به نقل از «آفتاب»

صندلی برزخی بهشت؛ ۷ چالش بزرگ «افشانی» در شهرداری

تاریخ انتشار: ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۶۱۷۹۹۶

افشانی که سابقه مدیریت استانی را در استان فارس داشته حالا می‌داند مدیریت شهرداری تهران به مراتب سخت‌تر از استانداری در فارس یا حتی دیگر استان‌های بزرگ است. آفتاب‌‌نیوز : صبح شنبه آقای شهردار در حالی در دفتر مجلل خیابان بهشت شروع می‌شود که محمدعلی افشانی می‌داند کار سختی را مدیریت کلانشهر تهران دارد. مدیریتی که ابعاد آن به مدیریت دولتی کوچک می‌ماند و حالا او کلیددار شهری با چالش‌های فراوان است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مهم‌ترین چالش‌هایی که محمدعلی افشانی شهردار جدید تهران با آنها مواجه است، در ۷ مورد کلی تقسیم می‌شود. نخست آلودگی هوا و چالش حمل و نقل در تهران، دوم بدهی‌های کلان شهرداری که طی سال‌های اخیر رسوب کرده و حالا می‌تواند ابرچالشی برای هر مدیری در شهرداری تهران باشد.سهم‌خواهی‌ها و فشارهای سیاسی، چالش هایی مربوط به فعالیت‌های فرهنگی، گران اداره شدن شهر تهران، آسیب‌های اجتماعی افسار گسیخته در این شهر به اصطلاح عموم «بی‌در و پیکر» و پیمانکاران با نفوذی که طی سال‌های اخیر چاق شده‌اند و هرکدام می‌توانند با لاغر شدن سفره‌هایشان‌، زیر میز معادلات در مدیریت شهری بزنند. 
افشانی که سابقه مدیریت استانی را در استان فارس داشته حالا می‌داند مدیریت شهرداری تهران به مراتب سخت‌تر از استانداری در فارس یا حتی دیگر استان‌های بزرگ است. شهرداری تهران علاوه بر همه چالش‌های شهری و اجتماعی خود، سالهاست که به بستری سیاسی در معادلات چپ و راست تبدیل شده و همین مساله مدیریت شهرداری تهران را متفاوت می‌کند.

چالش‌های او چیست؟ در ادامه بخوایند؛

۱.حمل و نقل و آلودگی هوا در تهران شهروندی نیست که اگر از او درباره مهم‌ترین چالش تهران سوال کنید، به مساله آلودگی هوا اشاره نکند و همزمان متخصص یا کارشناسانی هم وجود ندارند که راه‌حل آلودگی هوای تهران را توسعه حمل و نقل عمومی و پاک نخوانند. اما اوضاع حمل و نقل عمومی در تهران هنوز با چالش‌های فراوانی روبروست. هم‌اکنون روزانه ۱۵ میلیون سفر و به عبارتی ۱۹ میلیون جابه‌جایی در شهر تهران صورت می‌گیرد که سهم حمل و نقل عمومی در این جابجایی ها تنها حدود ۳۵ تا ۴۰ درصد است. این درصد در کشورهایی که توانسته‌اند آلودگی هوا را از طریق گسترش‌ حمل و نقل عمومی مدیریت کنند، بعضا تا ۹۰ درصد نیز می‌رسد. در تهران اما مترو آنطور که در سندهای چشم‌انداز پیش‌بینی شده بود، توسعه پیدا نکرد و همزمان اتوبوسرانی هم درصدی حدود ۱۳ درصد جابجایی‌ها در تهران را پوشش می‌دهد. یکی از بزرگترین چالش‌های افشانی در تهران توسعه حمل و نقل عمومی است. مساله‌ای که افشانی برای آن راهی جز جلب مشارکت بخش خصوصی و دریافت کمک‌های مستمر از دولت ندارد.

