بايدها و نبايدهاي طرح گفت و گوي ملي
تاریخ انتشار: ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۶۷۰۳۹۶
خبرگزاري آريا - روزنامه پيام استان سمنان روز دوشنبه در شماره چهار هزار و 766 مطلبي با عنوان بايدها و نبايدهاي طرح گفتگوي ملي به قلم روح الله ساعدي منتشر کرد.
در اين مطلب آمده است: يک سال از انتخاب دور دوم رياست جمهوري دکترحسن روحاني فرزند استان گذشته است.سالي که با انواع بحرانها براي دولت دوازدهم مواجه بوده است، به گونهاي که به طور متوسط دولت تدبير و اميد، هر ماه با يک بحران و چالش جدي دست و پنجه نرم کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از شايعه رد صلاحيت دکتر روحاني از دي ماه 95 و انفجار معدن زغال سنگ يورت واقع در آزادشهر استان گلستان قبل از انتخابات رياست جمهوري گرفته، تا هشدار دربارهي تکرار تجربه بنيصدر، بحران ريزگردها در خوزستان، پروژهي عبور از دکتر روحاني، وقوع زلزله کرمانشاه، اعتراضات دي ماه 96، بحران دلار، بحران تلگرام، بحران کمآبي، بيکاري و تورم و در نهايت ماجراي خروج امريکا از برجام و... همگي اينها نشان ميدهد که در اين يک سال اخير، روزهاي سختي را دولت دوازدهم سپري کرده است. اما سوال اساسي اينجاست که آيا وقت آن نرسيده که اين دولت روي آرامش را به خود ببيند؟! آرامشي که بدون شک توجه به حل معضلات اساسي کشور را به دنبال خواهد داشت. در اين شرايط راهکار حمايت از دولت دوازدهم چيست؟
بدون شک در اين روزها، مهمترين چالش دولت دوازدهم، موضوع برجام است. شايد کمي زود باشد که به سرانجام فرجام برجام انديشيده شود. اما متاسفانه برخي از چهرههاي جريان مخالف همسو با برخي کشورهاي معترض برجام، اين روزها شمشير را براي دولت دوازدهم از رو بستهاند و در صدد ساقط کردن اعتبار دولت ميباشند. اما در اين ميان برخيها با ارايهي راهکارهايي درصدد حفظ انسجام و وحدت ملي هستند. پيشنهاد ايدهي گفتمان ملي يکي از اين موارد است. ضرورت گفتگوي ملي در شرايط فعلي نشانگر ذهنيت جديدي است، که بايد آن را به فال نيک گرفت و از آن استقبال کرد. اما سوال مهم، اين است که گفتگوي ملي چيست؟
اگرچه اين موضوع گفتمان ملي، کمي حوصله ميخواهد و زمانبر است، اما بهتر است سياستمداران کشور براي پرسش از چيستي گفتگوي ملي نيز با هم متحد و همفکر شوند. برگزاري جلساتي ميان جمعي از چهرههاي سياسي و مقامات رسمي در جلساتي که چيزي از محتواي آنها منتشر نميشد آيا به معناي گفتگوي ملي است؟! آيا حضور افراد از هر دو جناح اصلاحطلب و اصولگرا که همهي گرايشها و تفکرات را دربرنميگيرند و اينکه آنها نماينده هيچ جريان و گروهي نيستند و به صورت شخصي محور جلسات اساسي را برگزار ميکنند، گفتگوي ملي را شکل ميدهد؟!
شايد بتوان گفت ورود به گفتگوي ملي مشخص کردن معنا است که از دو واژه گفتگو و ملي و دايره شمول آنها شکل ميگيرد.سخن از گفتگو که ميان ميآيد،ميتوان گفت و ميتوان پرسيد که گفتگو ميان چه کساني، چه اقشار و گروهها يا نيروهايي برگزار شود؟ يا گفتگو در چه بستري و با چه دستوري و چه ميزان گشودگي براي عموم مردم برنامهريزي شود که متضمن رسيدن به نتيجه مشخص باشد؟
سوالاتي از همين جنس ميتوان درباره واژه ملي نيز طرح کرد. گفتگو به چه معناست، ملي بودن گفتگو آيا معناي جغرافيايي نيز دارد؟ آيا اين گفتگو در همه جوامع صورت ميگيرد يا فقط در ايران متمرکز است؟! و... اين سوالات از آن جهت اهميت دارد که به رغم فراگير و ملي بودن برخي مسائل،بايد به ماهيت محلي آنها و همچنين وجه خواص محلي برخي مسائل ملي نيز توجه کرد. بيکاري و تخريب محيط زيست در همه کشور مسئله ملي است اما اين مسائل در برخي استانها موقعيت محلي دارند. سخن از گفتگوي ملي وقتي به ميان ميآيد اين پرسش ناگزير مطرح ميشود،که ورود به فرايند گفتگو حاصل تصميم دست حاکميت ملي است يا فقط خواسته چند چهره سياسي و نخبگان است که از سر دلسوزي خود را به اين کار مشغول ميسازند. گفتگوي ملي همچنين بدون تعريف نقش مردم در آن موجوديتي مبهم و به احتمال قوي کم اثر يا بياثر خواهد بود.مردم جايگاهي در نسبت با گفتگوي ملي دارند؟!
