورای عالی فضای مجازی قرار بود قیمت پهنای باند پیام‌رسان‌های داخلی یک سوم بشود که البته پیام رسان سروش با پرداختی که سمت اپراتورها داشته و عملا هزینه سرویس را به صورت پیش پرداخت به اپراتورها پرداخت کرده، سرویس را برای مشترکان رایگان کرده است، اما مساله این که هم رایگان کردن و هم یک‌سوم کردن پهنای باند، در مورد همه پیام‌رسان‌های داخلی به طور کامل اجرایی نشده و ما هر روز با تعداد زیادی شکایت از شهرهای مختلف درباره اپراتورها مخصوصا همراه اول روبه رو هستیم که می‌گویند این اتفاق نیفتاده و مثال‌های نقض زیادی را هم می‌آورند.»
سیدصالحی می‌گوید این گله‌ها را به اپراتورها منتقل کرده است اما تا کنون به نتیجه نرسیده است.
تامین الزامات فقط از عهده وزارت ارتباطات برمی آید
کندی دوسه روزه پیامرسان سروش که با حاشیه‌های زیادی درباره زمینگیر شدن این پیامرسان همراه شد، موضوع دیگری است که سیدصالحی با اشاره به آن به ما می‌گوید: «وقتی منابع پردازشی مثل سرور و فضای ذخیره سازی ای که باید به پیامرسان سروش اختصاص داده می‌شد، هنوز به این پیامرسان نرسیده، به‌وجود آمدن چنین مشکلاتی دور از ذهن نیست و با این حال باز وقتی سرویس کند می‌شود ما را متهم می‌کنند که شما پیش بینی نکرده بودید یا ظرفیت سازی نداشتید!»
سیدصالحی ادامه می‌دهد: «اینها خدماتی نیست که ما جای دیگر در کشور بتوانم از آن برخوردار شویم، غیر از وزارت ارتباطات و شرکت‌های زیرمجموعه‌اش، اگر نقطه دیگری در کشور وجود داشت که به لحاظ ارتباطات این ظرفیت ارتباطات را که برای پیامرسان لازم است تامین کند، ما از آنها تقاضا می‌کردیم و هزینه‌‌اش را هم می‌پرداختیم.»
مدیرعامل پیامرسان سروش در ادامه به بند 2 ماده 2 مصوبه شورای عالی فضای مجازی اشاره می‌کند و می‌گوید: «خواسته‌های ما از وزارت ارتباطات خارج از این شش بند نیست، اینها مواردی است که در حوزه اقدامات به وزارت ارتباطات سپرده شده است، از اعطای تسهیلات موثر کم بهره، امکان اتصال متقابل با ارائه کنندگان خدمات ارتباطی، امکان عرضه خدمات الکترونیک مثل دولت الکترونیک، بانکی و خدمات پیام‌رسان‌های داخلی گرفته تا به حداقل رساندن هزینه‌های مرتبط با مصرف پهنای باند، کمک به تامین زیرساخت‌های شبکه‌ای و ذخیره‌سازی و امنیتی و حمایت لازم به منظور گسترش فعالیت‌های پیامرسان اجتماعی داخلی به خارج از مرزها.» سیدصالحی در پایان تاکید می‌کند: «کل سابقه ما فنی است و ما نسبت به واژه عملیات روانی که دیروز آقای وزیر به کار بردند کاملا بیگانه‌ایم. بحث ما در مورد ارتباط، رک در LCT، فضای CDN، بلاک آی‌پی و ترافیک و... است. از حمایت‌های وزیر محترم هم سپاسگزاریم اما اتفاق عملی در زیرمجموعه ایشان نیفتاده است. انتظار ما چیزی فراتر از مصوبات شورای عالی فضای مجازی نیست.»
مینا مولایی - روزنامه نگار
منبع: جهان نيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۵۲۳۱۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرکت تانک‌وار شهرداری زاکانی علیه پارک‌های قدیمی تهران؛ باز کردن باب «درخت‌کشی» به چه قیمتی؟
استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران می‌گوید: «پارک لاله تنها پارک تهران است که کلیه گیاهان آن نقشه برداری شده و در وب سایت سازمان بوستانها تمامی اطلاعات و نقشه پراکنش گیاهان آن قابل دسترسی است.با رفتارهای تهاجمی این‌چنینی به فضای سبز، باب درخت کشی در شهر باز خواهد شد و اگر هزاران پلاکارد هم با عنوان “ زنده باد درخت“ نصب شود، کسی آن را باور نمی‌کند.»
