به نقل از «ناطقان»

نشانه‌ها و علائم کمبود مس در بدن

تاریخ انتشار: ۴ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۷۵۰۲۸۷

از دیگر دلایل کمبود مس می توان به بیماری سلیاک، عمل های جراحی که دستگاه گوارش را تحت تاثیر قرار می دهند و مصرف بیش از حد روی اشاره کرد. روی برای جذب در بدن با مس رقابت می کند. ناطقان: مس یک ماده معدنی ضروری است که نقش های مختلفی در بدن انسان ایفا می کند. به عنوان مثال، این ماده مغذی به حفظ سوخت و ساز سالم، تقویت استخوان ها و حصول اطمینان از عملکرد درست سیستم عصبی کمک می کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به نقل از "هلث لاین"، اگرچه کمبود مس شرایطی نادر است، اما به نظر می رسد امروزه افراد کمتری به میزان کافی از این ماده معدنی دریافت می کنند. مصرف ناکافی مس ممکن است در نهایت به کمبود این ماده مغذی منجر شود که می تواند خطرناک باشد.
از دیگر دلایل کمبود مس می توان به بیماری سلیاک، عمل های جراحی که دستگاه گوارش را تحت تاثیر قرار می دهند و مصرف بیش از حد روی اشاره کرد. روی برای جذب در بدن با مس رقابت می کند.
در ادامه با برخی نشانه ها و علائم کمبود مس در بدن بیشتر آشنا می شویم.
خستگی و ضعف
کمبود مس ممکن است یکی از دلایل بسیاری باشد که به خستگی و ضعف منجر می شوند.
مس برای جذب آهن از روده ضروری است. زمانی که سطوح مس کم است، بدن آهن کمتری جذب می کند. این می تواند موجب کم خونی ناشی از فقر آهن شود که در این شرایط بدن قادر به حمل اکسیژن کافی به بافت های خود نیست. کمبود اکسیژن می تواند شما را تضعیف کرده و به سادگی احساس خستگی در شما شکل بگیرد.
چندین مطالعه حیوانی نشان داده اند که کمبود مس ممکن است موجب کم خونی شود.
افزون بر این، سلول ها از مس برای تولید آدنوزین تری‌فسفات (ATP)، منبع اصلی انرژی بدن، استفاده می کنند. این به معنای آن است که کمبود مس می تواند بر سطوح انرژی تاثیرگذار باشد که بار دیگر خستگی و ضعف را به همراه دارد.
خوشبختانه، دنبال کردن یک رژیم غذایی سرشار از مس می تواند به بهبود کم خونی ناشی از کمبود مس کمک کند.
بیماری مکرر
افرادی که زیاد بیمار می شوند ممکن است با کمبود مس مواجه باشند. این به دلیل آن است که مس نقش مهمی در حفظ و نگهداری از یک سیستم ایمنی سالم ایفا می کند.
زمانی که سطوح مس کم است، بدن انسان ممکن است در تولید سلول های ایمنی با مشکل مواجه شود. این می تواند کاهش چشمگیر گلبول های سفید را به همراه داشته و توانایی بدن در مبارزه با عفونت را در معرض خطر قرار دهد.
مطالعات نشان داده اند که کمبود مس می تواند به طور قابل توجهی تولید نوتروفیل ها، گلبول های سفیدی که به عنوان نخستین خط دفاعی بدن عمل می کنند را کاهش دهد.
خوشبختانه، دنبال کردن یک رژیم غذایی سرشار از مس می تواند به معکوس کردن اثرات ایجاد شده کمک کند.
استخوان های ضعیف و شکننده
پوکی استخوان شرایطی است که به واسطه استخوان های ضعیف و شکننده تعریف می شود. احتمال ابتلا به این شرایط با افزایش سن بیشتر می شود و با کمبود مس نیز پیوند خورده است.
مس در فرآیندهایی که پیوندهای متقابل درون استخوان ها را ایجاد می کنند، نقش دارد. این پیوندها از سلامت و استحکام استخوان ها اطمینان حاصل می کنند.
همچنین، مس بدن را به ساخت استئوبلاست های بیشتر تشویق می کند که این سلول ها به تغییر شکل و تقویت بافت استخوانی کمک می کنند.
مشکلات حافظه و یادگیری
کمبود مس می تواند یادگیری و یادآوری را دشوارتر سازد. این به دلیل آن است که مس نقش مهمی در عملکرد و توسعه مغز ایفا می کند.
آنزیم هایی که به تامین انرژی مغز کمک می کنند از مس استفاده می کنند، این ماده معدنی به سیستم دفاعی مغز کمک می کند و سیگنال ها را در بدن تقویت می کند.
در مقابل، کمبود مس با بیماری هایی که رشد مغز را متوقف می کنند یا بر توانایی یادگیری و یادآوری اثر گذار هستند، مانند بیماری آلزایمر، پیوند خورده است.
