عواملي که قدرت و کارکرد مغز را کاهش مي دهند
تاریخ انتشار: ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۶۶۲۰۴۹
خبرگزاري آريا -
کمبود اکسيژن موجب کم‌کاري سلول‌هاي مغز مي‌شود
عواملي که قدرت و کارکرد مغز را کاهش مي دهند
شايد شنيده باشيد مسايلي همانند غم، ناراحتي، استرس و افسردگي قدرت مغز را تحليل مي‌برند. حتي ميزان تمرکز و حافظه کوتاه مدت را نيز تحت تاثير خود قرار مي‌دهند. در کنار اينها، موارد ديگري نيز هستند که قدرت و کارکرد مغز را تحت تاثير خود قرار مي‌دهند که بايد تا حد امکان از آنها دوري کنيد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
- ضربه فيزيکي به سر
يکي ديگر از مواردي که مغز را به طور موقت از کار مي‌اندازد، ضربه ديدن سر است. وقتي به سر فردي ضربه وارد مي‌شود با توجه به شدت ضربه، ممکن است بخشي از حافظه خود را از دست بدهد. دليل آن نيز اين است که متابوليسم گلوکز مغز قطع مي‌شود و نمي‌تواند اطلاعات وارده را تحليل و ثبت کند.
- هيجان
هيجان و اشتياق زياد چه براي شادي بيش از حد باشد و چه براي غم، ما را از دنياي واقعي يک قدم عقب‌تر نگه مي‌دارند. اين مساله را مي‌توانيد در نوجوان‌هايي که به تازگي عاشق شده‌اند به خوبي ببينيد و حس کنيد. آنها دايم در دنياي خيال هستند و خيلي زود عصبي و بي‌حوصله مي‌شوند. قدرت تمرکز خود را نيز تا اندازه زيادي از دست مي‌دهند.
افرادي که عاشق مي‌شوند، هورمون‌هاي اکسي توسين و اندروفين در مغز آنها بيشتر ترشح مي‌شود که موجب افزايش حس سرخوشي است. اين مساله باعث مي‌شود دايم به عشق خود فکر کنند و همين مساله حواسشان را پرت مي‌کند و نمي‌توانند به خوبي روي مسايل زندگي تمرکز کنند. حتي موجب آسيب رسيدن به حافظه آنها نيز مي‌شود. البته همه اين مسايل در مورد عشق‌هاي آتشين و هيجاني مصداق دارد و اگر فرد بتواند عواطف خود را کنترل کند، در معرض آسيب کمتري قرار خواهد داشت.
- ضربه عاطفي
تغيير شخصيت، استرس، افسردگي، عدم توانايي در تمرکز، دو بيني چشم و از دست دادن حافظه کوتاه مدت از جمله عوارض آسيب‌هاي روحي است که به فرد وارد مي‌شود. اين نشانه‌ها سه ماه پس از اين رويداد تازه خودنمايي مي‌کنند و اگر درمان نشوند حتي ممکن است تا آخر عمر گريبانگير فرد باشند.
خشم و استرس کارکرد مغز را تحت تاثير خود قرار مي‌دهند
- سومصرف مواد و الکل
زياده‌روي در هر امري آسيب‌هاي جبران‌ناپذيري به دنبال دارد. از جمله بايد به سو مصرف مواد مخدر و الکل اشاره کرد که منجر به از بين رفتن حافظه مي‌شوند. اين افراد در تمرکز کردن نيز مشکلات زيادي خواهند داشت و ميزان صبر آنها را نيز کاهش خواهد داد.
- کم‌خوابي
از ديگر دزدهاي مغز بايد به بي‌خوابي اشاره کرد. يک فرد سالم بايد در طول شبانهروز دست‌کم 7 ساعت خواب کامل داشته باشد. 7 تا 9 ساعت ايده‌آل‌ترين زمان خواب براي هر انساني به شمار مي‌رود. کمتر و بيشتر از آن به عملکرد مغز آسيب مي‌رساند. افرادي که دچار کم‌خوابي هستند، روي عواطف خود کنترل ندارند و ميزان يادگيري آنها به طرز محسوسي کاهش پيدا مي‌کند. حتي ممکن است به بدبيني و ترس نيز منجر شود.
- استرس و خشم
خشم و استرس نيز کارکرد مغز را تحت تاثير خود قرار مي‌دهند. افرادي که به طور دايم تحت استرس هستند، بخش هيپوکامپوس مغز آنها آسيب مي‌بيند و نمي‌توانند اطلاعات را در حافظه خود ذخيره کنند. اين افراد به دليل ترشح بيش از اندازه کورتيزول، دايم در حالت خستگي، ترس و حواس‌پرتي قرار دارند.
- بيماري لايم
اين بيماري نوعي تورم است که با خارش، سردرد، تب و لرز خودش را نشان مي‌دهد و به بدن درد منتهي مي‌شود. لايم که نوعي بيماري باکتريايي است موجب مي‌شود تا تمرکز فرد بيمار دچار آسيب بشود و حافظه کوتاه مدت خود را - در طول بيماري - از دست بدهد.
- رژيم غذايي ناسالم
هنوز به طور دقيق تاثير غذاهاي سالم و ناسالم مشخص نيست. اما دانشمندان کشف کرده‌اند ويتامين‌هايي همانند اسيدهاي چرب امگا 3 که در ماهي، کتان، سويا، آجيل و ... يافت مي‌شوند آمينو اسيد لازم براي سلامت مغز را تامين مي‌کنند و باعث مي‌شوند تا کارکرد مغز انسان بهبود بيابد. سلامت سلول‌هاي مغزي نيز علاوه بر افزايش حافظه موجب بيشتر شدن حس‌هاي مثبت و خوش‌بيني نيز مي‌شود.
