دستاوردهای دعا در آیات و روایات معصومین(ع)
تاریخ انتشار: ۱ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۶۹۷۵۳۹
به گزارش جهان نيوز، از نزدیکترین حالات انسان به خداوند متعال دعا و مناجات با معبود خویش است. این عمل به قدری اهمیت دارد که خداوند در آیاتی از قرآن به صورت مستقیم و غیر مستقیم انسانها را دعوت به انجام آن کرده است. به عنوان نمونه در بخشی از آیه60 سوره غافر میفرماید: «وَ قَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَكُمْ؛ پروردگار شما میگوید بخوانید مرا تا برای شما استجابت کنم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
همچنین میبینیم مضمون آیات انتهایی برترین سوره قرآن و سرآغاز مصحف شریف یعنی سوره حمد به صورت دعاست؛ سورهای که قرائت آن در نمازهای یومیه جزو واجبات نماز شمرده میشود.
در این بین ادعیه و مناجات صادره از سوی پیامبر(ص) و اهلبیت عصمت و طهارت(ع) از جایگاه والایی برخوردار است؛ زیرا شیوه برخورد و درخواست صحیح از معبود عالم را به زیبایی و دلنشینی به شیعیان خویش بیان میدارند. بنابراین «مناجاتها ودعاهایى که از جانب معصومین(ع) رسیده است، چون از بینش عمیق خداشناسانهاى برخوردار است و از انسانهاى کامل و راسخان در علم و دانش صادر شده است، از هر نظر قابل اعتماد است و در آن هیچ یک از عوارض جارى در میان اوراد نشأت گرفته از افکار بشرى وجود ندارد.» (پایگاه اطلاعرسانی آیتالله مکارم شیرازی)
جلب روزی، دفع بلا، شفای دردها، به دست آوردن منزلت نزد خداوند، نجات از دوزخ، آرامش روانی، کسب معرفت در پرتو مضامین ادعیه و مناجات از دستاوردهای مثبت دعا و مناجات محسوب میشود که در روایات متعددی به آنها اشاره شده است. به عنوان نمونه پیامبر(ص) درباره اثر دعا بر افزایش رزق میفرمایند: «رزق و روزی به عدد قطرات باران از آسمان بر زمین نازل میشود تا هر کس به اندازه خود دریافت کند، لکن خداوند زیاده دهنده است پس از فضل خداوند نعمتهای بیشتری درخواست کنید.» ( بحارالانوار، ج 9، ص 293)
رهبر معظم انقلاب در بخشی از فرمایشات خویش به برخی دستاوردهای دعا اشاره فرمودند که در ادامه میخوانید.
نزدیکترین حالت در بهترین ماه
وقتی ما با خدا سخن میگوییم، او را نزدیک خود احساس میکنیم. مخاطب خود میدانیم و با او حرف میزنیم. این دستاوردهای از جمله فواید و عواید دعاست. زنده نگهداشتن یاد خدا در دل، غفلت را ـ که ما در همه انحرافها و کجیها و فسادهای انسان، غفلت از خداست ـ میزداید. دعا غفلت را از دل انسان میزداید. انسان را به یاد خدا میاندازد و یاد خدا را در دل زنده نگه میدارد. بزرگترین خسارتی که افراد محروم از دعا مبتلای به آن میشوند، این است که یاد خدا از دل آنها میرود. نسیان و غفلت از خدای متعال برای بشر بسیار خسارتبار است. در قرآن چند آیه در این باره ذکر شده و بحث مفصلی دارد.
تقویت و استمرار ایمان در دل
دستاورد دوم دعا، تقویت و استقرار ایمان در دل است. خصوصیت دعا این است که ایمان را در دل پایدار و مستقر میکند. ایمانِ قابل زوال در مواجههی با حوادث عالم و سختیها، خوشیها، تنعمها و حالات گوناگون انسان، در خطر از بین رفتن است. میشناسید کسانی را که ایمان داشتند، اما در مواجههی با مال دنیا، با قدرت دنیا، با لذات جسمی و شهوات قلبی، ایمان از دست آنها رفت. این، ایمان متزلزل و غیرمستقر است. خصوصیت دعا این است که ایمان را در دل انسان مستقر و ثابت میکند و خطر زوال ایمان با دعا و استمرار توجه به خدای متعال از بین میرود.
