خودروسازان اروپایی باید ۵ تضمین عملی بدهند
تاریخ انتشار: ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۶۸۲۱۷۱
به گزارش خبرگزاری بسیج، 18 اردیبهشت ماه امسال دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در سخنرانی خود در کاخ سفید رسماً خروج آمریکا از برجام را اعلام کرد. همین موضوع عاملی شد تا شراکت ایران با شرکت های اروپایی هم با ابهام همراه شود. هر چند اروپایی ها بعد از اعلام خروج امریکا از برجام در خصوص پایبندی خود به برجام سخنان متناقضی را مطرح کرده اند اما در عمل برخی از شرکت اروپایی همکاری خود را با ایران معلق کرده و منتظر سرنوشت برجام هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مقام معظم رهبری در واکنش موضع گیری کشورهای اروپایی در خروج امریکا از برجام اعلام کردند: " گفته میشود که برجام را میخواهیم با این سه کشور اروپایی ادامه بدهیم؛ من به این سه کشور هم اعتماد ندارم. من میگویم به اینها هم اعتماد نکنید؛ [اگر] میخواهید قرارداد بگذارید، تضمین به دست بیاورید -تضمین واقعی، تضمین عملی- وَالّا فردا اینها هم همان کاری را خواهند کرد که آمریکا کرد، [امّا] به یک شیوهی دیگر. روشهای سیاسی و دیپلماسی، روشهای ویژهای است؛ گاهی لبخند میزنند و در حال لبخند، خنجر را تا دسته در سینهی انسان فرو میکنند؛ دیپلماسی این است دیگر؛ با اخلاق خوش، با تعریف و تمجید که «بله شما خیلی خوبید، شما آقایید، ما میدانیم شما قرارداد را به هم نمیزنید،»! اگر چنانچه توانستید تضمین از آنها بگیرید بهطوری که بشود اعتماد کرد، خب اشکالی ندارد، حرکتتان را ادامه بدهید؛ اگر نتوانید چنین تضمین قطعیای را بگیرید -که بنده هم بسیار بعید میدانم که بتوانید تضمین بگیرید- آنوقت دیگر نمیشود اینجوری حرکت کرد و اینجوری ادامه داد."
صنعت خودرو یکی ازبخش هایی است که پس از برجام شاهد توافقات و قراردادهایی با برخی شرکتهای اروپایی بود و الان که بحث خروج آمریکا از برجام مطرح شده، مقامات ایرانی باید در همکاری خود با خودروسازان اروپایی از آنها تضامین لازم را دریافت کنند در غیر این صورت تجربه بی عهدی فرانسوی ها در اجرای تعهدات تکرار خواهد شد.
اروپایی ها برای همکاری های خودرویی با ایران باید ضمن ادامه همکاری حداقل در 5 بخش تضمین واقعی ارائه کنند تا در نهایت بتوان به قراردادهای خودرویی با شرکای خارجی امیدوارم بود.
تضمین اول: صادرات محصولات یکی از نکات مهم در قراردادهای جدید خودرویی ایران با شرکای اروپایی به شمار می آید به نحوی که براساس آن شرکای خارجی ملزم هستند 30 درصد محصولات مشترک خود با خودروسازان ایرانی را صادر کنند. اما متأسفانه سابقه قراردادهای گذشته نشان می دهد از همان ابتدا الزاماتی در صادرات محصولات مشترک وجود ندارد این درحالی است که به اعتقاد کارشناسان، شرکت های خودروساز میتوانند از همان خط تولید بخشی از محصولات را به صادرات اختصاص داده و آنها را شماره گذاری نکنند. با این وجود بهانه تراشیها عاملی شده تا تعهد شرکای خارجی به اجرای گزینه صادرات محصولات مشترک محقق نشده و حتی ما هنوز نتوانسته ایم در این بخش به دستاورد مهمی دست پیدا کنیم.
تضمین دوم: ارتقای صنعت قطعه سازی کشور باید در قراردادهای خودرویی مورد توجه جدی قرار گیرد. کشور چین در ساخت داخل محصولات مشترک ملاک را تولید 40 درصد قرار داده است اما متأسفانه تجربه ثابت کرده در شراکت خودروسازان ایرانی با خارجیها شروع تولید محصولات مشترک با 15 تا 20 درصد ساخت داخل آغاز شده که این اصلاً به معنای فعال سازی صنعت قطعه سازی کشور به شمار نمیآید. به همین منظور باید در قراردادها این موضوع به صورت جدی پیگیری شده و الزام شرکای خارجی در آغاز ساخت داخل محصولات با 40 درصد ملاک عمل قرار گیرد در غیر این صورت ما به نتایج مناسبی دست پیدا نخواهیم کرد.
