Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «خبرآنلاین»
2024-05-01@01:11:38 GMT

هدف ائتلاف ضد‌ایرانی در منطقه

تاریخ انتشار: ۲ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۷۱۹۸۲۲

هدف ائتلاف ضد‌ایرانی در منطقه

وبلاگ > برزگر، کیهان - با نمایش برنامه هسته‌ای ایران به‌عنوان یک «تهدید وجودی»، عرستان سعودی و اسرائیلی‌ها تمام تلاش خود را برای مقابله با نقش منطقه‌ای ایران و ظرفیت‌های موشکی کشور انجام می‌دهند. اهداف این ائتلاف ضدایرانی، ایجاد یک اجماع جهانی و منطقه‌ای به منظور تضعیف سیاسی و اقتصادی ایران، به ویژه ترغیب کشورهای اروپایی در پیوستن به این ائتلاف است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!


عربستان سعودی با ایجاد اتحادی ضد ایرانی به‌دنبال بزرگ‌نمایی خطر قدرت فزاینده ایران و تاثیر آن در بی‌ثباتی منطقه است. با نمایش برنامه هسته‌ای ایران به‌عنوان یک «تهدید وجودی»، سعودی‌ها و اسرائیلی‌ها تمام تلاش خود را برای مقابله با نقش منطقه‌ای ایران و ظرفیت‌های موشکی این کشور انجام می‌دهند. اهداف این ائتلاف ضدایرانی، ایجاد یک اجماع جهانی و منطقه‌ای به منظور تضعیف سیاسی و اقتصادی ایران، به ویژه ترغیب کشورهای اروپایی در پیوستن به این ائتلاف است. در مقابل، ایران با اطمینان از توانایی خود در ایستادگی در برابر این فشارها، موضع فعلی منطقه‌ای خود را حفظ و در صورت لزوم سخت‌تر خواهد کرد. همین امر احتمالا منجر به تضعیف فضاهای سیاسی بین طرفین برای کاهش تنش و منازعه در منطقه می‌شود.

در کنار عربستان و اسرائیل، ترامپ نیز با فشار بر اروپایی‌ها به‌دنبال پیوستن این کشورها به این ائتلاف ضد ایرانی است. پیش از خروج از «برجام»، ترامپ از اروپایی‌ها خواسته بود با اصلاح آنچه او نواقص توافق هسته‌ای می‌خواند، توسعه برنامه‌های موشک‌های بالستیک و گسترش نفوذ منطقه‌ای ایران را محدود سازند. همزمان نیز عربستان سعودی تلاش کرده است با اعطای مشوق‌های اقتصادی به آمریکا و کشورهای اروپایی، به‌خصوص فرانسه و انگلیس، حمایت‌های بین‌المللی بیشتری برای ائتلاف ضد ایرانی خود به‌دست آورد.

منطق محوری این ائتلاف این است که ایران نقش و نفوذ منطقه‌‌ای خود را به بهای منافع عربستان سعودی و متحدان منطقه‌ای‌اش افزایش داده است. گروه‌های شبه نظامی دوستدار ایران- نظیر حزب‌الله لبنان، بسیج مردمی عراق (حشدالشعبی)، و حوثی‌ها در یمن- با تقویت موقعیت خود به ترتیب در سوریه، عراق و یمن، ساختارهای سیاسی جدیدی را در جهان عرب ایجاد کرده‌اند و روند تحولات توازن قدرت در منطقه را به نفع ایران و به ضرر سعودی‌ها و اسرائیلی‌ها تغییر داده‌اند. به واقع، شکست نظامی داعش در عراق و بخش اعظمی از سوریه، گفت‌وگوهای سیاسی ادامه‌دار میان دولت اسد، ایران،‌ روسیه و ترکیه و نقش تعیین‌کننده ایران در خنثی‌سازی رفراندوم استقلال دولت اقلیم کردستان عراق در سپتامبر ۲۰۱۷ ، همگی در تضاد با منافع سعودی‌ها و به نفع ایران بوده‌اند. همچنین به‌رغم بمباران گسترده و مداوم مردم یمن، سعودی‌ها قادر به بازگرداندن منصور‌هادی به راس قدرت دولت یمن نبوده‌اند. این در حالی است که قدرت نظامی حوثی‌ها در حال افزایش بوده، امری که در حمله‌های موشکی این گروه به عربستان سعودی کاملا مشهود است.

