به نقل از «ایسنا»

«او یک فرشته بود»؛ اولین شیطان تلویزیونی! +فیلم

تاریخ انتشار: ۱ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۷۰۴۷۰۴

سریال «او یک فرشته بود» به کارگردانی علیرضا افخمی و بازی زنده‌یاد حسن جوهرچی که در ماه رمضان سال ۸۴ از شبکه سه سیما راهی آنتن شد، به باور بسیاری از منتقدان آغازگر سبک ماورایی در سریال‌های تلویزیونی بود.

به گزارش ایسنا، در پی پخش منتخب سریال‌های رمضانی از سال ۸۴ تا کنون، نسخه سینمایی سریال «او یک فرشته بود» نیز امروز (اول خرداد ماه) در قالب برنامه «سی‌ سریال» به تهیه‌کنندگی حسین مروی از شبکه چهار سیما پخش می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سریال «او یک فرشته بود» روایت‌گر داستانی بود که در خلال آن برای اولین بار شیطان در کالبد یک انسان نمایش داده شد تا از این طریق شیطان را در قالب متافیزیکی و ماورایی برای مخاطبان باورپذیرتر نشان داد؛ البته پس از این سریال، در سال‌های بعد مجموعه‌های مشابه دیگری نیز تولید و پخش شد. 

از همان قسمت اول، شیطان در قالب یک انسان و بدون اینکه مستقیم و کلیشه‌ای به حضور او اشاره شود، وارد خط اصلی قصه می‌شود. در یکی از سکانس‌ها در نمایی از حیاط یک مسجد، بهزاد (با بازی زنده‌یاد حسن جوهرچی) مشغول صحبت با فرد دیگری است. مضمون صحبت آنها در مورد اشتباه فرد خطاکاری است که «بهزاد» با غرور و حس خودبرتربینی‌ ادعا می‌کند هرگز اراده‌اش را در گرو هوا و هوس از دست نداده است. در همین هنگام شخصیت شیطان در قالب فردی که از دور به این گفت‌وگو گوش می‌کند و در گوشه‌ای از حیاط مسجد ایستاده است، نشان داده می‌شود.

در قسمت‌های بعد شیطان داستان در قالب یک دختر جوان (با بازی بهاره افشاری) با ماشین «بهزاد» تصادف می‌کند و وارد قصه می‌شود. ورود این دختر به زندگی «بهزاد» باعث بر هم خوردن زندگی زناشویی او، مرگ مادرش و از هم پاشیده شدن کانون خانواده می‌شود و این داستان تا جایی ادامه پیدا می‌کند که حتی «بهزاد» تصمیم به طلاق همسر و ازدواج با دختر جوان می‌گیرد. در واقع می‌توان گفت که خط اصلی داستان چالش زندگی «بهزاد» را نشان می‌دهد که به عنوان شخصیتی مومن و متعهد در حال امتحان است.

حسن جوهرچی، ثریا قاسمی، مریک کاویانی، رضا توکلی و مرتضی ضرابی از جمله بازیگران بودند که در مجموعه تلویزیونی «او یک فرشته بود» ایفای نقش کردند.

زنده‌یاد حسن جوهرچی که در این سریال نقش اصلی را بر عهده داشت، پیش از آن در سریال‌های دیگری نیز ایفای نقش کرده بود که از این میان می‌توان به سریال‌های «در پناه تو»، «مشق عشق»، «غریبانه»، «پیله‌های پرواز» و ... اشاره کرد.

این بازیگر سال ۹۲ در بخشی از گفت‌وگوی خود با ایسنا به لزوم پخش‌ سریال‌های مناسبتی تاکید و اظهار کرد: زمانی که سریال «فاصله‌ها» پخش می‌شد اکثر سایت‌های خارجی را که نگاه می‌کردم می‌نوشتند «فاصله‌ها» رقیب اصلی فارسی‌وان است‌ یا زمانی که سریال «او یک فرشته بود» پخش می‌شد خیابان‌ها خلوت می‌شد، در حالی که سریال‌های امسال خیلی نتوانسته آن طور که باید مخاطب را جلب کند و جای تاسف دارد.

