به نقل از «پارسینه»

چگونگی حفظ تناسب اندام با افزایش سن

تاریخ انتشار: ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۶۸۳۰۷۴

با افزایش سن قرار نیست که انسان ضعیف‌تر شده و از تناسب اندام کمتری برخوردار باشد. با دنبال کردن یک روتین تناسب اندام مناسب، حضور ذهن و تلاش کافی، شما می‌توانید همچنان تناسب اندام، انعطاف پذیری و قدرت خود را حتی در سنین بالا نیز حفظ کنید.

به گزارش "کر ۲"، افت تناسب اندام و کاهش توده عضلانی بخشی از روند افزایش سن محسوب می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پس از ۳۰ سالگی، انسان می‌تواند در هر دهه از زندگی چیزی بین سه تا پنج درصد از توده عضلانی خود را از دست بدهد. بنابر گزارش دانشگاه هاروارد، بیشتر مردان ۳۰ درصد از توده عضلانی خود را در طول زندگیشان از دست می‌دهند. احتمالا به همین دلیل است که بسیاری از ما پیری را با ضعف ارتباط می‌دهیم، اما الزاما نباید این گونه باشد.

شما نباید اجازه دهید تا سطح تناسب اندام بدن توسط سن به شما دیکته شود. در ادامه چند نکته که می‌توانید برای حفظ تناسب اندام خود پس از ۳۰ سالگی مد نظر قرار دهید، ارائه شده اند.

پروتئین‌های گیاهی را در اولویت قرار دهید

اگر در پی حفظ توده عضلانی بدن خود هستید در حالی که به سن شما افزوده می‌شود، مصرف مواد غذایی گیاهی به میزان فراوان، به ویژه پروتئین‌های گیاهی را مد نظر قرار دهید. اسید آمینه‌ها واحد‌های سازنده پروتئین‌ها هستند و عضلات ما از اسید آمینه‌ها ساخته شده اند.

پژوهش‌ها نشان داده اند که مصرف بلند مدت مکمل‌های اسید آمینه می‌تواند از کاهش توده عضلانی مرتبط با افزایش سن پیشگیری کند. بر همین اساس، این اسید آمینه‌ها را به میزان فراوان در رژیم غذایی خود اضافه کنید، زیرا با افزایش سن مصرف پروتئین گیاهی از اهمیت بیشتری برخوردار می‌شود.

البته نیازی نیست در این زمینه زیاده روی کنید. تنها اطمینان حاصل کنید که در هر وعده غذایی مقدار سالم از پروتئین گیاهی را دریافت می‌کنید که روشی خوب برای حفظ توده عضلانی بدن محسوب می‌شود.

شرایط را ساده و قوی نگه دارید

با توجه به پیشرفت‌های فناوری در زمینه تناسب اندام ممکن است وسوسه شوید تا برای انجام ورزش به ساعت‌های هوشمند، تبلت‌ها و هشدار‌ها وابسته شوید. اما بهتر است کمتر نگران لوازم جانبی بوده و در عوض بر اصول پایه متمرکز شوید.

تداوم انجام تمرینات قدرتی با افزایش سن اهمیت بسیاری دارد، حتی اگر تنها تمریناتی که با کمک وزن بدن انجام می‌شوند در برنامه شما قرار داشته باشند. به طور ویژه، حفظ قدرت عضلاتی که مفاصل را ثابت نگه می‌دارند، اهمیت دارد.

تمرکز بر استفاده از عضلات اطراف کفل ها، زانوها، و شانه‌ها می‌تواند در پیشگیری از بروز مشکلات سلامت در آینده کمک شایانی ارائه کند. انجام تمرینات وزن بدن، باغبانی، و فعالیت‌هایی مانند کوهنوردی می‌توانند به تقویت کل بدن کمک کنند.

فعالیتی که به آن علاقه دارید را انجام دهید

اگر علاقه‌ای به انجام تمرین در باشگاه ندارید، هرگز این کار را انجام ندهید. عامل کلیدی در حفظ سطوح تناسب اندام یافتن فعالیتی سرگرم کننده و با میزان تحرک مناسب است که به آن علاقه دارید. این می‌تواند شامل قایق سواری، یوگا، دوچرخه سواری در جاده یا هر چیز دیگری باشد.

اگر با افزایش سن قصد دارید سلامت و قدرت بدن خود را حفظ کنید، برقراری یک ارتباط سالم با تناسب اندام اهمیت دارد. فعالیت بدن نباید همانند یک وظیفه اجباری به نظر برسد. به خاطر داشته باشید که بدن ما برای حرکت و نه سکون ساخته شده است.

