به نقل از «مهر»

خودمان را با حضور تماشاگر حباب فریب می‌دهیم/ زنگ خطر را بشنویم

تاریخ انتشار: ۴ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۷۵۳۱۳۸

اصغر نوری نویسنده، مدرس و کارگردان تئاتر که این روزها نمایش «دو روایت از شکسپیر» را روی صحنه دارد درباره میزان استقبالی که تا امروز از اجرای این اثر نمایشی شده است به خبرنگار مهر گفت: استقبال از نمایش «دو روایت از شکسپیر» کمتر از میزانی است که تصورش را می کردم که این مساله می تواند به دلیل همزمانی اجرای ما با ماه رمضان و یا اجرا در تماشاخانه سنگلج که از مرکز شهر و استقرار سالن های مختلف تئاتر دور است، باشد اما معتقدم مساله اصلی چیز دیگری است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: من به دلیل اینکه داور جشن بازیگر خانه تئاتر هستم اکثر نمایش های روی صحنه را دیده و وضعیت تماشاگران تئاتر و خود تئاتر را به خوبی رصد کرده ام. معتقدم ضربه اصلی به نمایش های همچون نمایش «دو روایت از شکسپیر» را تماشاگران حبابی تئاتر وارد کرده اند. تماشاگر تئاتر به معنای واقعی کلمه خیلی کم شده است. از نظر من تماشاگر واقعی تئاتر فردی است که خودش تئاتر کار نمی کند و تئاتری نیست اما برایش حضور سلبریتی ها هم در تئاتر مهم نیستند و عادت دارد ماهی یکی دو بار به دیدن نمایش هایی که دوست دارد، بنشیند. در حال حاضر این تماشاگران کمتر از قبل شده اند و ما بیشتر شاهد حضور تماشگران حباب هستیم و در حقیقت داریم خودمان را با حضور آنها فریب می دهیم چون این مخاطبان، تماشاگر واقعی تئاتر نیستند.

نوری متذکر شد: از آنجا که این نمایش یک اثر پژوهشی است و این ۲ روایت از میان ۶ روایت از شکسپیر که از سال ۹۰ تا ۹۶ در فرانسه اجرا شدند، انتخاب شده اند، انتظار داشتم که استقبال اهالی تئاتر و دانشجویان این حوزه از نمایش بیشتر از این باشد و برایشان جالب باشد که ببینند من دست به چه تجربه ای در این زمینه زده ام. این مساله برای من که مدرس تئاتر هستم زنگ خطر به حساب می آید.

این کارگردان یادآور شد: این زنگ خطر از آنجا اهمیت پیدا می کند که شاهد هستیم حتی دانشجویان و هنرجویان تئاتر هم علاقه مند به دیدن نمایش هایی هستند که در آنها سلبریتی ها و یا افراد مدعی و با های و هوی حضور دارند. این اتفاق یک زنگ خطر اساسی برای تئاتر ما هم به حساب می آید چون حتی دانشجویان و هنرجویان آموزشگاه ها هم به خودِ تئاتر کم توجه شده اند و می خواهند ببینند این چهره ها چطور مشهور و محبوب شده اند تا راه آنها را بروند و فقط پول و شهرت برایشان اهمیت دارد. البته من مخالف پول و شهرت نیستم اما معتقدم که در تئاتر باید پژوهش و اندیشه هم به همراه پول و شهرت وجود داشته باشد.

وی درباره تغییراتی که نمایش نسبت به اجرا در اروپا داشته است، گفت: چون بخشی از کار براساس بداهه شکل می گیرد ما متناسب با مکانی که در آن اجرا می رویم تغییراتی در کار می دهیم. در اجرای سنگلج نیز این اتفاق رخ داد و حتی در برخی مواقع هر شب کار دچار تغییر می شود و حتی در بخشی از نمایش از مخاطب می خواهیم که روی صحنه بیاید و در روند اجرا سهیم شود.

این مترجم متون تئاتری در پایان درباره دیگر فعالیت هایش بیان کرد: ۲ پروژه در دست دارم که احتمالا یکی از آنها نیمه دوم سال و دیگری سال دیگر به اجرا خواهند رسید. اولی نمایشنامه ای است براساس سه گانه آگوتا کریستف که شامل «دفتر بزرگ»، «مدرک» و «دروغ سوم» می‌شود و «دفترهای بزرگ و دفترهای دیگر» نام دارد که امیدوارم بتوانم آن را به زودی اجرا کنم همچنین نمایشنامه دیگری با عنوان «ساحلی» نوشته وجدی مُعَوَد را نیز ترجمه کرده ام که علاقه مند به اجرای آن هستم.

