به نقل از «اکوفارس»

بهاره رهنما سفیر شد +عکس

تاریخ انتشار: ۲ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۷۲۶۰۹۹

بهاره رهنما که به تازگی از نماینده یونیسف جایزه حمایت از آرمان پنجم از آرمان‌های ۱۷ گانه حقوق بشر را در مورد برابری حقوق زنان و دختران در ایران دریافت کرده، در گفت‌وگو با ایسنا، درباره دلایل قبول کردن مسئولیت این کمپین می‌گوید: من اصولا وقتی به یک کمپین یا به یک کار نمادین دعوت می‌شوم، دوست ندارم به شکل نمادین باقی بماند، اگر بدانم که حضورم موثر و عملی است آن کار را قبول می‌کنم، چون اصولا فرد انجام کارهای اجرایی هستم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود:‌ در زمینه کار خودم هم همیشه همینطور بوده‌ام و جزو اولین زنان کارگردان تئاتری بوده‌ام که کارهایم را برای اجرا به شهرستان برده‌ام. بنابراین در خیلی از حوزه‌های خیریه تا کنون ورود نکرده‌ام، چرا که عملا امکان اجرایی کار کردن و دسترسی ما به اتفاقات خوب برای آن موضوع هدف کم بوده است.

 

رهنما با اشاره به اینکه نتیجه کار برایش بیش از هرچیزی مهم است افزود: وقتی که از طرف معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری برای اجرای کمپین ارمغان ۳ دعوت شدم،فکر کردم چقدر نتیجه کار می‌تواند نتیجه جذابی باشد. ما می‌خواهیم در طول ماه مبارک رمضان، تعداد زیادی از حدود ۳۶۰ زن زندانی جرایم غیرعمد را آزاد کنیم. شاید جالب باشد اگر بدانید از میان ۱۸ هزار زندانی، حدود ۳۶۰ زن به علت ارتکاب جرایم غیرعمد در زندان به سر می‌برند.ما می خواهیم با شروع یک چالش و دعوت از تمام زنان هموطن این کار را پیش ببریم و کار هم کار ساده‌ای نیست و نیاز به همیاری تمام اقشار زنان ایرانی دارد، فارغ از اینکه منتقد دولت یا موافق دولت باشند.

این بازیگر سینما و تئاتر و تلویزیون تصریح کرد: ما برای زن ایرانی تلاش می‌کنیم و امیدوارم بازوهای کمکی خیلی خوبی از زنان قدرتمند ایران و همچنین مردانی که به حقوق زنان ایرانی احترام می‌گذارند در این چالش و کمپین به ما بپیوندند.

رهنما با اشاره به فعالیت خود در زمینه برابری حقوق زنان در ایران خاطر نشان کرد: کلا هم در این ۱۵ سالی که از فارغ‌التحصیلی‌ام از دانشکده حقوق می‌گذرد،کار وکالت انجام ندادم، اما اصل فعالیتم در زمینه کار حقوقی را در حوزه دفاع از حقوق زنان و کودکان ایرانی بود. دو سال هم سفیر انجمن حمایت از حقوق کودک بودم، سفیر انجمن هموفیلی و ام.اس و سفیر انجمن حمایت از زنان بی‌سرپرست سرطانی هستم، سفیر انجمن دیابت بودم و در همه این حوزه‌ها سعی کرده‌ام که کارها را به صورت اجرایی پیش ببرم و فقط به صورت اسم باقی نماند. همینطور در ستاد دیه برای آزاد کردن زندانیان زیر ۱۸ سال همکاری کرده‌ام. حدود ۱۵ سال پیش ستونی در مجله چلچراغ داشتم که در آن نکات حقوقی را به زنان یادآور می‌شدم و در این کمپین یکی از اهداف مهم من آشنایی زنان ایرانی با حقوقشان است که منجر به ضمانت بی جا و یا امضای چک بی‌مورد نشوند، چون خیلی از این داستان‌های زنان زندانی داستان‌های مستندعبرت آموز برای بقیه خانم ها باشد.

در اولین گام‌های کمپین ارمغان قرار است روز شنبه ۵ خردادماه، نمایش «چشم‌هایی که مال توست» به نویسندگی و کارگردانی بهاره رهنما، در پردیس تئاتر شهرزاد با همت عالی به صحنه برود و تمامی عواید آن نیز صرف آزادسازی زنان زندانی در کمپین ارمغان گردد.

معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری در ماه مبارک رمضان در نظر دارد در راستای آزادسازی ۳۶۰ زن زندانی جرایم غیرعمد فعالیت کند.

ایسنا

                  

منبع: اکوفارس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۷۲۶۰۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دیر پدری و دیر مادری؛ خطر گسست نسلی!

بارداری زنان هر قدر در سنین بالاتری اتفاق بیفتد ریسک بروز اختلالات ژنتیکی را در فرزندان بالاتر می‌برد و مادران باردار بالای ۳۵ سال نیازمند مراقبت‌های ویژه‌تری هستند.