پیاده‌روی کنید

پیاده‌روی یکی از ساده‌ترین و طبیعی‌ترین فعالیت‌هایی است که می‌توانیم برای حفظ تناسب اندام خود انجام دهیم، اما زندگی مدرن ما را هرچه بیشتر از آن دور کرده است.

پیاده‌روی خطر ابتلا به بیماری‌ها را کاهش می‌دهد، از وزن بدن سالم پشتیبانی می‌کند، می‌تواند درد مفصل را تسکین دهد، و حتی عملکرد سیستم ایمنی را تقویت کند. از خانه بیرون بروید و حداقل ۳۰ دقیقه در روز پیاده‌روی کنید تا از سلامت قلب و حفظ تراکم استخوانی و توده عضلانی اطمینان حاصل شود.

فشار بیش از حد به خود وارد نکنید

با افزایش سن، نیاز انسان به استراحت نیز بیشتر می‌شود. راز تناسب اندام این است که پشتکار داشته باشید. حتی برای ورزشکاران حرفه‌ای نیز استراحت یکی از بخش‌های کلیدی برنامه تمرینی است.

راز مقابله با پیری این است که تعادل بین فعالیت و استراحت را حفظ کنید. پس برای حفظ تناسب اندام لزومی ندارد بیش از حد به بدن خود فشار وارد کنید و اهمیت استراحت کافی و خواب باکیفیت را در برنامه‌های خود فراموش نکنید.

ذهن خود را فراموش نکنید

تمرین دادن ذهن نیز به اندازه تمرین دادن جسم اهمیت دارد. مغز خود را برای پیشگیری از انحطاط روانی و افزایش قشر خاکستری فعال نگه دارید. شما می‌توانید روزانه یک معما یا جدول کلمات متقاطع حل کنید و فعالیت‌هایی که شامل تمرکز و مهارت‌های ذهنی می‌شوند، مانند صخره نوردی یا تنیس را در برنامه خود جای دهید.

افزایش سن و پیری نباید به ضعف و عدم فعالیت منجر شود. شما همچنان می‌توانید خوب زندگی کنید و به اندازه دوران جوانی فعال بوده و تناسب اندام خود را حفظ کنید. برای تحقق این هدف به تعهد و خودآگاهی برای حفظ تناسب اندام، سلامت و پرهیز از آسیب دیدگی نیاز دارید.
منبع: عصر ایران

منبع: پارسینه

کلیدواژه: پارسینه سلامتی تناسب اندام

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۶۸۳۰۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

درباره سندرم درس (DRESS) / چرا ایجاد می شود، چگونه درمان می شود و عوارض ماندگار آن چیست؟

عصر ایران- بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع داروها به شمار می رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری های خونی و درگیری اندام های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی داروها رخ می دهد. علائم ممکن است هفته‌ ها پس از شروع داروی مشکل‌ زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع داروهای مشکوک و استفاده از داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می شود، یک واکنش شدید به تعدادی از داروهای تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع 4 طبقه بندی می کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام ها را تحت تاثیر قرار می دهد و میزان مرگ و میر آن تا 10٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از 1 در هر 1000 تا 1 در هر 10000 نفر پس از قرار گرفتن در معرض داروهای محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف 2 تا 6 هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می دهد و باعث ایجاد ویژگی های مشخص و در عین حال متغیری می شود که بر پوست و اندام های متعدد تاثیر می گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می دهد که شامل فعال شدن سلول های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین ها است. با استناد به مقاله ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، داروهای رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- داروهای ضد تشنج

- داروهای ضد ویروس

- آنتی بیوتیک ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده های خلق و خو و داروهای ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی داروها

- فعال شدن مجدد برخی ویروس ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی 6 (HHV6)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

- التهاب اندام های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌ تواند با علائم‌ مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌ های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیارهای زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از 38 درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه ‌ای از معیارها را پیشنهاد کرده ‌اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال‌ سازی مجدد HHV6 هم می شود.

درمان

تشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌ روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می شود. گزینه های مطرح می توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئیدهای سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال 2014 که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئیدهای سیستمیک می توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال 2018 مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئیدهای خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می شود.

سایر درمان‌ های موثر عبارت اند از:

- سرکوب‌ کننده‌ های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئیدهای موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

- پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامدهای طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال 2015 نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال 2017، بیماری های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه ‌ای در سال 2013 نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته ‌اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌ های عفونی مانند هرپس و ذات‌ الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه مندان قرار گرفته اند.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: علائم حساسیت پوستی به داروها