۲. بدهی‌های کلان شهرداری تهران «نظام مالی شهرداری‌ها پاشنه آشیل کلانشهرها است؛ چرا که تامین بودجه سالیانه، میزان بدهی و همچنین منابع مورد نیاز برای اجرای پروژه‌ها به رقم زیادی رسیده که حدودا 150 هزار میلیارد تومان برای هشت کلانشهر می‌شود که حدود 50 درصد بودجه عمومی دولت می‌شود.» این آمار بخشی از واقعیتی است که امروز در کلانشهر های ایران در حال رخ دادن است و هفته‌ی قبل از سوی حجت الله میرزایی، معاون برنامه ریزی شهرداری تهران اعلام شد. میرزایی با بیان اینکه تهران تا پنج سال آینده، نیاز به 200 هزار میلیارد تومان دارد که برای اداره امور جاری، انجام تعهدات ناتمام و بازپرداخت بدهی‌هایش هزینه کند و برآورد ما این است که هشت کلانشهر نیز در افق چهارساله به 400 هزار میلیارد تومان احتیاج دارند که رقم بسیار بالایی است و حال اینکه اقتصاد امروز شهرها و ساز وکار تامین مالی در شهرها به هیچ وجه ظرفیت تأمین این رقم را ندارند؛ چراکه نظام مالیه شهرها عقب مانده است و سایر زیرسیستم‌ها نیز همچون بودجه ریزی و ... توسعه نیافته باقی مانده است.این آمارها به روشنی نشان می‌دهد افشانی در حوزه مدیریت هزینه‌ها با ابرچالش مواجه است.
۳. سهم‌خواهی‌ها و فشارهای سیاسیشهرداری تهران از زمانی که محمود احمدی‌نژاد از کسوت شهردار در خیابان بهشت، به کسوت ریاست جمهور در خیابان پاستور رسید، تبدیل به موقعیتی سیاسی شد. حتی شاید قبل تر از او، زمانی که اصلاح‌طلبان اولین شورای شهر تهران را فتح کردند و جایگاه مدیریت شهری در کلانشهر تهران، تبدیل به بستری برای معادلات سیاسی چپ و راست شد. افشانی حالا گزینه‌ای که از دل همین بستر سیاسی بیرون آمده است. او در فرآیند کاملا سیاسی انتخاب شهردار در جمع اعضای شورای شهر کنونی ، مورد حمایت وابستگان به حزب اعتماد ملی و کارگزاران سازندگی قرار گرفت و توانست گزینه‌های حزب اتحاد ملت دیگر ضلع مثلث لابی گر اصلاحطلبان برای انتخاب شهردار تهران را از گردونه رقابت خارج کند. حالا همین بستر سیاسی می‌تواند پاشنه آشیلی برای شهردار جدید تهران باشد. خصوصا اینکه او از دو ناحیه محتمل با فشارهای سیاسی مواجه می‌شود. نخست از ناحیه همفکران سیاسی خود و دوم از ناحیه جریان رقیب که تجربه ۷ ماه مدیریت محمد علی نجفی نشان داد، هر دو جریان سیاسی روی خوشی به ساکن دفتر خیابان بهشت نشان نمی‌دهند.