- بهت و تعجب زياد
وقتي مساله‌اي همانند سوپرايز ناگهاني تمرکز عادي مغز را به هم مي‌ريزد، ممکن است بخشي از فکر و حافظه از بين برود. يا وقفه‌اي در روند فکر کردن ايجاد شود که کاملا موقتي است. ترشح بيش از اندازه آدرنالين، باعث مي‌شود تا تمرکز شما در يک موضوع واحد جمع شود. اين مساله موجب مي‌شود تا وقايع جانبي را به ياد نياوريد.
- کمبود اکسيژن
مغز به اکسيژن نياز مبرم دارد و هرگونه کمبودي موجب کم‌کاري سلول‌هاي مغز مي‌شود. وقتي مغز دچار کمبود اکسيژن مي‌شود قلب سريع‌تر مي‌تپد و تا خون بيشتري به آن برساند. تغييرات ناگهاني يا سيگار کشيدن موجب کاهش ميزان اکسيژن مغز مي‌شوند. اما به محض جبران اکسيژن فرد دوباره به حالت عادي باز خواهد گشت. اما نتيجه آن آسيب ديدن حافظه مغز است.
منبع : footofan.com
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۶۶۲۰۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا هیچ وقت یادمان نمی ماند درِ خانه را قفل کرده ایم یا نه؟
دانشمندان یک قدم به درک اینکه چرا بعضی چیزها را به خاطر می سپاریم و برخی دیگر را فراموش می کنیم، نزدیک تر شده اند.
به گزارش روزیاتو، محققان دانشگاه رایس ِ آمریکا دست به پژوهشی زدند که نشان داد ما برخی جنبه های یک تجربه همچون شرایط کلی را به جای جزئیات کوچک تر به خاطر می سپاریم.
به همین دلیل است که احتمال فراموش کردن تجربه های جزئی تر و پیش پا افتاده تری مانند قفل کردن یا نکردن در ِ خانه، بیشتر است.
برای درک بهتر نحوه ی عملکرد حافظه ی انسان، محققان دانشگاه رایس تصاویری را به شرکت کنندگان پژوهش خود نشان دادند.
در این آزمایش حافظه، برخی از تصاویری که برای شرکت کنندگان به نمایش درمی آمدند، تکراری و برخی دیگر جدید بودند.
برخی تصاویر شباهت زیادی به یکدیگر داشتند، اما در برخی دیگر تشخیص تفاوت های آن ها از یکدیگر دشوارتر بود. هدف از نمایش تصاویر مشابه، مختل کردن حافظه با شبیه سازی تجربیات پیش پا افتاده ای بود که روزانه داریم، مانند قفل کردن در ِ خانه.
محققان پی بردند که به یاد ماندنی ترین تصاویر که احتمال به خاطر سپردن آن ها توسط شرکت کنندگان بیشتر بود، تصاویری رنگارنگ با حضور افرادی در عکس بودند. به عبارت دیگر، تصاویری که شلوغ و بی نظم نبودند، فراموش نشدنی تر بودند.
گرچه شرکت کنندگان به یادماندنی ترین تصاویر را به درستی به یاد آورده بودند، اما اثر آن بعد از ۲۴ ساعت از میان رفت. این به ویژه درمورد به یاد آوردن تجربیات مثبت صدق می کرد، امری که نشان داد این دست تجربیات در ابتدا به یاد می مانند، اما بیشتر مستعد فراموش شدن هستند.
گرچه معمولاً تصور این است که احساسات می توانند فرآیند پردازش حافظه را بهبود بخشند، اما انسان ها اغلب جنبه ی اصلی یک تجربه یا به عبارتی دیگر «مخلص کلام» را به یاد می آورند، نه جزئیات اضافی را. به گفته ی محققان، گذشت زمان اغلب این موضوع را تشدید می کند.
برای مثال، اگر سعی کنیم که به خاطر آوریم در سال گذشته چه کارهایی انجام دادیم، احتمالاً کارهای زیاد و مختلفی را به خاطر می آوریم. با این حال، احتمالاً تنها برخی از این خاطرات را با جزئیات زیاد به خاطر می آوریم. ممکن است به یاد بیاوریم که به سفر رفته بودیم، اما احتمالاً یادمان نمی آید که در هر روز ِ سفر چه فعالیت هایی انجام داده بودیم.
نتایج این پژوهش نشان داد محتوای احساسی، مدت زمان گذشته یک تجربه و ویژگی های ادراکی حافظه، همگی در به خاطر آوردن یا نیاوردن جزئیات یک اتفاق تأثیرگذارند.
به گفته ی محققان دانشگاه رایس، این پژوهش نشان داد که تجربیاتی که برای یک شخص فراموش نشدنی هستند، مثل جشن تولد، مرگ عزیزان و غیره، به احتمال زیاد برای یک شخص دیگر هم فراموش نشدنی هستند. این ها اغلب تجربیات مثبت یا منفی هستند.
این محقان می گویند ما اغلب تصور می کنیم که خاطرات احساسی بهتر به خاطر سپرده می شوند، اما در حقیقت این ویژگی های اصلی یک خاطره است که به خاطر سپرده می شود، اما جزئیات آن ممکن است فراموش شوند.
یکی از دلایل اینکه ما نمی توانیم همه ی تجربیات مان را به خاطر آوریم این است که مغز ما ظرفیت محدودی دارد.
به گفته ی محققان، مغز ما احتمالاً نمی تواند هر چه که تجربه می کنیم را به خاطر بسپارد و به همین دلیل مجبور هستیم اندکی از اطلاعاتی که مهم نیستند را به شکل انتخابی فراموش کنیم.
کانال عصر ایران در تلگرام
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است