دمیدن روح اخلاص در انسان
سومین دستاورد، دمیدن روح اخلاص در انسان است. با خدا سخن گفتن و خود را نزدیک او دیدن، به انسان روح اخلاص میدهد. اخلاص یعنی کار را برای خدا انجام دادن. همهی کارها را میشود برای خدا انجام داد. بندگان خوب خدا همهی کارهای معمولىِ روزمرهی زندگی را هم با نیت تقرب به خدا انجام میدهند و میتوانند. بعضی هم هستند که حتّی قُربیترین و عبادیترین کارها - مثل نماز - را نمیتوانند برای خدا انجام دهند. بیاخلاصی، درد بزرگی برای انسان است. دعا روح اخلاص را در انسان میدمد. (خطبههای نماز جمعه، 1384/07/29)
منبع:تسنیم
منبع: جهان نيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۶۹۷۵۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پاسخ به شبهه قرآنی تحلیلگر اسرائیلی در توجیه غصب سرزمین فلسطین
سوءاستفاده ایدی کوهن از آیات قرآن به نفع یهودیان، واکنشهایی را از سوی کاربران شبکههای اجتماعی در پی داشت.
کوهن در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی ایکس(توییتر سابق) نوشت: «ما (یهودیان) به امر خدا وارد این سرزمین شدیم. ﴿ وَإِذ قالَ موسیٰ لِقَومِهِ یاقَومِ اذکُروا نِعمَةَ اللَّهِ عَلَیکُم إِذ جَعَلَ فیکُم أَنبِیاءَ وَجَعَلَکُم مُلوکًا وَآتاکُم ما لَم یؤتِ أَحَدًا مِنَ العالَمینَ* یاقَومِ ادخُلُوا الأَرضَ المُقَدَّسَةَ الَّتی کَتَبَ اللَّهُ لَکُم وَلا تَرتَدّوا عَلیٰ أَدبارِکُم فَتَنقَلِبوا خاسِرینَ﴾: و [یاد کن] زمانی را که موسی به قوم خود گفت: «ای قوم من، نعمت خدا را بر خود یاد کنید، آنگاه که در میان شما پیامبرانی قرار داد، و شما را پادشاهانی ساخت، و آنچه را که به هیچ کس از جهانیان نداده بود، به شما داد.» (سوره مائده/ ۲۰-۲۱)»
وی ادامه داد: «و ما هرگز از این سرزمین خارج نخواهیم شد ... ﴿وَنُریدُ أَن نَمُنَّ عَلَی الَّذینَ استُضعِفوا فِی الأَرضِ وَنَجعَلَهُم أَئِمَّةً وَنَجعَلَهُمُ الوارِثینَ﴾: ما میخواهیم بر مستضعفان زمین منّت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم! (سوره قصص/ ۵) ... مسلمانان! این قرآن شماست.»
در واکنش به این اقدام، کاربران شبکههای اجتماعی به او پاسخ داده و از او خواستند که آیات تکمیلی را نیز در ادامه آیاتی که ذکر کرده بیان کند.
کاربری به نام «عبدالله» آیات تکمیلی این آیات را در شبکه ایکس آورده و نوشته است: «آیه را تکمیل کن: قَالُوا یا مُوسَیٰ إِنَّا لَنْ نَدْخُلَهَا أَبَدًا مَا دَامُوا فِیهَا ۖ فَاذْهَبْ أَنْتَ وَرَبُّکَ فَقَاتِلَا إِنَّا هَاهُنَا قَاعِدُونَ(۲۴) قَالَ رَبِّ إِنِّی لَا أَمْلِکُ إِلَّا نَفْسِی وَأَخِی ۖ فَافْرُقْ بَینَنَا وَبَینَ الْقَوْمِ الْفَاسِقِینَ(۲۵) قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَیهِمْ ۛ أَرْبَعِینَ سَنَةً ۛ یتِیهُونَ فِی الْأَرْضِ ۚ فَلَا تَأْسَ عَلَی الْقَوْمِ الْفَاسِقِینَ(۲۶) : گفتند: «ای موسی، تا وقتی آنان در آن [شهر]ند ما هرگز پای در آن ننهیم. تو و پروردگارت برو[ید] و جنگ کنید که ما همین جا مینشینیم.»(۲۴) [موسی] گفت: «پروردگارا! من جز اختیار شخص خود و برادرم را ندارم؛ پس میان ما و میان این قوم نافرمان جدایی بینداز. (۲۵) خدا گفت: ورود به آن سرزمین به مدت چهل سال برایشان حرام شد و در آن بیابان سرگردان خواهند ماند. پس برای این نافرمانان اندوهگین مباش.»(۲۶)
اینک در پاسخ به این روزنامهنگار اسرائیلی، به تفسیر این آیات بر اساس تفاسیر شیعه میپردازیم:
در تفسیر نمونه ذیل آیه ۲۰ سوره مائده آمده است:
بنیاسرائیل و سرزمین مقدساز این به بعد قرآن برای زنده کردن روح حقشناسی در یهود، و بیدار کردن وجدان آنها در برابر خطاهایی که در گذشته مرتکب شدند، تا به فکر جبران بیفتند، نخست چنین میگوید: به خاطر بیاورید «زمانی را که موسی به پیروان خود گفت: ای بنیاسرائیل نعمتهایی را که خدا به شما ارزانی داشته است بیاد آورید» (وَ إِذ قالَ مُوسی لِقَومِهِ یا قَومِ اذکرُوا نِعمَتَ اللّهِ عَلَیکم).