۴. چالش فعالیت‌های فرهنگی شهرداری از طرف دیگر، یکی از عمده‌ترین چالش‌هایی که ممکن است خیلی زود برای افشانی رخ نمایان کند، اختلاف سلیقه در اجرای برنامه‌های فرهنگی در میان دو طیف سیاسی کشور است. مساله‌ای که به روشنی خود را در ماجرای رقص دختر بچه‌ها در برج میلاد و در زمانی شهرداری محمد علی نجفی نشان داد. این مساله یکی از جدی‌ترین و سنتی‌ترین اختلافات میان دو جریان سیاسی عمده در کشور طی سال‌های اخیر بوده و همواره توپ‌خانه‌های رقیب در کمین جریان‌سازی علیه مصادیق فرهنگی مجریان قرار دارند.
۵. گران اداره شدن تهران«شهر گران اداره می شود، و این یعنی فشار بر شهروندان و باید هزینه اداره شهر را کاهش دهیم.» این بخشی از نقل قول احمد مسجد جامعی عضو شورای شهر تهران است که سال‌هاست با آمار ارقام سعی در جلب توجه مدیران شهری به این واقعیت دارد که « تهران گران اداره می‌شود» اهمیت این مساله از آنجایی است که مستقیما دود آن به چشم شهروندان می‌رود. آنطور که احمد مسجد جامعی می‌گوید:«بودجه، واقعیتی است که با زندگی شهروندان پیوند دارد و ما نمی توانیم، و دستمان هم باز نیست، که بگوییم چون شهرداری پول ندارد به شهروندان فشار وارد کنیم. ما نماینده شهر و شهروندان هستیم، شهردار هم نماینده شهر و شهروندان است و همه بایستی در حفظ منافع آنها بکوشیم.»
۶. آسیب‌های اجتماعی افسارگسیخته تهران اگر تهران را پایتخت آسیب‌های اجتماعی کشور بخوانیم، سختی بیراهه نیست. آمارها می‌گوید تهران بیش از ۴۵ درصد از کل معتادان متجاهر را در خود جای داده است. طلاق در تهران بالای نرم کشوری است. بزهکاری در تهران مصادیق متعددی دارد و از هر گوشه شهر کودکان کار و خیابان به چشم می‌آیند. علاوه بر این آسیب‌های رفتاری مانند نزاع خشونت در کنار مسالی چون اختلاف طبقانی و چالش های از این دست باعث شده، تهران به ویترینی از آسیب‌های اجتماعی سنتی، کلی و نوپدید تبدیل شود و افشانی در این حوزه کار سختی را دارد.
۷. پیمانکاران پر نفوذ در شهرداری
علاوه بر همه اینها، شهرداری تهران طی سال‌های اخیر، روی کاکل پیمانکاران می‌چرخید. تا جایی که سال گذشته رحمت‌اله حافظی با حضور در کافه خبر خبرآنلاین در پاسخ به این سوال «پروژه‌های کلان با فشار پیمانکاران در تهران کلید می‌خورد؟» گفت:« این شائبه را نمی‌توانیم از ذهن دور کنیم که این جریان از بیرون مدیریت می‌شود. برخی از آنها خصوصی هستند و برخی دیگر پیمانکاران متعلق به بخش‌های دیگری هستند. نهایتا شهرداری توسط آنها مدیریت می شود. متاسفانه در صحن شورا هم عده ای می دانند و هیچ واکنشی هم نشان نمی دهند.»برخی از این پیمانکاران با نفوذ، وابستگی به نهادهای رسمی نیز دارند و همین وابستگی‌ها ممکن است، کار را برای افشانی در پروژه‌های کلان دشوار کند.
خبرانلاین  کد خبر: ۵۲۴۳۱۲ تاریخ انتشار: ۲۹ ارديبهشت ۱۳۹۷ - ۱۲:۲۱