البته هدف نهایی این ائتلاف نه لزوما آغاز یک جنگ،‌ بلکه ایجاد یک اجماع بین‌المللی است که قدرت ایران را مهار و موقعیت دولت تهران را در داخل تضعیف کند، به‌نحوی‌که سیاست‌ منطقه‌ای ایران از درون به چالش کشیده شود. به‌ویژه که اعضای این ائتلاف معتقدند صداهای متفاوتی در داخل ایران نسبت به سیاست‌ منطقه‌ای ایران شنیده می‌شوند. پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا جانی دوباره به تلاش‌های ضد ایرانی سعودی‌ها و رژیم اسرائیل بخشید. ترامپ با استهزا و به چالش کشیدن دستاورد سیاست خارجی اوباما یعنی برجام، مقابله با ایران را سرلوحه سیاست‌های منطقه‌ای آمریکا قرار داده است. به موازات آن عربستان، اسرائیل و امارات با استفاده گسترده از لابی‌گری و مشوق‌های مالی خود سعی در اقناع ترامپ به پیروی از مدل «سیاست مهار» آنها دارند.

تمرکز این ائتلاف ضد ایرانی، اول از همه بر ایجاد سردرگمی استراتژیک درباره پیامدهای منفی برجام برای منافع امنیتی آمریکا متمرکز است. در قدم دوم این ائتلاف سعی کرده است تا موقعیت دیپلماتیک و اقتصادی ایران را به‌واسطه فشار بر کشورهای اروپایی برای انتخاب میان ایران و آمریکا تضعیف کند. در قدم سوم، این ائتلاف تمام تلاش خود را کرده تا ارتباط میان ایران و جهان عرب را کمرنگ کند. از نگاه ایران، یکی از دلایل اصلی تیره شدن روابط عربستان و قطر، تلاش ناکام ریاض در فشار بر دوحه برای کاهش روابطش با ایران بوده است. سعودی‌ها تاکتیک اشتباه و مشابهی را در مجبور کردن سعد حریری نخست‌وزیر لبنان به استعفا به کار گرفتند.

تهران مقابله خصمانه ائتلاف ضد ایرانی جاری نسبت به نقش ژئوپلیتیک خود در منطقه را به‌عنوان طرحی برای حداقل کردن مشارکت ایران در حل بحران‌های منطقه‌ای ارزیابی کرده و اینکه منجر به تضعیف بیشتر دولت‌ها و نهادهای جهان عرب می‌شود. اطمینان ایران از موقعیت منطقه‌ای‌‌‌اش به نوبه خود نتیجه دهه‌ها همکاری با شبکه‌ای از متحدان منطقه‌ای دولتی و غیردولتی است که می‌تواند در جهت دفاع از منافع خود به کار بگیرد. البته بر خلاف تصور برخی دیدگاه‌ها در جهان عرب و غرب که دلیل نقش فزاینده ایران را در بی‌ثباتی در منطقه در نظر می‌گیرند، ایران از تداوم بحران‌های جاری در منطقه راضی نیست. چون هرج و مرج در منطقه، به‌ویژه که به مرزهای ایران نزدیکتر می‌شوند، تهدید جدی امنیتی به حساب آمده و هزینه‌های زیادی را بر کشور تحمیل می‌کنند. تشدید تنش‌های منطقه‌ای و ظهور داعش تهدید مستقیم امنیت ملی در مرزهای این کشور با عراق و افغانستان به حساب می‌آیند.

همچنین، ایران تهدیداتی را که این ائتلاف ضد ایرانی متوجه تهران در منطقه می‌سازد را رصد کرده و سعی در دفع آنها از طریق یک سیاست بازدارنده سه‌ جنبه‌ای داشته است: نخست، خودداری از تشدید تنش‌ها، دوم، همکاری متوازن و سوم، تقویت نیروهای دوست در منطقه است. به‌عنوان مثال، در یمن (برخلاف سوریه) ایران آگاهانه حضور ی در میدان منازعه ندارد. در سوریه، تهران تمایل چندانی به تشدید تنش‌ها با رژیم اسرائیل ندارد و در تاسیس پایگاه‌های نظامی در جنوب سوریه محتاطانه عمل می‌کند. چون معتقد است ساخت چنین پایگاه‌هایی الزاما در راستای منافع استراتژیک تهران نیست، ضمن اینکه اطمینان دارد که می‌تواند توازن قدرت با اسرائیل را از طریق اهرم‌های نامتقارن حفظ کند. ایران منافعش در سوریه را به‌واسطه همکاری با روسیه و ترکیه و حمایت از گفت‌وگوهای سیاسی برای پایان درگیری‌ها پیش می‌برد. از طرفی تهران تقویت حزب‌الله و حماس را به‌عنوان راهی برای دفع تهدیدات اسرائیل می‌بیند.