آيا مردم طرح کننده مسائل و مطالبه کنندهگفتگو براي حل مسائل هستند و بيش از اين نقشي به عهده ندارند؟ يا اينکه مردم در جريان محتواي گفتگو و مشروعيت بخشيدن به ساز و کار انجام گفتگو هم مشارکت دارند و درباره فحواي گفتگوها داوري و ارزيابي ميکنند؟
اين سوالات هيچکدام نافي ارزش جهتگيري جديدي که از آن سخن گفته شده،نيست.اما روشن است که ورود به عرصه گفتگوي ملي بايد تصوري روشن درباره چيستي گفتگو باشد. بدين ترتيب شايد لازم باشد، زماني را براي گفتگو درباره چيستي گفتگوي ملي صرف کنيم. شايد دوباره عدهاي پيدا ميشوند، از سر نااميدي يا براي ترک کردن چنين ايدههايي، که خواهند گفت، گفتگو درباره گفتگو، چيزي را حل نميکند. اما سخن گفتن درباره گفتگوي ملي پيش از آنکه چيستي آن مشخص شده باشد، گرههاي زيادي را نميگشايد و ممکن است ايدهاي ارزشمند را نيز از ميان ببرد.
6026/7339
انتهاي پيام /*
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۶۷۰۳۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کربی: آمریکا در مورد رفح با اسرائیل در حال گفتگو است
آفتابنیوز :
کربی گفت: مقامات آمریکایی و اسرائیلی در حال برگزاری یک نشست مجازی برای بحث در مورد حمله احتمالی نظامی اسرائیل به شهر رفح در جنوب غزه و مخالفت واشنگتن با آن هستند.
به گزارش "آسوشیتد پرس"، وی در حالی که جو بایدن را در سفر به فیلادلفیا همراهی میکرد، در هواپیمای رئیس جمهوری آمریکا افزود: نمیخواهد درباره جلسهای که هنوز در حال برگزاری است، اطلاعات بیشتری ارائه کند.
او گفت که مقامات آمریکایی پس از پایان این جلسه، گزارشی را منتشر خواهند کرد.
کربی توضیح داد: «هدف اصلی واقعاً صحبت در مورد رفح و در میان گذاشتن نگرانیها آمریکا در مورد حمله زمینی بزرگ به این شهر است.»
بنی گانتس وزیر جنگ پیشین و عضو کابینه جنگ کنونی رژیم صهیونیستی چهارشنبه شب مدعی شد که این رژیم قصد حمله زمینی به رفح را دارد.
وی گفت: جنگ علیه حماس ادامه دارد و نیروهای ارتش اسرائیل همزمان در غزه، کرانه باختری و لبنان میجنگند.
این مقام صهیونیست در ادامه مدعی شد که این رژیم قصد بازگشت به خان یونس را دارد و برنامه حمله به رفح به قوت خود باقی است.
«استفان دوجاریک» سخنگوی سازمان ملل در واکنش به اعلام اسرائیل مبنی توافق برای حمله ارتش این رژیم به شهر رفح در نوار غزه گفت: حمله زمینی به رفح عواقب فاجعه بار بشردوستانه خواهد داشت.
پس از نزدیک به ۶ ماه از جنگ اسرائیل در غزه، اعضای شورای امنیت سازمان ملل ۶ فروردین ماه ۱۴۰۳ برابر با ۲۵ مارس ۲۰۲۴ با ۱۴ رای مثبت این شورا و نیز رای ممتنع آمریکا و عدم وتوی این کشور، با قطعنامه ۲۷۲۸ را برای برقراری آتشبس فوری در غزه موافقت کردند تا در ۱۵ روز باقیمانده در ماه مبارک رمضان (از زمان تصویب قطعنامه) آتش بس میان اسرائیل و حماس برقرار شود.
قطعنامه ۲۷۲۸ شورای امنیت سازمان ملل متحد به دلیل تصمیم دولت بایدن مبنی بر عدم استفاده از حق وتوی خود به تصویب رسید.
آمریکا پیشتر سه قطعنامه آتشبس را وتو کرده بود، اما این بار به این قطعنامه رای ممتنع داد و به این ترتیب، بدلیل عدم مخالفت اعضای دائم شورای امنیت و بدون هیچ مخالفتی این قطعنامه به تصویب رسید. این قطعنامه را ۱۰ عضو غیردائمی شورای امنیت تنطیم کرده بودند.
این قطعنامه خواستار اجرای آتش بس فوری در غزه در ماه رمضان شده و گفته است: آتش بس فوری در ماه رمضان توسط همه طرفها رعایت شود که منجر به آتش بس پایدار میشود.
این قطعنامه همچنین خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط همه گروگانها و تضمین دسترسی بشردوستانه برای رفع نیازهای پزشکی و سایر نیازهای بشردوستانه آنها شده است و از طرفین میخواهد به تعهدات خود تحت قوانین بین المللی در رابطه با تمام افراد بازداشتی، عمل کنند.
منبع: خبرگزاری ایرنا