نتایج یک مطالعه نشان داد که سطوح مس در مغز افراد مبتلا به بیماری آلزایمر تا 70 درصد کمتر از افراد سالم بوده است.
دشواری در راه رفتن
افرادی که کمبود مس دارند ممکن است در راه رفتن با مشکل و دشواری مواجه شوند. آنزیم ها از مس برای حفظ سلامت مطلوب نخاع استفاده می کنند. برخی آنزیم ها به عایق سازی نخاع کمک می کنند، از این رو سیگنال ها می توانند بین مغز و بدن تقویت شوند.
کمبود مس ممکن است موجب عملکرد نامطلوب آنزیم ها شود که به ضعف عایق سازی نخاع منجر می شود. این شرایط از تقویت مناسب سیگنال ها پیشگیری می کند.
مطالعات صورت گرفته روی سوژه های حیوانی نشان داده اند که کمبود مس ممکن است عایق سازی نخاع را تا 56 درصد کاهش دهد.
راه رفتن به واسطه رد و بدل شدن سیگنال ها بین مغز و بدن تنظیم می شود. از آنجایی که این سیگنال ها تحت تاثیر قرار می گیرند، کمبود مس ممکن است موجب از دست رفتن هماهنگی و بروز بی ثباتی شود.
حساسیت به سرما
افراد مبتلا به کمبود مس ممکن است حساسیت بیشتری به سرما داشته باشند. مس، به همراه مواد معدنی دیگر مانند روی، به حفظ عملکرد مطلوب و بهینه غده تیروئید کمک می کنند.
مطالعات نشان داده اند که سطوح هورمون های تیروئید T3 و T4 رابطه نزدیکی با سطوح مس دارند. زمانی که سطح مس خون پایین است، سطوح این هورمون ها نیز افت می کند. در نتیجه، غده تیروئید ممکن است عملکرد درست خود را ارائه نکند.
از آنجایی که غده تیروئید به تنظیم سوخت و ساز و تولید گرما کمک می کند، سطوح پایین هورمون های تیروئید می تواند موجب حساسیت بیشتر نسبت به سرما شود.
رنگ پریدگی پوست 
رنگ پوست تا حد زیادی به واسطه رنگدانه ای به نام ملانین شکل می گیرد. افرادی با رنگ های پوست روشن‌تر نسبت به آنهایی که پوستی تیره‌تر دارند، به طور معمول دارای رنگدانه های ملانین کمتر، کوچکتر و روشن‌تر هستند.
آنزیم ها از مس برای تولید ملانین استفاده می کنند. از این رو، کمبود مس می تواند تولید این رنگدانه را تحت تاثیر قرار دهد و به رنگ پریدگی پوست منجر شود.
با این وجود، مطالعات انسانی بیشتری باید صورت بگیرند تا پیوند بین پوست رنگ پریده و کمبود مس دقیق‌تر بررسی شود.
سفید شدن زودرس مو
رنگ مو نیز به واسطه رنگدانه ملانین شکل می گیرد. از آنجایی که سطوح کم مس می تواند بر تولید ملانین تاثیرگذار باشد، کمبود این ماده معدنی ممکن است به سفید شدن زودرس مو منجر شود.
مطالعاتی که درباره کمبود مس و تولید رنگدانه ملانین صورت گرفته اند اما به طور ویژه پژوهش های چندانی درباره پیوند کمبود مس و سفید شدن مو انجام نشده است. برای روشن‌تر شدن این ارتباط به پژوهش های انسانی بیشتری نیاز است.
از دست دادن بینایی
از دست دادن بینایی شرایطی جدی محسوب می شود که ممکن است به واسطه کمبود بلند مدت مس رخ دهد. آنزیم های بسیاری که به حفظ عملکرد درست سیستم عصبی کمک می کنند از مس استفاده می کنند. این به معنای آن است که کمبود مس می تواند موجب بروز مشکلاتی در سیستم عصبی، از جمله نابینایی شود.
به نظر می رسد از دست دادن بینایی به دلیل کمبود مس بیشتر بین افرادی که عمل جراحی در بخش دستگاه گوارش خود داشته اند، مانند جراحی بای پس معده، شایع است. این جراحی ها می توانند توانایی بدن برای جذب مس را کاهش دهند.
در شرایطی که برخی شواهد نشان می دهند که نابینایی ناشی از کمبود مس برگشت پذیر است، برخی مطالعات نیز عدم بهبود شرایط پس از افزایش مصرف مس را نشان داده اند.
منابع مس
خوشبختانه، کمبود مس نادر است زیرا مواد غذایی بسیاری برای تامین این ماده معدنی وجود دارند. افزون بر این، انسان به مقدار اندکی مس برای تامین مقدار مصرف توصیه شده روزانه (RDI) 0.9 میلی گرمی نیاز دارد.
از بهترین منابع غذایی برای مس می توان به موارد زیر اشاره کرد:
 