به گزارش ایسنا؛ آرمان امروز گزارش داد، کاهش آمار ازدواج در ایران، نشان از یک آسیب چند بُعدی دارد و می توان بالا رفتن سن فرزندآوری در میان زنان و مردان را یک تهدید برای آینده ایران تلقی کرد. زمانی این موضوع تایید می شود که براساس آمارها و طبق اعلام ایرانا، میانگین سن پدر و مادر در اولین فرزندآوری در سال ۱۴۰۲، برابر ۳۲.۱ سال برای پدران و ۲۷.۳ سال برای مادران بوده است. البته این نوک کوه یخ و آمار رسمی است در شرایطی که آمارهای غیر رسمی و آنچه که در جامعه شهری از جمله تهران شاهد آن هستیم و در میان اطرافیان هم دیده می شود، بسیاری از زنان در سن ۳۰ سالگی و مردان در سن به طور میانگین ۳۷ تا حدود ۴۰ سالگی هم تمایلی به فرزندآوری ندارند. همان طور که در این آمار هم آمده است در این خصوص مقدار شاخص در نقاط شهری ۲۸.۱ سال و در نقاط روستایی ۲۴.۴ سال است. بیشترین میانگین سنی مادران در اولین فرزندآوری، در بین استان‌ها مربوط به استان تهران با ۳۰.۸ سال و کمترین آن مربوط به استان سیستان و بلوچستان با ۲۲.۷ سال است.

بارداری زنان هر قدر در سنین بالاتری اتفاق بیفتد ریسک بروز اختلالات ژنتیکی را در فرزندان بالاتر می‌برد و مادران باردار بالای ۳۵ سال نیازمند مراقبت‌های ویژه‌تری هستند. این، اما تنها یک روی سکه تأخیر در ازدواج و باروری است و از دست دادن امکان داشتن فرزندان بیشتر با افزایش سن نخستین بارداری زنان بعد از ازدواج موضوع دیگری است که در نهایت روی رشد جمعیت کشور تأثیری منفی بر جای خواهد گذاشت و موجب افزایش خانواده‌های تک فرزند می‌شود.

چندی پیش  در گزارشی آمد: «اصولا هر مرد ایرانی در زندگی دوست دارد پدری را تجربه کند. البته این برای هر فرهنگ، اقلیم و نظام سیاسی که مرد در آن رشد پیدا کرده است، صادق است. مثلا در آمریکا حدود ۸۷درصد از مردان آمریکایی علاقه‌مند هستند، پدری را تجربه کنند. در کشورهای اروپایی مثل آلمان حدود ۷۵درصد، در بلژیک حدود ۸۴درصد در سوئد حدود ۷۲درصد از مردان تمایل به فررزندآوری دارند. مردهای ایرانی بسیار فرزندخواه هستند و بسیار دوست دارند که پدر شدن را تجربه کنند. میزان فرزندخواهی مردان ایرانی از بسیاری از کشورها بیشتر است. درباره تعداد فرزندان نیز مردان ایرانی تمایل دارند که بیش از سه فرزند داشته باشند. این آمار بی‌نظیر است. یعنی از هر ۱۰مرد ایرانی شش مرد علاقه‌مند است که بیش از سه فرزند داشته باشند.»

گسست نسلی، مهمترین پیامد افزایش سن فرزندآوری

اما در ادامه به سراغ رسول قبادی؛ جمعیت‌شناس و جامعه شناس رفتیم. وی در این رابطه می گوید: «بس بودن فرزندان»، «نداشتن درآمد کافی»، «نبود مسکن مناسب» و «نگرانی از تأمین آینده فرزندان» چهار دلیل برجسته برای گرایش نداشتن به فرزندآوری است؛ این نتایج همسو با نتایج پیمایش کشوری زندگی خانوادگی در ایران است که بر پایه آن «نگرانی از آینده فرزندان»، «سخت بودن تربیت فرزندان» و «ناتوانی از تأمین هزینه‌های فرزندآوری» برجسته‌ترین عوامل ذکرشده به‌عنوان محدودیت‌ها و بازدارنده‌های فرزنددار شدن هستند.

وی در ادامه به عامل غیرمستقیمی در افزایش سن مادری که تأثیر چشم‌گیر داشته است، اشاره می گوید و می افزاید: افزایش سن مادری پیامدهای اجتماعی و فرهنگی نیز در پی دارد؛ به این معنا که با افزایش فاصله میان پدر و مادر و فرزند، پیوند میان‌نسلی میان آن‌ها به‌درستی برقرار نمی‌شود؛ این موضوع علاوه بر دشوار کردن مسیر تربیت، زمینه‌ساز پدیدار شدن ناسازگاری میان فرزندان و پدر و مادر می‌شود!. زمانی سخت‌تر می‌شود که بدانیم در دو دهه گذشته میانگین زمان گفتگو میان اعضای خانواده از ۲ ساعت به ۲۰ دقیقه کاهش پیدا کرده است(!) به این معنا که ظرفیت تبدیل اختلافات خانوادگی با برخورد مناسب به عامل رشد افراد خانواده، دچار سستی شده است.

وی در پایان می افزاید: دو گونه راه‌حل را در این زمینه پیشنهاد کرد؛ گونه نخست راه‌کارها بر پایه‌ از میان بردن موانع و کاهش فاصله نسلی میان پدرومادر و فرزندان است؛ در سوی دیگر و بر پایه گونه دوم، راه‌کارها باید در راستای تقویت آموزش زوجین و توانمندسازی آن‌ها در فرزندآوری و تقویت گفتگو میان اعضای خانواده باشند.

انتهای پیام