سپس به سه نعمت مهم اشاره کرده، نخست میگوید: «هنگامی که در میان شما پیامبرانی قرار داد» و زنجیر فرعونی را شکست (إِذ جَعَلَ فِیکم أَنبِیاءَ).
در پرتو این نعمت بود که از درّه هولناک شرک و بتپرستی و گوسالهپرستی رهایی یافتند، و این بزرگترین نعمت معنوی در حق آنها بود.
سپس به بزرگترین موهبت مادی که به نوبه خود مقدمه مواهب معنوی نیز هست اشاره کرده میفرماید: «شما را صاحب اختیار جان و مال و زندگی خود قرار داد» (وَ جَعَلَکم مُلُوکاً).
زیرا بنیاسرائیل سالیان دراز در زنجیر اسارت و بردگی فرعون و فرعونیان بودند و هیچ گونه «اختیاری» از خود نداشتند، خداوند به برکت قیام موسی آنها را صاحب اختیار هستی و زندگی خود ساخت.
و در آخر آیه بهطور کلی به نعمتهای مهم و برجستهای که در آن زمان به احدی داده نشده بود اشاره فرموده، میگوید: «به شما چیزهایی داده که به احدی از عالمیان نداد» (وَ آتاکم ما لَم یؤتِ أَحَداً مِنَ العالَمِینَ).
و تفسیر اطیب البیان تألیف سید عبدالحسین طیب (جلد ۶ – صفحات ۳۳۶ و ۳۳۷) در تفسیر آیه ۲۱ سوره مبارکه مائده نوشته است:
«حضرت موسی فرمود ای قوم من (بنی اسرائیل) داخل شوید زمین مقدس را که خدا برای شما مقرر فرموده و به پشت بر نگیرید که بهخسران و زیان منقلب خواهید شد.»
«... بعد از آن که خداوند بنیاسرائیل را از چنگال فرعون و فرعونیان نجات بخشید و از دریا گذشتند و فرعون و فرعونیان غرق شدند و اموال و زخارف آنها نصیب اینها شد امریه صادر شد که باید بروید در ارض مقدسه که بیتالمقدس و فلسطین و شامات و طور سینا باشد و تعبیر به مقدسه برای این است که محل انبیاء و صلحاء و اتقیاء و مدفن آنها بوده و مرکز نزول وحی و ملائکه، و لو فعلاً ساکنین آنها اشرار و کفار هستند زمین مقدس است و اهلش فاسد، چنانچه مکه معظمه و مدینه منوره بسیار زمین مقدّسی است ولی از بعد از رحلت حضرت رسول(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) اهل آن از نواصب ائمه اطهارند که انجس از کلب هستند، بنیاسرائیل متعذّر شدند و گفتند (إِنَّ فِیها قَوماً جَبّارِینَ) و سرّ این مطلب این است که حضرت موسی دوازده نقیب از دوازده سبط انتخاب فرمود که از اوضاع داخله آنجا خبر گیرند. رفتند و دیدند که آنها بسیار با قوّه و قدرت و عظمت بودند. خبر برای موسی آوردند حضرت موسی امر فرمود کتمان کنند و به بنیاسرائیل نگویند که ایجاد خوف در آنها شود. دو نفر آنها یوشع إبن نون و کالب إبن یوفنا کتمان کردند ولی بقیه افشا کردند و بنیاسرائیل خوف پیدا کردند و اطاعت موسی نکردند و داخل نشدند و گرفتار تیه شدند. لذا میفرماید «یا قَومِ ادخُلُوا الأَرضَ المُقَدَّسَةَ» بعضی گفتند بیتالمقدس، بعضی گفتند فلسطین، بعضی گفتند شام، بعضی گفتند طور سیناء، و مانعی ندارد که مراد سوریا و عراق باشد و شامل جمیع آن حدود مثل جبل عامل و نحو آنها بشود.
«الَّتِی کَتَبَ اللّهُ لَکُم» کتابة به معنای تقدیر است که تکوینی باشد بلکه تشریعی است، مثل «کُتِبَ عَلَیکُمُ الصِّیام»ُ بقره آیه ۱۸۳ و نحوه.
«وَ لا تَرتَدُّوا عَلی أَدبارِکُم» که مخالفت این واجب مهم را نکنید و بر نگردید.
«فَتَنقَلِبُوا خاسِرِین»َ خسران دنیا چهل سال در تیه (سرگردانی و گمراهی) گرفتار و خسران آخرت معذّب به عذاب.»