تضمین سوم: در مذاکرات خودرویی باید فعالان صنعت قطعه سازی حضور داشته و به اعمال نظر بپردازند. اگر مذاکرات بدون حضور آنها صورت گیرد به طور حتم چیزی عاید صنعت قطعه سازی نخواهد شد. امروز قطعه سازان کشور در مسیر توسعه با کندی حرکت میکنند که اگر حمایتهای لازم از آنها صورت گیرد به طور حتم وضعیت این صنعت به شکل دیگری خواهد بود.
تضمین چهارم: ارتقای دانش فنی و سرمایه گذاری در کشور نیز یکی شاخص مهم در همکاری های بین المللی به شمار میآید. تجربه ثابت کرده شرکای خارجی همیشه در انتقال تکنولوژی بهانه تراشی کرده و حاضر به ارائه آنها به طرف ایرانی نیستند. برای جلوگیری از این موضوع و ارتقا توانمندی صنعت قطعه سازی کشور میتوان با مشارکت شرکتهای مهندسی و طراحی خودرو صاحب یک برند شد و بتوان آن را به عنوان یک اهرم فشار در مذاکرات مورد استفاده قرار داد. ما باید صاحب لوگو و برند خود باشیم تا بتوانیم در روند مذاکرات نتایج خوبی را کسب کنیم.
تضمین پنجم: دریافت ضمانت نامههای لازم برای اجرای تعهدات از شرکای خارجی هم لازم است. خروج پژو از کشور و عدم اجرای تعهدات این شرکت عاملی شد تا خسارت زیادی به خودروساز ایرانی وارد شود. ایران باید در مذاکرات جدید خود تضامین لازم را برای اجرای تعهدات از شرکای خارجی دریاف کند. در سال 92 همکاری کیا با شرکتهای خودروساز هنوز به نتیجه نرسیده بود و ایرانی ها برای عدم نصب تجهیزات این شرکت در خط تولید از آنها شکایت کردند که در نهایت قبل از آنکه دادگاه تصمیم نهایی این شکایت را اعلام کند کیا تعهدات خود را انجام داد. در همکاری با شرکتهای دیگر نیز ما باید از تضامین کافی استفاده کنیم تا آنها به راحتی بازار ایران را ترک نکنند.
البته باید به این نکته نیز توجه کرد که همیشه در قراردادها نکات مهمی برای کسب نتایج مثبت در همکاریها درج شده است. اما عدم پیگیری تعهدات و حتی سهل انگاری طرف ایرانی عاملی شده تا نتوانیم عایدی خوبی در قراردادها داشته باشیم و به نظر میرسد وزارت صنعت به جای بررسی آمار تولید خودرو به فکر پایش قراردادهای خودرویی بیفتد تا در ادامه آن مشخص شود آیا تعهدات شرکای خارجی در قراردادها اجرایی شده است یا خیر.
منبع: بسیج نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت basijnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بسیج نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۶۸۲۱۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هوشمندسازی صنعت با فناوری/ پایش ماشین آلات خطوط تولید ایرانیزه شد
محمد حسین سکوت، قائم مقام یک شرکت دانشبنیان در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا با بیان اینکه این شرکت در حوزه دارویی فعالیت میکند، گفت: در این شرکت با تولید نرم افزارها و سخت افزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی و بینایی سنجی ماشین، کار هوشمندسازی تمامی ایستگاههای خطوط تولید را انجام میدهیم.
وی افزود: هوشمندسازی تمامی ایستگاهها در بستر بزرگی به نام IOT یا اینترنت اشیا مطرح شده است. هوشمندسازی صنایع در سه حوزه کنترل و پایش ماشین آلات خطوط تولید (خود کنترلی)، کنترل و پایش محصول، کنترل و پایش تاسیسات ورودی و خروجی خطوط تولید تقسیم بندی میشود. شرکت ما در این سه حوزه فعالیت دارد.