منبع: آفتاب

کلیدواژه: شهرداری افشانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۶۱۷۹۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اختلال در مسیر قهرمانی، اوسمار و اولین چالش بزرگ

به گزارش ورزش سه، شاید منشاء خیلی از عوض شدن‌ها در لابه لای همین شکست هاست.بهمن ۹۸ که یحیی آمد شیفته فوتبال هجومی و زیبا بود اما هرچه گذشت او نتیجه گراتر شد و اقتصادی . فقط آنهایی که زیر خاک اند تغییر ناپذیرند و شاید شکست در اراک یکی از همان پیچ هایی باشد که افکار هجومی اوسمار را در فوتبال ما تغییر دهد.شاید هم او درس بزرگی را از این ناکامی تاریخی گرفته و‌ دیگر اینچنین بی محابا دست به تغییرات گسترده نزند ! بی تردید ذهن‌‌ او همانند میلیون‌ها هوادار درگیر این است چه شد تیمش که گل نمی خورد، 
در کمتر از ۳۰ دقیقه ناگهان ۴ بار دروازه اش باز شد؟ کجای کار می لنگید؟ ایراد کار چه بود که قرمزها یک جام را در اراک جا گذاشتند و با چهره ای شوک‌زده در آستانه یکی از فینال‌های لیگ جاری( بازی چهارشنبه با سپاهان) به تهران بازگشتند؟

پرسش اول این است که آیا اوسمار همه واقعیت را می گوید و یا‌ تنها قسمتی از آن را؟ او در اراک گفت به هیج وجه به بازی با سپاهان فکر نمی کردم. کدهایی وجود دارد که حرف او را تائید می‌کند اما او نگفت تا دقیقه چند این نبرد حذفی، چنین افکاری داشت؟ موضوع دقیقا همین تغییر نگرش در حساس‌ترین دقایق بازی بود.

اوسمار جام می خواست.او در حال تثبیت ریشه هایش در فوتبال ایران به عنوان سرمربی موفق است ‌ تا بازار پر مشتری آسیا را به دست بیاورد ، اما شرط اول این است که او باید در فوتبال ایران به جام برسد. 

به همین خاطر او راست می گوید که به بازی با سپاهان فکر نمی کرده. بی ترس از خستگی و مصدومیت، با همان ترکیب همیشگی ( منهای غیبت اجباری عالیشاه) به اراک آمد. تیمش را هجومی چید و ۲ گل هم زد .

اما به نظر می آید بین ۲ نیمه، افکار محتاطانه، کم کم سراغش آمد. سروش رفیعی که یکی از مهم‌ترین عناصر تدافعی در جمع کردن توپ های سوم‌ و سرگردان در ۱۸ تیم خودی و همچنین طراح اصلی حملات است، جای خود را به وحید امیری داد. با این وجود وحید به جلو رفت و خدابنده لو جای سروش را پر کرد. در اوج حملات آلومینیوم در شروع نیمه دوم، پرسپولیس باز هم  در دفاع مستحکم نشان داد.اما از دقیقه ۶۰ تعویض های اوسمار رنگ و بوی بازی با سپاهان را گرفت. بیرون کشیدن ۳ عنصر موثر هجومی ( ترابی، کریم و ارونوف) عملا خیال حریف را از حملات پرسپولیس جمع کرد اما یک تعویض خیلی خاص در این بین انجام شد که اوسمار نمی تواند بگوید آن را صرفا به واسطه جریان بازی انجام دادم. دانیال اسماعیلی فر بخاطر محرومیت ،بازی با سپاهان را از دست داده است. اوسمار در ۱۵ دقیقه انتهایی قصد آزمایش فرجی در آن منطقه را داشت. بدون آنکه دانیال از زمین خارج شود،  فرجی به دفاع راست رفت و دانیال جای ترابی را گرفت .

از دقیقه ۸۵ تا ۱۲۲ پرسپولیس ۴ گل خورد که در همه آنها رد پای تعویض های اوسمار هویدا بود.

سروش و خدابنده‌لو نبودند تا توپ‌های سرگردان در ۱۸ را جمع کنند.گل اول و دوم دقیقا از همین نقطه زده شد آن هم در روزی که ریگی خسته‌ و پر اشتباه بود.در صحنه گل سوم  شروین بزرگ به راحتی روی سر فرشاد فرجی، ضربه مهمی را زد و دست آخر در گل چهارم باز هم نفوذ از منطقه  راست، کات بک و عقب ماندن اسدبیگی و ضربه نهایی نقی زاده.