ماده غذایی

میزان

مقدار مصرف توصیه شده روزانه

گوشت گاو، پخته

1 اونس (28 گرم)

458%

صدف چروک، پخته

6

133%

لابستر، پخته

1 فنجان (145 گرم)

141%

جگر گوسفند، پخته

1 اونس (28 گرم)

99%

ماهی مرکب، پخته

3 اونس (85 گرم)

90%

شکلات تلخ

3.5 اونس (100 گرم)

88%

جو دوسر، خام

1 فنجان (156 گرم)

49%

دانه های کنجد، بوداده

1 اونس (28 گرم)

35%

بادام هندی، خام

1 اونس (28 گرم)

31%

دانه های آفتابگردان، بوداده

1 اونس (28 گرم)

26%

قارچ، پخته

1 فنجان (108 گرم)

16%

بادام، بوداده

1 اونس (28 گرم)

14%

 
مصرف مقداری از این مواد غذایی در طول هفته برای تامین مس مورد نیاز بدن کافی است.
عوارض جانبی مس بیش از حد
در شرایطی که مس برای حفظ سلامت مطلوب بدن ضروری است، اما توجه داشته باشید که به مقدار کمی از آن در روز نیاز دارید. مصرف بیش از حد مس می تواند موجب مسمومیت با مس شود که یک نوع مسمومیت با فلز است.
مسمومیت با مس می تواند عوارض جانبی ناخوشایند و بالقوه مرگباری داشته باشد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- حالت تهوع
- استفراغ (غذا یا خون)
- اسهال
- معده درد
- مدفوع سیاه و قیری
- سردرد
- دشواری در تنفس
- ضربان قلب نامنظم
- فشار خون پایین
- کما
- پوست زرد رنگ (زردی)
- آسیب کلیوی
- آسیب کبدی
با این وجود، دریافت مقدار سمی از مس از یک رژیم غذایی معمولی بسیار نادر است. این شرایط به طور معمول در نتیجه قرار گرفتن در معرض غذا و آب آلوده یا کار در محیطی با سطوح بالای مس رخ می دهد.
منبع: عصر ایران برچسب ها: سیستم عصبی ، علائم کمبود مس ، خستگی و ضعف ، بیماری سلیاک

منبع: ناطقان

کلیدواژه: سیستم عصبی خستگی و ضعف بیماری سلیاک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۷۵۰۲۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

افسردگی پس از زایمان و ضرورت‌های درمانی و حمایتی 

آفتاب‌‌نیوز :

دکتر سمیرا عبدالهی گفت: اختلالات رفتاری جزو شایعترین اختلالات همراه با بارداری هستند که در بین این اختلالات افسردگی شیوع بیشتری داشته به طوری که ممکن است در ۱۰ تا ۲۰ درصد از بارداری‌ها اتفاق بیفتد. زنانی که پیش از بارداری مبتلا به افسردگی بوده‌اند، احتمال بروز و عود علائم در آنها بعد از زایمان بیشتر است.

