چگونه از آلوئه ورا در خانه نگهداری کنیم؟

شاید برای‌تان عجیب باشد که چگونه این گیاه که ظاهری شبیه کاکتوس دارد، می‌تواند به پای ثابت سالن پذیرایی، تراس یا گلخانه‌های خانگی تبدیل شود.
افراد زیادی که آلوئه‌ورا در خانه نگهداری می‌کنند علاوه بر آنکه نگهداری این گیاه را ساده و بی‌دردسر می‌دانند، از خواص درمانی آن نیز بهره می‌برند. آلوئه‌ورا که با نام صبر‌زرد نیز شناخته می‌شود ازجمله گیاهانی است که در طب سنتی هند «آیورودا»، جنبه‌های درمانی مختلفی دارد و به صورت خوراکی و موضعی مصرف می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دمای مناسب برای نگهداری آلوئه ورا

بهترین آلوئه‌ورا در سرزمین‌های گرمسیری و خشک کشت می‌شود پس اگر می‌خواهید در آپارتمان‌تان آلوئه‌ورا نگهداری کنید، باید به دمای هوا و میزان آبی که به این گیاه می‌دهید توجه کنید. بهترین دما برای آلوئه‌ورا ۱۷ تا ۲۴ درجه سانتی‌گراد است.
گرما و سرمای شدید سلامت گیاه را به خطر می‌اندازد. پس اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که روز‌های خیلی گرم و شب‌های خیلی سرد دارد بهتر است از نگهداری این گیاه صرف نظر کنید یا آن را درون آپارتمان یا خانه نگهداری کنید؛ یا متناسب با دمای هوا آن را به بیرون خانه منتقل کنید تا گیاه نور خورشید را به صورت مستقیم دریافت کند.

به آلوئه ورا چقدر آب بدهیم؟

برای آبیاری آلوئه‌ورا برنامه‌ریزی دو هفته‌ای داشته باشید. می‌توانید در فاصله ۱۲ تا ۱۴ روز به‌طور مرتب به این گیاه آب بدهید. میزان آبی که به گیاه می‌دهید، باید به گونه‌ای باشد که آب از زهکش گلدان خارج نشود. اگر در موقعیتی قرار گرفتید که میزان آب بیشتری به گیاه دادید و آب در زیرگلدانی جمع شد حتما آب مازاد را سریع تخلیه کنید، چون رطوبت بیش از اندازه به سلامت ریشه‌ها آسیب می‌رساند و آن‌ها را فاسد می‌کند.
بهترین حالت برای آبیاری آلوئه‌ورا زمانی است که خاک آن کاملا خشک باشد. برای چک کردن خشکی خاک کافی است خاک را با انگشت‌تان لمس کرده یا یک بند انگشت را در خاک فرو کنید تا از میزان خشکی خاک مطمئن شوید؛ در این شرایط آلوئه‌ورا را آبیاری کنید. فراموش نکنید فاصله آبیاری آلوئه‌ورا را در زمستان از دو هفته به یک ماه تغییر دهید. این گیاه در زمستان به خواب می‌رود و نیازش به آبیاری کمتر می‌شود.

از چه کودی برای آلوئه ورا استفاده کنیم؟

بهترین خاکی که می‌توانید برای آلوئه‌ورا استفاده کنید، ترکیبی از ماسه یا پولیت ۴۰ درصد با خاک برگ است. البته بهتر است این ترکیب را درون گلدان سفالی تجربه کنید. باید مراقب باشید هنگام تعویض خاک زهکشی‌های گلدان را مسدود نکنید. وجود این زهکشی‌ها مانع از فساد ریشه‌ها می‌شود. بهترین زمان برای تغییر خاک گلدان هر ۶ ماه یک بار است.
هنگام انتخاب گلدان از روز اول به سایز آن توجه کنید. انتخاب گلدان‌های کوچک شما را خیلی زود به دردسرتعویض گلدان می‌اندازد؛ بنابراین بهتر است از ابتدا متناسب با سن گیاه و حجم ریشه آن سراغ گلدان مناسب بروید. فراموش نکنید بعد از گذشت یک سال، حجم ریشه‌های آلوئه‌ورا بیشتر می‌شود و گلدان نیاز به تعویض پیدا می‌کند.