بهاره افشاری نیز پیش از تجربه حضور در سریال «او یک فرشته بود»، در سریال «روزگار قریب» ایفای نقش کرده بود، اما به لحاظ زمان پخش «او یک فرشته بود» دو سال زودتر راهی آنتن شد. این بازیگر در سال‌های بعد علاوه بر حضور در چند سریال‌ تلویزیونی دیگر همچون «فاصله‌ها»، «مرد نقره‌ای» و «آخرین بازی» به سینما نیز ورود پیدا کرد.

علیرضا افخمی نیز پیش از تجربه کارگردانی سریال «او یک فرشته بود»، سریال «تب سرد» را ساخته بود و پس از آن نیز مجموعه‌های «پنجمین خورشید»، «زیر زمین»، «پنج کلیومتر تا بهشت» و «پرستاران» را کارگردانی کرد.

اما «او یک فرشته بود» از آن دست سریال‌هایی بود که به واسطه‌ی انتخاب موضوعی متفاوت، توانست نگاه بسیاری از مخاطبان را به خود جذب کند. همین امر باعث شد که در اتفاقی غیرمعمول مدیر شبکه دو سیما نامه‌ای بنویسد و از و سازندگان این مجموعه ماورایی تشکر کند. مدیریت این شبکه را در آن سال، رضا پورحسین برعهده داشت که این روزها در مقام قائم مقام معاون سیما با صداوسیما همکاری دارد.

در بخشی از این نامه چنین آمده بود: این مجموعه در فضای ملکوتی ماه مبارک رمضان به دلیل جذابیت موضوع و کارگردانی هنرمندانه و بازیگری خوب و حرفه‌ای بازیگران، سخت مورد توجه سلیقه‌های مختلف قرار گرفت که با توجه به مضمون معرفتی آن آثار تربیتی خوبی در جهت اجر و ارج چنین کار بزرگی نزد خداوند بزرگ است و بس.

«او یک فرشته بود» توانست در کشورهای دیگر هم مخاطب جذب کند که برای نمونه می‌توان به قرقیزستان اشاره کرد. این سریال بارها از شبکه‌های تلویزیونی خودمان هم پخش شده است.

در این بخش می توانید قسمت‌هایی از سریال او یک فرشته بود را در قالب تیزر این مجموعه مشاهده کنید:

مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی‌کند.
فایل آن‌را از اینجا دانلود کنید: video/mp4

این سریال تا دقایقی دیگر از شبکه چهار سیما پخش می‌شود.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استخدام او یک فرشته بود ثریا قاسمی حسن جوهرچی سريال رمضاني

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۷۰۴۷۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گناه فرشته یا گناه شهاب حسینی، لادن مستوفی، امیر آقایی و ...

سریال گناه فرشته به ایستگاه آخر رسید و برخلاف استقبالی که از قسمت‌های اولیه صورت گرفت، مخاطبان از شکل تمام شدن و پایان این مجموعه راضی نبودند.

به گزارش عصرایران، در واقع از اواسط سریال این نارضایتی شکل گرفت و بیشتر هم به این دلیل بود که گره‌های داستانی و معما‌هایی که مدام در طول سریال مطرح می‌شد به شکل مشخصی سرانجام پیدا نمی‌کرد و آخر سر هم به شکلی بسیار ساده و دم دستی گره افکنی از اتفاقات را انجام داد.

حال نکته مهم در این نوشتار، نقد یا تحلیل سریال گناه فرشته ساخته حامد عنقا نیست بلکه بیشتر به افرادی مربوط می‌شود که حضور آن‌ها باعث توجه و استقبال از یک مجموعه نمایشی می‌شود و اکثریت مخاطبان به دلیل حضور بازیگرانی مانند شهاب حسینی، امیر آقایی، لادن مستوفی، مهدی سلطانی و حتی بهروز رضوی (دوبلور باسابقه) از همان ابتدا برای دیدن این سریال می‌نشینند.