وی درباره علائم افسردگی گفت: احتمال عود افسردگی بعد از زایمان زیاد بوده و به خصوص در ۱۲ ماه بعد از زایمان ممکن است که اوج علائم افسردگی را داشته باشیم. شایعترین علامت‌های آن، اختلالات روحی و خلقی، کاهش اشتها، کاهش انگیزه و امید و اختلالات خواب است. در برخی مواقع ممکن است علائم شدید و به صورت افکار خودکشی و یا دگرکشی ظاهر شود.

وی در ادامه افزود: چنانچه هر کدام از این علائم به صورت طولانی مدت و مزمن در زنان باردار و شیرده وجود داشته باشد به عنوان اختلالات رفتاری یا مود شناخته شده و باید تحت نظر روانپزشک درمان شود.

دکتر عبدالهی در مورد عوارض داروها برای جنین اظهار کرد: برخی از این داروها ممکن است در بارداری برای جنین مشکلاتی ایجاد کند که با نظر پزشک متخصص تغییر داده می‌شوند، اما اغلب داروهایی که برای درمان اختلالات افسردگی تجویز می‌شود، برای جنین عارضه‌ای ندارند، اما باید از نظر تنظیم دوز تحت نظر پزشک تجویز شود.

این متخصص زنان و زایمان بیان کرد: داروهایی که در درمان این اختلال در زنان استفاده می‌شوند داروهای مهار کننده بازجذب سروتونین هستند که وضعیت روحی و روانی را بهتر می‌کنند. در این بین دارویی به نام پاروکستین وجود دارد که ممکن است برای جنین عارضه ایجاد کرده و باعث اختلالات صرعی شود. بنابراین اگر زنان باردار تحت درمان با این دارو و نیز داروی لیتیوم هستند حتما باید تحت نظر روانپزشک دارو تغییر کند.

دکتر عبدالهی در ادامه بیان کرد: بعد از تشخیص و شروع ‌درمان، در طول بارداری مادر باید به صورت مرتب تحت نظر روانپزشک ویزیت شود و هر زمان که مادران باردار افکار خودکشی یا دگر کشی داشته باشند، باید به صورت اورژانسی بستری شده و تحت درمان‌های بیشتر قرار گیرد. حتی ممکن است لازم باشد که برای بیماران شوک هم در نظر گرفته شود.

اندوه بارداری با افسردگی متفاوت است

وی در خصوص اندوه بارداری گفت: موضوع مورد توجه در مورد اختلالات بارداری اندوه بارداری است که ممکن است در تشخیص افتراقی با افسردگی قرار گیرد. اندوه بارداری در روزهای ابتدایی بعد از زایمان تقریبا هفته اول زایمان بروز می‌کند و به دنبال آن مادر احساس غمگینی و عدم توانایی در نگهداری از فرزندش را دارد که در واقع با اختلالات جسمی همراه نیست و درمان آن هم اقدام حمایتی از طرف همسر و اطرافیان مادر است.

وی افزود: در حالی که شیوع افسردگی بعد از بارداری و تقریبا علائم آن از روز دهم یا دو هفته بعد از زایمان ظاهر می‌شود، نکته مهم این است که همراه علائم افسردگی ممکن است علائم توهم و یکسری اختلالات هذیان گویی وجود داشته باشد که نوع دیگری از اختلالات بارداری و رفتاری است و ممکن است بسیار خطرناک‌تر از علائم افسردگی بوده و به درمان بیشتری تحت نظر پزشک نیاز دارد.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی در ادامه تاکید کرد: نکته مهم همراهان و خانواده بیمار هستند که حتما باید حمایت لازم را برای مادر داشته باشند و به علائم بیمار توجه کنند، اگر علائم خطرناک بروز کند، حتما اورژانسی به پزشک مراجعه کنند و مصرف داروها، مشاوره‌های روانی و کاردرمانی به موقع انجام شود تا بیماری کنترل شود.