کسی نمی‌داند شهرداری تهران چه در سر دارد که هر روز شکایت و گله شهروندان رو به آسمان است، یک روز می‌خواهد در پارک‌های تهران هتل بسازد، روز دیگر می‌خواهد در پارک قیطریه برای مردمی مسجد بسازد که همان مردم، در همان پارک بخاطر این تصمیم تجمع کرده‌اند، یک روز قراردادی پر ابهام با چینی‌ها می‌بندد که برای تهران اتوبوس بیاورد و همان قرارداد صدای داد و فغان شورای شهری‌ها را بلند می‌کند.
این روزها هم نوبت به پارک لاله رسیده است. مدتی است که در پارک لاله تهران، سمت غربی ایستگاه آتش‌نشانی و روبه‌روی خیابان پورسینا، حصارهایی نصب شده است. در روزهای اخیر هم کانکس‌هایی در محل مستقر شده و گویا همه‌چیز مهیای آغاز عملیات درخت‌کشی و ساخت و ساز در پارک لاله است. این وضعیت باعث شد که هفته گذشته جمعی از شهروندان در این محل جمع شوند و به زاکانی اعتراض کنند.صحبت از ساخت یک فرهنگسرا در پارک لاله است.
در همین خصوص حسین آخانی، استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران دیروز، ۱۵ اردیبهشت شخصا به پارک لاله رفته و از نزدیک اوضاع این محوطه حصارکشی شده را بررسی کرده است.
این استاد دانشگاه می‌گوید: «روز شنبه ۱۵ اردیبهشت به پارک رفتم و با صحنه‌های نگران کننده‌ای مواجه شدم. اول آنکه بخشی از جنوب پارک در نزدیکی ایستگاه مترو تغییر کاربری داده شده است. آنچه از لابلای حصار دیده شد، گود برداری و ایجاد سازه‌ای (شبیه دستشویی) به مساحت تقریبی حدود ۲۰۰-۵۰۰ متر مربع است. کمی دورتر در غرب آن، درست مجاور ایستگاه آتش نشانی و محلی که درختان انجیلی قرار دارند در چند هزار متر مربع حصار کشی شده است. علاوه بر انجیلی، درختان قدیمی تنومند و ارزشمند دیگری در این بخش پارک رویش دارد. درختان این بخش پارک به دلیل خاک باز، از شادابی و سلامت بیشتر برخوردار است و طبیعی است کوچکترین دستکاری در آن نباید صورت گیرد.»
آخانی با بیان اینکه در ۱۳ اردیبهشت امسال با آقای مهندس مختاری رئیس سازمان بوستانها و فضای سبز تهران در خصوص دلیل این حصار کشی پرسیدم. ایشان به من قول دادند که آنجا هیچ درختی قطع نمی‌شود. ادامه می‌دهد: «در گفت‌وگوی دوباره خود با آقای مهندس مختاری متوجه شدم که ماجرا جدی است و برنامه تغییر آن محل برای اهداف فرهنگی وجود دارد. اگر چه ایشان مدعی عدم قطع درخت بود ولی تغییراتی که بناست انجام شود و روزنامه همشهری نیز به آن اشاره کرده است باعث تهدید این زیست بوم شهری و به مرور باعث خشک شده درختان خواهد شد.»
به گفته استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران، جنوب پارک لاله از نظر گونه‌های درختی متنوع‌ترین و اتفاقا دارای گونه‌های بومی است و با توجه به انبوه درختان، سیمای جنگلی شمال کشور را در ذهن تداعی می‌کند. او معتقد است: «هر گونه تخریب، تغییر کاربری و حتی ایجاد آب‌نما و راه عبور و مرور به این زیست بوم شهری اشتباه و خطای نابخشودنی است.»