آلوئه ورا را چطور تکثیر کنیم؟

برای تکثیر گیاه آلوئه‌ورا روش‌های مختلفی وجود دارد که یکی از آن‌ها استفاده از پاجوش‌هاست. آلوئه‌ورا هر ۶ ماه یک بار پاجوش‌ها یا جوانه‌هایی می‌زند که درست در قاعده گیاه رشد می‌کند. این جوانه‌ها بهترین و ساده‌ترین روش خانگی برای تکثیر آلوئه‌وراست.
خیلی آرام و به آهستگی این جوانه‌ها را از گیاه جدا کنید و آن‌ها را در یک گلدان جداگانه قرار دهید. پاجوش‌ها برای تکثیر باید ریشه‌های خودشان را داشته باشند؛ پس موقع جدا کردن پاجوش‌ها مراقب ریشه‌های کوچک آن‌ها باشید. به مرور زمان طی دو تا سه هفته ریشه‌های گیاه شروع به رشد می‌کنند و بزرگ می‌شوند و آلوئه‌ورا کوچک به یک آلوئه‌ورا مستقل تبدیل می‌شود.

قبل از خرید آلوئه ورا بدانید

• آلوئه‌ورا گیاه طبیعت و بیابان است؛ پس به نور زیاد احتیاج دارد، اما این نور باید غیرمستقیم باشد.
• از آنجا که آلوئه‌ورا بسیار شبیه کاکتوس است و در گروه گیاهان گوشتی قرار دارد، پس نیازی به آبیاری هر روزه ندارد.
• بهتر است خاک این گیاه مثل خاک انواع کاکتوس شنی باشد.
• هنگام تکثیر گیاه باید مراقب باشید ریشه‌های پاجوش‌ها در معرض هوا قرار نگیرند.
• گیاه آلوئه‌ورا برخلاف دیگر گیاهان نیازی به اسپری کردن و مرطوب شدن برگ‌هایش ندارد.

آفت‌های گیاه آلوئه ورا

لکه سیاه نام نوعی آفت است که می‌تواند سلامت آلوئه‌ورا را به خطر بیندازد. این لکه‌های سیاه در اثر گزش حشرات و تخم‌ریزی آن‌ها روی آلوئه‌ورا دیده می‌شود. این نوع آفت معمولا در شرایطی که آلوئه‌ورا در مزرعه پرورش داده می‌شود زیاد دیده می‌شود. پوسیدگی ریشه نیز یکی دیگر از شایع‌ترین مشکلاتی است که می‌تواند آلوئه‌ورا را از بین ببرد. پوسیدگی‌ها غالبا ناشی از آبیاری بیش از اندازه گیاه است. علاوه بر این شپشک سفید یا شپشک آرد آلود نیز ازجمله آفت‌های این گیاه است که در شرایطی که آلوئه‌ورا را در مزرعه کشت بدهند و شما آن را به خانه بیاورید ممکن است گیاه‌تان به آن آلوده باشد.

از آلوئه‌ورا بیشتر بدانید

آلوئه‌ورا از جمله گیاهانی است که ۹۰ درصد آن را آب تشکیل می‌دهد و ۱۰ درصد باقی مانده آن شامل ترکیباتی است که خواص درمانی فراوانی دارد. خاصیت ضدآنتی‌باکتریال و ضد میکروبی، آنتی‌اکسیدان و ویتامین‌های A، B، E. و C، آمینو اسید و اسید‌های چرب ضروری ازجمله مواد مغذی و مفیدی هستند که در ۱۰ درصد باقی‌مانده از بافت آلوئه‌ورا وجود دارد.
بسیاری از انواع آلوئه‌ورا در جهان خوراکی‌اند و از آن برای تهیه انواع سالاد، دسر، غذا و نوشیدنی‌ها استفاده می‌شود. برخی مردم از آلوئه‌ورا و ماسک‌های تولیدشده آن، برای درمان بیماری‌های پوستی استفاده می‌کنند.

خواص آلوئه‌ورا را بشناسید

• مصرف خوراکی آلوئه‌ورا به صورت طبیعی به درمان یبوست و پاکسازی روده‌ها کمک می‌کند. فیبر موجود در این گیاه قابل توجه است.
• مصرف ژل تهیه شده از آلوئه‌ورا یا نوشیدنی طبیعی تهیه شده از آن مانند مرهمی بر دستگاه گوارش است و می‌تواند سوءهاضمه را درمان کند.
• ماسک کردن ژل طبیعی یا ماسک‌های تولید شده بهداشتی از آلوئه‌ورا، می‌تواند به کاهش التهاب‌های پوستی کمک کند.
• مرهم کردن ژل آلوئه‌ورا روی گزیدگی حشرات، می‌تواند آرامش‌بخش و تسکین دهنده باشد.