اینها همه کدهایی بود از ۴ گلی که اگر اوسمار دست به ترکیب اولیه اش نمی زد شاید هرگز ، زده نمی شدند! 
اگر حقیقتا اوسمار این تعویض ها را بی توجه به بازی با سپاهان انجام داده باشد باید گفت؛ خودکشی بی دلیلی را مرتکب شدی مرد ! (البته او این مسئله را تکذیب کرد).

سوال مهم‌ در مورد بیرو؛ در حد پنالتی هم آماده نبود؟
حق رفیعی جوان بود که در جام حذفی بازی کند، حتی اگر بیرانوند مشکل مصدومیت هم نداشت ، باز باید به واسطه چند نمایش تحسین بر انگیزی که او در لیگ انجام داده بود درون دروازه پرسپولیس قرار می‌گرفت .اما اوسمار مرتکب یک اشتباه بزرگ شد. او می توانست بیرانوند را با خود به اراک ببرد تا هنگام ضربات پنالتی با میدان دادن به او نتیجه برد را تا ۸۰ درصد تضمین کند.یحیی فصل قبل مقابل پارس ون اصفهان با همین تعویض مانع خلق شگفتی ‌و شکست تیمش در اولین گام شد تا دست آخر فاتح جام حذفی با شکست استقلال شود.مسلما ارزش بازی با سپاهان چند برابر جام حذفی است اما با توجه به اینکه بیرانوند ۵ روز قبل گج دستش را باز کرده بود‌ دست کم توانایی حضور در ضربات پنالتی را داشت. اما در این مورد ، اوسمار تصمیم سخت گیرانه ای را اتخاذ کرد. تصمیمی در حد از دست دادن یک جام.

حتی اگر  اوسمار بواسطه ارزش و اهمیت دیدار روز چهارشنبه، تیمی متشکل از ذخیره ها ‌‌و چند بازیکن اصلی را به مصاف آلومینیوم می فرستاد و حذف هم می‌شد، شاید خیلی ها این تصمیم را عاقلانه می دانستند . اما او تصمیم گرفت با همه قوا بیاید.با این وجود چند تصمیم موجب شد هم جام حذفی را از دست بدهد و هم تیمش را از حیث روحی و جسمی مستهلک کند.

احتمالات بعد از این وقایع
فعلا برای قضاوت زود است.شاید ساعت های پایانی روز چهارشنبه، در خاتمه دو بازی بسیار حساس ، تراکتور و استقلال در تبریز و سپس پرسپولیس و سپاهان در تهران بشود فهمید خسارت های این جام حذفی تا چه حد بوده است.

تنها خوش شانسی پرسپولیس این بود که سپاهان هم با ترکیب اصلی‌اش به اهواز رفت و با وجود شکست دادن استقلال ملاثانی، مجبور شد ۱۲۰ دقیقه در گرمای خوزستان بدود.

حوالی ساعت ۲۲ روز چهارشنبه بعد از انجام این دو دیدار، نمای بهتری از خروجی تصمیمات شامگاه جمعه به دست‌مان می آید.

بدترین اتفاق برای قرمزها این است که آنها بفهمند این شکست موجب شد در فاصله کمتر از ۵ روز ۲ جام را از دست بدهند.

البته با هر احتمالی در شکست ،تساوی و برد سرخابی‌ها در روز چهارشنبه،  فاصله آنها از هم آنقدر دور نمی شود که بگوئیم کار تمام شده است. در بهترین حالت برای آبی ها ، آنها در روز  شکست تراکتور و پرسپولیس،  می توانند ۴ امتیاز از رقیب پیش بیافتند .

از سوی دیگر در صورت پیروزی تراکتور و پرسپولیس، شاگردان اوسمار می توانند با دو امتیاز بیشتر ،صدرنشین جدید لیگ برتر شوند، نتیجه ای که قطعا غم تلخ حذف جمعه شب را با خود می‌شوید و می‌برد .

مهدی طاهرخانی