به نقل از «همشهری آنلاین»

کشف قدیمی‌ترین ردپای اکسیژن در جهان

تاریخ انتشار: ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۶۱۷۲۷۷

دانش > فضا - همشهری آنلاین:
اخترشناسان موفق شده‌اند باستانی‌ترین بقایای اکسیژن جهان را در میان کهککشانی که ۵۰۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ ایجاد شده‌بود،‌کشف کنند.

براساس گزارش BBC، آنچه درباره اين كشف شگفت‌انگيز است، آن است كه اين اكسيژن تنها مي‌توانسته در گروهي قديمي‌تر از ستارگان به وجود آمده باشد كه پس از متلاشي شدن،‌اكسيژن را پراكنده ساخته‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اين به آن معني است كه مي‌توان ردپاي رويداد‌هايي كه تنها 250 ميليون سال پس از انفجار بزرگ رخ داده‌اند را به كمك اين اكسيژن مشاهده كرد.

دانشمندان مي‌گويند اين كشف علم را به دوراني به نام "بامداد كيهاني" مي‌برد، زماني كه جهان براي اولين‌بار در نور غرق شد. دانشمندان تاكنون نتوانسته‌اند اين دوران را به صورت مستقيم مشاهده كنند، زيرا مشاهده مستقيم آن فراتر از توان فناوري‌هاي موجود است. اما مي‌توان از آن براي بهبود كاربري تلسكوپ‌هاي آينده و تنظيم تجهيزات آن براي ديدن بامداد كيهاني استفاده كرد،‌ براي مثال تلسكوپ جيمز وب كه قرار است در سال 2020 سفر خود را آغاز كند تا درخشش اولين جمعيت ستارگان جهان را رصد كند.

فاصله تا كهكشان رصد شده، كه MACS1149-JD1 نام دارد،‌با استفاده از تلسكوپ ALMA و VLT تاييد شده‌است. اين دو تلسكوپ دريافتند تشعشعات هيدروژني و اكسيژني در اين كهكشان تحت تاثير انبساط جهان به طول‌موج‌هاي بلندتري تغيير پيدا كرده‌اند. اين به آن معني است كه جهان هستي از زماني كه نور از سوي اين كهكشان به سمت زمين حركت كرده، 9 تا 10 برابر منبسط شده‌است و ديدن اين كهكشان به معني آن است كه دانشمندان 97 درصد از مسير به سمت انفجار بزرگ را مي‌بينند، زماني كه جهان تنها 500 ميليون سال سن داشت.

محققان همچنين دريافته‌اند ستاره‌هاي اين كهكشان زماني متولد شده‌اند كه جهان تنها 250 ميليون سال عمر داشته‌است، يعني دو درصد سن كنوني‌اش.

انفجار بزرگ جهاني خلق كرد كه مملو از هيدروژن، هليوم و مقادير بسيار كمي ليتيوم بود. تمامي عناصر سبك‌تر از اين سه طي فرايندي به نام گداخت هسته‌اي درون ستارگان ايجاد شدند. كلسيم درون استخوان‌هاي انسان، فسفر درون دي‌ان‌اي و آهن درون خون همگي بازمانده نسل‌هاي متوالي ستارگاني هستند كه محيط كيهاني را با تبديل شدن به ابرنواختر و در نهايت منفجر و متلاشي شدن، بارور ساخته‌اند.

از اين رو اكسيژني كه در اين كهكشان ديده مي‌شود،‌بايد به زماني قبل‌تر از زمان تولد كهكشان تعلق داشته باشد. شواهد زيادي در دست هستند كه نشان مي‌دهند ستارگان درخشش خود را از 200 ميليون سال پس از انفجار بزرگ آغاز كرده‌اند،‌از اين رو مي‌توان اينطور تصور كرد كه بخشي از اين اكسيژن در آن دوران ايجاد شده‌است. دانشمندان هنوز پرسش‌هاي زيادي درباره كهكشان MACS1149-JD1 دارند،‌ براي مثال هنوز نمي‌دانند آيا اين كهكشان داراي سياهچاله‌است يا خير.

در همین زمینه: عظیم‌ترین جرم جهان مشاهده شد گردش کهکشان‌ها، با سرعت نجومی منظره شفق قطبی از فضا تماشا | جان می‌گیرد اینگونه شفق قطبی شب‌نشینی ماه با خواهر خوانده زمین در شامگاه ۲۷ اسفند ببینید | پدیده جوی شفق قطبی چین فضانورد استخدام می‌کند ردپای اولین ستارگان جهان کشف شد

منبع: همشهری آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۶۱۷۲۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ناسا ردپای حیات بیگانه را در مریخ کشف کرد

مریخ‌نورد «کنجکاوی» ناسا ردپای گاز متان را در سیاره سرخ یافته و دانشمندان را یک گام به کشف حیات بیگانه نزدیک‌تر کرده است.