چطور از ژل آلوئه‌ورا استفاده کنید

اگر در خانه آلوئه‌ورا دارید، می‌توانید از ژل و شیر آن استفاده کنید. کافی است یک برش مورب روی برگ‌های آلوئه‌ورا بیندازید تا شیرابه آن خارج شود. برای جدا کردن ژل از برگ‌ها نیز باید گیاه را به آرامی و از طول ببرید و با برش عرضی، ژل میانی آن را خارج کنید. این ژل مزه خاصی ندارد، اما اگر گاهی احساس می‌کنید طعم تلخی دارد، احتمال آنکه ژل از برگ به خوبی جدا نشده باشد زیاد است. این ژل را می‌توان به صورت خوراکی یا موضعی برای درمان آفتاب سوختگی، زخم و التهاب‌های پوستی استفاده کرد.
نکته مهم این است که در مصرف گیاه آلوئه‌ورا نباید زیاده‌روی کرد چرا که مصرف بیش از اندازه آن موجب از بین رفتن تعادل آب و الکترولیت‌های بدن می‌شود. توصیه شده روزانه بیشتر از یک قاشق از ژل آلوئه‌ورا میل نکنید.

منبع: salama.ir

منبع: پارسینه

کلیدواژه: پارسینه آلوئه ورا خانه داری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۶۱۸۹۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خواص گیاه درمانی و مفید شنگ

در ایران، گیاهی خودرو و بسیار مفید وجود دارد که هم اکنون در فصل رویش آن هستیم. این گیاه نه تنها در آشپزی کاربرد دارد بلکه به عنوان دارو نیز مصرف می‌شود.

به گزارش فرطب، «شنگ»، گیاهی خودرو و مفید از خانواده کاسنیان، از اردیبهشت تا تیر در مناطق کوهستانی ایلام ایران می‌روید. با فرا رسیدن بهار و پایان سرما، این گیاه خوراکی و دارویی سر از خاک بر می‌آورد.

شنگ که با نام‌های دیگری همچون آلاله شنگ، ریش بز خالدار، اشلنگ، یمنیه، قندرون، سنسفیل، تسلسفیل، اسپلنج، اسفلنج و یملیک شناخته می‌شود، به دلیل خواص بی‌شمارش، محبوبیت زیادی دارد. در ادامه این مقاله، به تفصیل به بررسی خواص و کاربرد‌های این گیاه پرداخته‌ایم.

خواص دارویی گیاه شنگ در طب سنتی

گیاه شنگ که در طب سنتی استفاده‌های فراوانی دارد، در درمان زخم‌های گوارشی و مشکلات ریوی مفید است. به دلیل داشتن خواص قابض، در درمان خونریزی‌های رحمی و دستگاه تنفسی و همچنین برخی انواع اسهال کاربرد دارد. پودر گل و ریشه شنگ برای تسریع در التیام زخم‌های چرکی و سوختگی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، و ریشه آن برای سم‌زدایی بدن به کار می‌رود.

مصرف شنگ: خواص و کاربرد‌های آشپزی و درمانی

شنگ را می‌توان به شکل جوشانده استفاده کرد یا از برگ‌های آن برای ساخت ضماد به منظور درمان زخم‌ها بهره برد. ریشه این گیاه که خواص اصلی آن را داراست، به صورت دم‌کرده مصرف می‌شود، گرچه طعم تلخ آن ممکن است کمی ناخوشایند باشد. پزشکان طب سنتی، ریشه و برگ‌های خشک شده‌ی شنگ را پودر کرده و برای استفاده‌های خارجی با دیگر ترکیبات گیاهی مخلوط می‌کنند.

غذا‌های محلی ایران با استفاده از شنگ

آش شنگ به عنوان یک غذای سنتی ایرانی با سبزی کوهی شنگ تهیه می‌شود که شامل موادی، چون نخود، لوبیا چیتی، عدس، نمک، فلفل، کشک، پیاز داغ، نعنا داغ و سیر است و طعمی عالی دارد. شنگ همچنین به عنوان چاشنی در سالاد‌ها و سایر غذا‌ها استفاده می‌شود. شنگ‌پلو، که با تفت دادن شنگ خردشده با پیاز و گوشت قیمه و ادویه تهیه می‌شود، پس از آبکشی با برنج مخلوط و دم کشیده می‌شود، نمونه‌ای دیگر از غذای محلی پرطرفدار است.

جمع بندی

گیاه شنگ، با خواص دارویی و غذایی فراوان، یکی از گیاهان خودروی محبوب در طب سنتی ایران است. این گیاه در درمان زخم‌ها، مشکلات گوارشی و ریوی به کار می‌رود و همچنین به عنوان یک ماده غذایی مغذی در آشپزی سنتی ایران، به خصوص در تهیه آش و شنگ‌پلو، استفاده می‌شود. افزایش آگاهی نسبت به فواید این گیاه می‌تواند به بهبود سلامت عمومی کمک کند.