مضافا ایران از فرصت بحران قطر با هدف پرهیز از تنش بیشتر با عربستان سعودی استفاده نکرد. تقویت روابط با عمان و کویت به‌عنوان کشورهای میانجی از دیگر سیاست‌های ایران بوده است. ایران همچنین در بحران سوریه از تنش با ترکیه در جنگ عفرین خودداری و با آنکارا در جریان خنثی‌سازی رفراندوم استقلال اقلیم کردستان عراق همکاری کرد. در سطح بین‌الملل نیز ایران همکاری‌ خود را با اتحادیه اروپا، روسیه و چین برای حفظ برجام را ادامه می‌دهد و همواره بدنبال راهی برای خودداری از تشدید تنش با دولت ترامپ بوده است.

مهم‌ترین چالش‌های امنیتی دهه‌های اخیر ایران نظیر جنگ با عراق و ظهور داعش همواره از درون منطقه بوده‌ است. این چالش‌ها تهران را وادار کرده تا پاسخ‌های پیشگیرانه و به موقع به تهدیدات نزدیک مرزهایش دهد. ایران، آمریکا و اسرائیل را به‌عنوان اصلی‌ترین تهدید نظامی برای منافع امنیتی خود می‌بیند. ظهور داعش و گسترش گروه‌های تکفیری که منافع تهران را در منطقه و داخل تهدید می‌کنند از دیگر تهدیدات اصلی برای ایران است. بر این مبنا، تهران در برابر شکل‌گیری هر نوع نظم منطقه‌ای که قدرت بازدارندگی کشورش را تضعیف کند ایستادگی خواهد کرد.

نظر به اینکه ایران خواهان حفظ موقعیت خود در خاورمیانه به‌منظور مقابله با تهدیدات امنیت ملی‌اش است، سیاست‌های مبتنی‌بر تحریم، به انزوا کشاندن، محدود کردن و حمایت از بی‌ثباتی‌های داخلی ایران نه تنها راه‌حل ناامنی‌های منطقه نخواهند بود، بلکه در نهایت منجر به تشدید بی‌ثباتی‌های منطقه می‌شوند. برعکس دیدگاه ائتلاف ضد ایرانی جاری، یک ایران باثبات و متحد که مطمئن به تامین منافع منطقه‌ای خود باشد، راحت تر وارد تعامل و گفت‌وگو با رقبای خود برای دستیابی به یک راه حل مورد قبول طرفین می‌شود.

اکنون برجام بنیان روابط منطقه‌ای و بین‌المللی ایران را به‌خصوص با کشورهای غربی شکل می‌دهد؛ بنابراین هر گونه تلاش برای از بین بردن این توافق یا به انزوا کشیدن ایران از طریق تحریم‌های اقتصادی، تهران را تشویق به اتخاذ اقدامات سیاسی-امنیتی بیشتر برای دفاع از منافع استراتژیک خود خواهد کرد. تهران این تلاش‌ها را عبور از خط قرمزهای خود می‌داند. ائتلاف ضد ایرانی جاری دستیابی به منافع امنیتی و اقتصادی مورد انتظار تهران از برجام را به خطر انداخته است. ایران با هدف لغو تحریم‌های بین‌المللی و دفع تهدیدات سیاسی-امنیتی توافق هسته‌ای را امضا کرد، اما اکنون هر دو در حال بازگشت هستند. این تحول به نفع ثبات منطقه‌ای نخواهد بود.

 

منبع: روزنامه دنیای اقتصاد/ 2 خرداد 1397

 

منبع: خبرآنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۷۱۹۸۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شاهکار بن سلمان؛ حیف و میل پولی به اندازه ارزش ۳ لیگ ژاپن، کره و ایران!

عربستان سعودی در اولین سال ریخت و پاش عجیبش در فوتبال با «86 درصد» ضرر مواجه شد.

به گزارش فارس؛ «ضرر 600 میلیون یورویی عربستان از ولخرجی در فوتبال!» این گزارش امروز (یکشنبه) سایت کورا اسپورت عربی از هزینه‌های عجیب بن سلمان، ولیعهد عربستان در فوتبال این کشور و بدون درآمدزایی است.