به گزارش ایسنا، ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده که توسط موجودات زنده روی زمین تولید می‌شود و با این کشف، دانشمندان را درباره ذخایر پنهانی سیاره گیج کرده است.

به نقل از دیلی میل، مریخ‌نورد «کنجکاوی» (Curiosity) یک جریان ثابت را از متان شناسایی کرد که از «دهانه گیل» (Gale Crater) در زمان‌های متفاوتی از روز ظاهر می‌شد و به صورت فصلی در نوسان بود. این جریان گاهی اوقات به ۴۰ برابر بیشتر از حد معمول می‌رسید.

اگرچه ناسا هنوز حیات را در مریخ پیدا نکرده است، اما دانشمندان این آژانس فضایی معتقدند منبع آن از اعماق سیاره می‌آید.

نظر دانشمندان این است که متان می‌تواند زیر نمک جامد قرار بگیرد و تنها زمانی از آن خارج شود که دما در مریخ افزایش یابد یا این که کنجکاوی روی پوسته مریخ بچرخد و آن را بشکافد. این مولکول ساده که از یک اتم کربن و چهار اتم هیدروژن تشکیل شده است، روی زمین معمولا نشانه حیات است. حیوانات هنگام هضم غذا گاز متان تولید می‌کنند.

مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا از سال ۲۰۱۲ روی سطح مریخ پرسه می‌زند و در همه این مدت، گیج‌کننده‌ترین چیزی که پیدا کرده، جریان ثابت متان بوده است که از دهانه گیل می‌آید.

یک قسمت از دهانه گیل که از آن متان بیرون می‌آمد، تنها نقطه از این سیاره بود که کنجکاوی در آن گاز را شناسایی کرده است، اما کنجکاوی هیچ نشانه مشخصی را از وجود حیات در مریخ ندیده است؛ برای مثال، یک گاو یا افرادی که فقط مقدار زیادی کلم بخورند.

دانشمندان طی بررسی‌های آزمایشگاهی در شرایط مشابه خاک مریخ توانستند آنچه را که ممکن است اتفاق بیفتد، شبیه‌سازی کنند. طی این مدت طولانی، نمک‌ها از اعماق زیر سطح سنگی و غبارآلود سیاره بیرون می‌آیند.

این نمک‌ها که پرکلرات نام دارند، در مریخ به وفور یافت می‌شوند. پرکلرات‌ها سمی هستند و در یخی که زیر سطح سیاره به دام افتاده است، به صورت فراوان وجود دارند.

یخ به تدریج تبخیر می‌شود و با عبور بخار نمک از میان رگولیت، مقداری از آن را به جا می‌گذارد. وقتی مقدار کافی از این نمک‌ها در رگولیت جمع می‌شوند، نوعی پوسته را تشکیل می‌دهند که به شن و ماسه یا دانه‌های قهوه شباهت دارد.

دانشمندان این پژوهش جدید نوشتند: روی مریخ، چنین فرآیندی می‌تواند به طور طبیعی طی یک دوره زمانی طولانی در مناطق کم‌عمق همیشه منجمد اتفاق بیفتد و ممکن است نمک در لایه بالایی جمع شود.

در همان زمان که بخار نمک بیرون می‌آید، متان نیز منتشر می‌شود. منبع این انتشار هنوز ناشناخته است. این منبع می‌تواند ناشی از موجودات زنده یا ناشی از فرآیند‌های زمین‌شناسی زیر سطح سیاره باشد که هنوز برای دانشمندان نامرئی هستند.

در هر حال، این متان از هر کجا که بیاید، زیر پوسته نمک به دام می‌افتد. دانشمندان با پمپاژ غلظت‌های متفاوتی از پرکلرات به رگولیت شبیه‌سازی‌شده مریخ دریافتند که سه تا ۱۳ روز زمان برای تشکیل شدن این پوسته نفوذناپذیر کافی است. برای ایجاد یک پوسته نمک جامد نیز به غلظت پنج تا ۱۰ درصد پرکلرات نیاز بود.

دانشمندان گاز نئون را به عنوان جایگزین متان به زیر پوسته پمپاژ کردند و دریافتند این لایه آن قدر قوی است که گاز زیر آن به دام بیفتد، اما هنگامی که دمای سیاره در زمان‌های خاصی از روز یا فصول خاصی افزایش می‌یابد، این پوسته می‌شکند و متان را بیرون می‌فرستد.

آن زمان بود که مریخ‌نورد کنجکاوی، متان را در هوا تشخیص داد. فقط دما نیست که می‌تواند پوسته را بشکند. پژوهشگران نوشتند: پوسته احتمالا حدود دو سانتی‌متر ضخامت دارد که کمی کمتر از یک اینچ است و کنجکاوی به اندازه‌ای سنگین است که بتواند هنگام حرکت کردن آن را بشکند.

این پژوهش در مجله «JGR Planets» به چاپ رسید.