وی به کاربرد این سیستمها در صنایع دریایی اشاره کرد و در این خصوص گفت: این سیستم میتواند در هوشمند سازی شناورها یا کشتیها و هوشمندسازی موتور، گیربکس و سامانههای کشتیها و شناورها بکار برده شده و در مانیتورینگ اصلی رصد شود. شرکتهای تولید کننده قطعات یا سخت افزارهای صنایع دریایی نیز میتوانند از این سیستمها استفاده کنند.
به عنوان مثال یک شرکت فعال در صنایع دریایی، موتوری برای کشتیها و شناورها تولید میکند. آن موتور از ۲۰۰ قطعه درست شده است. قطعات این موتور با استفاده از این سیستم به لحاظ ابعادی، ماهیتی، شیمیایی بررسی و در نهایت مورد تایید قرار میگیرند. بخش دیگر نیز در ارتباط با تاسیسات ورودی و خروجی است.
وی به کاربرد دارویی این سیستم اشاره کرد و افزود: این سیستم میتواند یک محصول دارویی را نیز کنترل کند. به عنوان مثال ما سیستمی در یکی از کارخانهها راه اندازی کردهایم. این سیستم در سه حوزه فرایند تولید آمپولها را کنترل میکند. هنگام کنترل رنگ سبز به معنای تایید و رنگ قرمز نشان از ایراد دارد که دستگاه آن را نمیپذیرد و رد میکند.
سکوت ادامه داد: این سیستم در صنایع خودروسازی کاربرد فوقالعاده زیادی دارد، زیرا در یک خودرو بیش از ۱۰ هزار قطعه به یکدیگر متصلاند. همه این قطعات برای عملکرد بهتر خودرو باید به صورت هوشمند کنترل شوند. همچنین این سیستم میتواند در صنایع فولاد، صنایع بالادست پتروشیمی و خطوط انتقال نفت کاربرد داشته باشد؛ به عنوان مثال در صنعت نفت و گاز میتواند میزان شکستگی لولهها، ارتعاش لوله یا طول جابه جایی نفت را کنترل و بررسی کند.
این پژوهشگر خاطرنشان کرد: در حال حاضر چنین سیستمهایی در دنیا معدود تولید میشوند. عمدهترین تفاوت اصلی این دستگاهها با نمونههای مشابه خارجی در ارتباط با قیمت عرضه شده آنها در بازار است. دستگاههای خارجی بیش از ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار دلار قیمت دارند در حالی که قیمت این دستگاه ۹۰ هزار دلار است. از سوی دیگر دستگاههای خارجی در ایران شامل گارانتی و خدمات پس از فروش نمیشوند، اما تمامی این دستگاهها در صورت خرابی پشتیبانی دارند.
وی تاکید کرد: همچنین بومیسازی چنین محصولاتی یکی از نیازهای کشور است.
به گفته وی، در حال حاضر صنایع دریایی ایران نسبت به دنیا در برخی از موضوعات عقبتر است. دستگاهها و سیستمهایی که اکنون در ایران مورد استفاده قرار میگیرد، سیستمهای مستهلکی است که دیگر در صنایع دریایی دنیا کاربردی ندارند از اینرو نیاز به بومیسازی چنین سیستمهایی در کشور احساس میشود.
وی در پاسخ به این سوال که آیا میتوانیم ادعا کنیم کیفیت این محصول با نمونه مشابه خارجی برابری میکند یا خیر، گفت: قطعا کیفیت این محصولات با نمونههای مشابه خارجی برابری میکند. در حال حاضر یک شرکت ایرانی دستگاه مشابه خارجی را با قیمت ۴۰۰ هزار دلار و و این دستگاه را با قیمت ۹۰ هزار دلار خریداری کرده است.
این محقق گفت: کیفیت محصول ایرانی در حدی است که نمونه مشابه خارجی را خاموش کرده و دستگاه مجموعه ما را مورد استفاده قرار میدهد.
وی اظهارکرد: اکنون این دستگاه کاربردهای زیادی در صنایع مختلف دارد، اما هنوز مورد حمایت دولت قرار نگرفته است. توقع اصلی ما از دولت معرفی این محصول دانشبنیان و فراهمسازی شرایطی برای تعامل با شرکتهای بزرگ است.
انتهای پیام/