در صنعت فیلم و سریال تمام جهان از هالیوود گرفته تا بالیوود و از شرق دور تا اروپا و ... بازیگران اولین قلاب برای به دست آوردن بیننده به شمار می‌روند به عبارتی ویترین جذب مخاطب هنرپیشگانی است که در آن مجموعه نمایشی حضور دارند.

تماشاگران همواره بیشتر از هرچیز دیگری در فیلم و سریال با بازگران هستند که آن را معرفی می‌کنند برای مثال می‌گویند: «یک سریال جدید اومده که شهاب حسینی، لادن مستوفی و ... توش بازی می‌کنند» حال در مراحل بعدی از کارگردان یا پلتفرم پخش کننده آن حرف به میان می‌آید. البته به غیر از کارگردانان صاحب نامی که خود برند معروفتری از هنرپیشه‌ها هستند. مثل فرهادی و کیمیایی در ایران و یا اسکورسیزسی، فینچر، تارانتینو، وودی آلن و ... در جهان.

حال پرسش این است که آیا خود بازیگران هم خود به این نقطه اتصال آن‌ها بین مخاطب و یک مجموعه نمایشی آگاه هستند یا خیر؟ بسیار بعید است که نقش آفرینان مهم سینمای ایران از درجه اهمیت حضور خودشان آگاه نباشند، حال که اصل را بر این آگاهی گذاشته‌ایم پس چرا حاضر به همکاریی می‌شوند که برند هنری آن‌ها را خدشه‌دار می‌کند؟ فقط برای پول است یا خیر مناسبات دیگری در میان است؟

بعید است که بازیگرانی مانند شهاب حسینی یا امیر آقایی و ... فقط به دلیل دستمزد بالا حاضر به همکاری با یک مجموعه نمایشی شوند، چون برای آن‌ها انواع و اقسام پیشنهاد‌های مختلف در دسترس است، از تبلیغات و همکاری با برند‌های تجاری گرفته تا همین بازیگری و ...

آیا واقعا بازیگران فیلمنامه را تا آخر نخوانده‌اند؟ برخی اوقات هم در صنعت سینما و سریال سازی ایران از این اتفاقات هم رخ می‌دهد که چند قسمت ابتدایی سریال آماده است و بر اساس آن قرارداد بسته می‌شود، ولی بعدتر فیلمنامه سرانجام چندان موفقی پیدا نمی‌کند، اما بازگران قرارداد دارند و ناچارند تا آخر همراه سریال باشند. (البته این هم یکی از احتمالات است).

برخی اوقات هم پیش می‌آید که بازیگران به دلایل مختلف حاضر به همکاری می‌شوند مثل دوستی و رفاقت یا اعتماد کردن به شخصی که کارنامه موفقی داشته است و ...

بهرجهت هر کدام از حالت‌های فوق باشد در نتیجه تاثیری ندارد زیراکه مخاطب نه در جریان این اتفاقات است و نه برایش اهمیتی دارد، برای او محصولی که در پیش روی است و برای آن وقت و هزینه گذاشته است ملاک است.

به این دلیل بازیگران باید مراقب این اهمیت و جایگاه خود یا بهتر است بگوییم مراقب این اعتماد تماشاگران به سابقه کاری و برند هنری خودشان باشند، چه‌بسا که تکرار این موضوع باعث می‌شود که جایگاهشان در نزد نگاه مخاطبان دچار خدشه شود و برای بازگرداندان این اعتماد راه سختی در پیش است.

در جهان امروز که روزانه از هر طرف جهان چندین فیلم و سریال در معرض دید تماشاگران به ساده‌ترین شکل ممکن قرار می‌گیرد اهمیت این نکته بسیار بیش از پیش است. فرقی هم ندارد برای بازیگران، سازندگان، پلتفرم‌های نمایش خانگی و ... همگی شامل این قانون اعتماد و یا سلب اعتماد مخاطب می‌شوند که باید از آن جلوگیری کنند و تنها راه هم ارتقا کیفیت محصول است.