«دو روایت از شکسپیر» تلاشی است برای اجرای ۲ تراژدی «هملت» و «اتللو» به فرم روایی که از شیوه‌های نمایش ایرانی، نقالی و پرده‌خوانی می‌آید و ماجرا با زبانی طنز و امروزی از دیدگاه ۲ شخصیت جانبی اما تاثیرگذار این ۲ تراژدی روایت می‌شود.

این نمایش که غزاله رشیدی، محمدرضا چرختاب، اصغر نوری در آن ایفای نقش می کنند تا ۱۱ خردادماه در تماشاخانه سنگلج روی صحنه است.

کد خبر 4304496 آروین موذن زاده

منبع: مهر

کلیدواژه: اصغر نوری تئاتر ایران تماشاخانه سنگلج تئاتر ایران فیلم سینمایی سینمای مستند جشنواره فیلم کن ماه مبارك رمضان فیلم کوتاه ویژه برنامه تلویزیونی ماه رمضان سریال ایرانی درگذشت چهره ها کارگردان تئاتر موسیقی ایرانی سازمان صداوسیما بازیگر سینما

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۷۵۳۱۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نمایش فیلم تئاتر «عروسی خون» در سینماتک خانه هنرمندان ایران

به گزارش خبرگزاری مهر، دهمین برنامه از سلسله جلسات نمایش فیلم تئاترهای شاخص با همکاری مشترک انجمن صنفی منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر و سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمایش فیلم تئاتر «عروسی خون» اختصاص دارد.

فیلم تئاتر «عروسی خون» (محصول ۱۹۸۱ اسپانیا/ ۶۷ دقیقه) به کارگردانی کارلوس سائورا بر مبنای نمایشنامه‌ای نوشته فدریکو گارسیا لورکا چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ در سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمایش درمی‌آید.

پس از نمایش این فیلم تئاتر نشست نقد و بررسی آن با حضور عباس غفاری (میزبان) و محمودرضا حبیبی (منتقد تئاتر) برگزار می‌شود.

در رابطه با خلاصه داستان این نمایش آمده است: «در استودیوی رقص «آنتونیو گادس» (گادس)، اعضای گروه در حال گریم و آماده شدن برای اجرای برنامه هستند. پس از آنکه گادس به‌عنوان رقصنده اصلی و طراح رقص توضیحاتی به اعضا می‌دهد، اجرای «عروسی خون» آغاز می‌شود: لئوناردو (گادس) دل‌باخته زنی (هویوس) در آستانه ازدواج است. پس از یک صحنه پُرتنش در مراسم عروسی، همه متوجه می‌شوند که عروس نیز دل‌باخته لئوناردو است. عروس و داماد (خیمه‌نز) سوار بر اسب مراسم را ترک می‌کنند و لئوناردو نیز آنان را تعقیب می‌کند. ۲ مرد در نزاعی خونین، با چاقو یکدیگر را از پا در می‌آورند و عروس تنها و مغموم کنار ۲ جسد می‌گرید.»

سائورا پس از ساختن چند فیلم متأثر از اینگمار برگمان، با «عروسی خون» به دوره جدید و پویای فیلمسازی‌اش گام می‌گذارد. حاصل کار، فیلمی‌ خاص است که بدون تردید یکی از بهترین آثار سینمای اسپانیا در دهه ۱۹۸۰ است. ایده ساخت یک نمایشنامه مشهور فولکلوریک در سالنی خالی از تماشاگر از سوی گادس و تبدیل شدن آن به مایه و داستان اصلی سائورا، از آن رویکردهای درخشان و جریان‌ساز پست‌مدرنیستی است که دنیای متن و بیرون از متن را با هم درمی‌آمیزد.

به‌رغم بومی بودنِ دست‌مایه و حتی اجرا که درک جزییات رقص‌ها و موسیقی آیینی فلامنکو را تنها برای اسپانیایی‌ها ممکن می‌کند، فیلم از چنان زبان نمایشی برخوردار است که هر تماشاگری را با خود همراه می‌کند. کارِ سائورا، از سوی دیگر، تنها ضبط و عرضه این باله‌های باشکوه نیست بلکه او با دوربینش، تأویلی از «عروسی خون» ارایه می‌دهد. با «عروسی خون»، سائورا ژانر موزیکال را وارد عرصه‌ای تازه و غیر آمریکایی می‌کند.

کد خبر 6095577 سید امیر شایان حقیقی