چرا پارک لاله مهم است؟
دکتر آخانی در برابر این پرسش که چرا پارک لاله اهمیت دارد و چرا باید نگران این بوستان باشیم، می‌گوید: «اول اینکه این پارک تنها فضای سبز مجاور بزرگترین و قدیمی‌ترین دانشگاه کشور است. دانشگاهی که در قلب شهر تهران از داشتن یک کمپوس (فضای بیرونی) مناسب محروم است. این پارک تنها جایی است که دانشجویان می‌توانند با دوستان خود در آنجا قدم بزنند و زیباترین خاطرات دوران تحصیل خود را بگذرانند. شک ندارم که هزاران دانشجو در همین پارک بزرگترین تصمیم خود را در فضای زیبای پارک برای تشکیل زندگی مشترک را گرفته‌اند.»
این استاد دانشگاه ادامه می‌دهد: «آرزو داشتم که روزی پارک لاله را به باغ گیاهشناسی تبدیل کنم تا دانشگاهی باز باشد برای شهر تا کودکان، دانش آموزان و دانشجویان و مردم با دنیای گیاهان آشنا شوند. بعد از چندین سال مذاکره مفصل و جلسات متعدد، هیئت مدیره سازمان بوستانها و فضای سبز شهر تهران - علیرغم موافقت‌های اولیه - با آن مخالفت کرد. دلیل مخالفت این بود که این پارک قدیمی است و به هیچ عنوان نباید به آن دست زد! بعد توافق شد که باغ گیاهشناسی در دو سوی اتوبان چمران در مجاور برج میلاد و دانشگاه تهران ساخته شود. توافق انجام شد، تفاهم نامه امضا شد، شورا آن را مصوب کرد ولی به دلایل نامعلوم به مرحله اجرا نرسید.»
او ادامه می‌دهد: «پارک لاله تنها پارک تهران است که کلیه گیاهان آن نقشه برداری شده و در وب سایت سازمان بوستانها تمامی اطلاعات و نقشه پراکنش گیاهان آن قابل دسترسی است. در این پروژه که توسط اینجانب در دانشگاه تهران انجام شده است، بایستی بزودی با نصب پلاک، شامل نامهای علمی و فارسی و پراکنش در داخل پارک و با استفاده از کد QR ، علاقه مندان بتوانند اطلاعات دقیق‌تر شامل عکس‌های دقیق و پراکنش آن را بدست آورند.»
آخانی اظهار می‌کند: «پارک لاله تنها پارکی است که در آن درخت انجیلی (Parrotia persica) بیش از نیم قرن پیش کاشته شده است و به همین دلیل ارزش و اعتبار حفاظتی بسیار بالایی دارد.»
استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران با بیان اینکه به یاد می‌آورم در فروردین ۱۴۰۱، وقتی برای ایجاد موزه علم در زمین‌های در اختیار دانشگاه تهران واقع در ملا صدرا چندین درخت سرو نقره‌ای آمریکایی - که ارزش‌های اکولوژیک چندانی برای شهر ندارند - قطع شدند، آقای مختاری و ماموران شهرداری محکم جلوی آن ایستاد، می‌گوید: « آقای مختاری، به عنوان کسی که خود را حافظ درختان تهران می‌داند، و شورای شهر تهران وظیفه دارند جلوی این تغییر کاربری تحت هر عنوان و با هر هدفی بیایستد. با رفتارهای تهاجمی این‌چنینی به فضای سبز، باب درخت کشی در شهر باز خواهد شد و اگر هزاران پلاکارد هم با عنوان “ زنده باد درخت“ نصب شود، کسی آن را باور نمی‌کند.»
با این گلایه‌ها و با توجه به اینکه هر دو اقدام ساخت مسجد و فرهنگسرا در بوستان‌های قیطریه و لاله با اعتراض و تجمع شهروندان روبه‌رو شده،سوال اینجاست که شهرداری تهران برای کدام مردم و چه کسانی این بنا را می‌سازد؟ چرا شهرداری می‌خواهد با تانک از روی پارک‌های تهران بگذرد؟ این همه لجبازی با مردم شهر چه هدفی را دنبال می‌کند؟ شهرداری که مردم با اقداماتش همراه نیستند، برخی از اعضای شورای شهرش جلسه سخنرانی‌اش را ترک می‌کنند و با اون همسو نیستند، چه هدفی دارد؟
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