عربستان 700 میلیون یورو در نقل و انتقالات هزینه کرده و در آستانه پایان فصل مشخص شده که تنها 100 میلیون یورو درآمد داشته این بدین معناست که سعودی‌ها بیش از ارزش 3 لیگ بزرگ فوتبال آسیا یعنی ژاپن(288 میلیون یورو)، لیگ کره جنوبی( 158 میلیون یورو) و لیگ ایران(121 میلیون یورو) پول حیف و میل کردند.

الهلال با ارزش 241 میلیون یورو گران ترین تیم تاریخ فوتبال آسیا است. ریخت و پاش سعودی‌ها برای این تیم شهر ریاض دقیقا 2 برابر ارزش لیگ ایران( 121 میلیون یورو) است.

الهلال به عنوان نماینده اصلی پروژه بن سلمان در فوتبال هفته گذشته مغلوب العین امارات در نیمه نهایی شد و از راه یابی به فینال لیگ قهرمانان آسیا بازماند.

شبکه حدث الریاضیه امارات با تمسخر سعودی‌ها گزارش می‌دهد که «الهلال بهترین پنالتی زن تاریخ فوتبال یعنی نیمار را داشت ولی این بازیکن 100 میلیون یورویی از اول فصل تماشاگر ویژه الهلال بود»!

بر اساس گزارش کورا اسپورت، عربستان سعودی در اولین سال سرمایه گذاری خود روی فوتبال تقریبا «86 درصد ضرر» را متحمل شده که این ضرر باورنکردنی است.

لیگ عربستان در تابستان گذشته بیش از 700 میلیون یورو هزینه کرد و ارزش خود را به 933 میلیون یورو رساند تا گران ترین لیگ آسیا لقب بگیرد.

سعودی‌ها مسیری را طی می‌کنند که چینی‌ها 10 سال پیش رفتند و با هزینه‌های نجومی ستارگان فوتبال را به سوپر لیگ چین کشاندند ولی بعد از 5 سال این پروژه با ورشکستگی مواجه شد.

ولید بن الفراج، کارشناس مشهور فوتبال عربستان در توجیه باخت تیم متمول سعودی می گوید که الهلال با «25 درصد قوایش مقابل العین بازی کرد و شکست خورد و نباید این یک بازی را نشان دهنده شکست پروژه بزرگ فوتبالی عربستان دانست».

اما در مقابل ذیاب البلوشی، کارشناس سایت مشهور الکوره، می‌گوید که هزینه‌های زیاد عربستان در فوتبال باعث نمی‌شود تا بتواند خیلی زود به موفقیت برسد و از طرفی بسیاری از «استعدادهای فوتبال عربستان» به خاطر حضور بازیکنان خارجی زیاد در لیگ «نابود می شوند» و در «بلندمدت تیم ملی عربستان ضربه می خورد».

نشریه کیکر آلمان گزارش می دهد که بوندس لیگا به عنوان سرآمد لیگ‌های معتبر دنیا در زمینه هزینه و درآمد می‌تواند الگویی برای تمام لیگ‌ها باشد. هزینه‌های هنگفت در فوتبال «باید با مدیریت درست انجام شود» در غیر این صورت با «شکست بزرگ اقتصادی» مواجه خواهد شد.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: لیگ فوتبال عربستان در جام ملت‌ها تعطیل نمی‌شود جوردن هندرسون: اشتباه کردم به عربستان رفتم

دیگر خبرها

  • برگزاری کارگاه فنی و تخصصی کاربری سامانه تیر الکترونیک e_TIR در تهران
  • اندیشکده غربی مطرح کرد: نیاز شورای همکاری خلیج فارس به تهران برای تحقق چشم‌انداز جدید خود
  • نیاز شورای همکاری خلیج فارس به تهران برای تحقق چشم‌انداز جدید خود
  • بایدن هم مثل ترامپ عربستان را قربانی می‌کند؟
  • دیپلماسی و میدان، پای کار «آبیِ ایرانی»/ نگاهی به مواضع مقامات کشوری و لشکری در روز خلیج فارس
  • تأکید بن سلمان بر مخالفت عربستان با کوچ اجباری مردم فلسطین
  • وحشت بلومبرگ از قدرت ائتلاف‌سازی ایران
  • حضور ۲ هزار تاجر در نمایشگاه اکسپوی تهران/آزاداندیشان جهان، بیش از این تداوم جنایات در غزه را تحمل نمی‌کنند
  • مروری بر آثار ایرانی در بینال ونیز/ آنجا که نگاه پایان می‌گیرد
  • شاهکار بن سلمان؛ حیف و میل پولی به اندازه ارزش ۳ لیگ ژاپن، کره و ایران!